IPTPB1/415-224/11-3/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2011 r. (data wpływu 5 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej w formie Spółki Cywilnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów i kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

I.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą indywidualnie w zakresie świadczenia usług budowlanych. Jednocześnie w 2010 r. przystąpił do Spółki Cywilnej, która powstała w celu wykonania budynku mieszkalnego wielorodzinnego oraz sprzedaży mieszkań w tym budynku. Zgodnie z umową Spółki, Jego wkładem jest - oprócz środków pieniężnych - wykonawstwo robót budowlanych (zgodnie z art. 861 § 1 Kodeksu cywilnego). Roboty budowlane na rzecz Spółki Cywilnej wykonuje od lipca 2011 r. w ramach prowadzonej indywidualnie działalności gospodarczej. Wartość wykonanych usług dokumentuje wystawionymi na rzecz Spółki Cywilnej fakturami VAT, w których wykonane usługi, takie jak: robocizna, zużyte materiały, usługi podwykonawców, traktuje jako całość, czyli jako roboty budowlane. Spółka, zgodnie z umową, nie wypłaca należności za ww. faktury do wysokości wkładu ustalonego w umowie Spółki.

II

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą indywidualnie w zakresie świadczenia usług budowlanych. Jednocześnie w 2010 r. przystąpił do Spółki Cywilnej, która powstała w celu wykonania budynku mieszkalnego wielorodzinnego oraz sprzedaży mieszkań w tym budynku. Zgodnie z umową Spółki, Jego wkładem jest - oprócz środków pieniężnych - wykonawstwo robót budowlanych (zgodnie z art. 861 § 1 Kodeksu cywilnego). Roboty budowlane, na które składa się: robocizna, zużycie materiałów i sprzętu, usługi podwykonawców, wykonuje od lipca 2011 r. w ramach prowadzonej indywidualnie działalności gospodarczej. Wartość wykonanych usług dokumentuje wystawionymi na rzecz Spółki Cywilnej fakturami VAT. Spółka, zgodnie z umową, nie wypłaca należności za ww. faktury do wysokości wkładu ustalonego w umowie. Spółka Cywilna, w której posiada wkład prowadzi księgę przychodów i rozchodów metodą uproszczoną.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 2. Natomiast w zakresie pytania Nr 1 zostanie wydana odrębna interpretacja.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochód z działalności gospodarczej jako wspólnik Spółki Cywilnej będzie ustalał jako różnicę pomiędzy przychodami a kosztami uzyskania, z uwzględnieniem remanentu końcowego i początkowego, m.in. produkcji w toku, towarów i wyrobów, proporcjonalnie do wysokości udziału w zyskach i stratach Spółki.

W związku z powyższym w latach, w których nie wystąpi sprzedaż mieszkań w budowanym budynku, koszty związane z budową nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodu, gdyż będą wykazywane w remanencie jako produkcja w toku, czy wyrób gotowy (po wybudowaniu).

Natomiast w roku dokonania sprzedaży mieszkań, a tym samym osiągnięcia przychodu, będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów również wartość wniesionego do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci świadczonych w ramach prowadzonej indywidualnie działalności gospodarczej robót budowlanych, proporcjonalnie do wysokości posiadanych udziałów w zyskach i stratach Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 860 § 1 k.c., przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.

Według art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Spółka cywilna zaliczana jest do spółek osobowych i jako spółka niebędąca osobą prawną nie jest podatnikiem podatku dochodowego (art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie do art. 8 ust. 1 tej ustawy, w brzmieniu obowiązującym w 2011 r., przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Według art. 8 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

W świetle cytowanych powyżej przepisów, dochód uzyskany przez spółkę cywilną podlega opodatkowaniu u wspólników tej spółki, proporcjonalnie do posiadanych przez nich udziałów w spółce. Podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, z punktu widzenia prawa podatkowego są bowiem poszczególni wspólnicy spółki a nie spółka.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W świetle powyższego, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów winien on spełniać łącznie następujące warunki:

* być poniesiony, w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* nie znajdować się wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów wskazanych w art. 23 ww. ustawy,

* być właściwie udokumentowany.

W powołanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawy ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo - skutkowego tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, bądź funkcjonowanie źródła tego przychodu. Kosztami uzyskania przychodów są koszty związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że podatnik wykaże, iż zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów.

Zatem, jeżeli wydatek nie jest objęty katalogiem wydatków wymienionych w art. 23, wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów i jednocześnie istnieje wskazany powyżej związek przyczynowy między poniesionym wydatkiem a przychodem, wydatek taki stanowi koszt uzyskania przychodu.

Powyższe zasady odnoszą się również do ustalania kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki cywilnej. W tym przypadku odliczeń kosztów uzyskania przychodów ze wspólnego źródła przychodów mogą dokonywać wyłącznie wspólnicy spółki, każdy ze wspólników w wysokości odpowiadającej jego udziałowi w spółce.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w 2010 r. przystąpił do Spółki Cywilnej. Do Spółki tej wniósł między innymi wkład niepieniężny w formie wykonawstwa robót budowlanych. Roboty te na rzecz Spółki Cywilnej wykonuje od lipca 2011 r. w ramach prowadzonej indywidualnie działalności gospodarczej, ich wartość dokumentuje wystawionymi na rzecz Spółki Cywilnej fakturami VAT. Spółka, zgodnie z umową, nie wypłaca należności za ww. faktury do wysokości wkładu ustalonego w umowie Spółki.

W myśl art. 24 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Stosownie do przepisu art. 24a ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Reasumują, w świetle wyżej cytowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Spółka Cywilna, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, obowiązana jest prowadzić księgi podatkowe w sposób zapewniający prawidłowe ustalenie dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym dla każdego ze wspólników proporcjonalnie do posiadanych udziałów.

Wniesienie przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego do Spółki Cywilnej jest czynnością prawną niemającą wpływu na wysokość kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej w formie Spółki Cywilnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, iż interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie.

Z uwagi na to, że wniosek z dnia 3 października 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczący stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, został złożony przez jednego ze wspólników Spółki, zaznacza się, iż niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla pozostałych wspólników Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.