IPTPB1/415-267/12-5/ASZ - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatków związanych z remontem środków trwałych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2012 r. (data wpływu 23 kwietnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 lipca 2012 r. (data wpływu 10 lipca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z remontem środków trwałych - jest prawidłowe.

W dniu 23 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z remontem środków trwałych.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 29 czerwca 2012 r., na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie z dnia 29 czerwca 2012 r. skutecznie doręczono w dniu 3 lipca 2012 r., następnie w dniu 10 lipca 2012 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej 6 lipca 2012 r.).

Następnie, pismem z dnia 19 lipca 2012 r. ponownie wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, poprzez wskazanie, czy przedmiotem interpretacji indywidualnej ma być również zdarzenie przyszłe. Jednocześnie Wnioskodawczyni została pouczona, iż nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje, iż przedmiotowy wniosek będzie podlegał rozpatrzeniu tylko w zakresie zaistniałego stanu faktycznego.

Powyższe wezwanie skutecznie doręczono w dniu 24 lipca 2012 r., a zatem Wnioskodawczyni winna uzupełnić przedmiotowy wniosek w terminie do dnia 31 lipca 2012 r. Na dzień wydania niniejszej interpretacji nie wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, a zatem przedmiotem interpretacji jest zagadnienie obejmujące zaistniały stan faktyczny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma Wnioskodawczyni posiada na stanie, tj. w ewidencji środków trwałych, maszyny do lodów - frezer X - 3 szt., które uległy awarii. W wyniku eksploatacji w każdym z frezerów zużyciu uległy te same części, co powoduje jednakowy koszt naprawy pojedynczego frezera.

W ewidencji środków trwałych figurują pod pozycjami:

* 23 - wartość inwentarzowa 47.530 zł,

* 24 - wartość inwentarzowa 47.530 zł,

* 25 - wartość inwentarzowa 47.530 zł.

Wartość inwentarzowa trzech frezerów wynosi 142.590 zł. Części do ich naprawy posiadają wartość przekraczającą kwotę 3.500 zł.

W marcu 2012 r. Wnioskodawczyni otrzymała faktury:

* za części do frezerów - wartość netto 54.539,75 zł,

* usługa serwisowa - wartość netto 7.521,68 zł.

Ogółem wydatki na naprawę frezerów w marcu 2012 r. wyniosły netto 62.061,43 zł. Na dzień 18 kwietnia 2012 r. zostały naprawione dwa frezery, trzeci frezer jest w trakcie naprawy, wskutek czego przewidywane są kolejne koszty w wysokości około 15.000 zł netto.

Wydatki poniesione na naprawę frezerów miały na celu przywrócenie ich pierwotnego stanu technicznego. Naprawa wynikała ze zużycia tych części. Wymianie podlegały tylko zniszczone i niesprawne części. Nowo wstawione podzespoły nie spowodowały zmiany parametrów użytkowych i technicznych środków trwałych, lecz wyłącznie ich naprawę i przywrócenie do funkcjonalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione na zakup części i usługę serwisową mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu, czy też należy je amortyzować.

Zdaniem Wnioskodawczyni, poniesione wydatki mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu. Wykonane prace nie miały na celu modernizacji środków trwałych, lecz wyłącznie naprawę i przywrócenie do stanu pierwotnego.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych z późn. zm., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w wyżej wymienionej ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych - wydatki na nabycie oraz ulepszenie środków trwałych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Z treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika bowiem, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wydatków m.in. na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiących podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych.

W myśl art. 22g ust. 17 ww. ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Z kolei istotą remontu jest wykonanie prac przywracających pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego. Remontem jest zatem przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego środka trwałego poprzez wymianę zużytych składników technicznych, niepowodujące jednak zmian w użytkowaniu, przeznaczeniu i konstrukcji tego obiektu. Remont środka trwałego zmierza do zachowania jego dotychczasowej formy. Konsekwencją remontu jest utrzymanie środka trwałego we właściwym stanie technicznym i użytkowym.

W przypadku, gdy wydatki zostaną poniesione na remont środka trwałego - bez względu na ich wielkość - stanowią koszt uzyskania przychodu. Różnica pomiędzy nakładami ponoszonymi na remont, a nakładami ponoszonymi na ulepszenie środka trwałego polega na tym, że remont zmierza do podtrzymania, odtworzenia wartości użytkowej środka trwałego i jest rodzajem naprawy, wymiany zużytych elementów, natomiast w wyniku ulepszenia środek trwały zostaje unowocześniony lub przystosowany do spełniania innych, nowych funkcji, zyskuje istotną zmianę cech użytkowych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wykonane prace związane z wymianą części i usługą serwisową mają na celu przywrócenie stanu technicznego frezerów. Ponoszone wydatki nie spowodowały zmiany parametrów użytkowych i technicznych frezerów, a jedynie przywróciły ich stan pierwotny sprzed naprawy. Dlatego też Wnioskodawczyni uważa, że ma prawo zaliczyć poniesione wydatki (teraźniejsze) bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Tym samym, stosownie do pouczenia zawartego w wezwaniu tut. Organu z dnia 19 lipca 2012 r., przedmiotem interpretacji nie jest kwestia zdarzenia przyszłego dotyczącego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów przyszłych wydatków na remont frezerów, odnośnie której na dzień wydania interpretacji nie nastąpiło uzupełnienie wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.