IPTPB1/415-135/11-2/AG - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków w postaci podatku od nieruchomości, podatku rolnego oraz opłaty rocznej za wieczyste użytkowanie gruntów, uiszczonych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2011 r. (data wpływu 18 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na podatek od nieruchomości, podatek rolny oraz opłaty rocznej za wieczyste użytkowanie gruntów - jest prawidłowe.

W dniu 18 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na podatek od nieruchomości, podatek rolny oraz opłaty rocznej za wieczyste użytkowanie gruntów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od 1987 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej i detalicznej materiałów budowlanych, nawozów, środków ochrony roślin, nasion, pasz dla zwierząt itp. Jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W 2000 r. w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą nabył wspólnie z żoną prawo wieczystego użytkowania gruntów (działek) o powierzchni 15.879 m ^#178; oraz stanowiącą odrębną od gruntu własność - bazę obrotu rolnego (magazyny, budynek biurowy, plac itp.). Inwestycja ta została sfinansowana z kredytu udzielonego przez bank na działalność gospodarczą (co zostało zapisane w akcie notarialnym). W 2003 r. aktem notarialnym dokupił prawo wieczystego użytkowania działki o powierzchni 517 m ^#178;. Łączna powierzchnia gruntów w wieczystym użytkowaniu stanowi 16.396 m ^#178;, z czego 6.510 m ^#178; powierzchni stanowią grunty pod budynkami, place, magazyny, drogi zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej. Pozostałe 9.886 m ^#178; stanowi niezagospodarowany pas zieleni, na którym rosną drzewa i krzewy. Pas ten stanowi naturalny ekran dźwiękochłonny chroniący sąsiadów przed hałasem spowodowanym pracą ciężkiego sprzętu do rozładunku, załadunku, przemieszczaniem samochodów ciężarowych. Grunt ten stanowi także bazę do wykorzystania w przyszłości w razie rozszerzenia prowadzonej działalności, np. poprzez wybudowanie dodatkowych zbiorników i silosów.

Całość nieruchomości związana jest z działalnością gospodarczą. Jest to jeden niepodzielny obiekt, na którym Wnioskodawca nie realizuje żadnych celów osobistych, mieszka bowiem w innej miejscowości, nie prowadzi żadnej działalności rolniczej. Dodaje również, iż infrastruktura naniesień stanowi rozciągniętą sieć budynków, dróg i placów. W rejestrze gruntów całość nieruchomości, z wyjątkiem innych terenów zabudowanych, jest terenem rolnym.

Zgodnie z nakazem płatniczym, grunty zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej (6.510 m ^#178;) opodatkowane są podatkiem od nieruchomości, pozostałe grunty o powierzchni 9.886 m ^#178; podlegają podatkowi rolnemu. Poza podatkiem od nieruchomości i podatkiem rolnym ponosi też wydatki na opłatę roczną za wieczyste użytkowanie gruntów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione na podatek od nieruchomości, podatek rolny oraz opłatę za wieczyste użytkowanie gruntów stanowią w całości koszty uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty podatku od nieruchomości, podatku rolnego i opłaty rocznej za wieczyste użytkowanie gruntu stanowią w całości koszt uzyskania przychodów. Nieruchomość została bowiem nabyta do celów prowadzonej działalności gospodarczej, stanowi niepodzielną całość. Grunty o powierzchni 6 510 m ^#178; są gruntami faktycznie zajętymi na prowadzenie działalności i generowanie przychodów, pozostałe grunty o powierzchni 9.886 m ^#178; służą zachowaniu i zabezpieczeniu źródła przychodów, aktualnie jest to pas zieleni, ekran dźwiękochronny, w przyszłości miejsce pod rozbudowę istniejącej bazy, budowę silosów, placów.

Według Wnioskodawcy fakt, że część nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem rolnym, a część podatkiem od nieruchomości nie zmienia stanu faktycznego, że całość nieruchomości jest składnikiem majątku osoby prowadzącej działalność gospodarczą.

Ponadto podatek od nieruchomości, podatek rolny oraz opłata za wieczyste użytkowanie gruntu są związane z faktem posiadania nieruchomości przez podatnika. Są kosztami pośrednimi, pozostającymi w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami. Opłacanie podatku od nieruchomości, podatku rolnego i opłaty za wieczyste użytkowanie jest prawnym obowiązkiem, który istnieje niezależnie od faktycznego wykorzystania składnika majątku. Pośrednio wpływa na generowanie przychodów przez prowadzącego działalność gospodarczą Nie ma podstawy prawnej do wyłączenia ww. wydatków z kosztów uzyskania przychodów lub zaliczenia w koszty uzyskania przychodu tylko podatku od nieruchomości, a rocznej opłaty za wieczyste użytkowanie gruntu w proporcji, jaką stanowią grunty opodatkowane podatkiem od nieruchomości (grunty zajęte na działalność gospodarczą) do ogółu powierzchni. Nie ma też podstawy, aby podatek rolny nie stanowił kosztu uzyskania przychodu, bowiem wszystkie grunty dotyczą działalności gospodarczej.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż o tym, które grunty podlegają podatkowi rolnemu, a które podatkowi od nieruchomości stanowią przepisy ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Przepis art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.) stanowi, że opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych oraz lasy, z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej. Podstawowym kryterium wynikającym z tego przepisu, rozgraniczającym zaliczenie do przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości, podatkiem rolnym, czy też podatkiem leśnym, jest klasyfikacja zawarta w ewidencji gruntów i budynków. Jeżeli więc grunty rolne są sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako rolne, ich posiadacz, nawet gdy jest przedsiębiorcą, powinien płacić podatek rolny.

Sytuacja ulega zmianie, gdy grunt rolny zostanie zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej, innej niż leśna lub rolna. Wtedy grunt ten należy opodatkować podatkiem od nieruchomości. Przyjmuje się w orzecznictwie, że grunty "zajęte" to grunty, na których w rzeczywistości wykonywane są czynności składające się na prowadzenie działalności gospodarczej.

Według Wnioskodawcy, potwierdzeniem tego stanowiska jest informacja uzyskana podczas rozmowy telefonicznej z Krajową Informacją Podatkową, z której wynika, że jeżeli koszty ww. opłat zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania, albo zabezpieczenia źródła przychodów to są kosztami uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Powyższy przepis ma charakter ogólny. Z tego względu, każdy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy badać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania wyróżnia się koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie). W przypadku kosztów pośrednich brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Do tego rodzaju kosztów zalicza się m.in. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną, ubezpieczenia, świadczenia na rzecz pracowników, koszty promocji i reklamy.

Zatem, podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków pod warunkiem:

* faktycznego poniesienia wydatku,

* istnienia związku przyczynowego pomiędzy wydatkiem a przychodami,

* braku dokonanego wydatku na liście negatywnej, zawartej w art. 23 ustawy,

* odpowiedniego udokumentowania poniesionego wydatku.

Przy czym obowiązek wskazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności gospodarczej, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, spoczywa na podatniku.

W świetle powyższego podatnik posiada uprawnienie do uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w związku z posiadanym majątkiem (nieruchomościami, gruntami), w tym utrzymaniem tego majątku. Wydatki te stanowią element kosztów stałych, ich poniesienie wynika z faktu posiadania przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą majątku.

W sytuacji natomiast, gdy utrzymywanie nieruchomości, w związku z którą ponoszone były wydatki, w żaden sposób nie może być powiązane z profilem bieżącej i planowanej działalności podatnika, wydatki związane z nieruchomością podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów.

Ponadto w myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określeniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Przepis ten wskazuje, że w przypadku nabycia prawa wieczystego użytkowania gruntów, podatnik ma prawo do bezpośredniego zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wyłącznie opłaty za wieczyste użytkowanie gruntów.

We wniosku Wnioskodawca wskazał, iż w latach poprzednich nabył prawo wieczystego użytkowania gruntu, łącznie o powierzchni 16.396 m ^#178;, z czego 6.510 m ^#178; powierzchni stanowią grunty pod budynkami, place, magazyny, drogi zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej. Pozostałe 9.886 m ^#178; stanowi niezagospodarowany pas zieleni. Całość nieruchomości związana jest z działalnością gospodarczą. Z tytułu wykorzystywania ww. gruntów w prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi koszty podatku od nieruchomości, podatku rolnego oraz opłaty rocznej za wieczyste użytkowanie gruntów.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące w sprawie przepisy prawa stwierdzić należy, iż Wnioskodawca, w przypadku spełnienia przesłanek z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie miał prawo zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na podatek od nieruchomości, podatek rolny i opłatę roczną za wieczyste użytkowanie gruntów.

Należy jednocześnie podkreślić, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby pełną ocenę czy całość gruntów, których użytkownikiem wieczystym jest Wnioskodawca, wykorzystywana jest do prowadzenia działalności gospodarczej. Takie ustalenia mogą być poczynione wyłącznie w ramach prowadzonego przez właściwy organ podatkowy postępowania podatkowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa są wyłącznie przepisy prawa.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.