IPTPB1/415-294/11-4/MD - Obowiązki płatnika z tytułu wypłaty pracownikom rekompensaty za nieotrzymanie akcji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2011 r. (data wpływu 17 listopada 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 lutego 2012 r. (data wpływu 20 lutego 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu wypłaty pracownikom rekompensaty za nieotrzymanie akcji, w części dotyczącej kwalifikacji źródła przychodu - jest prawidłowe.

W dniu 17 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w związku z czym na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ww. ustawy, pismem z dnia 3 lutego 2012 r., Nr IPTPB1/415-294/11-2/MD, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 9 lutego 2012 r., natomiast w dniu 20 lutego 2012 r. (data nadania w polskiej placówce operatora publicznego 16 lutego 2012 r.) uzupełniono ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

E. jest Spółką powstałą w wyniku restrukturyzacji Elektrowni, działającą jako samodzielny podmiot od 1 lutego 2003 r. w Grupie E (obecna nazwa G. E. Polska S.A.). Jako Spółka zrzeszona z G. prowadziła działalność od 1 lutego 2003 r. do 2 września 2011 r., kiedy to została zawarta umowa sprzedaży 100% udziałów Spółki na rzecz nowego właściciela spoza Grupy G.

W 2007 r. pracownikom Elektrowni S.A. zostało przyznane warunkowo prawo do nieodpłatnego otrzymania akcji akcjonariusza tej Spółki (Spółki z grupy G. z siedzibą we Francji - G. France). Ostatecznie, po ziszczeniu się warunków nabycia akcji, pracownicy Elektrowni S.A. otrzymali w dniu 16 lipca 2011 r. akcje G. France do swobodnego dysponowania.

Jednocześnie, Zarząd. podjął uchwałę o przyznaniu rekompensaty dla pracowników innych polskich Spółek z grupy G. jeżeli nie otrzymali oni akcji G. France, pomimo prawa do akcji jakie posiadali.

Pracownicy E. są zatem uprawnionymi do otrzymania przedmiotowej rekompensaty, która jest wypłacana:

* osobom, które na dzień 30 czerwca 2007 r., aż do dnia 18 lipca 2011 r. miały zawartą umowę o pracę z jedną z polskich Spółek z grupy G. (np. z E.)

* byłym pracownikom polskich Spółek z grupy G., których umowa o pracę została rozwiązana przed dniem 18 lipca 2011 r. w związku z odejściem tej osoby na emeryturę lub rentę, zgonem, albo przejściem do innej Spółki z grupy G. objętej prawem do otrzymania rekompensaty.

Przyjęto zasadę, że w odniesieniu do osób pracujących w Spółkach z grupy G., przedmiotowa rekompensata wypłacana będzie fizycznie przez aktualnego pracodawcę. Środki na wypłatę rekompensaty były wypłacane przez G. E.Polska S.A. i przekazane do aktualnego pracodawcy.

W przypadku osób uprawnionych do otrzymania rekompensaty (których lista została przygotowana przez G. E. Polska S.A.), które są aktualnie zatrudnione w E., bądź rozwiązały stosunek pracy w związku z odejściem na emeryturę lub rentę, zgonem, albo przejściem do innej Spółki z grupy G. objętej prawem do otrzymania rekompensaty, świadczenie to wypłaciła fizycznie E. ze środków pieniężnych otrzymanych od G. E. Polska S.A., nie potrącając składek na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 15 lutego 2012 r. (data wpływu 20 lutego 2012 r.), Wnioskodawca wskazał, iż jest Spółką powstałą w wyniku prywatyzacji i restukturyzacji w P., jako samodzielny podmiot zrzeszony z (obecna nazwa G..E. Polska S.A.). Spółka działa od 1 lutego 2003 r. Załogę Spółki tworzą osoby, które zostały przejęte przez E. od na podstawie art. 23¹ Kodeksu pracy, osoby które przeszły dobrowolnie z oraz nowo zatrudnieni z rynku.

W 2007 r. pracownikom S.A. zostało przyznane warunkowo prawo do nieodpłatnego otrzymania akcji akcjonariusza tej Spółki (Spółki z grupy G. z siedzibą we Francji - G. France), który to podjął decyzję o uruchomieniu tzw. "Międzynarodowego Planu przydziału bezpłatnych akcji G. 2007". Decyzja ta oparta została o skonsolidowane wyniki Grupy G. i stanowiła dodatkowy element motywacyjny dla każdego pracownika grupy. Ostatecznie, po ziszczeniu się warunków nabycia akcji, pracownicy Elektrowni S.A. otrzymali w dniu 16 lipca 2011 r. akcje G. France do swobodnego dysponowania.

Jednocześnie, Zarząd S.A., w wyniku podjętej uchwały przyznał rekompensaty dla pracowników innych polskich Spółek z grupy G., w tym również pracownikom E. (przejętym w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy, dobrowolnie przeszłym z oraz nowo zatrudnionym na rynku pracy), którzy nie otrzymali akcji G. France (tak jak pracownicy), pomimo prawa do akcji jakie posiadali.

Pracownicy E. są zatem uprawnionymi do otrzymania przedmiotowej rekompensaty, która jest wypłacana:

* osobom, które na dzień 30 czerwca 2007 r., aż do dnia 18 lipca 2011 r. miały zawartą umowę o pracę z E.,

* byłym pracownikom E., których umowa o pracę została rozwiązana przed dniem 18 lipca 2011 r., w związku z odejściem tej osoby na emeryturę lub rentę oraz zgonem.

Przyjęto zasadę, że w odniesieniu do osób pracujących w Spółkach z grupy G., tj. również w E., przedmiotowa rekompensata wypłacana będzie fizycznie przez aktualnego pracodawcę. Podstawą wypłaty była lista przygotowana przez S.A. na podstawie Uchwały Zarządu G.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje w uzupełnieniu, iż stuprocentowym udziałowcem Spółki E. od 1 lutego 2003 r. do dnia 2 września 2011 r. była Elektrownia S. A. - Grupa G. E. Polska. W dniu 2 września 2011 r. została zawarta umowa sprzedaży 100% udziałów Spółki E. na rzecz nowego właściciela spoza Grupy G. Wobec powyższego, dokonując w dniu 9 września 2011 r. wypłaty pracownikom przedmiotowego świadczenia Wnioskodawca (E. Spółka z o.o.) nie był już Spółką zrzeszoną z G.E. Polska S.A.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W złożonym w dniu 20 lutego 2012 r., uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca zrezygnował z pytania oznaczonego numerem 3 oraz dokonał przekształcenia pytania oznaczonego uprzednio numerem 4. Wobec powyższego zadano następujące zapytania, tj.:

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone w uzupełnieniu wniosku numerem 1, natomiast w zakresie pytań oznaczonych w ww. uzupełnieniu numerami 2 i 3 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe świadczenie nie będzie stanowić przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku pracy uważa się " (...) wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych".

W przedmiotowej sytuacji należy zauważyć, że:

* rekompensata jest wypłacana pracownikom E.,

* E. jest podmiotem, który jedynie fizycznie dokonuje wypłaty (przekazuje) środki pieniężne pracownikom, jednakże Spółka ta nie jest stroną tej wypłaty (dłużnikiem wobec swoich pracowników). Ewentualne roszczenie o wypłatę rekompensaty pracownik nie może kierować do Spółki, gdyż to nie E. przyznała rekompensatę.

Powołano się następnie na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 kwietnia 2010 r. (sygn. akt II FSK 1410/10), w którym Sąd odniósł się do momentu powstania przychodu z tytułu przyznania pracownikowi nieodpłatnie akcji pracowniczych. Sąd przesądził mianowicie, że przychód z tego tytułu pracownik rozpoznaje nie w momencie otrzymania akcji, ale dopiero w momencie sprzedaży akcji. Jednocześnie, w powyższym wyroku NSA odniósł się również do źródła przychodu przyznanych akcji.

Zdaniem Sądu, w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca nie posługuje się sformułowaniami "przychody związane ze stosunkiem pracy, towarzyszące stosunkowi pracy, osiągnięte przy okazji stosunku pracy".

Jeżeli więc pracownik osiągnie przychód pozostający w jakimś związku faktycznym z wykonywaniem pracy, ale nie jest to przychód wynikający wprost ze stosunku pracy (tj. umowy o pracę lub innych przepisów prawa pracy), nie będzie to przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ww. ustawy.

Potwierdzeniem takiego stanowiska jest interpretacja podatkowa wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 18 czerwca 2009 r., Nr IPPB4/415-325/09-4/MO, oraz interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 6 kwietnia 2009 r., Nr ILPB2/415-46/09-5/JK. Organy te przyjęły, że jeżeli akcje pracownicze są przyznawane przez inny podmiot niż pracodawca, to otrzymany przez pracownika przychód z tego tytułu nie jest przychodem ze stosunku pracy. W takiej sytuacji mamy do czynienia z przychodem z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, iż w przedmiotowej sytuacji rekompensata nie została przyznana pracownikom E., bezpośrednio przez E. w ramach łączącego E. i pracownika stosunku pracy, otrzymana przez pracownika rekompensata nie może być uznana za przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dla pracownika będzie to przychód jedynie "towarzyszący stosunkowi pracy", który pracownik uzyskuje w związku z pracą dla jednej ze Spółek z grupy G.

W konsekwencji, dla pracownika E. będzie to przychód "z innych źródeł", o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na Spółce E., przy wypłacie rekompensaty nie będzie ciążył obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy (Spółka nie będzie tutaj płatnikiem podatku).

Zgodnie z brzmieniem § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, zwanych dalej "składkami", stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z zastrzeżeniem art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887), zwanej dalej "ustawą" oraz § 2.

W związku z powyższym Spółka otrzymała pismo wyjaśniające, właściwego ze względu na siedzibę Spółki, Oddziału ZUS, w którym Oddział potwierdza interpretację Spółki i uznaje przychód z otrzymanego świadczenia jako niepodlegający zastosowaniu przepisów ww. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. Nie jest to, zdaniem ZUS, przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Mając na względzie obowiązujący w prawie podatkowym prymat wykładni gramatycznej przed innymi jej rodzajami, bezsprzecznym jest, że z literalnego brzmienia tego przepisu jednoznacznie wynika, iż nie są objęte podatkiem dochodowym wyłącznie dochody wymienione w art. 21, 52, 52a i 52c ww. ustawy oraz dochody, od których zaniechano poboru podatków.

Zatem wszelkie dochody podatnika niewymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu.

Rodzaje źródeł przychodów zawarte zostały w art. 10 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy. I tak, w punkcie 1 tego przepisu, jako źródło przychodów zostały wymienione: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta, natomiast w punkcie 9 tegoż przepisu, jako źródło przychodów wymieniono inne źródła.

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 cyt. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działalnie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Stosownie do art. 20 ust. 1 tej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zauważyć należy, że powołany wyżej przepis wymienia pewne rodzaje przychodów stanowiących pewien katalog o charakterze otwartym, a tym samym nie rozstrzyga ostatecznie co jest przychodem z innych źródeł. Użycie przez ustawodawcę zwrotu "w szczególności" przesądza, iż przedmiotowy katalog nie ma charakteru zamkniętego. W katalogu tym będą mieściły się zatem przychody niemieszczące się w źródłach przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ww. ustawy i jednocześnie niewymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych przewidzianych w tej ustawie.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że E. jest Spółką powstałą w wyniku restrukturyzacji Elektrowni, działającą jako samodzielny podmiot od 1 lutego 2003 r. w Grupie E. (obecna nazwa G.E. Polska S.A.). Jako Spółka zrzeszona z G., prowadziła działalność od 1 lutego 2003 r. do 2 września 2011 r., kiedy to została zawarta umowa sprzedaży 100% udziałów Spółki na rzecz nowego właściciela spoza Grupy G. W 2007 r. pracownikom Elektrowni S.A. zostało przyznane warunkowo prawo do nieodpłatnego otrzymania akcji akcjonariusza tej Spółki (Spółki z grupy G. z siedzibą we Francji - G. France). Ostatecznie, po ziszczeniu się warunków nabycia akcji, pracownicy Elektrowni S.A. otrzymali w dniu 16 lipca 2011 r. akcje G. France do swobodnego dysponowania.

Następnie Zarząd Elektrowni S.A. podjął uchwałę o przyznaniu rekompensaty dla pracowników innych polskich Spółek z grupy G. jeżeli nie otrzymali oni akcji G. France, pomimo prawa do akcji jakie posiadali.

Rekompensata jest wypłacana:

* osobom, które na dzień 30 czerwca 2007 r., aż do dnia 18 lipca 2011 r. miały zawartą umowę o pracę z E.,

* byłym pracownikom E., których umowa o pracę została rozwiązana przed dniem 18 lipca 2011 r., w związku z odejściem tej osoby na emeryturę lub rentę oraz zgonem.

Przyjęto zasadę, że w odniesieniu do osób pracujących w Spółkach z grupy G. tj. również w E., przedmiotowa rekompensata wypłacana będzie fizycznie przez aktualnego pracodawcę. Podstawa wypłaty była lista przygotowana przez Elektrownię S.A. na podstawie Uchwały Zarządu G. Stuprocentowym udziałowcem Spółki E. od 1 lutego 2003 r. do dnia 2 września 2011 r. była Elektrownia S. A. - Grupa G.E. Polska. W dniu 2 września 2011 r. została zawarta umowa sprzedaży 100% udziałów Spółki E. na rzecz nowego właściciela spoza Grupy G. Wobec powyższego, dokonując w dniu 9 września 2011 r. wypłaty pracownikom przedmiotowego świadczenia Wnioskodawca (E. Spółka z o.o.) nie był już Spółką zrzeszoną z G. E. Polska S.A.

Zatem, kwota rekompensaty przyznana w 2007 r. przez Elektrownię S.A., a wypłacona pracownikom przez Wnioskodawcę w 2011 r., stanowić będzie dla pracowników Wnioskodawcy przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten należy potraktować jako przychód z tzw. "innych źródeł", o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż kwoty wypłaconych przez Wnioskodawcę rekompensat stanowią przychód po stronie osób je otrzymujących w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ("inne źródła").

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy zauważyć, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego, w którym zastosowanie znajdą, np. przepisy art. 180 i 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.). Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego.

Końcowo - odnosząc się do powołanego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego - wskazać należy, iż dotyczy on konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika podjętej w określonym stanie faktycznym i jest wiążący tylko w tej sprawie. Dlatego, stosownie do art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, wyroki nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla organu wydającego interpretację indywidualną.

W odniesieniu natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. Organ stwierdza, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach na tle innych stanów faktycznych. Dodać również należy, iż na gruncie przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacje co do zasady wiążą w sprawach, w których zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Z uwagi na powyższe, powołane we wniosku interpretacje indywidualne nie mogą stanowić podstawy prawnej przy wydawaniu niniejszej interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.