IPTPB1/415-380/13-2/AG - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej odsetek od kredytu zaciągniętego na budowę budynku mieszkalnego, wykorzystywanego w części na prowadzenie działalności gospodarczej, uiszczonych po jego zbyciu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2013 r. (data wpływu 10 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej odsetek od kredytu zaciągniętego na budowę budynku mieszkalnego, wykorzystywanego w części na prowadzenie działalności gospodarczej, uiszczonych po jego zbyciu - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 czerwca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej odsetek od kredytu zaciągniętego na budowę budynku mieszkalnego, wykorzystywanego w części na prowadzenie działalności gospodarczej, uiszczonych po jego zbyciu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą w zakresie doradztwa technicznego, inwestycyjnego, budowlanego, nadzorów i architektury, specjalistycznego projektowania, realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków, pośrednictwa w obrocie nieruchomościami.

Dnia 2 kwietnia 2008 r. zawarła notarialnie przedwstępną umowę zakupu nieruchomości gruntowej. Realizacja umowy przyrzeczonej nastąpiła w maju 2009 r. Na zakupionej działce wybudowała budynek mieszkalny jednorodzinny, pokazowy, na własne cele mieszkaniowe oraz prowadzenie działalności gospodarczej. Budynek ten został wybudowany w technologii M. Służy jako budynek pokazowy dla klientów oraz jako biuro własnej firmy. Nakłady na budowę ww. domu pokazowego sfinansowane zostały kredytem.

Aktualnie Wnioskodawczyni zamierza sprzedać nieruchomość. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży zamierza przeznaczyć na zakup zabudowanej nieruchomości wyłącznie w celu prowadzenia działalności gospodarczej: na biuro i wynajem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wartość odsetek od spłacanych rat kredytu hipotecznego, proporcjonalnie do wartości środków pieniężnych przeznaczonych na zakup nieruchomości na biuro i wynajem związany z działalnością gospodarczą (pochodzących za sprzedaży budynku pokazowego), będą stanowić koszty uzyskania przychodów w prowadzonej przeze Wnioskodawczynię działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, jeżeli środki uzyskane ze sprzedaży domu prywatnego zamiast na spłatę kredytu przeznaczy na zakup nieruchomości na działalność gospodarczą to Jej działanie jest racjonalne i uzasadnione ekonomicznie, ponieważ uniknie dodatkowych kosztów prowizji i opłat wstępnych związanych z pozyskaniem nowego kredytu.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Nabywając nieruchomość na cele wynajmu i biuro ma prawo do uznania wszystkich poniesionych kosztów na realizację tego celu jako kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z generalną zasadą zawartą w cytowanym przepisie, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, to pomiędzy tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma, lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania wyróżnia się koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie). W przypadku kosztów pośrednich brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Do tego rodzaju kosztów zalicza się m.in. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną, ubezpieczenie, świadczenia na rzecz pracowników, koszty promocji i reklamy.

Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, każdy wydatek - poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu.

Zatem, podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków pod warunkiem:

* faktycznego poniesienia wydatku,

* istnienia związku przyczynowego pomiędzy wydatkiem a przychodami,

* braku dokonanego wydatku na liście negatywnej, zawartej w art. 23 ustawy,

* odpowiedniego udokumentowania poniesionego wydatku.

Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, każdy wydatek - poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy czym należy mieć na uwadze, iż obowiązek wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności gospodarczej, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, spoczywa na podatniku.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:

* pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),

* pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy, nie stanowią również kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz niezapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Powyższe przepisy wskazują zatem, że odsetki od kredytu mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej pod warunkiem łącznego spełnienia następujących warunków:

* zaciągnięty kredyt pozostaje w związku ze źródłem przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza,

* odsetki zostały zapłacone,

* wydatek musi być należycie udokumentowany.

Zatem, gdy zaciągnięty kredyt pozostaje w związku z przychodami uzyskiwanymi z prowadzonej działalności gospodarczej, to odsetki od tego kredytu - o ile nie zwiększają kosztów inwestycji - powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie zapłaty. Oznacza to, że nie można odmówić prawa do zaliczenia w koszty zapłaconych odsetek od kredytu, w sytuacji gdy podatnik wykaże związek pomiędzy poniesionym wydatkiem a uzyskanym przychodem).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni w 2008 r. zawarła notarialnie przedwstępną umowę zakupu nieruchomości gruntowej. Realizacja umowy przyrzeczonej nastąpiła w maju 2009 r. Na zakupionej działce wybudowała w technologii M. budynek mieszkalny jednorodzinny, pokazowy, na własne cele mieszkaniowe oraz prowadzenie działalności gospodarczej (budynek pokazowy dla klientów oraz jako biuro własnej firmy). Nakłady na budowę ww. domu sfinansowane zostały kredytem.

Obecnie Wnioskodawczyni zamierza sprzedać ww. nieruchomość, a pieniądze uzyskane z tego tytułu przeznaczyć na zakup zabudowanej nieruchomości wyłącznie dla celu prowadzenia działalności gospodarczej (na biuro i wynajem).

Zauważyć należy, że w sytuacji, gdy budynek mieszkalny w części przeznaczony na prowadzenie działalności gospodarczej, na budowę którego zaciągnięty został kredyt, zostanie sprzedany, to przestanie istnieć związek pomiędzy wydatkami na spłatę odsetek od kredytu zaciągniętego na jego budowę, a przychodami uzyskiwanymi z działalności gospodarczej. Powyższego nie zmieni okoliczność, że Wnioskodawczyni część środków, które uzyska z tytułu zbycia ww. nieruchomości przeznaczy na prowadzenie działalności gospodarczej, tj. na zakup nieruchomości na biuro i wynajem. W takim przypadku można bowiem mówić tylko o istnieniu związku między środkami własnymi podatnika, które wykorzystane zostaną do celów działalności gospodarczej, a powstaniem przychodów z tytułu prowadzenia tej działalności.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że odsetki od rat kredytu zaciągniętego na budowę ww. budynku mieszkalnego, które zapłacone zostaną po dniu zbycia nieruchomości zabudowanej tym budynkiem, mimo przeznaczenia część uzyskanych z tego tytułu środków na zakup nieruchomości na biuro i wynajem, a więc dla celów działalności gospodarczej, nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.