IPTPB1/415-382/12-2/ASZ - Określenie obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z organizacją festynu rekreacyjno-sportowego dla pracowników, emerytów oraz zaproszonych gości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2012 r. (data wpływu 25 czerwca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku ze zorganizowaniem festynu dla pracowników, emerytów oraz zaproszonych gości z zewnątrz - jest prawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca zamierza zorganizować festyn rekreacyjno-sportowy poprzedzony zebraniem kierownictwa Spółki z resztą załogi, w celu poinformowania pracowników o sytuacji finansowej Spółki i planach na przyszłość. Impreza będzie miała charakter otwarty, adresowana będzie do pracowników, emerytów oraz do zaproszonych gości z zewnątrz - Rada Nadzorcza, przedstawiciele władz miasta i gminy. Udział w ww. zebraniu nie będzie obowiązkowy. Pracownicy będą deklarować chęć uczestnictwa w festynie, wpisując się na listę. Impreza odbędzie się w sobotę, dla większości pracowników jest to dzień wolny od pracy, w godzinach od 16 do 22. Większość załogi pracuje od poniedziałku do piątku w godzinach od 7 do 15, ale kilkunastu w systemie pracy zmianowej w godzinach od 7 do 19 lub od 19 do 7 dnia następnego. Wnioskodawca przypuszcza, że nie każdy skorzysta z możliwości uczestnictwa, mimo zapisania się lub zaproszenia (choroba, praca, nagłe zdarzenie losowe). Wydatki finansowane będą ze środków ZFŚS zgodnie z przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych oraz przyjętym regulaminem. Pula środków pieniężnych przewidziana na zorganizowanie festynu będzie ustalona przez komisję socjalną, bez powiązania z ilością osób, które wezmą udział w tej imprezie. Podczas festynu Spółka zamierza rozegrać konkurencje sportowe, za wygranie których przewiduje nagrody. Planowany jest również catering, z którego każdy uczestnik będzie mógł skorzystać. Spółka nie będzie w stanie określić w jakim stopniu każdy z uczestników skorzystał z oferowanych posiłków i napojów, ponieważ catering będzie udostępniony w formie "szwedzkiego stołu".

Wnioskodawca zamierza również zorganizować w czerwcu festyn rekreacyjno-sportowy dla pracowników i ich rodzin. Zorganizowanie festynu zostanie zlecone firmie, która zajmuje się organizowaniem tego typu imprez. Będą rozgrywane zawody sportowe dla dzieci, zostanie rozstawiony sprzęt rekreacyjny między innymi dmuchane zjeżdżalnie i trampoliny. Każdy z uczestników festynu będzie mógł korzystać z wyżej wymienionych atrakcji w dowolnym zakresie i dowolnych godzinach. Pula środków pieniężnych przewidziana na zorganizowanie festynu będzie ustalona przez komisję socjalną, bez powiązania z ilością osób, które wezmą udział w tej imprezie. Koszt festynu w całości będzie finansowany z ZFŚS zgodnie z przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych oraz przyjętym regulaminem. Chęć uczestniczenia w festynie pracownicy będą deklarować wpisując się na listę. Za udział w konkurencjach sportowych będą przyznawane dzieciom nagrody - zabawki. Jest przewidziany również posiłek. Na imprezie Spółka nie zamierza rejestrować wejść i wyjść oraz korzystania z proponowanych atrakcji. Spółka przypuszcza, że z racji wieku nie wszystkie dzieci będą mogły korzystać ze wszystkich propozycji przygotowanych przez firmę organizującą, ani uczestniczyć we wszystkich konkurencjach sportowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Dotyczące 1 zdarzenia przyszłego:

Dotyczące 2 zdarzenia przyszłego:

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytania oznaczone we wniosku Nr 1 i 2. Natomiast w pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Według ww. artykułu nieodpłatne świadczenia muszą być faktycznie otrzymane przez podatnika, w przeciwieństwie do pieniędzy i wartości pieniężnych, które mogą być nie tylko otrzymane, ale również postawione do dyspozycji. Ustawodawca rozróżnia zwroty "otrzymywać" i "postawić do dyspozycji", wobec tego nie należy nadawać im tych samych znaczeń (wyrok NSA z dnia 11 stycznia 2011 r., sygn. akt II FSK 1531/09).

Zdaniem Wnioskodawcy, kosztu festynu poprzedzonego zebraniem Zarządu z pracownikami nie można uznać za przychód pracownika z tytułu stosunku pracy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również za przychód z tytułu innych źródeł dla zaproszonych gości, ponieważ sam fakt zaproszenia kogoś na imprezę nie pytając, czy życzy sobie takiego zaproszenia nie stanowi i nie może stanowić przychodu po stronie osoby zaproszonej. Z uwagi na masowy charakter imprezy Spółka nie będzie w stanie ustalić dokładnej liczby uczestników, kto i w jakim zakresie skorzysta z proponowanych atrakcji i cateringu. Nie będzie możliwe ustalenie jednostkowego kosztu, przypadającego na każdego z uczestników, a podzielenie go "po równo" byłoby niezgodne z prawem i stanem faktycznym. Podział kosztu ogólnego na koszty jednostkowe nie ma odzwierciedlenia w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Opodatkowaniu może podlegać tylko przychód rzeczywiście otrzymany, a nie potencjalnie możliwy do otrzymania, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, brak możliwości ustalenia wartości świadczenia przypadającego na jednego pracownika czyni niemożliwym powstanie przychodu podatkowego, a w konsekwencji ustalenie zobowiązania podatkowego. Zastosowanie ma tutaj zasada impossibilium nulla obligatio est.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 tej ustawy, źródłem przychodów są:

* pkt 1 stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;

* pkt 9 inne źródła.

Stosownie do art. 11 ust. 1 powołanej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższej definicji przychodów pracownika wynika, iż ustawodawca zaliczył do niej nie tylko otrzymane pieniądze, ale i świadczenia, które przybrały postać rzeczy oraz wykonywanie usług, bądź udostępnianie rzeczy lub praw. Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, iż w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w ww. art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zauważyć należy, że powołany wyżej przepis wymienia pewne rodzaje przychodów stanowiących pewien katalog o charakterze otwartym, a tym samym nie rozstrzyga ostatecznie co jest przychodem z innych źródeł. Użycie przez ustawodawcę zwrotu "w szczególności" przesądza, iż przedmiotowy katalog nie ma charakteru zamkniętego. W katalogu tym będą mieściły się zatem przychody niemieszczące się w źródłach przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ww. ustawy i jednocześnie niewymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych przewidzianych w tej ustawie.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza zorganizować festyn rekreacyjno-sportowy poprzedzony zebraniem kierownictwa Spółki z resztą załogi, w celu poinformowania pracowników o sytuacji finansowej Spółki i planach na przyszłość. Impreza będzie miała charakter otwarty, adresowana będzie do pracowników, emerytów oraz do zaproszonych gości z zewnątrz - Rada Nadzorcza, przedstawiciele władz miasta i gminy. Udział w ww. zebraniu nie będzie obowiązkowy. Pracownicy będą deklarować chęć uczestnictwa w festynie, wpisując się na listę. Impreza odbędzie się w sobotę, dla większości pracowników jest to dzień wolny od pracy, w godzinach od 16 do 22. Większość załogi pracuje od poniedziałku do piątku w godzinach od 7 do 15, ale kilkunastu w systemie pracy zmianowej w godzinach od 7 do 19 lub od 19 do 7 dnia następnego. Wnioskodawca przypuszcza, że nie każdy skorzysta z możliwości uczestnictwa, mimo zapisania się lub zaproszenia (choroba, praca, nagłe zdarzenie losowe). Wydatki finansowane będą ze środków ZFŚS zgodnie z przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych oraz przyjętym regulaminem. Pula środków pieniężnych przewidziana na zorganizowanie festynu będzie ustalona przez komisję socjalną, bez powiazania z ilością osób, które wezmą udział w tej imprezie. Podczas festynu Spółka zamierza rozegrać konkurencje sportowe, za wygranie których przewiduje nagrody. Planowany jest również catering, z którego każdy uczestnik będzie mógł skorzystać. Spółka nie będzie w stanie określić w jakim stopniu każdy z uczestników skorzystał z oferowanych posiłków i napojów, ponieważ catering będzie udostępniony w formie "szwedzkiego stołu".

Biorąc pod uwagę powyższe, należy wskazać, iż w sytuacji, gdy impreza ma charakter otwarty, tzn. że każdy kto zechce może w niej wziąć udział (a więc np. nie tylko pracownicy Wnioskodawcy, emeryci, ale również osoby postronne), to wówczas nie ma podstaw do ustalenia przychodu u poszczególnych uczestników. Ze świadczeń oferowanych na imprezie mogą bowiem korzystać osoby, które w żaden sposób nie są określone. Na dzień imprezy nie można w takiej sytuacji jednoznacznie ustalić grona osób uczestniczących w imprezie, a tym samym w sposób skonkretyzowany wskazać wysokości przychodu przypadającego na jedną osobę, z wszelkimi dalszymi konsekwencjami tych okoliczności.

A zatem uznać należy, iż wartość tych świadczeń nie stanowi dla osób uczestniczących źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ze względu na brak możliwości zindywidualizowania przedmiotowych świadczeń.

Wobec powyższego, na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Mając na uwadze fakt, iż stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania pierwszego zawartego we wniosku jest prawidłowe, odstąpiono od odpowiedzi na pytanie drugie, gdyż stało się ono bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.