IPTPB1/415-292/12-4/ASZ - Określenie skutków podatkowych w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych udziału pracowników w zabawie choinkowej, finansowanej ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2012 r. (data wpływu 14 maja 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 lipca 2012 r. (data wpływu 30 lipca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udziału pracowników w zabawie choinkowej - jest prawidłowe.

W dniu 14 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udziału pracowników w zabawie choinkowej.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749), w związku z czym pismem z dnia 18 lipca 2012 r., Nr IPTPB1/415-292/12-2/ASZ, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie z dnia 18 lipca 2012 r. skutecznie doręczono w dniu 23 lipca 2012 r., następnie w dniu 30 lipca 2012 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej 27 lipca 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zorganizował zabawę choinkową dla dzieci pracowników, finansowaną w całości ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Podpisana została umowa z Teatrem, który zobowiązał się do prezentacji spektaklu oraz do zorganizowania zabawy noworocznej z konkursami, Mikołajem i słodkim poczęstunkiem dla dzieci i ich opiekunów w sali widowiskowej teatru liczącej 130 miejsc na widowni. Za całość wykonanej usługi teatrowi zapłacono wynagrodzenie ryczałtowe w wysokości 3.800 brutto.

Zgodnie z regulaminem ZFŚS zabawa choinkowa organizowana była dla dzieci w przedziale wiekowym od 3 do 14 lat. Do uczestnictwa uprawnionych było osiemdziesięcioro czworo dzieci sześćdziesięciu jeden pracowników. Pracownicy zgłaszali chętne do udziału w imprezie dzieci do Wydziału Kadr i Szkoleń. Faktycznie w imprezie uczestniczyło czterdzieścioro pięć dzieci trzydziestu czterech pracowników.

Zakład pracy przypisał pracownikom przychód, od którego odprowadził zaliczkę na podatek dochodowy. Przychód pracownika ustalono wg wyliczenia: całkowity koszt zabawy 3.800 zł podzielono przez 79 osób biorących udział w zabawie (45 dzieci i 34 pracowników/opiekunów dzieci) i otrzymano koszt jednostkowy uczestnika. Jeżeli uczestniczyło jedno dziecko pracownika, pracownikowi policzono przychód - koszt jednostkowy pomnożono przez 2 (opiekun plus jedno dziecko), jeżeli uczestniczyło dwoje dzieci pracownika, pracownikowi policzono przychód - koszt jednostkowy pomnożono przez 3 (opiekun plus dwoje dzieci).

W sytuacji spełnienia przesłanek wynikających z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podlegała nadwyżka ponad 380 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 27 lipca 2012 r. Wnioskodawca przeformułował ww. pytania i zadał następujące pytanie:

Czy stosownie do art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 12 ust. 1-3 ww. ustawy oraz art. 8 ustawy - Ordynacja podatkowa - Wnioskodawca, będący zakładem pracy i płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, które jako pracownicy Wnioskodawcy uzyskują przychody ze stosunku pracy ma obowiązek prawny obliczenia, pobrania i wpłacenia podatku od przychodów swoich pracowników uzyskanych z tytułu nieodpłatnego świadczenia w postaci wartości uczestnictwa w zabawie choinkowej, sfinansowanej w całości przez Wnioskodawcę ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych w wysokości wyłączającej zastosowanie w danym roku podatkowym zwolnienie podatkowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, uczestnictwo w zabawie choinkowej jest nieodpłatnym świadczeniem, które stanowi podlegający opodatkowaniu przychód pracownika. Świadczeniem objęci byli członkowie rodziny pracownika - to wartość świadczenia stanowiła przychód ze stosunku pracy, gdyż było to świadczenie związane ze stosunkiem pracy łączącym pracowników z Wnioskodawcą. Gdyby nie łączący rodziców z pracodawcą stosunek pracy dzieci nie otrzymałyby świadczenia.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Według art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną nieodpłatnych świadczeń ustala się między innymi według cen zakupu, jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione.

Według art. 12 ust. 1 tej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody i ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależne od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zakład pracy zorganizował zabawę choinkową dla dzieci pracowników w przedziale wiekowym od 3 do 14 lat wraz z opiekunami. Pracownicy zgłaszali do komórki kadrowej chęć udziału w imprezie swoich dzieci. Bez względu na liczbę uczestników zapłacono wynagrodzenie ryczałtowe. Ze względu na małe dzieci świadczeniem objęci byli rodzice/opiekunowie. Wnioskodawca przyjął, że jednostkową wartość świadczenia stanowi statystyczny koszt przypadający na jednego uczestnika (dziecko i opiekuna). Nie ma znaczenia w tym przypadku, że świadczenie było finansowane z ZFŚS oraz, że nie da się określić ile pracownik lub dziecko zjedli, wypili, w jakich konkursach dzieci uczestniczyły itp.

Wnioskodawca wskazuje, że takiego wyjaśnienia udzieliła Izba Skarbowa w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 13 maja 2011 r. Nr ITPB2/415-187/11/ENB, w której stwierdzono: "Wartość tego świadczenia należy obliczyć dzieląc łączną kwotę wynikającą z wystawionych faktur opłaconych przez Wnioskodawcę (w tym również faktur dotyczących wydatków ponoszonych niezależnie od ilości zaproszonych i uczestniczących w spotkaniu gości) na ogół pracowników lub członków rodzin, dla których imprezę zorganizowano i tak ustaloną kwotę należy przypisać tym pracownikom, którzy brali udział w imprezie lub też udział brały ich dzieci. Nieistotne jest przy tym, co i ile dane osoby skonsumowały, gdyż koszty zakupu poszczególnych postawionych do dyspozycji świadczeń ponoszone były niezależnie od tego czy uprawnione osoby z nich skorzystały w pełnym zakresie, czy też nie, bowiem cena, którą uiszcza pracodawca - co do zasady - nie jest uzależniona od stopnia "skonsumowania" tych świadczeń przez poszczególne osoby."

Wnioskodawca podaje, iż w sytuacji, gdy źródłem finansowania są środki zakładowego funduszu świadczeń socjalnych - przychód ten mógłby być zwolniony z opodatkowania, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile zostaną spełnione wszystkie przesłanki w tym przepisie zawarte.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 11 ust. 1 tej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 powołanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższej definicji przychodów pracownika wynika, iż ustawodawca zaliczył do niej nie tylko otrzymane pieniądze, ale i świadczenia, które przybrały postać rzeczy oraz wykonywanie usług, bądź udostępnianie rzeczy lub praw. Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, iż w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych na rzecz pracownika związanych ze stosunkiem pracy zaliczyć należy również różnego rodzaju spotkania o charakterze imprez integracyjnych, okolicznościowych lub imprez dla dzieci pracowników, a w zasadzie ich wartość. Stąd też, w sytuacji usług zakupionych przez pracodawcę, wartość pieniężną tych świadczeń ustala się według cen zakupu.

W sytuacji, gdy świadczeniem objęty jest również członek rodziny pracownika - to wartość tego świadczenia stanowić będzie także przychód ze stosunku pracy, gdyż świadczenie to związane jest ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z pracodawcą. Należy zwrócić uwagę, że gdyby nie łączący pracownika z pracodawcą stosunek pracy, członek rodziny nie otrzymałby tego świadczenia.

Stosownie do postanowień art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Sposób określenia tej wartości wynika z art. 11 ust. 2a ww. ustawy, stanowiącego, że wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Stosownie do art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zorganizował zabawę choinkową dla dzieci pracowników, finansowaną w całości ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Za całość wykonanej usługi zapłacono wynagrodzenie ryczałtowe w wysokości 3.800 brutto. Zgodnie z regulaminem ZFŚS zabawa choinkowa organizowana była dla dzieci w przedziale wiekowym od 3 do 14 lat. Do uczestnictwa uprawnionych było osiemdziesięcioro czworo dzieci sześćdziesięciu jeden pracowników. Pracownicy zgłaszali chętne do udziału w imprezie dzieci do Wydziału Kadr i Szkoleń. Faktycznie w imprezie uczestniczyło czterdzieścioro pięć dzieci trzydziestu czterech pracowników. Zakład pracy przypisał pracownikom przychód, od którego odprowadził zaliczkę na podatek dochodowy. Przychód pracownika ustalono wg wyliczenia: całkowity koszt zabawy 3.800 zł podzielono przez 79 osób biorących udział w zabawie (45 dzieci i 34 pracowników/opiekunów dzieci) i otrzymano koszt jednostkowy uczestnika. Jeżeli uczestniczyło jedno dziecko pracownika, pracownikowi policzono przychód - koszt jednostkowy pomnożono przez 2 (opiekun plus jedno dziecko), jeżeli uczestniczyło dwoje dzieci pracownika, pracownikowi policzono przychód - koszt jednostkowy pomnożono przez 3 (opiekun plus dwoje dzieci). W sytuacji spełnienia przesłanek wynikających z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podlegała nadwyżka ponad 380 zł.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że uczestnictwo pracowników i członków ich rodzin w zabawie choinkowej stanowi nieodpłatne świadczenie.

Wartość tego świadczenia należy obliczyć dzieląc łączną kwotę wynikającą z wystawionych faktur opłaconych przez Wnioskodawcę na ogół pracowników lub członków rodzin, dla których imprezę zorganizowano i tak ustaloną kwotę należy przypisać tym pracownikom, którzy brali udział w imprezie lub też udział brały ich dzieci.

Podkreślić również należy, iż na wysokość przychodu pracownika powstałego w związku z jego uczestnictwem w zabawie choinkowej nie wpływa poziom wykorzystania poszczególnych atrakcji przewidzianych dla uczestników, bowiem cena, którą uiszczał pracodawca za zorganizowanie imprezy nie była uzależniona od stopnia "skonsumowania" tych atrakcji przez pracowników. Innymi słowy, z podatkowego punktu widzenia bez znaczenia jest ile i jakie dania i napoje skonsumował pracownik, jak również czy brał udział i w jakim zakresie skorzystał z atrakcji przewidzianych podczas imprezy.

Organ podatkowy wskazuje, iż na płatniku ciąży obowiązek prawidłowego ustalenia przychodu poszczególnym pracownikom. Wartość świadczeń opłaconych za pracownika pracodawca ma obowiązek doliczać do wynagrodzenia wypłaconego w danym miesiącu i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z treścią art. 31, art. 32 i art. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie wskazać należy, że w sytuacji, gdy źródłem finansowania świadczeń zagwarantowanych pracownikom i członkom ich rodzin są środki zakładowego funduszu świadczeń socjalnych - przychód ten może być zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile zostaną spełnione wszystkie przesłanki zawarte w tym przepisie.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy, wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymywanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Z powyższego przepisu wynika, że zwolnienie od podatku dochodowego rzeczowych świadczeń otrzymanych przez pracowników, możliwe jest, jeżeli są spełnione łącznie następujące przesłanki:

* świadczenie ma charakter świadczenia rzeczowego lub pieniężnego,

* źródłem finansowania są w całości środki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych,

* wartość tych świadczeń rzeczowych nie przekracza w roku podatkowym kwoty 380 zł.

Należy podkreślić, iż użyte w tym przepisie sformułowanie "sfinansowane w całości z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych" oznacza, że pracodawca bądź związki zawodowe są ze swej strony zobligowane do finansowania lub współfinansowania świadczeń na rzecz pracownika wyłącznie z wymienionych w tym przepisie funduszy. Przepis ten zatem określa źródło finansowania świadczeń rzeczowych, uznając że dla zastosowania zwolnienia od podatku koniecznym jest, aby pracodawca nie sfinansował tych świadczeń z innych źródeł niż zakładowy fundusz świadczeń socjalnych.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawne, stwierdzić należy, iż wartość nieodpłatnych świadczeń, z tytułu uczestnictwa pracowników i ich dzieci w zabawie choinkowej stanowią przychód pracownika ze stosunku pracy, od którego płatnik ma obowiązek obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy według zasad określonych w art. 31, 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W sytuacji spełnienia przesłanek wynikających z art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy, opodatkowaniu podlega nadwyżka ponad kwotę 380 zł.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.