IPTPB1/415-143/12-4/DS - Możliwość kontynuowania odpisów amortyzacyjnych.
Pismo z dnia 31 maja 2012 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB1/415-143/12-4/DS Możliwość kontynuowania odpisów amortyzacyjnych.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2012 r. (data wpływu 23 lutego 2012 r.), uzupełnionym pismem zdnia 17 maja 2012 r. (data wpływu 22 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości kontynuowania odpisów amortyzacyjnych - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 23 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.
Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 1, 2 i 3 oraz w art. 14f § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w związku z czym, pismem z dnia 9 maja 2012 r., na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.
Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 14 maja 2012 r., natomiast w dniu 22 maja 2012 r. (data nadania w polskiej placówce operatora publicznego 18 maja 2012 r.), Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca w dniu 1 października 2011 r. rozpoczął działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych, opodatkowaną na zasadach ogólnych, jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Żona Wnioskodawcy do dnia 31 grudnia 2011 r. prowadziła odrębną działalność gospodarczą, również w zakresie usług transportowych, opodatkowaną na zasadach ogólnych, była podatniczką podatku od towarów i usług. W prowadzonej działalności wykorzystywała środki transportu oraz drobne wyposażenie, które likwidując działalność stopniowo sprzedawała. W dniu 28 września 2011 r. sprzedała dwa ciągniki siodłowe obcej firmie oraz w dniu 29 listopada 2011 r. naczepę samochodową, również obcej firmie. Pozostałe środki transportu sprzedała w dniu 5 grudnia 2011 r. firmie Wnioskodawcy, wystawiając faktury VAT. Wnioskodawca zaznaczył, że pozostaje z żoną we współwłasności majątkowej. Żona Wnioskodawcy, przy nabyciu tych środków trwałych skorzystała z odliczenia podatku VAT i wystawiając Wnioskodawcy faktury sprzedaży VAT odprowadziła 23% podatku należnego do Urzędu Skarbowego.
Wnioskodawca zakupił od żony:
* samochód MAN o wartości netto 14.000,00 zł, podatek VAT 3.220,00 zł, wartość brutto 17.220,00 zł;
* naczepę samochodową o wartości netto 4.000,00 zł, podatek VAT 920,00 zł, wartość brutto 4 920,00 zł;
* naczepę wywrotkę o wartości netto 45.000,00 zł, podatek VAT 10.350,00 zł, wartość brutto 55.350,00 zł;
* zestaw komputerowy o wartości netto 500,00 zł, podatek VAT 115,00 zł, wartość brutto 615,00 zł;
* faks o wartości netto 50 zł, podatek VAT 11,50 zł, wartość brutto 61,50 zł.
Ww. środki trwałe były przyjęte w firmie żony Wnioskodawcy do ewidencji środków trwałych:
* samochód ciężarowy MAN - wartość 44.000,00 zł, zamortyzowany jednorazowo,
* naczepa samochodowa - wartość 9.000,00 zł, zamortyzowana w całości,
* naczepa wywrotka - wartość 116.000,00 zł, zamortyzowana w kwocie 102.849,75 zł, pozostała część niezamortyzowana 13.150,25 zł,
* zestaw komputerowy o wartości 4.272,00 zł, zamortyzowany jednorazowo,
* faks o wartości 649,00 zł, zaksięgowany został bezpośrednio w koszty, używany był w działalności gospodarczej żony Wnioskodawcy dłużej niż rok.
Wnioskodawca zakupione od żony środki trwałe, wprowadził do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w wartości netto kontynuując amortyzację żony, zgodnie z art. 22g ust. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Uzupełniając wniosek w zakresie podatku od towarów i usług, Wnioskodawca podał, iż jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Dodał również, że przedmiotem wykonywanej przez Niego działalności gospodarczej jest świadczenie usług w zakresie transportu drogowego towarów (49.41 Z), w ramach której wykonuje czynności wyłącznie opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Zakupione od żony środki trwałe i wyposażenie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Czy Wnioskodawca prawidłowo postąpił wprowadzając do ewidencji środków trwałych nabyte środki transportu, kontynuując amortyzację żony: tj. samochód ciężarowy MAN i naczepę samochodową, wpisując je jako zamortyzowane 100% i opodatkowując dopiero w momencie ich sprzedaży, uwzględniając wcześniejsze odpisy amortyzacyjne żony, a w przypadku naczepy wywrotki kontynuując amortyzację żony.
Czy z wystawionych przez żonę faktur, Wnioskodawca miał prawo odliczyć podatek od towarów i usług naliczony.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca przeformułował pytania i poinformował, iż oczekuje wydania interpretacji dotyczącej:
* zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych:
Czy Wnioskodawca prawidłowo postąpi, jeżeli będzie kontynuował amortyzację żony w przypadku naczepy wywrotki.
* zaistniałego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług:
Czy z wystawionych przez żonę faktur, Wnioskodawca miał prawo odliczyć podatek od towarów i usług naliczony.
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone numerem 1 w zakresie zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast odnośnie pytania Nr 2 dotyczącego zaistniałego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zmiany działalności wykonywanej samodzielnie przez jednego z małżonków, na działalność wykonywaną samodzielnie przez drugiego z małżonków, powinna mieć miejsce kontynuacja amortyzacji, o czym stanowi art. 22g ust. 12, w powiązaniu z ust. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że nie będzie On miał możliwości amortyzacji tych środków trwałych, które wcześniej zostały zamortyzowane w firmie Jego żony, a jedynie będzie kontynuował amortyzację środków niezamortyzowanych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
maszyny, urządzenia i środki transportu,
inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Przepis art. 22g ust. 1 ww. ustawy stanowi, że za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się:
w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia,
1a) w razie częściowo odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu, określonego w art. 11 ust. 2b,
w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia,
w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości,
w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną:
wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne - jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany,
wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie - jeżeli przedmiot wkładu nie był amortyzowany,
wartość określoną zgodnie z art. 19 - jeżeli ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe i przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego wkład w prowadzonej działalności gospodarczej, z wyłączeniem wartości niematerialnych i prawnych wytworzonych przez wspólnika we własnym zakresie,
w razie otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej, z zastrzeżeniem ust. 14b, ustaloną przez podatnika wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.
Z treści art. 22g ust. 12 cyt. ustawy wynika, że w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia lub podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego.
Zgodnie z ust. 13 tego artykułu, przepis ust. 12 stosuje się odpowiednio w razie:
podjęcia działalności przez podmiot po przerwie trwającej nie dłużej niż 3 lata,
zmiany formy prawnej prowadzonej działalności, polegającej na połączeniu lub podziale dotychczasowych podmiotów albo zmianie wspólników spółki nie będącej osobą prawną,
uchylony,
uchylony,
zmiany działalności wykonywanej samodzielnie przez jednego z małżonków na działalność wykonywaną samodzielnie przez drugiego z małżonków
- jeżeli przed przerwą lub zmianą składniki majątku były wprowadzone do ewidencji (wykazu).
Zgodnie z art. 22h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7.
Jak więc wynika z art. 22h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podmiot powstały w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13 tej ustawy, powinien dokonywać odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuować metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot, w którym środki trwałe były dotychczas wykorzystywane.
Możliwe jest jedynie stosowanie podwyższonych lub obniżonych stawek amortyzacyjnych, przewidzianych w art. 22i ust. 2-7 ww. ustawy.
Powyższe ma również zastosowanie w sytuacji zmiany działalności prowadzonej przez jednego małżonka na działalność prowadzoną samodzielnie przez drugiego małżonka.
Ze złożonego wniosku wynika, że w prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie wykorzystywał zakupione od żony m.in. środki transportu, tj. samochód ciężarowy MAN, naczepę samochodową oraz naczepę wywrotkę, które były ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz amortyzowane w działalności gospodarczej prowadzonej przez żonę Wnioskodawcy, do końca 2011 r., przy czym samochód ciężarowy oraz naczepa samochodowa zostały zamortyzowane w całości, natomiast naczepa wywrotka - częściowo.
Wnioskodawca, zakupione środki trwałe wprowadził do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, kontynuując amortyzację żony.
W przedstawionej sytuacji zachodzą przesłanki wymienione w art. 22g ust. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W działalności gospodarczej Wnioskodawca używać będzie m.in. naczepę wywrotkę amortyzowaną wcześniej w działalności gospodarczej żony. Konsekwencją powyższego jest konieczność zastosowania art. 22h ust. 3 ww. ustawy, tj. kontynuowania amortyzacji z uwzględnieniem dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych.
Kontynuacja amortyzacji oznacza, iż Wnioskodawca winien wpisać do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych taką wartość początkową naczepy wywrotki, jaka figurowała uprzednio w ewidencji środków trwałych oraz naliczać odpisy amortyzacyjne z uwzględnieniem odpisów naliczonych już przez żonę.
Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż Wnioskodawca w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej powinien uznać za wartość początkową naczepy wywrotki w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wartość początkową określoną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez żonę, kontynuować metodę amortyzacyjną, przyjętą przez małżonkę i uwzględnić dokonane dotychczas odpisy amortyzacyjne, zgodnie z art. 22h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, iż interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) - niniejsza interpretacja dotyczy Wnioskodawcy. Nie wywołuje skutków prawnych dla małżonki Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.