IPTPB1/415-499/12-6/MD - Ustalenie kosztów uzyskania przychodów w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po stronie wspólników spółki cywilnej, w związku z zapłatą czynszu za wynajem budynku użytkowego, stanowiącego majątek prywatny wspólników.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2012 r. (data wpływu 14 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 listopada 2012 r. (data wpływu 9 listopada 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 14 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749), w związku z czym, pismem z dnia 25 października 2012 r., Nr IPTPB1/415-499/12-2/MD, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 25 października 2012 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 31 października 2012 r.), Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 5 listopada 2012 r. (data wpływu 9 listopada 2012 r.), które nadane zostało w polskiej placówce operatora publicznego w dniu 7 listopada 2012 r. Brakującą opłatę uiszczono w dniu 7 listopada 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest wspólnikiem dwuosobowej Spółki cywilnej, w której udziały wspólników w zyskach i stratach są równe. Spółka prowadzi działalność gospodarczą, głównie w zakresie usług reklamowych. Poza działalnością w Spółce wspólnicy nie prowadzą innej działalności gospodarczej w żadnym zakresie.

Wnioskodawczyni razem ze wspólnikiem są, po połowie, jedynymi właścicielami nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym i użytkowym (w zabudowie bliźniaczej). Nieruchomość stanowi ich majątek prywatny i nie jest wprowadzona do ewidencji środków trwałych spółki. Każdy z nich ma zawartą ze Spółką umowę najmu budynku użytkowego na ww. nieruchomości, w którym Spółka prowadzi działalność gospodarczą. Wysokość czynszu została ustalona w oparciu o aktualne ceny rynkowe.

Zgodnie z umową najmu, na koniec każdego okresu rozliczeniowego, Wnioskodawczyni dokumentuje rachunkiem (nie jest płatnikiem podatku od towarów i usług), wystawionym na Spółkę cywilną, otrzymaną kwotę przypadającej na Nią części czynszu. Rachunek stanowi podstawę księgowania kosztów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, na podstawie której rozliczają podatek dochodowy wspólnicy, skutkiem czego na każdego z nich przypada 50% tego kosztu, jednocześnie całą otrzymaną kwotę czynszu Wnioskodawczyni traktuje jako przychód z najmu i opodatkowuje, zgodnie ze złożonym w Urzędzie Skarbowym oświadczeniem, na podstawie art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W piśmie z dnia 5 listopada 2012 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku numerem 2, natomiast w zakresie pytania oznaczonego numerem 1, zostanie wydana odrębna interpretacja.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wydatek poniesiony przez Spółkę na zapłatę kwoty czynszu (wynikającego z Jej rachunku) stanowi koszt uzyskania przychodu dla Spółki, czyli dla obu wspólników w proporcji do ich udziału w zyskach i stratach Spółki, jako niewymieniony w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W piśmie z dnia 5 listopada 2012 r. Wnioskodawczyni uzupełniła swoje stanowisko, w którym dodała, iż wskazana we wniosku umowa najmu nieruchomości, została zawarta pomiędzy dwoma odrębnymi uczestnikami obrotu gospodarczego, tj. pomiędzy osobą fizyczną oraz Spółką cywilną.

Mając powyższe na względzie, Wnioskodawczyni uważa, że wydatki z tytułu czynszu uiszczanego przez Spółkę cywilną na rzecz jednego z jej wspólników, jako niewymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będą mogły stanowić koszt uzyskania przychodów w prowadzonej, w formie Spółki cywilnej, pozarolniczej działalności gospodarczej, o ile wydatki te ponoszone będą w celu uzyskania przychodów, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów oraz pod warunkiem ich należytego udokumentowania.

Zdaniem Wnioskodawczyni fakt, że właścicielem wynajmowanego lokalu jest jeden ze wspólników nie ma wpływu na zaliczenie czynszu najmu, jako kosztu uzyskania przychodów przez wspólników spółki, gdyż prowadzą oni jedną księgę dla podmiotu jakim jest Spółka cywilna.

Należy więc przyjąć, iż nie zachodzi tutaj tożsamość podmiotów między wynajmującym (wspólnikiem), a najemcą (spółką). Płacony czynsz najmu winien stanowić więc koszt uzyskania przychodów dla Spółki i jednocześnie jej wszystkich wspólników oraz źródło przychodu dla osoby wynajmującej. Powyższe stanowisko znajduje poparcie w przepisach art. 22 i 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, których brzmienie nie wyłącza kosztu czynszu najmu płaconego na rzecz jednego ze wspólników z kosztów uzyskania przychodów spółki, a tym samym jej wspólników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów są wszystkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo - skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowo - skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Stosownie do treści art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest wspólnikiem dwuosobowej Spółki cywilnej, w której udziały wspólników w zyskach i stratach są równe. Wnioskodawczyni wraz ze wspólnikiem, po połowie, są jedynymi właścicielami nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym i użytkowym (w zabudowie bliźniaczej). Nieruchomość stanowi ich majątek prywatny i nie jest wprowadzona do ewidencji środków trwałych Spółki. Każdy z nich ma zawartą ze Spółką umowę najmu budynku użytkowego, w którym Spółka prowadzi działalność gospodarczą. Wysokość czynszu została ustalona w oparciu o aktualne ceny rynkowe. Zgodnie z umową najmu, na koniec każdego okresu rozliczeniowego, Wnioskodawczyni dokumentuje rachunkiem (nie jest płatnikiem podatku od towarów i usług), wystawianym na Spółkę cywilną, otrzymaną kwotę przypadającej na Nią części czynszu. Rachunek stanowi podstawę księgowania kosztów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, na podstawie której rozliczają podatek dochodowy wspólnicy, skutkiem czego na każdego z nich przypada 50% tego kosztu.

Zauważyć należy, iż wskazana we wniosku umowa najmu nieruchomości, została zawarta pomiędzy dwoma odrębnymi uczestnikami obrotu gospodarczego, tj. pomiędzy Spółką cywilną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą (najemcą) oraz Wnioskodawczynią (wynajmującym). Z uwagi na powyższe, wydatki ponoszone przez Spółkę cywilną tytułem najmu od Wnioskodawczyni przedmiotowej nieruchomości, mogą stanowić w całości koszty uzyskania przychodów Spółki cywilnej, przy czym, dla Wnioskodawczyni ww. wydatek może stanowić koszt uzyskania przychodów, w wielkości proporcjonalnej do Jej udziału w zyskach Spółki, stosownie do treści cyt. powyżej art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż czynsz najmu, płacony przez Spółkę cywilną na podstawie rachunku wystawianego przez Wnioskodawczynię, zgodnie z zawartą umową najmu, będzie stanowić koszt uzyskania przychodów dla Wnioskodawczyni, proporcjonalnie do Jej udziałów w zyskach Spółki.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, iż interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749), niniejsza interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawczyni i nie ma zastosowania do drugiego wspólnika Spółki cywilnej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.