IPTPB1/415-562/13-2/AP - Możliwość zaliczenia do przychodów w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartości świadczeń z tytułu dojazdów nadleśniczego samochodem służbowym z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania obowiązków wynikających ze stosunku pracy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2013 r. (data wpływu 27 sierpnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do przychodów Nadleśniczego wartości świadczeń z tytułu dojazdów samochodem służbowym z miejsca garażowania, będącego miejscem zamieszkania, do miejsca wykonywania przez niego obowiązków wynikających ze stosunku pracy - jest prawidłowe.

W dniu 27 sierpnia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do przychodów Nadleśniczego wartości świadczeń z tytułu dojazdów samochodem służbowym z miejsca garażowania, będącego miejscem zamieszkania, do miejsca wykonywania przez niego obowiązków wynikających ze stosunku pracy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Lasami stanowiącymi własność Skarbu Państwa zarządza Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe, zwane Lasami Państwowymi. Lasy Państwowe jako państwowa organizacja nieposiadająca osobowości prawnej reprezentują Skarb Państwa w zakresie zarządzania mieniem. W skład Lasów Państwowych wchodzą następujące jednostki organizacyjne: Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych (1 Jednostka), Regionalne Dyrekcje Lasów Państwowych (17 Jednostek), Nadleśnictwa (431 Jednostek) oraz inne Jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej (127 Jednostek).

Nadleśnictwo X jest jedną z 431 Jednostek i podlega Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Y.

Nadleśniczy jako kierownik jednostki jest powołany do Służby Leśnej i zgodnie z ustawą o lasach bezpośrednio zarządza lasami, gruntami i innymi nieruchomościami stanowiącymi majątek Skarbu Państwa na terenie Nadleśnictwa.

Zgodnie z § 3 ust. 2 Zarządzenia nr 19 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 5 marca 2008 r., Nadleśniczy jako osoba uprawniona do korzystania z samochodu służbowego, wykorzystuje go do dojazdów pomiędzy miejscem zamieszkania (teren Nadleśnictwa X - Leśnictwo Z Szkółka), a miejscem pracy - Nadleśnictwo X.

Zgodę na wykorzystanie samochodu służbowego pomiędzy miejscem zamieszkania, a miejscem pracy wraz z możliwością garażowania samochodu w miejscu zamieszkania Nadleśniczy otrzymał od Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Y, w piśmie z dnia 22 listopada 2010 r., (obowiązuje ona nadal).

W zakresie wykonywania pracy w § 4 pkt 2 Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy określono, że "miejscem pracy dla Nadleśniczego jest teren Nadleśnictwa". Stanowisko Nadleśniczego wymaga pełnej dyspozycyjności w wykonywaniu powierzonego zarządu majątkiem Skarbu Państwa. Dotyczy to szczególnie bezpośrednich zagrożeń dla majątku zarządzanego przez Nadleśnictwo, takich jak: pożary, kradzieże, huragany, powodzie, itp., które często mają miejsce poza wyznaczonymi godzinami pracy Nadleśnictwa. Natychmiastowa reakcja na takie wyjątkowe sytuacje, czyli m.in. szybkie dotarcie do miejsca prowadzonej działalności gospodarczej, może znacząco obniżyć straty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, korzystanie przez Nadleśniczego z samochodu służbowego z możliwością garażowania w miejscu zamieszkania, stanowi przychód ze stosunku pracy, a w związku z tym, czy Nadleśnictwo X, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych (tekst jedn.: obowiązane do obliczania, pobierania, wpłacania podatku) powinno do podstawy opodatkowania doliczyć również wartość dojazdów z miejsca zamieszkania do siedziby Nadleśnictwa.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 12 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy, za przychody ze stosunku pracy uznaje się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godz. nadliczbowe, również różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń, lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższych względów uregulowania zawarte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie nieodpłatnych świadczeń należy rozpatrywać w kontekście przepisów określających zasady korzystania przez pracowników z samochodów służbowych. Nadleśniczy został upoważniony do korzystania z samochodu służbowego na podstawie Zarządzenia Dyrektora Generalnego L.P. Miejscem wykonywania pracy przez Nadleśniczego jest teren Nadleśnictwa, a więc teren działania płatnika. Samochód służbowy wykorzystywany jest przy wykonywaniu obowiązków służbowych przez Nadleśniczego, jak również na przejazdy z miejsca garażowania do siedziby Nadleśnictwa.

Przydzielenie dla Nadleśniczego samochodu jest więc uzasadnione charakterem wykonywanej pracy, a przejazdy z miejsca garażowania do siedziby płatnika stanowią realizację celu służbowego.

Z tych też względów wartość dojazdów do siedziby Nadleśnictwa nie stanowi przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 12 ust. 1 cyt. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub częściowo odpłatnych.

Przepisy dotyczące określania przychodu ze stosunku pracy, w szczególności dotyczące innych nieodpłatnych świadczeń, należy rozpatrywać w kontekście przepisów obowiązujących pracowników określających m.in. zasady użytkowania i dbania o powierzone pracownikom mienie. Jak bowiem wynika z dyspozycji art. 124 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), pracownik odpowiada w pełnej wysokości również za szkodę w mieniu innym niż wymienione w § 1, powierzonym mu z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się. Z powyższego wynika, że realizacja obowiązków służbowych przez pracownika nie może generować dla tego pracownika dodatkowego przychodu ze stosunku pracy.

Z treści wniosku wynika, że Nadleśniczy jako kierownik jednostki jest powołany do Służby Leśnej i zgodnie z ustawą o lasach bezpośrednio zarządza lasami, gruntami i innymi nieruchomościami stanowiącymi majątek Skarbu Państwa na terenie Nadleśnictwa.

Zgodnie z § 3 ust. 2 Zarządzenia nr 19 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 5 marca 2008 r., Nadleśniczy jako osoba uprawniona do korzystania z samochodu służbowego, wykorzystuje go do dojazdów pomiędzy stałym miejscem zamieszkania, a miejscem pracy. Zgodę na wykorzystanie samochodu służbowego pomiędzy miejscem zamieszkania, a miejscem pracy wraz z możliwością garażowania samochodu w miejscu zamieszkania Nadleśniczy otrzymał od Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Radomiu.

W zakresie wykonywania pracy w § 4 pkt 2 Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy określono, że "miejscem pracy dla Nadleśniczego jest teren Nadleśnictwa". Stanowisko Nadleśniczego wymaga pełnej dyspozycyjności w wykonywaniu powierzonego zarządu majątkiem Skarbu Państwa. Dotyczy to szczególnie bezpośrednich zagrożeń dla majątku zarządzanego przez Nadleśnictwo, takich jak: pożary, kradzieże, huragany, powodzie, itp., które często mają miejsce poza wyznaczonymi godzinami pracy Nadleśnictwa. Natychmiastowa reakcja na takie wyjątkowe sytuacje, czyli m.in. szybkie dotarcie do miejsca prowadzonej działalności gospodarczej może znacząco obniżyć straty.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że przydzielenie samochodu służbowego, wynikające z charakteru pracy na danym stanowisku nie stanowi przychodu pracownika, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. ze stosunku pracy, o ile samochód ten nie służy osobistym celom pracownika, lecz wykorzystywany jest w ramach realizacji zadań służbowych. W konsekwencji, przejazdy (dojazdy) Nadleśniczego z miejsca zamieszkania pracownika (garażowania samochodu) do miejsca pracy w danym dniu, położonego na terenie miejsca pracy pracownika albo poza tym miejscem, nie będą generowały przychodu ze stosunku pracy. Przejazdy te bowiem stanowią realizację celu służbowego jakim jest dbałość o powierzone mienie firmy wyrażająca się poprzez parkowanie samochodu służbowego w miejscu gwarantującym w najwyższym możliwym stopniu jego bezpieczeństwo, a tym samym stałą gotowość do użytkowania samochodu służbowego w celu wykonywania służbowych zadań.

Oznacza to, że przejazdy (dojazdy) Nadleśniczego - o ile w istocie nie służą osobistym celom tego pracownika, lecz wykonywane są w ramach realizacji zadań służbowych - nie stanowią nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. A zatem, ich wartości nie można uważać za przychód pracownika ze stosunku pracy. W związku z powyższym, Nadleśnictwo nie jest zobowiązane do ustalenia wartości świadczenia z tytułu dojazdu do miejsca zamieszkania pracownika (garażowania samochodu) z i do miejsca pracy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.