IPPP3/4513-76/16-1/SM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 września 2016 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/4513-76/16-1/SM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 1 sierpnia 2016 r. (data wpływu 3 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od akcyzy dla zużywanej energii elektrycznej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od akcyzy dla zużywanej energii elektrycznej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka ("Spółka", "Wnioskodawca") realizuje inwestycję budowy instalacji kogeneracyjnej (służącej do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej) w postaci kogeneratora oraz urządzeń służących przemianom energetycznym odzyskiwanej energii cieplnej ("Instalacja"), zasilanej naprzemiennie sieciowym gazem ziemnym oraz biogazem pozyskiwanym z oczyszczalni ścieków należącej do Spółki, który napędza generator energii elektrycznej. Kogenerator o mocy zainstalowanej elektrycznej źródła 999 kW (nie przekroczy 1 MW) będzie napędzany przez silnik spalinowy zasilany naprzemiennie sieciowym gazem ziemnym oraz biogazem. Gaz sieciowy oraz biogaz wykorzystane będą w układzie zasilania silnika spalinowego napędzającego generator energii elektrycznej. Gaz albo biogaz dostarczone do układu zasilania silnika spalinowego zostaną w normalnej pracy układu silnika spalone w cylindrach silnika spalinowego z przemianą części energii chemicznej paliwa na energię mechaniczną (napęd generatora i wytworzenie energii elektrycznej) oraz przemianę części energii chemicznej paliwa na energię cieplną powodującą podniesienie temperatury elementów silnika spalinowego (odbiór poprzez czynnik pośredni i przekazanie do układu odbioru ciepła nisko parametrowego) oraz w części odprowadzaną wraz ze spalinami (odbiór w układzie odbioru ciepła i przemiana w parę energetyczną). W skład Instalacji wejdą ponadto: układ elektryczny do wyprowadzenia energii elektrycznej do sieci, układ wymienników ciepła do odbioru energii cieplnej z układu chłodzenia silnika oraz przekazania energii do instalacji browaru, wytwornica pary zasilana energią cieplną spalin odprowadzanych z silnika, chiller absorpcyjny do zamiany energii cieplnej w postaci ciepła w wodzie na chłód - schładzanie wody technologicznej. W trakcie wytwarzania energii elektrycznej odzyskiwana będzie energia cieplna (para, ciepło w wodzie) o łącznej mocy około 1080 kW. Część wytworzonej energii cieplnej ma być zamieniana na energię chłodniczą. Zarówno całość wytworzonego ciepła, jak i chłodu będą wykorzystywane wyłącznie na wewnętrzne potrzeby zakładu Spółki zlokalizowanego w Rakszawie. Wytworzona energia elektryczna będzie wykorzystywana (zużywana) na potrzeby zakładu produkcyjnego stanowiącego własność Wnioskodawcy, a w części przekazana do sieci elektroenergetycznej.

Instalacja Spółki będzie zasilana na przemian gazem ziemnym w stanie gazowym, kod CN 2711 21 00 (gaz ziemny w stanie gazowym), oraz biogazem w stanie gazowym, kod CN 2711 29 00 (węglowodory w stanie gazowym, gdzie indziej niesklasyfikowane (z wyłączeniem gazu ziemnego)).

Gaz ziemny będzie nabywany od zewnętrznego dostawcy. Spółka przewiduje, że gaz ziemny w stanie gazowym będzie nabywany z sieci z akcyzą obliczoną wg stawki 1,28 zł/1 GJ. Kwota akcyzy będzie wskazana na fakturze od dostawcy.

Integralną częścią Instalacji jest tzw. pochodnia, za pośrednictwem której spalany jest biogaz, celem jego utylizacji. W procesie produkcji energii (produkcja biogazu stanowi jeden z elementów tego procesu) powstają nadwyżki biogazu, które nie mogą zostać wykorzystane, w związku z tym istnieje konieczność jego utylizacji poprzez spalenie w tzw. "pochodni". Inną przyczyną jest także niewłaściwa jakość biogazu, z uwagi na którą nie może być on użyty w instalacji kogeneracyjnej. Biogaz spalany w pochodni nie jest wykorzystywany do celów opałowych, ani napędowych, a wytworzona w tym procesie energia cieplna nie jest w żaden sposób wykorzystywana.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym Spółka ma możliwość zastosowania zwolnienia z akcyzy dla zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej z opisanego we wniosku generatora o mocy nieprzekraczającej 1 MW, w sytuacji w której Spółka nabywa gaz sieciowy, wykorzystywany do produkcji energii elektrycznej, po cenie obejmującej akcyzę obliczoną wg stawki 1,28 zł/1 GJ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka ma możliwość zastosowania zwolnienia z akcyzy dla zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej z opisanego we wniosku generatora o mocy nieprzekraczającej 1 MW, w sytuacji w której Spółka nabywa gaz sieciowy, wykorzystywany do produkcji energii elektrycznej, po cenie obejmującej akcyzę obliczoną wg stawki 1,28 zł/1 GJ.

Z § 5 rozporządzenia MF wynika zwolnienie przedmiotowe w zakresie zużycia energii elektrycznej. Zgodnie z ust. 1 wskazanego przepisu, zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW. Ponadto ust. 2 wskazuje, że w przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzących z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. poz. 478) zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Z powyższego przepisu wynika, że zwolnienie ma zastosowanie w przypadku łącznego spełnienia następujących przesłanek:

1. zużycia energii elektrycznej;

Z powyższej przesłanki wynika, że omawianemu zwolnieniu podlega zużycie energii elektrycznej, co jest spójne z zakresem czynności opodatkowanych w zakresie energii elektrycznej. Spółka zamierza zużywać wytworzoną energię, stąd też można przyjąć, że ten warunek zwolnienia został spełniony.

2. energia wyprodukowana została z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW;

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika wprost, że cechą charakterystyczną instalacji jest kogenerator o mocy zainstalowanej elektrycznej źródła 999 kW (nie przekroczy 1 MW). Zdaniem Spółki pozwala to uznać, że kolejna przesłanka zostanie w przypadku Wnioskodawcy spełniona.

3. do produkcji energii elektrycznej podmiot wykorzystuje wyroby energetyczne;

4. Zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 Ustawy za wyroby energetyczne uważa się m.in. wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715. Spółka w przedstawionym stanie faktycznym wskazała, że Instalacja Spółki będzie zasilana na przemian gazem ziemnym w stanie gazowym, kod CN 2711 21 00 (gaz ziemny w stanie gazowym) oraz biogazem w stanie gazowym, kod CN 2711 29 00 (węglowodory w stanie gazowym, gdzie indziej niesklasyfikowane (z wyłączeniem gazu ziemnego)). Oznacza to, że wobec przedstawionych faktów, gaz ziemny w stanie gazowym będzie wyrobem energetycznym w znaczeniu Ustawy oraz jako wyrób energetyczny wykorzystywany jest do produkcji energii elektrycznej w procesie kogeneracji. Przedmiotowa przesłanka zwolnienia zostanie zatem spełniona, wyroby energetyczne wykorzystywane do produkcji to inne wyroby energetyczne niż pochodzące z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. poz. 478).

Gaz sieciowy nie jest w ocenie Spółki wyrobem energetycznym pochodzącym z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. poz. 478).

W konsekwencji, dla możliwości zastosowania zwolnienia, konieczne jest spełnienie warunku określonego w § 5 ust. 2 rozporządzenia MF, tj. zapłacenie akcyzy w należnej wysokości od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji energii elektrycznej.

5. od wykorzystywanych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości;

Spółka wskazała, że zamierza nabywać gaz sieciowy w cenie zawierającej kwotę podatku akcyzowego, ustaloną wg stawki 1,28 zł/1 GJ, zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 13 AkcU. Dla stwierdzenia, czy akcyza została zapłacona w należnej wysokości (mając na uwadze zapłatę akcyzy według stawki 1,28 zł/1 GJ) niezbędnym jest zatem ustalenie, czy gaz sieciowy wykorzystywany był w procesie kogeneracji w celach opałowych. Główną wątpliwością związaną z powyższym aspektem jest to, czy wykorzystanie gazu sieciowego w Instalacji można uznać za wykorzystanie na cele opałowe.

W Ustawie, jak i w przepisach prawa unijnego brak jest definicji ustawowej, która precyzowałaby sformułowanie "do celów opałowych".

Zgodnie z "Nowym słownikiem języka polskiego PWN" (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002): opał to "materiał służący do opalania, to czym się pali", a opałowy to "nadający się na opał, służący do opalania". W potocznym znaczeniu cel opałowy oznacza wytworzenie ciepła w określony sposób, tj. przez spalanie różnego rodzaju materiałów (stałych, ciekłych lub gazowych). Zatem tak użyty materiał jest wykorzystywany na cele opałowe.

Zważywszy na fakt, iż gaz spalany w Instalacji kogeneracji służy w szczególności wytworzeniu ciepła, należy uznać, że jest on spalany na cele opałowe.

Poniżej Spółka przedstawia analizę stanowisk organów podatkowych w zakresie definiowania "celów opałowych" na gruncie przepisów o podatku akcyzowym.

* Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 15 stycznia 2015 r., nr IBPP4/4513-205/15/LG odnosząc się do wyrobów węglowych wskazał, że wykorzystanie danego materiału może być uznane za zużycie na cele opałowe w każdym przypadku, w którym zużycie danego wyrobu skutkować będzie otrzymaniem energii cieplnej: "uznać należy, iż "cel opałowy" spełniony zostanie w każdym przypadku, gdy zużywany wyrób węglowy służyć będzie otrzymywaniu energii cieplnej. Wykładnia literalna omawianych przepisów każe przyjąć, że mamy tu do czynienia z procesem polegającym na spalaniu paliwa opałowego w celu wytworzenia energii cieplnej.

Zużyciem koksu na cele opałowe będzie zatem zużycie go bezpośrednio w urządzeniu grzewczym, tj. urządzeniu bezpośrednio przetwarzającym energię uzyskaną w wyniku spalania paliwa opałowego na energię cieplną. Innymi słowy przez zużycie wyrobu węglowego na cele opałowe należy rozumieć takie jego zastosowanie, którego celem jest uzyskanie energii cieplnej w wyniku procesu spalania."

Zważywszy, że w spalenie gazu sieciowego w instalacji kogeneracyjnej powoduje wytworzenie ciepła w skojarzeniu, należy przyjąć, że gaz jest wykorzystywany na cele opałowe.

* Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 28 września 2011 r., nr IPTPP3/443A-24/11-2/BJ odniósł się do pytania wnioskodawcy, zajmującego się produkcją wapna i wyrobów wapienniczych. Spółka powzięła wątpliwość co do tego, czy wykorzystywane przez niego surowce mineralne (węgiel i koks) należy uznać za wyroby akcyzowe w rozumieniu Ustawy. Organ wskazał, że rozstrzygającym będzie fakt, czy surowce te są zużywane do celów opałowych, przyznając jednoznacznie rację wnioskodawcy co do tego, że cel opałowy nie jest podstawowym: "Należy zgodzić się z tą częścią stanowiska Wnioskodawcy, w którym mówi, że jego czynności nie wiążą się z celem grzewczym, polegającym na produkcji bądź dostarczaniu ciepła w celu ogrzania np. budynków czy lokali, natomiast niewątpliwie działania Wnioskodawcy mają na celu ogrzanie pieca do wypalania masy surowcowej i zużycie w tym celu węgla kamiennego i koksu jako paliw opałowych (...) należy stwierdzić, iż węgiel kamienny i koks, wykorzystywane przez Wnioskodawcę przy produkcji wapna służą do celów opałowych jako paliwo opałowe do spalania w piecu, co przesądza o zakwalifikowaniu tych produktów jako wyroby akcyzowe."

Zdaniem Spółki, podobnie jak w powyższym przykładzie, ponieważ gaz sieciowy jest spalany w procesie kogeneracji i służy wytworzeniu ciepła, należy uznać, że jest on zużywany na cele opałowe.

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 10 kwietnia 2012 r., nr ILPP3/443-3/12-4/TK uznając stanowisko wspólników spółki cywilnej za prawidłowe, stwierdził, że wyroby węglowe wykorzystywane w produkcji suszenia produktów rolnych należy uznać za wyroby akcyzowe wykorzystane w celach opałowych: "Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, tj.m.in. przetwarzanie i konserwowanie owoców i warzyw. Proces produkcji polega na przetwarzaniu surowca warzywnego na susz poprzez proces technologiczny wykorzystujący wytworzoną parę. Wyroby węglowe w 100% wykorzystywane są do procesu produkcji zakładu. Spalanie wyrobów węglowych następuje w piecach, w których wytwarzana jest para, która podana jest do wymienników ciepła (nagrzewnic) i dalej wykorzystywana jest w urządzeniach suszarniczych produktów rolnych. (...)

Przedsiębiorstwo używa wyroby węglowe o kodzie CN 2701 do celów opałowych. (...) Wobec powyższego wyjaśnić należy, iż przeznaczenie węgla do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy - pozwala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych."

W powyższym przypadku - podobnie jak w przedstawionym stanie faktycznym - powstałe ciepło (konkretniej para) wykorzystywane jest w dalszych procesach technologicznych. Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że gaz sieciowy spalany w instalacji kogeneracji jest wykorzystywany na cele opałowe.

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 18 kwietnia 2012 r., nr ILPP3/443-35/12-2/TW, uznając argumentację wnioskodawcy za prawidłową, wskazał, że w związku z zaistnieniem wytwornicy w układzie instalacji, odpowiedzialnej za zasilanie innego elementu, samo zużycie wyrobów węglowych należy pośrednio kwalifikować jako zużycie na cele opałowe: "z uwagi na fakt, że w skład Instalacji wchodzi oparta na węglu wytwornica spalin, której zadaniem jest zasilanie w medium (gorące spaliny) suszarki rurowej, zużycie w Instalacji wyrobów węglowych należy pośrednio zakwalifikować jako zużycie do celów opałowych."

Organ oceniając, czy wyroby węglowe zużywane są na cele opałowe, wziął pod uwagę budowę instalacji. Przedstawioną konkluzję należy przełożyć na przedmiotowy stan faktyczny, z uwagi na to, że częścią Instalacji jest wytwornica pary zasilana energią cieplną. Z tego względu należy przyjąć, że spalany gaz sieciowy jest zużywany na cele opałowe.

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 14 maja 2012 r., nr IPPP3/443-217/12-4/SM podniósł, że wytworzone ciepło, które ma za zadanie podgrzać wodę, celem wytworzenia pary wodnej do wykorzystania w dalszym procesie produkcji, należy uznać za wykorzystane zgodnie z celem opałowym: "Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, w opisanej sytuacji spalany węgiel służy do uzyskania nasyconej pary technologicznej, tj. zdaniem tut. Organu wytworzone w wyniku spalenia tego węgla ciepło jest używane do pogrzania wody w celu wytworzenia pary wodnej, wykorzystywanej w dalszym procesie produkcji betonu komórkowego (opisanego szczegółowo przez Spółkę procesu autoklawizacji). Zatem zużycie węgla w tym przypadku będzie użyciem go w celach opałowych."

Odnosząc to do zaistniałego stanu faktycznego, należy wskazać, że gaz sieciowy będzie wykorzystywany w Instalacji w celu opałowym, gdyż wytwornica pary będzie zasilana energią cieplną spalin odprowadzanych z silnika. W ocenie Spółki przemawia to za uznaniem, że w Instalacji dochodzi do wykorzystania gazu sieciowego na cele opałowe.

Także w piśmiennictwie prezentowany jest zbieżny pogląd co do rozumienia pojęcia "cele opałowe". Zdaniem J. Matarewicza (Zob. Matarewicz Jacek, Ustawa o podatku akcyzowym. Komentarz, LexisNexis 2014) użyte w przepisie pojęcie "łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej" (określanego także mianem kogeneracji) należy interpretować w ten sposób, że obejmuje ono wszystkie procesy dążące do powstania ciepła i energii elektrycznej:

"Interpretując pojęcie "łączne wytwarzanie ciepła i energii elektrycznej", które zostało wprowadzone do ustawy w związku z opodatkowaniem akcyzą wyrobów gazowych, należy pamiętać, że powinno ono obejmować wszelkie procesy zmierzające do wytworzenia tych produktów."

Biorąc pod uwagę specyfikę procesu kogeneracji, należy wskazać, że energia cieplna powstaje wraz z energią elektryczną. Wobec czego, spalenie gazu sieciowego (podobnie jak i biogazu) przyczyni się do powstania energii w dwojakiej postaci. Zdaniem Spółki, dla potrzeb uznania, iż gaz jest spalany na cele opałowe, wystarczające jest dostrzeżenie, w wyniku spalenia gazu w Instalacji dochodzi do celowego wytworzenia energii cieplnej. Zatem zużycie gazu w instalacji następuje na cele opałowe.

Do powołanego powyżej problemu odniósł się także S. Parulski (zob. komentarz do art. 31b ustawy o podatku akcyzowym, LEX 2016), uznając użycie na cele opałowe za "spalenie w celu wydzielenia energii cieplnej". Ma to bezpośrednie przełożenie na przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny, z uwagi na to, że Wnioskodawca wykorzystując gaz ziemny w procesie kogeneracji ma na celu wytworzenie energii cieplnej, w skojarzeniu. Oznacza to, że wykorzystanie gazu sieciowego następuje w celu wytworzenia ciepła, tj. na cele opałowe.

W kwestii rozumienia pojęcia "użycie na cele opałowe" wypowiedział się również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie C-240/01 Komisja Europejska vs. Republika Federalna Niemiec.

W uzasadnieniu wyroku TSUE wskazał, że pomimo braku w przepisach unijnych definicji celu opałowego, państwa członkowskie nie mają prawa do formułowania własnych definicji tego pojęcia, gdyż mogłoby to doprowadzić do rozbieżności w definiowaniu tego pojęcia przez poszczególne państwa członkowskie. Taka sytuacja z kolei, mogłaby prowadzić do naruszenia zasady równości oraz uczciwej konkurencji w ramach Unii Europejskiej. Ponadto, TSUE w rozpatrywanej sprawie, dotyczącej wykorzystania olejów w celach opałowych stwierdził, że zużycie w celach opałowych odnosi się do sytuacji, w których energia cieplna uzyskiwana w następstwie spalania wyrobu jest używana w celach grzewczych niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania. TSUE wskazał, że "cel nakładania na oleje mineralne podatku akcyzowego jako podatku konsumpcyjnego przemawia za interpretowaniem wyrażenia "użycie jako paliwo opałowe", jako wyrażenia odnoszącego się do wszystkich przypadków, w których oleje mineralne ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego". Zgodnie z wyrokiem TSUE, zużycie wyrobów akcyzowych w celach opałowych występuje zawsze wtedy, gdy spalanie wyrobów akcyzowych prowadzi do powstania energii cieplnej bez względu na sposób jej wykorzystania.

Odnosząc przytoczone stanowisko TSUE do niniejszej sprawy należy wskazać, że gaz sieciowy spalany w Instalacji służy wytworzeniu energii cieplnej, która jest wykorzystywana na potrzeby zakładu Spółki. Oznacza to, że spalenie gazu sieciowego w Instalacji kogeneracji następuje "na cele opałowe" w rozumieniu, jakie temu pojęciu nadał Trybunał Sprawiedliwości UE.

Takie rozumienie "celu opałowego" potwierdził również NSA w wyroku z dnia 27 października 2010 r. (sygn. akt I GSK 1172/09) podkreślając, że wyrażenie to odnosi się do tych przypadków, gdy na skutek spalania oleju mineralnego powstaje energia cieplna, która jest używana do ogrzewania.

NSA podkreślił, że pojęcia tego nie można ograniczyć wyłącznie do sytuacji, w których energia cieplna wytwarzana w związku ze spalaniem olejów mineralnych jest używana w celach grzewczych. Zakres tego pojęcia rozciąga się również na takie przypadki, gdy wyprodukowane ciepło zużywane jest w innych celach niż grzewcze.

Odczytując stanowisko NSA w kontekście niniejszej sprawy należy wskazać, że gaz sieciowy spalany w Instalacji służy wytworzeniu energii cieplnej, która jest wykorzystywana na potrzeby własne Spółki. Jak wynika bowiem ze stanu faktycznego, część wytworzonej energii cieplnej ma być zamieniana na energię chłodniczą. Zarówno całość wytworzonego ciepła, jak i chłodu będą wykorzystywane wyłącznie na wewnętrzne potrzeby zakładu Spółki.

Podsumowując, gaz sieciowy jest wykorzystywany na cele opałowe, o czym świadczy fakt, iż:

1. Instalacja zasilana gazem sieciowym jest instalacją kogeneracyjną, służącą wytworzeniu ciepła, w skojarzeniu. Spalenie gazu w tego rodzaju instalacji, z uwagi na jej charakter jest nastawione na wytworzenie ciepła, co powoduje, że użyte paliwo ma charakter opałowy.

2. Efektem spalenia gazu jest w szczególności uzyskanie energii cieplnej, która jest odbierana poprzez czynnik pośredni i przekazywana do układu odbioru ciepła niskoparametrowego oraz - w części odprowadzanej wraz ze spalinami - odbierana w układzie odbioru ciepła i zmieniana w parę energetyczną. Przedstawione w stanie faktycznym elementy konstrukcyjne Instalacji wskazują, że będzie ona wykorzystywana do wytworzenia ciepła, które będzie kumulowane w układzie lub zmieniane w parę energetyczną.

3. W skład Instalacji wchodzą elementy takie jak: wytwornica pary, układ wymienników ciepła do odbioru energii cieplnej z układu chłodzenia silnika oraz przekazania energii do instalacji browaru, wytwornica pary zasilana energią cieplną spalin odprowadzanych z silnika. Wskazane części służą odbieraniu i wykorzystywaniu ciepła. Świadczy to zatem o tym, że gaz sieciowy jest zużywany na cele opałowe (służące wytworzeniu ciepła). Wyroki sądów administracyjnych i TSUE oraz przytoczone interpretacje indywidualne wskazują, że jeśli wyrób akcyzowy jest używany po to, by powstało ciepło do dalszego wykorzystania, to wyrób jest używany na cele opałowe.

Reasumując, zdaniem Spółki gaz sieciowy wykorzystywany jest w celach opałowych w Instalacji. Powyższe implikuje wniosek, zgodnie z którym właściwą stawką, według której powinna być ustalona należna wysokość akcyzy od wykorzystywanego gazu sieciowego to 1,28 zł/1 GJ. Fakt, że Wnioskodawca nabędzie gaz sieciowy po cenie zawierającej już podatek akcyzowy oznacza, że od gazu - jako wyrobu energetycznego wykorzystywanego do produkcji energii elektrycznej - została już uiszczona akcyza w należnej wysokości. Zdaniem Spółki, wiąże się to ze spełnieniem ostatniej z przesłanek umożliwiających skorzystanie z omawianego zwolnienia przedmiotowego, określonych w rozporządzeniu MF.

Podsumowanie

W obliczu powyższego, zdaniem Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka ma możliwość zastosowania zwolnienia z akcyzy dla zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej z opisanego we wniosku generatora o mocy nieprzekraczającej 1 MW, w sytuacji w której Spółka nabywa gaz sieciowy, wykorzystywany do produkcji energii elektrycznej, po cenie obejmującej akcyzę obliczoną wg stawki 1,28 zł/1 GJ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1-4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl