IPTPB1/415-326/14-2/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2014 r. (data wpływu 16 czerwca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w przypadku korzystania przez Nadleśniczego z samochodu służbowego w celu dojazdów z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania przez niego obowiązków wynikających ze stosunku pracy - jest prawidłowe.

W dniu 16 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Nadleśnictwo jest państwową jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, o której mowa w art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 z późn. zm.), wchodzącą w skład Lasów Państwowych. Obszar działania Nadleśnictwa obejmuje powierzchnię 11 500,00 ha i jest on administracyjnie podzielony na 10 leśnictw.

Zgodnie z § 18 ust. 2 Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Pracowników Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe (PUZP), w przypadku, gdy codzienny dojazd do pracy publicznymi środkami lokomocji jest utrudniony, kierownikom jednostek organizacyjnych (w tym Nadleśniczym) oraz osobom przez nich upoważnionym przysługuje prawo do bezpłatnego używania samochodów służbowych do tego celu.

W § 4 PUZP wskazane zostały miejsca pracy dla określonych grup pracowników Nadleśnictwa, zgodnie z którym:

a. dla Nadleśniczego, zastępcy Nadleśniczego, inżynierów nadzoru, straży leśnej - miejscem wykonywania pracy jest teren Nadleśnictwa.

Pracownicy wymienieni w pkt a) zaliczani są do Służby Leśnej, o której mowa w ustawie z dnia 28 grudnia 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 z późn. zm.) i aktach wykonawczych do niej. Z przepisów powołanej ustawy wynika, że jest to grupa pracownicza, na której ciążą szczególne obowiązki związane z wykonaniem tej ustawy w zakresie zarządzania lasami Skarbu Państwa, prowadzenia zrównoważonej gospodarki leśnej, ochrony i utrzymania trwałości lasów. Na podstawie dekretu powołania Nadleśniczy wykonuje różnorodne obowiązki służbowe w zakresie administrowania i zarządzania, gospodarki leśnej i łowieckiej, ochrony mienia i ochrony lasu, w tym ochrony przeciwpożarowej.

W szczególności, w okresie intensywnych prac, np. odnowienia i zalesiania lasu, pozyskania i wywozu drewna, a także w okresie wysokiego zagrożenia pożarami lasu i w razie pożaru lasu, w razie kradzieży mienia i/lub wystąpienia innych szkód w drzewostanach i innym majątku Nadleśnictwa (np. klęski żywiołowe), musi on dotrzeć z miejsca zamieszkania na miejsca tych zdarzeń w bardzo krótkim czasie, bez względu na porę dnia i/lub dzień tygodnia. Tak więc praca Nadleśniczego wymaga od niego pełnej dyspozycyjności i mobilności.

Poza powyżej wymienionymi celami w jakich jest wykorzystywany omawiany samochód Nadleśniczy używa go do dojazdów na różnego rodzaju spotkania w celach reprezentacyjnych np. uroczystości i spotkania w starostwach, gminach znajdujących się na terenie Nadleśnictwa, na uroczystości z okazji świąt branżowych, np. Święto Strażaka, czy też Policji.

W związku z powyższym, Nadleśniczy ma do swojej dyspozycji, w celu wykonywania obowiązków wynikających ze stosunku pracy, samochód służbowy, którego miejscem garażowania za zgodą Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w X. z dnia 7 marca 2007 r., jest jego miejsce zamieszkania położone poza zasięgiem administracyjnym Nadleśnictwa w odległości 4 km

Samochód służbowy Nadleśniczego jest pojazdem samochodowym w rozumieniu art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) wykorzystywanie przez Nadleśniczego samochodu służbowego do dojazdów między miejscem garażowania (miejsce zamieszkania poza granicami administracyjnymi Nadleśnictwa), a granicami administracyjnymi Nadleśnictwa, daje możliwość do odliczania przez Nadleśnictwo 100% VAT od zakupów związanych z jego użytkowaniem w oparciu o art. 86a ustawy o podatku od towarowi usług.

2. Czy w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych korzystanie przez Nadleśniczego z samochodu służbowego z możliwością przejazdów z miejsca zamieszkania do granic administracyjnych Nadleśnictwa stanowi przychód ze stosunku pracy, a w związku z czym, czy wystąpi obowiązek wyliczenia wartości bezpłatnego świadczenia, które będzie stanowiło podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 2 w zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w zakresie podatku od towarów i usług (pytanie Nr 1) wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podlegają wszelkiego rodzaju dochody z zastrzeżeniem wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, dla których zaniechano poboru podatku na podstawie Ordynacji podatkowej.

Artykuł 12 ust. 1 ww. ustawy określa, że za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródła finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona.

Zdaniem Wnioskodawcy, zapisy zawarte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczące nieodpłatnych świadczeń należy przeanalizować pod kątem przepisów ustalających zasady korzystania przez pracowników z samochodów służbowych. Miejscem pracy Nadleśniczego jest teren Nadleśnictwa, czyli teren działania płatnika. Nadleśniczy został upoważniony do korzystania z samochodu służbowego na podstawie Zarządzenia Dyrektora Generalnego LP. Samochód służbowy jest wykorzystywany wyłącznie do celów służbowych, również w przypadku przejazdu Nadleśniczego z miejsca garażowania do granicy administracyjnej Nadleśnictwa za zgodą Dyrektora Regionalnej Dyrekcji LP w X. (zgoda z dnia 7 marca 2007 r.). W związku z tym wartość dojazdów do granicy administracyjnej Nadleśnictwa nie stanowi przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Z kolei przepis art. 12 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przychodami z szeroko rozumianego stosunku pracy, są więc wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość świadczeń pieniężnych w naturze, bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń. Z powyższego wynika, że przychodem ze stosunku pracy nie jest jedynie wynagrodzenie za pracę, ale także inne przysporzenia majątkowe, takie jak nieodpłatne świadczenia, czy też świadczenia częściowo odpłatne.

Przepisy dotyczące określania przychodu ze stosunku pracy, w szczególności dotyczące innych nieodpłatnych świadczeń należy rozpatrywać w kontekście przepisów obowiązujących pracowników, określających m.in. zasady użytkowania i dbania o powierzone pracownikom mienie. Jak bowiem wynika z dyspozycji art. 124 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), pracownik odpowiada w pełnej wysokości również za szkodę w mieniu innym niż wymienione w § 1, powierzonym mu z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się.

Z powyższego wynika, że realizacja obowiązków służbowych przez pracownika nie może generować dla tego pracownika dodatkowego przychodu ze stosunku pracy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Nadleśniczy za zgodą Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych, wykorzystuje samochód służbowy do przejazdów pomiędzy miejscem pracy, a miejscem zamieszkania. Uprawnienie do korzystania z samochodu służbowego przez Nadleśniczego, jako kierownika jednostki organizacyjnej, wynika z zarządzenia Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych. Stanowisko Nadleśniczego wymaga pełnej dyspozycyjności w wykonywaniu powierzonego zarządu majątkiem Skarbu Państwa.

Korzystanie przez Nadleśniczego z samochodu służbowego w sposób opisany we wniosku nie skutkuje powstaniem po jego stronie przychodu ze stosunku pracy. W świetle art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku pracy uznaje się m.in. świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, które skutkują powstaniem przychodu po jego stronie. W rozpatrywanej sprawie używanie samochodu służbowego nie spowoduje jednak powstania tego rodzaju przysporzenia. Należy bowiem odróżnić dojazd Nadleśniczego z miejsca jego zamieszkania do miejsca pracy od przejazdów odbywających się na terenie objętym realizacją zadań wynikających ze stosunku pracy. Specyfika pracy powoduje, że przejazdy Nadleśniczego mają na celu zapewnienie właściwej jej organizacji. Brak jest również interesu osobistego Nadleśniczego w korzystaniu z samochodu służbowego.

Tak więc przejazdy Nadleśniczego po obszarze objętym wykonywaniem przez niego pracy - na terenie Nadleśnictwa - są nieodłącznym jej elementem i nie stanowią realizacji jego celów osobistych. Takie działanie jest natomiast podyktowane względami racjonalnymi i potrzebą zapewnienia odpowiedniej organizacji pracy. Wobec powyższego, po stronie Nadleśniczego korzystającego z samochodu służbowego na terenie Nadleśnictwa nie powstaje przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przydzielenie samochodu służbowego Nadleśniczemu i zobowiązanie do przechowywania samochodu bez względu na porę dnia i dzień tygodnia w miejscu jego zamieszkania gwarantujące bezpieczeństwo samochodu, za który ponosi odpowiedzialność materialną za powierzone mienie, nie stanowi przychodu pracownika ze stosunku pracy, o ile samochód ten będzie wykorzystywane w celach służbowych. W konsekwencji, jazda samochodem służbowym z miejsca zamieszkania (miejsca garażowania) do miejsca wykonywania pracy oraz z miejsca wykonywania pracy do miejsca zamieszkania (miejsca garażowania) nie będą generowały przychodu ze stosunku pracy. Przejazdy te bowiem będą stanowiły realizację celu służbowego jakim jest dbałość o powierzone mienie Nadleśnictwa, wyrażająca się poprzez garażowanie samochodu służbowego w miejscu zamieszkania Nadleśniczego.

W świetle wskazanych wyżej przepisów Nadleśniczy dojeżdżający samochodem służbowym z wyznaczonego miejsca garażowania do miejsca wykonywania pracy oraz z miejsca wykonywania pracy do wyznaczonego miejsca garażowania nie uzyskuje przychodów ze stosunku pracy w postaci innego nieodpłatnego świadczenia w sytuacji, gdy miejsce garażowania samochodu służbowego zostało mu wyznaczone przez Nadleśnictwo, zgodnie z obowiązującymi zasadami użytkowania samochodów służbowych w Nadleśnictwie.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że przydzielenie samochodu służbowego nie stanowi przychodu pracownika ze stosunku służbowego, o ile samochód ten jest wykorzystywany w celach służbowych. W konsekwencji, przejazdy z oraz do miejsca garażowania nie będą również generowały przychodu ze stosunku pracy. Przejazdy te bowiem stanowią realizację celu służbowego jakim jest dbałość o powierzone mienie Nadleśnictwa wyrażająca się poprzez garażowanie samochodu służbowego w miejscu gwarantującym w najwyższym możliwym stopniu jego bezpieczeństwo, a tym samym stałą gotowość do użytkowania i osiągania przychodu.

Zatem, po stronie Nadleśniczego nie powstanie przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z dojazdami samochodem, wykorzystywanym w celu wykonywania obowiązków służbowych z miejsca garażowania, będącego również miejscem zamieszkania pracownika, położonym na terenie Nadleśnictwa, do miejsca pracy, którym jest teren Nadleśnictwa. W związku z tym, Nadleśnictwo nie jest zobowiązane jako płatnik do obliczania i poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.