IPTPB1/415-131/12-2/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2012 r. (data wpływu 20 lutego 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania hodowli drobiu - jest prawidłowe.

W dniu 20 lutego 2012 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania hodowli drobiu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest emerytem i dodatkowo dorabia na 1/2 etatu w firmie, z czego rozlicza się w rocznym zeznaniu podatkowym.

Wnioskodawca jest amatorskim hodowcą gęsi, które utrzymuje w systemie chowu półotwartego (gęsi posiadają przestrzenny wybieg na ogród).

Dodatkowo, wiosną 2011 r. Wnioskodawca zakupił drób (22 sztuki piskląt gęsi). Po odchowaniu, część pozyskał na własne potrzeby, a 15 sztuk, jesienią 2011 r., jako drób dorosły, Wnioskodawca sprzedał klientom indywidualnym z przeznaczeniem na rzeź. Wnioskodawca za sztukę otrzymał 100 zł, za wszystkie razem 1.500 zł.

Wychów gęsi nie jest łatwy i prosty, koszt kupna i wychowu jest wysoki - jest to koszt wychowu wraz z zakupem piskląt i ziarna. Poza tym zdarza się często, że jakaś sztuka padnie (zdechnie) lub zostanie zabita przez lisa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Od jakiej ilości wyhodowanych gęsi Wnioskodawca musi rozliczyć się z Urzędem Skarbowym płacąc podatek dochodowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ustawą z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 2 ust. 2 do 3a w związku z poz. 5 załącznika Nr 2 do ww. ustawy), ponieważ liczba sztuk drobiu (gęsi), które wyhodował, a następnie sprzedał, nie przekracza 100 sztuk drobiu z przeznaczeniem na rzeź, to przychód osiągnięty przez Niego z tego tytułu nie podlega opodatkowaniu. Nie ma więc obowiązku zgłaszać tego faktu w Urzędzie Skarbowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

W myśl art. 2 ust. 2 tej ustawy, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

Według art. 2 ust. 3 ww. ustawy, działami specjalnymi produkcji rolnej są uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym. Natomiast stosownie do art. 2 ust. 3a ww. ustawy, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym "załącznikiem nr 2".

Od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2011 r. ww. rozmiary norm szacunkowych zostały określone w Załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 września 2010 r. w sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej (Dz. U. Nr 188, poz. 1264). Natomiast od dnia 1 stycznia 2012 r. kwestie te reguluje Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej (Dz. U. Nr 252, poz. 1517). Załącznikiem tym jest "Tabela rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego.

Powyższy załącznik zawiera informacje pozwalające na dokonanie oceny, czy danego rodzaju działalność ma charakter działów specjalnych produkcji rolnej, tym samym dochód uzyskany z tego źródła podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Określono w nim bowiem rodzaj i jednostkę powierzchni upraw oraz rodzaj i wielkość produkcji zwierzęcej, pozwalającą na uznanie ich za działy specjalne produkcji rolnej. Zatem, jeżeli dany rodzaj uprawy, czy hodowli nie jest wymieniony w treści załącznika w sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej, lub ich wielkość jest mniejsza niż określona w ww. załączniku, to należy uznać, że ta uprawa lub hodowla jest działalnością rolniczą, niebędącą działem specjalnym produkcji rolnej. W konsekwencji, do przychodów z tej działalności nie znajdują zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W załączniku Nr 2 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązującym zarówno w 2011 r. jak i 2012 r., w poz. 5 wymieniono drób rzeźny - powyżej 100 sztuk, w tym w lit. b) - gęsi.

Zatem, w świetle powyższych przepisów tylko chów drobiu rzeźnego - gęsi, w ilości przekraczającej 100 sztuk, stanowi działy specjalne produkcji rolnej. Jeśli natomiast rozmiar tej hodowli jest mniejszy, hodowlę należy uznać za działalność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działy specjalne produkcji rolnej są odrębnym źródłem przychodów.

Stosownie do art. 24 ust. 4b tej ustawy, jeżeli rozmiary działów specjalnych produkcji rolnej przekraczają wielkości określone w załączniku nr 2, opodatkowaniu podlegają dochody uzyskane w roku podatkowym z całej powierzchni upraw lub wszystkich jednostek produkcji.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, iż amatorsko hoduje gęsi, w tym wiosną 2011 r. zakupił 22 sztuki piskląt, z czego jesienią 2011 r. sprzedał z przeznaczeniem na rzeź 15 sztuki.

Mając na względzie powyższe przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny, stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy ilość wychodowanych gęsi z przeznaczeniem na rzeź w 2011 r. nie przekroczyła 100 sztuk, to prowadzona hodowla nie stanowiła działów specjalnych produkcji rolnej. Przychód uzyskany przez Wnioskodawcę w 2011 r. z ww. działalności rolniczej nie podlega zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 1 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Obowiązek podatkowy w ww. podatku powstaje bowiem, gdy rozmiar takiej hodowli jest większy i wynosi ponad 100 sztuk drobiu (gęsi).

Jednocześnie zauważyć należy, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe (stan faktyczny) jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.