IPTPB1/415-505/12-2/DS - PIT w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą wynagrodzenia z tytułu umowy cywilno-prawnej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 15 listopada 2012 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB1/415-505/12-2/DS PIT w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą wynagrodzenia z tytułu umowy cywilno-prawnej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2012 r. (data wpływu 20 sierpnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą wynagrodzenia z tytułu umowy cywilno-prawnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą wynagrodzenia z tytułu umowy cywilno-prawnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zawarł umowę cywilnoprawną z osobą niebędącą Jego pracownikiem. Umowa została zawarta na czas nieokreślony, określono w niej należność z tytułu wykonania umowy na kwotę 50 zł miesięcznie.

Od wypłacanej należności, co miesiąc, płatnik nalicza i odprowadza zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach ogólnych z zastosowaniem 20% kosztów uzyskania przychodu, zgodnie z poniższym wyliczeniem:

50 zł x 20% = 10 zł - koszty uzyskania przychodu,

50 zł - 10 zł = 40 zł - podstawa opodatkowania,

40 zł x 18% = 7,20 zł - naliczony podatek,

50 zł x 9% = 4,50 zł - składka na ubezpieczenie zdrowotne,

50 zł x 7,75% = 3,88 zł - składka na ubezpieczenie zdrowotne podlegające odliczeniu,

7,20 zł x 3,88 zł = 3 zł - zaliczka podatku do przekazania do urzędu skarbowego,

50 zł - 4,50 zł - 3 zł = 42,50 zł - kwota do wypłaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy płatnik właściwie oblicza zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych. Czy właściwym jest zastosowanie w tym przypadku kosztów uzyskania przychodów i tym samym naliczanie zaliczki na podatek na zasadach ogólnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych z zastosowaniem zasad ogólnych jest właściwie naliczana. Kwota należności określona w umowie z osobą niebędącą Jego pracownikiem przekracza 200 zł, w związku z czym nie ma podstaw do zastosowania zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Artykuł 10 tej ustawy określa źródła przychodów dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych. Jednym ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 2 jest działalność wykonywana osobiście.

Z przepisu art. 13 pkt 8 cyt. ustawy wynika, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

a.

osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

b.

właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy powoduje, iż na osobach fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osobach prawnych i ich jednostkach organizacyjnych oraz jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, jako płatnikach dokonujących wypłat z powyższych tytułów, ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z kolei w myśl art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania niektórych przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 ustala się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym, że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Zgodnie zaś z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł - w wysokości 18% przychodu.

Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych wyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 tej ustawy). Dodatkowo, przychody te nie łączą się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 (według skali podatkowej), co wynika z art. 30 ust. 8 cyt. ustawy.

Podkreślić należy, że przepis art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Stosownie do art. 42 ust. 1 tej ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek oraz kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby (...).

Dodatkowo, płatnicy, o których mowa w art. 41, do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym są obowiązani przesłać deklarację roczną o zryczałtowanym podatku dochodowym (PIT-4R) do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, co bezpośrednio wynika z art. 42 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Analiza normy wyrażonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a tej ustawy wykazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce, gdy:

* kwota należności określona w umowie nie przekracza kwoty 200 zł,

* umowa zawarta jest z osobą niebędącą pracownikiem płatnika oraz

* wysokość należności wynika z umowy.

Należy podkreślić, iż dla zastosowania normy art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy konieczne jest, aby wszystkie przesłanki przewidziane tym przepisem były spełnione łącznie, a więc w szczególności kwota należności z tytułu zawartej umowy cywilno-prawnej musi być ściśle określona w umowie i nie może przekraczać 200 zł.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę cywilno-prawną z osobą niebędącą Jego pracownikiem, na czas nieokreślony. W umowie określono należność za jej wykonanie na kwotę 50 zł miesięcznie.

Ze złożonego wniosku wynika zatem, iż zawarta umowa cywilno-prawna dotyczy dłuższego okresu czasu, a należność za jej wykonanie będzie wyższa niż 200 zł. Powyższe okoliczności wykluczają zatem zastosowanie do tych należności zryczałtowanej formy opodatkowania, o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc powyższe pod uwagę, w przypadku umowy cywilno-prawnej zawartej przez Wnioskodawcę, w której wprost nie określono kwoty wynagrodzenia, określając jedynie kwotę wynagrodzenia należnego miesięcznie, należy zastosować ogólne zasady poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych - zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, z uwzględnieniem 20% kosztów uzyskania przychodów, stosownie do art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo należy zaznaczyć, iż Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów nie ma możliwości potwierdzenia prawidłowości wyliczeń przedstawionych w przedmiotowym wniosku, gdyż przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) nakłada na organ podatkowy obowiązek udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Z uwagi na powyższe, tutejszy Organ nie może odnieść się do wyliczeń wskazanych przez Wnioskodawcę. Prawidłowość, bądź nieprawidłowość wyliczeń podlega weryfikacji przez właściwy organ podatkowy w toku, np. postępowania kontrolnego, postępowania podatkowego, czy też czynności sprawdzających.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl