IPTPB1/415-323/12-6/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2012 r. (data wpływu 28 maja 2012 r.), uzupełnionym pismami z dnia 1 sierpnia 2012 r. (data wpływu 3 sierpnia 2012 r.) i z dnia 6 września 2012 r. (data wpływu 11 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego w zakresie obowiązków płatnika w związku z zatrudnieniem na umowę zlecenie studenta z Ukrainy - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z zatrudnieniem na umowę zlecenie studenta z Ukrainy.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749), w związku z czym pismami z dnia 23 lipca 2012 r., Nr IPTPB1/415-323/12-2/MD oraz z dnia 27 sierpnia 2012 r., Nr IPTPB1/415-323/12-4/MD, na podstawie art. 169 § 1 i § 2, w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie z dnia 23 lipca 2012 r. wysłano w dniu 23 lipca 2012 r., skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 26 lipca 2012 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 1 sierpnia 2012 r. (data wpływu 3 sierpnia 2012 r.), nadanym w polskiej placówce operatora publicznego w dniu 2 sierpnia 2012 r. Natomiast wezwanie z dnia 27 sierpnia 2012 r. wysłano w dniu 28 sierpnia 2012 r., skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 31 sierpnia 2012 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 7 września 2012 r. (data wpływu 11 września 2012 r.), nadanym w polskiej placówce operatora publicznego w dniu 7 września 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Zdarzenia przyszłe zostały przedstawione w uzupełnieniu wniosku z dnia 1 sierpnia 2012 r.

1.

Zdarzenie związane z podatkiem dochodowym od osób fizycznych, polegające na tym, że obywatel Ukrainy podejmie pracę w Polsce, przy czym jego pobyt w tym kraju będzie przekraczał okres 183 dni w danym roku kalendarzowym i będzie zdeterminowany celem pobierania nauki w ramach studiów wyższych. Dochód otrzymywany przez studenta z Ukrainy z tytułu świadczenia pracy w ramach stosunku zatrudnienia u polskiego pracodawcy w osobie wnioskującej Spółki nie będzie przekraczać wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę i jednocześnie kwoty niezbędnej na własne utrzymanie, naukę lub praktykę tego studenta.

2.

Zdarzenie związane z zasadami ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, w swej treści tożsame do przedstawionego powyżej w punkcie 1, powołanego jednak w kontekście obowiązku ewidencyjnego obywatela Ukrainy (studenta) w Polsce.

3.

Zdarzenie związane z podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a polegające na tym, że obywatel Ukrainy podejmie pracę w Polsce, przy czym jego pobyt w tym kraju będzie przekraczał okres 183 dni w danym roku kalendarzowym i będzie zdeterminowany celem pobierania nauki w ramach studiów wyższych. Dochód otrzymywany przez studenta z Ukrainy z tytułu świadczenia pracy w ramach stosunku zatrudnienia u polskiego pracodawcy w osobie wnioskującej Spółki będzie przekraczać kwotę niezbędną na własne utrzymanie, naukę lub praktykę tego studenta.

4.

Zdarzenie związane z zasadami ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, w swej treści tożsame do przedstawionego powyżej w punkcie 3, powołanego jednak w kontekście obowiązku ewidencyjnego obywatela Ukrainy (studenta) w Polsce.

5.

Zdarzenie polegające na tym, że obywatel Ukrainy podejmie pracę w Polsce, przy czym jego pobyt w tym kraju będzie przekraczał okres 183 dni w danym roku kalendarzowym i będzie zdeterminowany celem pobierania nauki w ramach studiów wyższych, a to zdarzenie powołane celem interpretacji prawa podatkowego w kontekście wskazania osoby odpowiedzialnej za określenie czy dochód otrzymywany przez studenta z Ukrainy w całości jest przeznaczany na niezbędne koszty związane z utrzymaniem tego studenta, jego nauką i praktyką, czy też jakaś część tego dochodu przekracza wysokość kwoty pożytkowanej tytułem wskazanych powyżej niezbędnych kosztów, a zatem osoby, która jest obowiązana do ewidencjonowania dokumentów wskazujących na wysokość tych kosztów.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 7 września 2012 r. Wnioskodawca doprecyzował opis zdarzeń przyszłych i tak:

Niniejszy wniosek ostatecznie dotyczy następujących zdarzeń przyszłych:

1.

Zdarzenia związanego z podatkiem dochodowym od osób fizycznych, polegającego na tym, że obywatel Ukrainy podejmie pracę (a ściślej będzie wykonywał czynności w oparciu o umowę zlecenie) w Polsce, przy czym jego pobyt w tym kraju będzie przekraczał okres 183 dni w danym roku kalendarzowym i będzie zdeterminowany celem pobierania nauki w ramach studiów wyższych. Dochód otrzymywany przez studenta z Ukrainy z tytułu świadczenia czynności w ramach stosunku cywilnoprawnego zawartego z polskim zleceniodawcą w osobie wnioskującej Spółki nie będzie przekraczać wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę i jednocześnie kwoty niezbędnej na własne utrzymanie, naukę lub praktykę tego studenta. Obywatel Ukrainy będzie wykonywał czynności na podstawie u mowy zlecenie (przy czym nie będzie to umowa zawierana w ramach prowadzonej przez zleceniobiorcę działalności gospodarczej) i nie będzie posiadał certyfikatu rezydencji podatkowej.

2.

Zdarzenia związanego z podatkiem dochodowym od osób fizycznych, polegającego na tym, że obywatel Ukrainy podejmie pracę (a ściślej będzie wykonywał czynności w oparciu o umowę zlecenie) w Polsce, przy czym jego pobyt w tym kraju będzie przekraczał okres 183 dni w danym roku kalendarzowym i będzie zdeterminowany celem pobierania nauki w ramach studiów wyższych. Dochód otrzymywany przez studenta z Ukrainy z tytułu świadczenia czynności w ramach stosunku cywilnoprawnego zawartego z polskim zleceniodawcą w osobie wnioskującej Spółki będzie przekraczać kwotę niezbędną na własne utrzymanie, naukę lub praktykę tego studenta. Obywatel Ukrainy będzie wykonywał czynności na podstawie umowy zlecenie (przy czym nie będzie to umowa zawierana w ramach prowadzonej przez zleceniobiorcę działalności gospodarczej) i nie będzie posiadał certyfikatu rezydencji podatkowej.

3.

Zdarzenia polegającego na tym, że obywatel Ukrainy podejmie pracę (a ściślej będzie wykonywał czynności w oparciu o umowę zlecenie) w Polsce, przy czym jego pobyt w tym kraju będzie przekraczał okres 183 dni w danym roku kalendarzowym i będzie zdeterminowany celem pobierania nauki w ramach studiów wyższych. Zdarzenie to powołano celem interpretacji prawa podatkowego w kontekście wskazania osoby odpowiedzialnej za określenie czy dochód otrzymywany przez studenta z Ukrainy w całości jest przeznaczany na niezbędne koszty związane z utrzymaniem tego studenta, jego nauką i praktyką, czy też jakaś część tego dochodu przekracza wysokość kwoty pożytkowanej tytułem wskazanych powyżej niezbędnych kosztów, a zatem osoby, która jest obowiązana do ewidencjonowania dokumentów wskazujących na wysokość tych kosztów. Obywatel Ukrainy będzie wykonywał czynności na podstawie umowy zlecenie (przy czym nie będzie to umowa zawierana w ramach prowadzonej przez zleceniobiorcę działalności gospodarczej) i nie będzie posiadał certyfikatu rezydencji podatkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

W złożonym w dniu 3 sierpnia 2012 r. uzupełnieniu, Wnioskodawca przeformułował zadane pytania oraz zadał 5 następujących pytań:

Poniższe pytanie dotyczy w jednakowym stopniu zdarzeń przyszłych 1 i 3 określonych w poz. 68 wniosku:

W kwestii pytań w zakresie zasad ewidencji i identyfikacji podatników, tut Organ wydał postanowienie z dnia 28 sierpnia 2012 r., Nr IPTPP1/443-674/12-2/MG.

Następnie, w uzupełnieniu wniosku z dnia 6 września 2012 r. Wnioskodawca zadał 3 pytania będące przedmiotem podatku dochodowego od osób fizycznych, które ostatecznie są przedmiotem niniejszej interpretacji:

Poniższe pytanie dotyczy w jednakowym stopniu zdarzeń przyszłych 1 i 2 określonych w poz. 68 wniosku:

Zdaniem Wnioskodawcy, sformułowanym w uzupełnieniu wniosku z dnia 6 września 2012 r.:

Ad. 1.

Spółka będzie w całości zwolniona z obowiązku podatkowego z tytułu uiszczanego na rzecz studenta z Ukrainy wynagrodzenia, a to w wysokości nieprzekraczającej kwoty niezbędnej dla własnego utrzymania tego studenta i pobierania przez niego nauki. Jest tak przez wzgląd na treść art. 20 przedmiotowej Konwencji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zdaniem wnioskującej Spółki, za działalność studenta wykonywaną w umawiającym się państwie uznać również należy uzyskiwany przez tego studenta dochód z tytułu wykonywania czynności na rzecz Wnioskodawcy w ramach umowy zlecenie. Mając na uwadze, że wypłacane temu studentowi wynagrodzenie w całości zostanie spożytkowane na bieżące utrzymanie studenta oraz pokrycie kosztów i opłat związanych ze studiami, wnioskująca Spółka będzie zwolniona jako zleceniodawca z obowiązku podatkowego i nie będzie Ona miała w tym wypadku obowiązku odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ad.2.

Spółka będzie w całości zwolniona z obowiązku podatkowego z tytułu uiszczanego na rzecz studenta z Ukrainy wynagrodzenia a to nie tylko w odniesieniu do wysokości nieprzekraczającej kwoty niezbędnej dla własnego utrzymania tego studenta i poboru przez niego nauki, ale również w odniesieniu do części wynagrodzenia przenoszącej tę kwotę. Jest tak z jednej strony przez wzgląd na treść art. 20 Konwencji, a to w odniesieniu do części wynagrodzenia przeznaczonego na utrzymanie i pokrycie kosztów związanych z podjęciem przez studenta z Ukrainy nauki na studiach wyższych w Polsce. Co zaś dotyczy tej części wynagrodzenia, która będzie uiszczana na rzecz tego studenta, a to ponad kwotę zwolnioną od podatku w Polsce na podstawie art. 20 Konwencji, przyjąć należy, że z uwagi na treść art. 15 tej Konwencji wynagrodzenie otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym umawiającym się państwie i wykonującą pracę w drugim umawiającym się państwie może, aczkolwiek nie musi być, opodatkowane w tym drugim państwie.

I tak - omawiana Konwencja determinuje konieczność określenia jednego miejsca zamieszkania dla celów podatkowych. Owo miejsce zamieszkania zdefiniowane jest nieco odmiennie aniżeli czyni to ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zważywszy, że umowy międzynarodowe mają - zgodnie z hierarchią źródeł prawa przyjętą w konstytucji RP - pierwszeństwo nad ustawą, to też w przedmiotowym wypadku przyjąć należy, że miejscem zamieszkania studenta dla celów podatkowych będzie Ukraina. Jest tak, albowiem to na Ukrainie student ten będzie posiadał stałe miejsce zamieszkania - w Polsce zaś będzie przebywać tymczasowo i tylko przez wzgląd na podjęcie w tym państwie nauki na studiach wyższych.

Co za tym idzie - wynagrodzenie otrzymywane przez studenta z Ukrainy będzie podlegało co do zasady opodatkowaniu w państwie będącym miejscem zamieszkania tegoż studenta, przy czym Konwencja przewiduje możliwość opodatkowania tych dochodów w tym państwie, w którym praca jest wykonywana. Zważywszy jednak, że w treści art. 15 ust. 1 zdanie drugie Konwencji użyto partykuły "może", to też opodatkowanie dochodów otrzymywanych przez tego studenta w Polsce uznać należy za fakultatywne. Gdyby umawiające się państwa przyjęły, że dochody otrzymywane z tytułu świadczenia pracy najemnej podlegają obligatoryjnie opodatkowaniu w państwie, w którym świadczona jest praca, to też użyłyby sformułowania kategorycznego w tym zakresie, a zważyć należy, że konwencja została sporządzona w dwóch językach - ukraińskim i polskim - każdy tekst ma zaś jednakową moc obowiązującą.

Dalej, zdaniem Spółki - treść art. 15 Konwencji, określa właściwość miejscową opodatkowania dochodów osiąganych z pracy najemnej, z zastrzeżeniem jednak m.in. treści art. 20 Konwencji. Oznacza to zatem, że dochody osiągane w Polsce przez studenta z Ukrainy do wysokości niezbędnej dla pokrycia kosztów utrzymania i podjęcia nauki na studiach wyższych nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, zaś dochody tego studenta przekraczające kwotę niezbędną dla pokrycia kosztów jego utrzymania i nauki mogą, ale nie muszą być opodatkowane w Polsce. Mając to na uwadze, wnioskująca Spółka, jako zleceniodawca nie będzie miała obowiązku podatkowego w odniesieniu do wynagrodzenia uiszczanego na rzecz studenta z Ukrainy - i to bez względu na wysokość tego wynagrodzenia. Wnioskująca Spółka, nie będzie również miała w tym wypadku obowiązku odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Powyższego nie zmienia okoliczność, że student z Ukrainy będzie przebywał w Polsce łącznie ponad 183 dni w danym roku kalendarzowym. Wprawdzie art. 15 ust. 2 Konwencji wprowadza warunki, których łączne spełnienie obliguje opodatkowanie dochodu w tym państwie, w którym osoba osiągająca dochody z pracy najemnej ma miejsce zamieszkania, ale też z jego treści nie można zasadnie wywodzić, że każdy inny wpadek nieuwzględniony w ust. 2 tego artykułu powoduje obowiązek opodatkowania osiąganego dochodu w tym państwie, w którym świadczona jest praca.

Ad. 3.

Jeśli Spółka zawrze umowę zlecenie ze studentem z Ukrainy, celem określenia czy dochód przez niego otrzymywany przekracza (albo nie) kwotę niezbędną dla jego utrzymania, nauki lub praktyki - co może mieć wpływ na obowiązek podatkowy ciążący na zleceniodawcy jako płatniku podatku dochodowego od osób fizycznych - będzie mogła opierać się na ustnym lub pisemnym oświadczeniu złożonym przez studenta w tym przedmiocie. Na zleceniodawcy jako płatniku nie będzie zatem ciążyć obowiązek żądania od tego studenta rachunków, faktur i innych dokumentów, z których miałaby wynikać wysokość ponoszonych kosztów związanych z jego utrzymaniem i na ich podstawie określania, czy otrzymywany przez niego dochód odpowiada wysokości kosztów niezbędnych dla utrzymania tego studenta, jego naukę lub praktyki albo z których miałaby wynikać wysokość otrzymywanego dochodu przekraczająca taką jego część, która jest wystarczająca dla jego utrzymania, nauki i praktyki. Oznacza to zatem, że to na studencie z Ukrainy - jako osobie pobierającej wynagrodzenie i pożytkującej je na określone cele - ciąży odpowiedzialność właściwego wskazania czy otrzymywane przez niego pobory w całości przeznaczane są na jego utrzymanie, naukę lub praktyki, czy też jakaś ich część przekracza niezbędne koszty przeznaczane na cele powyżej wymienione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy, uważa się osobę fizyczną, która:

W myśl art. 3 ust. 2a powołanej ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

Natomiast w myśl art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zasady opodatkowania w Polsce przychodów uzyskanych przez nierezydentów reguluje art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 (w tym z umowy zlecenia) oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Stosownie do art. 29 ust. 2 tej ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego Wnioskodawca zamierza zatrudnić na umowę zlecenie studenta z Ukrainy. Student nie będzie posiadał certyfikatu rezydencji podatkowej, a jego pobyt w Polsce będzie przekraczał okres 183 dni w danym roku kalendarzowym.

Wobec powyższego w niniejszej sprawie należy wziąć pod uwagę postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej z Rządem Ukrainy.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Kijowie dnia 12 stycznia 1993 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 63, poz. 269), dochody, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo z innej działalności o samodzielnym charakterze, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że osoba ta dysponuje zwykle stałą placówką w drugim Umawiającym się Państwie dla wykonywania swej działalności. Jeżeli dysponuje ona taką stałą placówką, to dochody mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takim zakresie, w jakim mogą być przypisane tej stałej placówce.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 1 ww. Konwencji, z uwzględnieniem postanowień artykułów 16, 18, 19 i 20 płace, uposażenia i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Stosownie do art. 20 ust. 1 powołanej Konwencji, należności otrzymywane na utrzymanie się, kształcenie lub odbywanie praktyki przez studenta lub stażystę, który przebywa w Umawiającym się Państwie wyłącznie w celu kształcenia się lub odbywania praktyki i który ma albo bezpośrednio przed przybyciem do tego Państwa miał miejsce zamieszkania w drugim Państwie, nie podlegają opodatkowaniu w pierwszym Państwie, jeżeli należności te pochodzą ze źródeł spoza tego pierwszego Państwa.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych określone we wniosku dochody (przychody) sytuuje w kategorii źródeł przychodów objętych postanowieniami art. 13 ustawy.

W myśl art. 13 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

W świetle powyższych przepisów dochody osiągnięte przez osobę mającą miejsce zamieszkania na Ukrainie nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, pod warunkiem, że osoba ta przedstawi płatnikowi certyfikat rezydencji.

W przedmiotowej sprawie student - obywatel Ukrainy, nie będzie posiadał certyfikatu rezydencji podatkowej z kraju swojego pochodzenia. Wobec powyższego uznać należy, że przychody z tytułu zawartej umowy - zlecenia, osiągnięte przez obywatela Ukrainy podlegać będą opodatkowaniu na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 4 powołanej ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa a art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

W myśl art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Ponadto na podstawie art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, w którym wskazano iż pobyt obywatela Ukrainy przekraczał będzie 183 dni w trakcie roku kalendarzowego oraz w świetle obowiązujących przepisów prawa, stwierdza się, że przychody z tytułu zawartej umowy zlecenia, osiągnięte przez obywatela Ukrainy, należy traktować jako przychody, zgodnie z art. 14 ust. 1 Konwencji, które podlegać będą opodatkowaniu na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, Wnioskodawca będzie zobowiązany jako płatnik pobrać podatek wg zasad dotyczących rezydentów polskich, traktując ww. osobę (studenta z Ukrainy) jako osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Tym samym na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek płatnika, zgodnie z przepisami zawartymi w art. 41 ust. 1 i ust. 4 oraz art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe, ponieważ dokonano błędnej klasyfikacji przychodu uzyskiwanego przez obywatela Ukrainy z tytułu umowy zlecenia w oparciu o postanowienia zawarte w Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Kijowie dnia 12 stycznia 1993 r. Nadmienić należy, iż z obywatel Ukrainy - w przedmiotowym wniosku student, nie przebywa w Polsce wyłącznie w celu nauki lub praktyki, lecz również będzie świadczył pracę na rzecz Wnioskodawcy na podstawie zawartej umowy zlecenia. Wynagrodzenie uzyskane z ww. tytułu, nie może być zatem traktowane jako dochody wymienione w art. 20 powołanej wyżej Konwencji.

Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania art. 15 oraz art. 20 ww. Konwencji.

Zatem, pytanie oznaczone we wniosku numerem 3 stało się bezprzedmiotowe.

Wobec powyższego, tutejszy Organ informuje, iż opłata w wysokości 40 złotych, wniesiona w dniu 2 sierpnia 2012 r., na podstawie art. 14f § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa stanowi nadpłatę, i zostanie zwrócona na rachunek bankowy wskazany przez Wnioskodawcę w części F wniosku ORD-IN, zgodnie z art. 14f § 2a ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.