IPTPB1/415-457/13-4/MD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 października 2013 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB1/415-457/13-4/MD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2013 r. (data wpływu 8 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 września 2013 r. (data wpływu 27 września 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na studia doktoranckie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na studia doktoranckie.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), w związku z czym, pismem z dnia 12 września 2013 r., Nr IPTPB1/415-457/13-2/MD, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 12 września 2013 r., skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 18 września 2013 r., Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 25 września 2013 r. (data wpływu 27 września 2013 r.), które nadane zostało w polskiej placówce pocztowej w dniu 25 września 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie indywidualnej praktyki lekarskiej od 2 marca 2012 r. Ponadto jest zatrudniony w Wojewódzkim Centrum Ortopedii i Rehabilitacji jako lekarz rezydent na umowę o pracę.

W kwietniu 2013 r. Wnioskodawca otrzymał fakturę w wysokości 15.000 zł dokumentującą opłatę za przewód doktorski w zakresie ortopedii, którą opłacił osobiście. Przychody z działalności gospodarczej Wnioskodawca rozlicza na zasadach ogólnych.

Ponadto dodano, że Wnioskodawca nie jest nauczycielem akademickim zobligowanym do uzyskania tytułu nauk medycznych, zatrudnionym na etacie. Prowadzi wykłady na prywatnej uczelni, a przychody z tego tytułu rozlicza w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zdobycie tytułu doktora zwiększa prestiż, konkurencyjność na rynku pracy, a co za tym idzie przychody z prowadzonej działalności.

W piśmie z dnia 25 września 2013 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

* z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej rozlicza się na zasadach ogólnych według skali podatkowej, natomiast koszty uzyskania przychodów rozlicza wg zasady memoriałowej,

* opłaty za przewód doktorski dokonał, zgodnie z wystawioną fakturą, w kwietniu 2013 r. w wysokości 15.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy poniesiony koszt związany z uzyskaniem stopnia naukowego doktora można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w 2013 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki na przeprowadzenie przewodu doktorskiego nie zostały ujęte w katalogu wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodu, zawartych w art. 23. Dlatego więc poniesiony koszt za przewód doktorski na Uniwersytecie Medycznym w zakresie ortopedii, podnoszący Jego kwalifikacje zawodowe, poszerzający wiedzę i umiejętności niezbędne do prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, stanowi koszt uzyskania przychodów.

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, prestiż wynikający z uzyskania takiego tytułu wpłynie na zawarcie przez Niego nowych kontraktów z wyższymi stawkami za świadczone przez usługi. Tytuł naukowy wpłynął również na zwiększenie stawki, którą Wnioskodawca może proponować jako wykładowca na prywatnej uczelni, a przychody z tego tytułu rozlicza również w działalności gospodarczej.

W piśmie z dnia 25 września 2013 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca stwierdził, że opłata za przewód doktorski stanowi podatkowy koszt uzyskania przychodu prowadzonej przez Niego indywidualnej praktyki lekarskiej. Wnioskodawca wskazał, że jest podatnikiem osiągającym przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej i stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 2013 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągniecia lub zabezpieczenia przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

Powyższe oznacza, że kosztami uzyskania przychodu są racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodu, bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Wydatek na przewód doktorski w wysokości 15.000 zł jest stosunkowo niewielką kwotą jak na możliwości, które "otwierają" się przed Wnioskodawcą w uzyskaniu wyższej stawki za usługi świadczone przez Niego w ramach działalności gospodarczej. Jako, że w katalogu wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów, określonym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma kosztów związanych z doskonaleniem zawodowym, Wnioskodawca uważa, że poniesiony wydatek na przewód doktorski, dokonany w kwietniu 2013 r., udokumentowany fakturą, w której określono wysokość opłaty na 15.000 zł, jest kosztem Jego działalności gospodarczej. Wnioskodawca podkreślił, że temat pracy doktorskiej był ściśle związany ze świadczonymi przez Niego usługami w ramach działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23, i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych w formie studiów doktoranckich nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Do stwierdzenia, czy poniesiona przez Wnioskodawcę opłata za studia doktoranckie może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:

* czy taki wydatek związany jest z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,

* czy taki wydatek służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, uznać należy wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności. Istotnym warunkiem zaliczenia takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest istnienie źródła przychodów, do którego dany wydatek można przyporządkować.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi od dnia 2 marca 2013 r. działalność gospodarczą w zakresie indywidualnej praktyki lekarskiej. Przychody z prowadzonej działalności gospodarczej rozlicza się na zasadach ogólnych. Ponadto jako lekarz rezydent zatrudniony jest w Wojewódzkim Centrum Ortopedii i Rehabilitacji na umowę o pracę. Jest również nauczycielem akademickim zatrudnionym na etacie. Prowadzi wykłady na prywatnej uczelni, a uzyskane z tego tytułu przychody rozlicza w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W kwietniu 2013 r. Wnioskodawca otrzymał fakturę za przewód doktorski w zakresie ortopedii, którą opłacił w kwietniu 2013 r. Dodano, że temat pracy doktorskiej był ściśle związany ze świadczonymi przez Wnioskodawcę usługami w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto wskazano, że zdobycie tytułu doktora zwiększa prestiż, konkurencyjność na rynku pracy, a co za tym idzie ma wpływ na przychody z prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz argumentację Wnioskodawcy w świetle obowiązujących przepisów prawa stwierdzić należy, że wydatki poniesione w związku ze studiami doktoranckimi, choć trudno je przypisać konkretnym przychodom, to jako przydatne w wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, faktycznie poniesione i właściwie udokumentowane, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zauważyć jednakże należy, że to na podatniku spoczywa ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Końcowo zauważyć należy, iż w przedmiotowej sprawie, mając na uwadze treść art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), tut. Organ wydając interpretację prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzania postępowania dowodowego, które wskazywałoby, że poniesiony wydatek spełnia znamiona kosztu podatkowego. Do postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl