IPTPB1/415-242/14-4/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 kwietnia 2014 r. (data wpływu 28 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 lipca 2014 r. (data wpływu 14 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu wykorzystywania lokalu użytkowego stanowiącego współwłasność majątkową w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (pytanie oznaczone w uzupełnieniu wniosku Nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 28 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 30 czerwca 2014 r., Nr IPTPB1/415-242/14-2/MD na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 4 lipca 2014 r., następnie w dniu 14 lipca 2014 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania 10 lipca 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, jako osoba fizyczna, prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą Centrum Szkoleń i Innowacji G. M., w zakresie edukacji i doradztwa, opodatkowaną podatkiem liniowym. Zapisów księgowych dokonuje na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przeważającym rodzajem działalności Wnioskodawcy według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2007) jest działalność pod kodem PKD 85.59.B - Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane. Z dniem 30 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca został wpisany do ewidencji szkół i placówek niepublicznych Miasta X pod numerem ewidencyjnym 467/P/N i nazwą Niepubliczna Placówka Kształcenia Ustawicznego dla Dorosłych Centrum Szkoleń i Innowacji G. M. w X. Posiada także wpis do Rejestru Instytucji Szkoleniowych Wojewódzkiego Urzędu Pracy w X pod numerem ewidencyjnym..., data wpisu 28 sierpnia 2009 r. Firma nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty na przeprowadzanie szkoleń.

W prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykorzystuje lokale użytkowe, z których jeden o nr... i pow. 100,27 m^2, stanowi Jego własność - lokal ten został nabyty w grudniu 2013 r. ze środków własnych przedmałżeńskich Wnioskodawcy. Na zakup tego lokalu oraz jego adaptację Wnioskodawca otrzymał częściowe dofinansowanie z projektu inwestycyjnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego (RPO). Lokal jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Koszty związane z zakupem i adaptacją tego lokalu zaliczane są do kosztów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Drugi lokal o nr.... i pow. 79,53 m^2, stanowiący własność innego podmiotu, tj. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, wynajmuje małżonka Wnioskodawcy do prowadzenia swojej działalności gospodarczej jako osoba fizyczna. Lokal ten wynajmuje na podstawie umowy najmu zawartej ze Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. Część lokalu.... o pow. 54 m² podnajmuje od małżonki Wnioskodawca na podstawie umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą, a małżonką. W podnajmowanej części, Wnioskodawca prowadzi swoją działalność gospodarczą. W pozostałej części lokal.... jest wykorzystywany przez małżonkę Wnioskodawcy w jej działalności gospodarczej. Koszty adaptacji lokalu... w części wynajmowanej przez Wnioskodawcę, tj. pow. 54 m^2, ponosi Wnioskodawca częściowo ze środków uzyskiwanych ze swojej działalności gospodarczej, a częściowo w ramach dotacji z RPO. Natomiast koszty adaptacji pozostałej części lokalu... ponosi żona w ramach swojej działalności gospodarczej. Między małżonkami istnieje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. W dniu 30 kwietnia 2014 r. lokal... o pow. 79,53 m² ma być zakupiony na działalność żony Wnioskodawcy ze środków wspólnych i wówczas Wnioskodawca zamierza korzystać z lokalu w takiej samej proporcji jak dotychczas, czyli Wnioskodawca (w ramach swojej działalności gospodarczej) - 54 m^2, a małżonka (w ramach swojej działalności gospodarczej) - 25,53 m² bez sporządzania umowy z małżonką. Koszty na adaptację lokalu... małżonkowie ponosili od stycznia 2014 r.

Trzeci lokal -... o pow. 82,4 m^2, wynajmuje w całości żona Wnioskodawcy na potrzeby swojej działalność gospodarczej od Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, będącej właścicielem lokalu..... Od kwietnia 2014 r. lokal... jest wykorzystywany także przez Wnioskodawcę w Jego działalności gospodarczej na podstawie umowy podnajmu od żony w części 52,18 m² z 82,4 m^2, a pozostała powierzchnia stanowi salę szkoleniową, którą od czasu do czasu będzie podnajmował Wnioskodawca. Koszty adaptacji lokalu... ponosi żona Wnioskodawcy w ramach swojej działalności gospodarczej. Zgodnie z zawartą umową najmu lokalu..., najemca tego lokalu, tj. żona Wnioskodawcy może dokonać adaptacji lokalu według własnego projektu aranżacji i na własny koszt bez zgody Wynajmującego. Po wygaśnięciu umowy najmu Wynajmujący nie ma obowiązku zwracania najemcy jakichkolwiek kosztów, nakładów związanych z pracami adaptacyjnymi, czy wykończeniowymi.

W piśmie z dnia 9 lipca 2014 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

1. Lokal... stanowi środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy i został wpisany do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Wnioskodawcę.

2. Wnioskodawca poniósł koszty związane z zakupem i adaptacją lokalu, tj.:

* zakup lokalu,

* wycena lokalu,

* koszty aktu notarialnego,

* koszty związane z remontem lokalu (materiały i robocizna-ściany, gładź, sufity),

* drzwi,

* projekt wykonania instalacji wentylacji i klimatyzacji,

* klimatyzacja,

* przerobienie instalacji elektrycznej, prace elektryczne.

3. Lokal... został zakupiony ze środków własnych przedmałżeńskich Wnioskodawcy oraz częściowo z dofinansowania z projektu inwestycyjnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego (RPO).

4. Na adaptację lokalu. Wnioskodawca poniósł koszty dotyczące:

* instalacji elektrycznej,

* prac elektrycznych,

* remontu (ściany, ścianka z drzwiami gładź, materiały i robocizna),

* projektu wykonania instalacji wentylacji i klimatyzacji,

* klimatyzacji

5. W dniu 29 kwietnia 2014 r. lokal... został zakupiony przez Wnioskodawcę i Jego współmałżonkę ze środków wspólnych do działalności gospodarczej żony.

6. Lokal... stanowi odrębny lokal.

7. Amortyzowany będzie odrębny lokal.

8. Koszty na adaptację lokalu... zostały poniesione przed zakupem tego lokalu.

9. W ewidencji Wnioskodawcy wydatki poniesione na adaptację lokalu... i wydatek dotyczący nabycia tego lokalu u Wnioskodawcy stanowią środek trwały w kwocie odpowiadającej podziałowi metrażowemu lokalu w proporcji w jakiej faktycznie wykorzystywany jest lokal w działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

10. Wydatki na adaptację lokalu... dokumentowane są fakturami wystawionymi na działalność gospodarczą żony Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w sytuacji nabycia lokalu użytkowego... przez małżonkę Wnioskodawcy prowadzącą odrębną działalność gospodarczą, a którą łączy ustrój wspólnoty majątkowej małżeńskiej z Wnioskodawcą, odpisy amortyzacyjne z tytułu nabycia lokalu oraz jego adaptacji małżonkowie powinni rozliczać w kosztach swoich działalności gospodarczych po równo, tj. 50%, czy odpisów amortyzacyjnych powinni dokonywać zgodnie z podziałem metrażowym w proporcji w jakiej faktycznie wykorzystują lokal we własnych działalnościach gospodarczych.

2. Czy w sytuacji nabycia lokalu użytkowego... przez Wnioskodawcę, odpisy amortyzacyjne z tytułu nabycia lokalu oraz jego adaptacji powinny być rozliczane wyłącznie w kosztach działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

3. Czy w sytuacji, gdy żona wynajmuje lokal... w ramach własnej działalności gospodarczej i ponosi wszelkie koszty jego adaptacji (inwestycja w obcy środek trwały) ze środków wspólnych małżonków, a faktury dotyczące kosztów adaptacji lokalu wystawiane są na działalność gospodarczą żony, to czy koszty odpisów amortyzacyjnych należy przypisać tylko do działalności żony, czy w jakimś procencie do obu współmałżonków w sytuacji, gdy część lokalu będzie podnajęta przez męża/Wnioskodawcę.

W wyniku uzupełnienia Wnioskodawca przeformułował pytania 1 i 3, które brzmią:

1. Czy w sytuacji nabycia lokalu użytkowego... przez małżonkę Wnioskodawcy prowadzącą odrębną działalność gospodarczą, a którą łączy ustrój wspólnoty majątkowej małżeńskiej z Wnioskodawcą, odpisy amortyzacyjne z tytułu nabycia lokalu i jego adaptacji Wnioskodawca powinien w 50% rozliczyć w kosztach swojej działalności, czy odpisów amortyzacyjnych powinien dokonać zgodnie z podziałem metrażowym w proporcji w jakiej faktycznie wykorzystuje lokal we własnej działalności gospodarczej.

2. Czy w sytuacji, gdy żona wynajmuje lokal... w ramach własnej działalności gospodarczej i ponosi wszelkie koszty jego adaptacji (inwestycja w obcy środek trwały) ze środków wspólnych małżonków, a faktury dotyczące kosztów adaptacji lokalu wystawione są na działalność gospodarczą żony, to czy koszty odpisów amortyzacyjnych należy przypisać w jakimś procencie do kosztów działalności Wnioskodawcy w sytuacji gdy część lokalu będzie podnajęta przez Wnioskodawcę.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone w uzupełnieniu wniosku Nr 1, natomiast w pozostałym zakresie wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zawartym w uzupełnieniu wniosku, zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Zgodnie z art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Zatem wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest wspólnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego małżonków. W myśl art. 206 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli.

Zgodnie z powyższym lokal oznaczony.... o pow. 79,53 m^2, który został nabyty 30 kwietnia 2014 r. przez Wnioskodawcę oraz Jego żonę, wejdzie w skład majątku wspólnego, co oznacza że zarówno Wnioskodawca, jak i Jego żona staną się współwłaścicielami tej nieruchomości.

Zgodnie z art. 22g ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.

W myśl art. 22f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli tylko część nieruchomości, w tym budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej bądź wynajmowana lub wydzierżawiana - odpisów amortyzacyjnych dokonuje się w wysokości ustalonej od wartości początkowej nieruchomości, budynku lub lokalu odpowiadającej stosunkowi powierzchni użytkowej wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej, wynajmowanej lub wydzierżawianej, do ogólnej powierzchni użytkowej tej nieruchomości, budynku lub lokalu.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, w związku z nabyciem lokalu Ul8B przez współmałżonkę Wnioskodawcy prowadzącą działalność gospodarczą i wykorzystywaniem tego lokalu jednocześnie przez obojga małżonków na potrzeby własnych odrębnych działalności gospodarczych, Wnioskodawca może dokonywać odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z podziałem metrażowym lokalu w proporcji, w jakiej faktycznie wykorzystuje lokal we własnej działalności gospodarczej, czyli w tym przypadku Wnioskodawca w części 54 m² z 79,53 m^2. Jako wartość początkową nieruchomości do celów amortyzacji, może przyjąć proporcjonalną wartość odpowiadającą wykorzystywanej przez Niego powierzchni (art. 22f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Koszty dotyczące adaptacji części lokalu..., które poniósł Wnioskodawca w ramach własnej działalności gospodarczej, powiększą wartość początkową nieruchomości przypadającą w proporcji w jakiej faktycznie metrażowo lokal... będzie wykorzystywał Wnioskodawca. Część odpisów amortyzacji lokalu... niesfinansowaną ze środków projektu inwestycyjnego w ramach RPO, Wnioskodawca ujmie w kosztach uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, wpisując do podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. Jednakże w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Jak wskazuje natomiast art. 22f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli tylko część nieruchomości, w tym budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, bądź wynajmowana lub wydzierżawiana - odpisów amortyzacyjnych dokonuje się w wysokości ustalonej od wartości początkowej nieruchomości, budynku lub lokalu odpowiadającej stosunkowi powierzchni użytkowej wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej wynajmowanej lub wydzierżawianej, do ogólnej powierzchni użytkowej tej nieruchomości, budynku lub lokalu.

W myśl art. 22g ust. 11 cyt. ustawy, w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje część lokalu użytkowego nr.... (54 m² z ogólnej pow. 79,53 m²), który stanowi własność innego podmiotu, tj. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Lokal ten na podstawie umowy najmu wynajmuje do prowadzenia swojej działalności gospodarczej małżonka Wnioskodawcy, jako osoba fizyczna. Część lokalu... (54 m²) podnajmuje od małżonki Wnioskodawca. Między małżonkami istnieje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej.

Zaznaczyć należy, że współwłasność normują przepisy działu IV ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121). Wspólna własność rzeczy ma miejsce wtedy, kiedy prawo własności tej samej rzeczy przysługuje więcej niż jednej osobie (art. 195 ww. ustawy). Współwłasność może być ułamkowa albo łączna (art. 196 ww. ustawy). Domniemywa się, że udziały współwłaścicieli są równe (art. 197 ww. ustawy). W myśl natomiast art. 206 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli. Według art. 207 Kodeksu cywilnego, pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów; w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną.

W niniejszej sprawie istotne znaczenie ma to, że nabyty lokal użytkowy jest w części wykorzystywany przez żonę Wnioskodawcy na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, a także jest wykorzystywany w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, oraz że między małżonkami nie ma rozdzielności majątkowej.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że skoro każdy z małżonków prowadzi odrębnie (samodzielnie) pozarolniczą działalność gospodarczą, to w sytuacji gdy w ramach majątkowej wspólności ustawowej są współwłaścicielami lokalu wykorzystywanego przez nich w tych działalnościach, przy ustalaniu wartości początkowej przedmiotowego lokalu zastosowanie znajdzie cyt. wyżej art. 22g ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast po ustaleniu wartości początkowej nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej zastosowanie znajdzie art. 22f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który określa sposób (zakres) dokonywania odpisów amortyzacyjnych od składnika majątku tylko częściowo wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z tym przepisem, jeżeli tylko część nieruchomości, w tym budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej bądź wynajmowana lub wydzierżawiana - odpisów amortyzacyjnych dokonuje się w wysokości ustalonej od wartości początkowej nieruchomości, budynku lub lokalu odpowiadającej stosunkowi powierzchni użytkowej wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej, wynajmowanej lub wydzierżawianej, do ogólnej powierzchni użytkowej tej nieruchomości, budynku lub lokalu.

Mając na uwadze powyższe w świetle obowiązujących przepisów prawa, stwierdzić należy, że Wnioskodawca będzie mógł zaliczać do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej odpisy amortyzacyjne w takiej proporcji, w jakiej powierzchnia lokalu użytkowego.... wykorzystywanego do prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej pozostaje w stosunku do ogólnej powierzchni użytkowej tego lokalu. Stanowisko Wnioskodawcy uznano zatem za prawidłowe.

Informuje się jednocześnie, że tutejszy Organ w niniejszej interpretacji nie odniósł się do poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów adaptacji lokalu, ponieważ kwestia ta nie była przedmiotem zapytania, jak również przepisy mające być przedmiotem interpretacji indywidualnej, wskazane w uzupełnieniu przez Wnioskodawcę, tj. przepisy art. 22g ust. 11 oraz art. 22f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie regulują problemu, jaki zasygnalizował Wnioskodawca w zajętym stanowisku w sprawie oceny prawnej w odniesieniu do postawionego pytania.

Nadmienić należy, że przedmiotem faktycznym indywidualnej interpretacji jest przedstawiony wyczerpująco przez zainteresowanego we wniosku o wydanie interpretacji stan faktyczny albo zdarzenie przyszłe. Natomiast przedmiotem prawnym jest zagadnienie oceny prawnej zaprezentowanego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego wskazywane przez zainteresowanego w zapytaniu o tę ocenę oraz w będącej odpowiedzią na to pytanie: własnej, to jest zainteresowanego, ocenie prawnej stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Stanowisko prawne zainteresowanego dotyczy więc tego samego obszaru i zagadnienia prawnego co zapytanie interpretacyjne, ponieważ stanowi własną odpowiedź zainteresowanego na własne pytanie w przedmiocie możliwości zastosowania i wykładni prawa podatkowego. Analizowany przedmiot prawny konstytuują przywołane przez zainteresowanego we wniosku o wydanie interpretacji przepisy prawa odnoszące się do określonego - tymże wnioskiem - stanu faktycznego. W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dokonuje się bowiem oceny możliwości zastosowania i wykładni prawa w odniesieniu do danego stanu faktycznego.

Wskazać zatem należy, że celem interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na konkretne pytanie podatnika w kontekście wskazanych we wniosku przepisów prawa podatkowego będących przedmiotem interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.