IPTPB1/415-15/11-4/MD - Nieodpłatne przekazanie wyrobów własnych i towarów handlowych, w celach marketingowo-reklamowych stanowi reklamę produktów firmy i może zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2011 r. (data wpływu 21 kwietnia 2011 r.), uzupełniony pismem z dnia 28 czerwca 2011 r. (druk ORD-IN, data wpływu 1 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów od nieodpłatnie przekazanych wyrobów i towarów handlowych w formie "gratisu" - jest prawidłowe.

W dniu 21 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, podatku dochodowego od osób fizycznych oraz dokumentowania nieodpłatnie wydanych towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wytwarzanie produktów przemiału zbóż, przetwarzanie ziemniaków, produkcja wyrobów ciastkarskich oraz pozostałych art. spożywczych przekazuje kontrahentom nieodpłatnie wyroby własne i towary handlowe. Część produktów przekazywanych jest jako próby w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz inne przekazania tzw. gratisy.

Celem nieodpłatnego przekazania jest:

* rozszerzenie kanałów dystrybucji,

* pozyskanie nowych odbiorców,

* prezentacja nowych wyrobów Firmy, a także nowych dla odbiorcy już współpracującego,

* zaciśnie współpracy z kontrahentami,

* zwiększenie wolumenu sprzedaży,

* działania marketingowo-reklamowe.

Próby przekazywane są dla przyszłych potencjalnych odbiorców oraz dla kontrahentów już współpracujących z Firmą Wnioskodawcy, dla których dany towar jest nowością, Wyroby, mające charakter prób przekazywane są w niewielkich ilościach przedstawicielom handlowym. Udokumentowanie owego przekazania odbywa się na dokumencie wydania zewnętrznego WZ dla poszczególnych przedstawicieli.

Zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 1 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, towar przekazywany jako próba nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Produkty Firmy pakowane są w paczki 35g, 60g, 70g, 100g, 300g i ze względu na niewielką ilość w paczce przekazywane są, w oryginalnych opakowaniach. Według art. 7 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, aby nieodpłatne przekazania prób nie wskazywały na działanie mające charakter handlowy przekreślane są kody na opakowaniach.

Przekazanie "gratisów" dokumentowane jest wydaniem zewnętrznym WZ na poszczególnych kontrahentów, Na koniec miesiąca wystawiana jest zbiorcza faktura wewnętrzna wykazująca VAT należny od przekazanych wyrobów (gratisów), na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Podstawę opodatkowania stanowi wartość w koszcie wytworzenia na podstawie art. 29 ust. 10. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Wartość przekazanych gratisów jest zmienna, ustalana według uznania Przedstawiciela Handlowego.

Do produkcji nieodpłatnie przekazywanych próbek i gratisów, wykorzystywane są surowce i materiały pomocnicze w odniesieniu do których przysługuje Wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku należnego o wartość podatku naliczonego. Także towary handlowe przeznaczone do dalszej odsprzedaży, co do zakupu których przysługuje wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Podatek należny wynikający z faktur wewnętrznych dokumentujących przekazanie gratisów stanowi koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podaje, że

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie 4 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pozostałych pytań zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu podatku należnego od nieodpłatnych wydań wyrobów i towarów handlowych uznaje za słuszne zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 43b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być ponoszony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu;

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów;

* musi być należycie udokumentowany.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. b) ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek należny:

* w przypadku importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,

* w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,

* od nieodpłatnie przekazanych towarów, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami, w przypadku gdy wyłącznym warunkiem ich przekazania jest uprzednie nabycie przez otrzymującego towarów lub usług od przekazującego w określonej ilości lub wartości,

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia reklamy, wobec powyższego należy posłużyć się słownikową definicją tego pojęcia. Przez reklamę rozumie się "rozpowszechnianie informacji o danym towarze w celu zwrócenia na niego uwagi i zachęcenia do zakupu" - Mały Słownik języka polskiego pod red. Elżbiety Sobol (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999). Przenosząc tę definicję na grunt działalności gospodarczej, należy uznać, że reklama to działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego podmiotu. Może to być realizowane przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Można rozróżnić reklamę towaru, usługi, reklamę marki, a także reklamę samej firmy (przedsiębiorcy).

Reasumując, w kontekście ww. definicji należy stwierdzić, iż nieodpłatne przekazanie przez Firmę Wnioskodawcy wyrobów własnych i towarów handlowych, w celu: rozszerzenia kanałów dystrybucji, pozyskania nowych odbiorców, prezentacji nowych wyrobów Firmy, a także nowych dla odbiorcy już współpracującego, zwiększenie wolumenu sprzedaży, działań marketingowo - reklamowych, stanowi niewątpliwie reklamę produktów firmy. Skoro zatem, Wnioskodawca na nieodpłatnie przekazane, na potrzeby reklamy towary, prawidłowo wystawia fakturę wewnętrzną zawierającą należny podatek od towarów i usług, obliczony na podstawie odrębnych przepisów tj. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), to zgodnie z ww. art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. b) tiret drugi ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należny podatek od towarów i usług może stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Należy przy tym podkreślić, iż ciężar co do prawidłowego udokumentowania wydatku, jak i wykazania związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a uzyskaniem przychodu spoczywa na podatniku. Podatnik bowiem musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.