IPTPB1/415-161/11-5/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2011 r. (data wpływu 1 września 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 listopada 2011 r. (data wpływu 30 listopada 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 września 2011 r. do Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Pismem z dnia 8 września 2011 r., Nr IPPB1/071-24/11-1/AM, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku na podstawie art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienie do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), przekazał ww. wniosek, celem załatwienia zgodnie z właściwością przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim (data wpływu 12 września 2011 r.). Jednocześnie poinformowano, że na konto Izby Skarbowej w Warszawie wpłynęła opłata od ww. wniosku.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych m.in. w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ww. ustawy, pismem z dnia 23 listopada 2011 r., Nr IPTPB1/415-161/11-2/MD, wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 28 listopada 2011 r. Wniosek uzupełniono w dniu 30 listopada 2011 r. (data nadania przesyłki kurierskiej 29 listopada 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

ZPU zajmuje się produkcją bielizny. Aby usprawnić proces produkcji, zwiększyć jej wielkość i sprzedaż, prowadzi działania zmierzające do wprowadzenia systemu komputerowego CDN, który swym zakresem obejmuje działy od zamówienia przez produkcję do momentu dokonania sprzedaży. Program ten będzie stworzony wyłącznie dla potrzeb własnych i firmy. Na chwilę obecną prowadzone są prace związane z przygotowaniem pracowników i dostosowaniem systemu tak, by obsługiwał procesy produkcyjne prawidłowo i kompleksowo. Dalej Wnioskodawczyni informuje, że koszty związane z przygotowaniem do wprowadzenia systemu do firmy są ogromne, rzędu 100 tys. zł. a dotyczą analizy przedsiębiorstwa, asysty przy uruchamianiu programu, doradztwa w zakresie kodów czy funkcjonalności programu. Wnioskodawczyni dodaje, że w ostateczności system ten może nie zostać wprowadzony do ewidencji i zakupiony, ponieważ może nie spełniać wymagań, ale koszty o których mowa wyżej, muszą zostać poniesione.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że ZPU jest czynnym podatnikiem VAT, rozlicza się z Urzędem Skarbowym w formie podatku liniowego, natomiast zaliczki na podatek dochodowy odprowadzane są zgodnie z art. 40 ust. 6b ustawy, tj. w formie uproszczonej, co miesiąc. W ramach działalności gospodarczej prowadzone są księgi rachunkowe poprzez Biuro Rozliczeń Podatkowych. Koszty uzyskania przychodu księgowane są według metody memoriałowej. System komputerowy, którego dotyczy wniosek, zostanie nabyty wyłącznie na potrzeby firmy, natomiast nabycie będzie dokonane na podstawie umowy licencyjnej. W skład systemu będą wchodziły zarówno oprogramowanie, jak również serwer z szafą serwerową i wyposażeniem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W uzupełnieniu wniosku zadano ponadto kolejne pytanie:

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 1 dotyczące sytuacji gdy dojdzie do nabycia systemu zarządzania przedsiębiorstwem oraz na pytanie Nr 2. Odnośnie natomiast przedstawionego w uzupełnieniu wniosku stanowiska, gdy do nabycia systemu nie dojdzie, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, stosownie do art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku nabycia w drodze zakupu, za wartość początkową wartości niematerialnej lub prawnej uważa się cenę nabycia, którą jest kwota należna zbywcy, powiększona o koszty związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania tej wartości niematerialnej i prawnej do używania, w tym m.in. koszty instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, pomniejszona o podatek od towarów i usług z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami, podatek ten nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W związku z powyższym, według Wnioskodawczyni, koszty związane z przygotowaniem systemu do potrzeb firmy można bezpośrednio wliczyć w koszty podatkowe nie zaś podnosić wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej, ponieważ nie są to koszty związane z zakupem, lecz z jego stworzeniem. Ponadto może zaistnieć sytuacja, że system w ostateczności nie zostanie zakupiony, jeśli nie spełni wymagań, ale koszty i tak firma musi ponieść.

W uzasadnieniu Wnioskodawczyni sprecyzowała, że koszty związane z przygotowaniem systemu do potrzeb firmy nie będą stanowiły wartości przyjętych do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych, tzn. nie będą podnosiły ich wartości początkowej. Będą stanowiły pośrednie koszty uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia, ponieważ nie są to koszty związane z zakupem, lecz ze stworzeniem i dostosowaniem programu do potrzeb firmy.

Jednakże w związku z tym, iż ten system nie może pracować bez serwera firma przyjmuje do ewidencji środków trwałych "Komputerowy system zarządzania przedsiębiorstwem" w którego skład wchodzi serwer z wyposażeniem oraz program komputerowy, a jego wartość będzie stanowiła wyłącznie wartość serwera i wartość oprogramowania, amortyzowana stawką 30%.

Wartość kosztów, o których mowa w zapytaniu, związanych z przygotowaniem systemu: audyt informatyczny, analiza przedwdrożeniowa, wsparcie procesu implementacji systemu klasy EFZR w przedsiębiorstwie, analiza biznesowa przedsiębiorstwa, asysta i doradztwo będą stanowiły koszty uzyskania przychodu w momencie poniesienia, nie będą amortyzowane, a tym samym nie będą podnosiły wartości początkowej "Komputerowego systemu zarządzania przedsiębiorstwem".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

I

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodu, są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie natomiast z treścią art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają nabyte, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania licencje o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Programy komputerowe stanowią przedmiot prawa autorskiego. Stosownie do treści art. 65 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), w braku wyraźnego postanowienia o przeniesieniu prawa, uważa się, że twórca udzielił licencji. Umowa licencyjna jest to umowa, na podstawie której twórca uprawnia licencjobiorcę do korzystania z utworu w określony sposób. W odróżnieniu od umów o przeniesienie praw autorskich, poprzez umowy licencyjne autor nie wyzbywa się autorskich praw majątkowych, a jedynie upoważnia do korzystania z utworu na określonym polu eksploatacji.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej "licencją", obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione.

W myśl art. 52 ust. 1 ww. ustawy, jeżeli umowa nie stanowi inaczej, przeniesienie własności egzemplarza utworu nie powoduje przejścia autorskich praw majątkowych do utworu. Natomiast w świetle art. 74 ust. 4 autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, z zastrzeżeniem przepisów art. 75 ust. 2 i 3, obejmują prawo do:

W tym miejscu należy podkreślić, że przepisy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jako niebędące przepisami prawa podatkowego nie podlegają interpretacji w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.). Brak umocowania w tym zakresie powoduje, że Organ nie może odnieść się do kwestii, czy nabyte oprogramowanie przez Wnioskodawczynię stanowi licencję w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W myśl art. 22h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się: od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów;

Stosownie zaś do art. 22m ust. 1 ww. ustawy, okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych - od licencji (sublicencji) na programy komputerowe oraz od praw autorskich - nie może być krótszy niż: - 24 miesiące.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni, prowadzi działalność w zakresie produkcji bielizny i zamierza zakupić system komputerowy, aby usprawnić proces produkcji oraz sprzedaż. Komputerowy system zarządzania przedsiębiorstwem zostanie nabyty wyłącznie na potrzeby firmy na podstawie umowy licencyjnej. W skład systemu będą wchodziły zarówno oprogramowanie, jak również serwer z szafą serwerową i wyposażeniem.

Z powołanych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż umowa licencyjna winna być traktowana jako wartość niematerialna i prawna w przypadku, gdy zawarta jest na okres dłuższy niż rok i będzie służyła prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Zatem uzyskana przez licencjobiorcę licencja będzie u niego stanowiła wartość niematerialną i prawną, jeżeli umowa licencyjna będzie zawarta na czas dłuższy niż jeden rok, i wykorzystywana będzie przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Podatnik, aby mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych od nabytych wartości niematerialnych i prawnych wynikających z zawartej umowy, powinien ustalić ich wartość początkową.

Na podstawie art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się, w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia.

Z kolei przepis ust. 3 tego artykułu stanowi, iż za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (...).

Natomiast w myśl art. 22g ust. 18 ww. ustawy, wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę - przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia.

Wdrożenie systemu komputerowego, stanowi pewien proces na który składa się zespół czynności dostosowawczych, takich jak np.: zaprojektowanie, budowa oprogramowania, dostarczenie i udzielenie licencji, czy też inne czynności umożliwiające jego użytkowanie.

Ponieważ system komputerowy ma być przygotowany dla potrzeb firmy Wnioskodawczyni, będzie on dostosowany do Jej indywidualnych, oczekiwań i wymogów. Wiąże się to z koniecznością poniesienia dodatkowych wydatków, w powyższej sytuacji będą to: koszty dotyczące analizy przedsiębiorstwa, asysty przy uruchamianiu programu, doradztwa w zakresie kodów oraz funkcjonalności programu. Koszty te niewątpliwie mają związek z prawidłowym funkcjonowaniem systemu. Bez nich niemożliwym byłoby stworzenie konkretnego systemu odpowiadającego indywidualnym potrzebom firmy.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że w sytuacji gdy dojdzie do nabycia licencji na system, koszty na analizę przedsiębiorstwa, asystę przy uruchamianiu programu, doradztwo w zakresie kodów oraz funkcjonalności programu, poniesione do dnia jego nabycia oraz przyjęcia programu do używania, powinny zostać uwzględnione w wartości początkowej zakupionej licencji oraz amortyzowane jako odrębna wartość niematerialna i prawna.

II

Odnosząc się natomiast do kwestii nabycia serwera wraz z osprzętem, wchodzącego w skład systemu zarządzania przedsiębiorstwem, zauważyć należy, że zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Natomiast w myśl art. 22d ust. 1 powołanej powyżej ustawy, podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22ai 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

W świetle art. 22g ust. 1 pkt 1 tej ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia.

Z kolei przepis art. 22d ust. 2 tej ustawy stanowi, iż składniki majątku, o których mowa w art. 22a i 22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Mając powyższe na względzie co do zasady stwierdzić należy, iż w przypadku, gdy jednostkowa wartość składnika majątku (środka trwałego) wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej powyżej 1 roku, jest wyższa niż 3.500 zł, podatnik ma obowiązek wprowadzić go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Ponadto jednym z kryteriów zakwalifikowania składników majątku do środków trwałych podlegających amortyzacji jest kompletność i zdatność do użytku w dniu przyjęcia do używania. Środkiem trwałym podlegającym amortyzacji jest kompletny zespół komputerowy, który może funkcjonować samodzielnie.

Z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 z późn. zm.) wynika, iż maszyny i urządzenia do wprowadzania, przetwarzania, przechowywania i wprowadzania informacji cyfrowych lub analogowych, na ogół elektronicznie określone jako komputery, minikomputery i mikrokomputery oraz urządzenia do przekazywania danych na odległość, zaliczane są do grupy 4"Maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania" jako rodzaj 491 "Zespoły komputerowe". Zalicza się do nich w szczególności: jednostki centralne, urządzenia wejścia w tym min. rejestratory, skanery, urządzenia wyjścia, urządzenia wejścia - wyjścia, jednostki pamięci, urządzenia transmisji danych, urządzenia ochrony danych, jednostki zasilające.

Stosownie do art. 22i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Jak wynika z informacji zawartych we wniosku, Wnioskodawczyni zamierza dokonać nabycia systemu komputerowego wraz z serwerem, szafą serwerową oraz wyposażeniem.

Zauważyć należy, iż wymienione we wniosku urządzenia nie są samodzielnymi urządzeniami, to znaczy urządzeniami, których wszystkie funkcje użytkowe mogą być realizowane w ich samodzielnej pracy, bez współpracy z urządzeniem głównym - komputerem (w tym przypadku serwerem). Aby mogły one spełniać wszystkie swoje funkcje, urządzenia te winny współpracować z komputerem poprzez wymianę informacji. Obiektem zdatnym do użytku zgodnie z jego przeznaczeniem, a więc środkiem trwałym w rozumieniu przepisów podatkowych (po spełnieniu innych warunków przewidzianych w przepisie art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) jest takie urządzenie, które ma cechy kompletności i dzięki temu można korzystać ze wszystkich funkcji tego urządzenia. Jego poszczególne elementy nie mogą być traktowane jako osobne obiekty, gdyż nie są elementami samodzielnymi i zdatnymi do użytku.

Jeżeli wymienione wyżej urządzenia zakupiono w celu ich wzajemnego połączenia z komputerem to znaczy, że nie będą funkcjonować samodzielnie, lecz tworzyć jedną całość. Dla celów amortyzacji tworzą one z zakupionym komputerem oraz oprogramowaniem (wartość niematerialna i prawna) kompletny i zdatny do użytku jeden składnik majątku. Wobec tego w przypadku ich wzajemnego połączenia, urządzenia te wraz z serwerem jako całość będą stanowić środek trwały, o którym mowa art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji na Wnioskodawczyni będzie spoczywał obowiązek wynikający z treści przepisu art. 22d ust. 2 ww. ustawy, tj. obowiązek wprowadzenia tego środka trwałego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Podsumowując, stwierdzić należy, iż serwer wraz z szafą serwerową oraz wyposażeniem, będzie stanowił odrębny środek trwały, który podlega amortyzacji według zasad określonych w art. 22i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast system komputerowy, jak już wyżej podniesiono stanowić będzie wartość niematerialną i prawną.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego, w którym zastosowanie znajdą np. przepisy art. 180 i 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul., 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.