IPTPB1/415-532/12-2/MD - PIT w zakresie sposobu rozliczenia straty w spółce komandytowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2012 r. (data wpływu 31 sierpnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia straty w Spółce komandytowej - jest prawidłowe.

W dniu 31 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia straty w Spółce komandytowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest jednym z dwóch komandytariuszy - osób fizycznych - Spółki komandytowej. Według umowy Spółki udział w zyskach komplementariusza, tj. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wynosi 4% zysku, jednego komandytariusza, tj. Wnioskodawcy wynosi 95% zysku, a drugiego komandytariusza wynosi 1% zysku.

Natomiast według umowy udział w stratach komplementariusza, tj. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wynosi 89%, udział jednego komandytariusza, tj. Wnioskodawcy wynosi 10%, przy czym Wnioskodawca będący komandytariuszem uczestniczy w stratach tylko do wysokości swojego wkładu, a udział drugiego komandytariusza wynosi 1%, przy czym drugi komandytariusz uczestniczy w stratach też tylko do wysokości swojego wkładu.

Rok 2011 Spółka komandytowa zamknęła stratą znacznie przekraczającą wkłady.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, stratę w Spółce komandytowej za 2011 r. powinien rozliczyć w takiej samej proporcji w jakiej uczestniczy jako komandytariusz w zyskach, tj. w wysokości 95% pomimo innych zapisów w umowie Spółki, dotyczących Jego udziału w stratach Spółki. Spowoduje to, że rozliczenie podatkowe będzie inne niż na podstawie umowy Spółki, ale będzie zgodne z obowiązującymi przepisami. Spółka komandytowa prowadzi rozliczenia podatku na podstawie księgi rachunkowej. Na koniec 2011 r. Spółka komandytowa wykazała stratę przekraczającą wkłady (kwotę komandytową).

Na podstawie art. 8 ust. 1 i 2 ustawy z dnia z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), zarówno przychody, jak i koszty uzyskania przychodu z udziału w Spółce osobowej przyporządkowane są wspólnikowi na podstawie jego udziału w zysku Spółki. Tym samym, jeżeli umowa Spółki komandytowej przewiduje odmienny udział wspólników w zyskach i stratach, dla ustalania dochodu i straty podatkowej (rozumianej jako nadwyżka kosztów uzyskania przychodu nad przychodami roku podatkowego), znaczenie ma jedynie udział wspólnika w zysku Spółki.

W konsekwencji, niezależnie od ustalonych w umowie Spółki zasad rozliczania straty jako komandytariusz w powyższym wypadku Wnioskodawca powinien wykazać w zeznaniu podatkowym 95% przychodów i kosztów uzyskania przychodów Spółki komandytowej, natomiast drugi komandytariusz wykaże w zeznaniu podatkowym 1% przychodów i kosztów uzyskania przychodów Spółki komandytowej.

Wnioskodawca wskazuje, że warto mieć na uwadze, iż powyższa interpretacja przepisów znajduje powszechne potwierdzenie w stanowiskach organów podatkowych oraz Sądów Administracyjnych. Przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z 11 lutego 2011 r. (III SA/Wa 1380/10) stwierdził iż: "w świetle powyższych unormowań podatkowych, wspólnicy Spółki komandytowej mogą określić prawo do udziału w zysku w Spółce - w dowolnej (dopuszczalnej przepisami K.s.h) proporcji, według której będą rozliczane przychody z udziału w Spółce, jednakże konsekwentnie w takiej samej proporcji winny też być rozliczane koszty uzyskania przychodów. Jak trafnie zwraca uwagę w podsumowaniu swojego stanowiska Minister Finansów, innego podziału kosztów ustawa podatkowa nie zna. Odnosząc to do rozpoznawanej sprawy należy w konkluzji stwierdzić, iż przepisy u.p.d.o.f. (podobnie zresztą jak przepisy u.p.d.o.p.) nie dopuszczają możliwości stosowania innej proporcji do rozliczania przychodów, a innej do rozliczenia kosztów uzyskania przychodów, w zależności od tego, czy udział jako komandytariusza w Spółce przyniósł dochód, czy też odnotowała stratę".

Podsumowując Swoje stanowisko Wnioskodawca stwierdza, że mimo różnych udziałów dotyczących zysku i straty zawartych w umowie Spółki, stratę za 2011 r., zgodnie z przepisami podatkowymi, musi rozliczyć proporcjonalnie do udziału w zyskach Spółki komandytowej, tj. w wysokości 95%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), spółka osobowa to: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo - akcyjna.

W myśl art. 102 Kodeksu spółek handlowych, spółka komandytowa jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Stosownie do art. 123 § 1 Kodeksu spółek handlowych, komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

W sprawach nieuregulowanych w Dziale III Kodeksu spółek handlowych, do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej (art. 103 ww. Kodeksu). W myśl natomiast art. 51 Kodeksu spółek handlowych (dotyczącego spółki jawnej), każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach. Cytowane powyżej przepisy nie przewidują możliwości wyłączenia wspólnika z udziału w zyskach spółki.

Z powyższego wynika, iż spółka komandytowa jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej. Zatem, z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikiem podatku dochodowego nie jest spółka, lecz poszczególni jej wspólnicy. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej będzie uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej jest osoba fizyczna, to jej dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy, prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku, oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest jednym z dwóch komandytariuszy Spółki komandytowej. Według umowy Spółki udział w zyskach komplementariusza, tj. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wynosi 4% zysku, jednego komandytariusza, tj. Wnioskodawcy wynosi 95% zysku, a drugiego komandytariusza wynosi 1% zysku. Natomiast według umowy udział w stratach komplementariusza, tj. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wynosi 89%, udział jednego komandytariusza, tj. Wnioskodawcy wynosi 10%, przy czym Wnioskodawca będący komandytariuszem uczestniczy w stratach tylko do wysokości swojego wkładu, a udział drugiego komandytariusza wynosi 1%, przy czym drugi komandytariusz uczestniczy w stratach też tylko do wysokości swojego wkładu. Rok 2011 Spółka komandytowa zamknęła stratą znacznie przekraczającą wkłady.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy wskazać należy, iż wspólnicy Spółki komandytowej mogą w umowie spółki wprowadzić rozwiązania odbiegające od wskazanego wzorca normatywnego, tj. określić prawo w udziale w zysku w dowolnej proporcji, według której będą rozliczane przychody, koszty uzyskania przychodów i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów oraz straty z udziału w spółce. Podkreślić jednak należy, iż umowy między wspólnikami spółek osobowych nie mogą mieć wpływu na wynikające z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa podatkowego obowiązki podatkowe. Zatem, zawarta umowa pomiędzy wspólnikami Spółki komandytowej nie ma znaczenia dla rozliczeń podatkowych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż w przypadku wystąpienia straty w Spółce komandytowej, Wnioskodawca jako komandytariusz, dokonuje podziału straty wygenerowanej przez Spółkę komandytową proporcjonalnie do Jego udziału w zysku Spółki, pomimo innych zapisów zawartych w umowie Spółki. Podkreślić należy, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych innego podziału straty nie przewiduje.

Jednocześnie wskazać należy, iż zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749), interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, a zatem mając na uwadze powyższe interpretacja indywidualna skierowana jest wyłącznie do Wnioskodawcy i skutki prawne wywołuje tylko w stosunku do Niego, nie dotyczy pozostałych wspólników Spółki komandytowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.