IPPP3/4513-26/16-3/S/RMA - Akcyza od obrotu toluenem

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA po wyroku sądu - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo:

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 marca 2016 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 marca 2016 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku akcyzowego w zakresie obowiązku zapłaty tego podatku. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy (dalej: Spółka) jest druk oraz dystrybucja czasopism. Spółka drukuje czasopisma w drukarni zlokalizowanej na terytorium kraju.

Do druku czasopism zużywana jest farba drukarska dostarczana od podmiotów zagranicznych mających siedzibę w krajach członkowskich Unii Europejskiej. Składnikiem nabywanej farby drukarskiej jest rozpuszczalnik - toluen klasyfikowany do kodu CN 2902 30 00. Aby spełnić wymogi przepisów dotyczących ochrony środowiska, Spółka musi dokonywać odzysku toluenu odparowywanego w procesie druku czasopism. Możliwości technologiczne procesu odzysku pozwalają na odzyskanie większości toluenu zawartego w farbie drukarskiej. Zgodnie z wydaną na rzecz Spółki interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 listopada 2009 r. IPPP3/443-722/09-4/JK, odzyskiwanie przedmiotowego rozpuszczalnika nie stanowi produkcji w rozumieniu przepisów ustawy akcyzowej, a w rezultacie nie musi odbywać się ono na terenie składu podatkowego. W związku z powyższym drukarnia nie posiada statusu składu podatkowego.

Odzyskany toluen jest przez Spółkę używany w działalności gospodarczej, tj. przy rozcieńczaniu farby oraz myciu maszyn drukarskich. Spółka nie wykorzystuje odzyskanego toluenu do celów opałowych ani jako dodatek lub domieszkę do paliw opałowych, ani do napędu silników spalinowych ani jako dodatek lub domieszkę do paliw silnikowych. Spółka też dokonuje odsprzedaży niewykorzystanego toluenu. Przedmiotowy toluen nie jest oferowany na sprzedaż do celów opałowych ani jako dodatek lub domieszka do paliw opałowych, ani do napędu silników spalinowych ani jako dodatek lub domieszka do paliw silnikowych. Kontrahenci Spółki wykorzystują toluen jako rozpuszczalnik do produkcji farb.

Obecnie Spółka rozważa następujące scenariusze sprzedaży toluenu do kontrahentów zagranicznych.

Scenariusz I

W ramach tego scenariusza, Spółka będzie dokonywała sprzedaży toluenu kontrahentowi zagranicznemu, w wyniku której kontrahent (bądź przewoźnik na jego rzecz) będzie przemieszczał toluen z drukarni Spółki do swojego zakładu zlokalizowanego w innym kraju UE. W konsekwencji, kontrahent będzie odbierał toluen z drukarni Spółki (bądź przewoźnik na jego rzecz) i od tego momentu będzie przechodzić na kontrahenta ryzyko związane z towarem. Przemieszczenie toluenu przez kontrahenta do kraju UE, w którym zlokalizowany jest zakład kontrahenta będzie następowało na podstawie dokumentu UDT. Zgodnie z deklarowanym przeznaczeniem, kontrahent Spółki będzie zużywał nabyty toluen jako rozpuszczalnik do produkcji farb.

Scenariusz II

W ramach tego scenariusza, Spółka będzie dokonywała sprzedaży toluenu kontrahentowi unijnemu na terytorium kraju i jednocześnie z tą sprzedażą będzie przemieszczała toluen z drukarni Spółki z terytorium kraju do zakładu kontrahenta unijnego zlokalizowanego na terytorium innego kraju UE na podstawie dokumentu UDT (bądź transport na jej rzecz będzie wykonywał przewoźnik). Zgodnie z deklarowanym przeznaczeniem, kontrahent Spółki będzie zużywał nabyty toluen jako rozpuszczalnik do produkcji farb.

Scenariusz III

W ramach tego scenariusza, Spółka będzie dokonywała przemieszczenia odzyskanego toluenu ze swojej drukarni z terytorium kraju do zakładu kontrahenta na terytorium innego kraju UE na podstawie dokumentu UDT (bądź transport na rzecz Spółki będzie wykonywał przewoźnik). W momencie dostarczenia toluenu do zakładu kontrahenta na terytorium innego kraju UE wszelkie ryzyka związane z towarem będą przechodziły na kontrahenta unijnego.

W konsekwencji, do sprzedaży odzyskanego toluenu będzie dochodziło na terytorium innego kraju UE w momencie dostarczenia wyrobu do zakładu kontrahenta. Zgodnie z deklarowanym przeznaczeniem, kontrahent Spółki będzie zużywał toluen jako rozpuszczalnik do produkcji farb.

Pytania

1. Czy w Scenariuszu I, w którym Spółka będzie dokonywała sprzedaży toluenu kontrahentowi unijnemu, a kontrahent będzie dokonywał w wyniku tej sprzedaży przemieszczenia toluenu z terytorium kraju na terytorium innego kraju UE, Spółka będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego?

2. Czy w Scenariuszu II, w którym Spółka będzie dokonywała sprzedaży toluenu kontrahentowi unijnemu i jednocześnie z tą sprzedażą będzie dokonywała przemieszczenia toluenu z terytorium kraju do zakładu kontrahenta na terytorium innego kraju UE, będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego?

3. Czy w Scenariuszu III, w którym Spółka będzie dokonywała przemieszczenia toluenu z terytorium kraju do zakładu kontrahenta unijnego na terytorium innego kraju UE i tam dokonywała sprzedaży tego toluenu, Spółka będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego?

Państwa stanowisko w sprawie

1. Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 1

W ocenie Spółki, do posiadanego przez Spółkę toluenu zastosowanie znajduje stawka akcyzy w wysokości 0 zł ze względu na przeznaczenie.

W sytuacji, gdy odzyskany toluen będzie sprzedawany przez Spółkę kontrahentowi unijnemu i w wyniku tej sprzedaży kontrahent będzie przemieszczał ten toluen z terytorium kraju do swojego zakładu na terytorium innego kraju UE w celu zużycia go do produkcji farb, Spółka nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego z tytułu tej sprzedaży. Zdaniem Spółki sprzedaż toluenu kontrahentowi unijnemu w scenariuszu I, z którą jednocześnie kontrahent będzie dokonywał wywozu do innego kraju UE nie stanowi czynności opodatkowanej akcyzą.

2. Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 2

Zdaniem Spółki, do posiadanego przez Spółkę toluenu zastosowanie znajduje stawka akcyzy w wysokości 0 zł ze względu na przeznaczenie.

W sytuacji, kiedy Spółka będzie sprzedawała toluen kontrahentowi unijnemu na terytorium kraju i jednocześnie z tą sprzedażą Spółka będzie dokonywała przemieszczenia toluenu na podstawie dokumentu UDT z terytorium kraju do zakładu kontrahenta na terytorium innego kraju UE, Spółka nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego. W ocenie Spółki sprzedaż toluenu kontrahentowi unijnemu na terytorium kraju w scenariuszu II, z którą jednocześnie Spółka będzie dokonywała wywozu tego toluenu do innego kraju UE, nie stanowi czynności opodatkowanej akcyzą.

UZASADNIENIE do stanowiska w zakresie pytania nr 1 i nr 2

Toluen klasyfikowany do kodu CN 2902 30 00, wymieniony w poz. 23 załącznika nr 2 do ustawy akcyzowej, stanowi na podstawie art. 86 ust. 1 pkt 3 ustawy akcyzowej wyrób energetyczny. Nie jest on jednak wymieniony w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy akcyzowej (określającym stawki akcyzy na wyroby energetyczne). W konsekwencji Ustawodawca nie określił dla toluenu bezpośrednio pozytywnej stawki akcyzy.

Zgodnie natomiast z art. 89 ust. 2 ustawy akcyzowej stawka akcyzy na wyroby energetyczne, niewymienione w art. 89 ust. 1 i jednocześnie wymienione w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej, które są przeznaczone do innych celów niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych wynosi 0 zł przy spełnieniu określonych warunków wskazanych w tym przepisie.

Toluen jest niezbędny w działalności Spółki. Dzięki temu, że jest zawarty w farbie możliwy jest proces drukowania. W wyniku odzyskiwania z powietrza odparowywanego podczas drukowania toluenu Spółka staje się jego posiadaczem. Odzyskany toluen Spółka używa do rozcieńczania farby drukarskiej w trakcie procesu druku bądź do mycia maszyn drukarskich. W konsekwencji, toluen jest objęty zerową stawką akcyzy ze względu na przeznaczenie.

W scenariuszu I i II Spółka będzie dokonywała sprzedaży odzyskanego toluenu kontrahentom unijnym na cele zużycia go do produkcji farb. W wyniku tej sprzedaży kontrahent unijny albo Spółka będzie dokonywała przemieszczenia toluenu z drukami Spółki z terytorium kraju do zakładu kontrahenta na terytorium innego kraju UE.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy akcyzowej za sprzedaż należy rozumieć czynność faktyczną lub prawną, w wyniku której dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot. Natomiast w świetle art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy akcyzowej za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (dalej: "WDT") rozumie się przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego.

W ocenie Spółki sprzedaży, o której mowa w Scenariuszu I i II, w wyniku której dochodzi do przemieszczenia wyrobów akcyzowych do innego kraju UE, nie można uznać za żadną z czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą. Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, które mają zastosowanie do wyrobów energetycznych takich jak toluen został zawarty w art. 8 ustawy akcyzowej. Zgodnie z ustępem 1 wskazanego przepisu, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

- produkcja wyrobów akcyzowych;

- wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;

- import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;

- nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;

- wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;

- wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

Dalsze czynności/stany faktyczne będące przedmiotem opodatkowania akcyzą w przypadku wyrobów energetycznych takich jak toluen zostały wymienione w art. 8 ust. 2-4 ustawy akcyzowej.

W szczególności, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy akcyzowej, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

- użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;

- dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;

- sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;

- nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 i 4 przedmiotem opodatkowania akcyzą są również:

- ubytki wyrobów akcyzowych lub całkowite zniszczenie wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20 ustawy akcyzowej;

- zużycie wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na przeznaczenie, do produkcji innych wyrobów.

Należy zauważyć, że katalog czynności/stanów faktycznych podlegających opodatkowaniu akcyzą zawarty w art. 8 ustawy akcyzowej ma charakter zamknięty. W konsekwencji, jeżeli dana czynność albo zdarzenie dotyczące wyrobu energetycznego nie zostały wymienione w art. 8 ust. 1-4 ustawy akcyzowej, to zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy akcyzowej nie dochodzi do powstania obowiązku podatkowego.

W ocenie Spółki, ani w Scenariuszu I ani w Scenariuszu II nie wystąpi żadna z czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą, o której mowa w art. 8 ustawy akcyzowej.

W szczególności, w ocenie Spółki, sprzedaży toluenu, do którego dochodzi w Scenariuszu I i w Scenariuszu II nie można uznać za czynność będącą przedmiotem opodatkowania, o której mowa w art. 8 ust. 2 pkt 3 ustawy akcyzowej, tj. za sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki.

Wniosek taki wynika z faktu, iż przepisy ustawy akcyzowej nie ustanawiają warunków do zastosowania zerowej stawki akcyzy w odniesieniu do sprzedaży, w wyniku której dochodzi do przemieszczenia do innego kraju UE.

W szczególności, w ocenie Spółki do sprzedaży opisanej w Scenariuszu I i w Scenariuszu II nie będą miały zastosowania warunki do stawki 0 zł, o których mowa w art. 89 ust. 2 ustawy akcyzowej. Przepis art. 89 ust. 2 ustawy akcyzowej nakłada dodatkowe warunki na przemieszczanie wyrobów akcyzowych ze stawką 0 zł akcyzy. Dotyczy to jednak sytuacji, kiedy wyroby ze stawką 0 zł są przemieszczane pomiędzy podmiotami na terytorium kraju bądź są przedmiotem importu bądź wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobów.

Zgodnie z art. 89 ust. 2 pkt 2 ustawy akcyzowej, stawka akcyzy zero złotych ze względu na przeznaczenie ma zastosowanie, w przypadku gdy wyroby są przemieszczane na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy na podstawie dokumentu dostawy (i) ze składu podatkowego do podmiotu, który zużywa je w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do celów uprawniających do zastosowania zerowej stawki akcyzy, (ii) lub do składu podatkowego od podmiotu, który posiadał je w celu zużycia do tych celów.

Powyższy przepis miałby zastosowanie, gdyby Spółka dokonywała sprzedaży toluenu kontrahentowi na terytorium kraju i w wyniku tej sprzedaży toluen byłby przemieszczany do innej lokalizacji na terytorium kraju. W takim przypadku Spółka byłaby zobowiązana do spełnienia warunków, o których mowa w art. 89 ust. 2 pkt 2 ustawy akcyzowej w celu zastosowania zerowej stawki akcyzy, tj. włączenia do schematu dostawy składu podatkowego.

Niemniej, taka sytuacja nie będzie miała miejsca ani w ramach Scenariusza I ani w ramach Scenariusza II, gdyż jak zostało wskazane w związku ze sprzedażą wyroby nie będą przemieszczane na terytorium kraju tylko wywożone do innego kraju UE.

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Spółki, w Scenariuszu I i w Scenariuszu II sprzedaż przez Spółkę odzyskanego toluenu na cele inne niż szeroko pojęte cele opałowe i napędowe, w wyniku której toluen będzie przemieszczany do innego kraju UE nie jest obwarowana żadnymi warunkami do zastosowania zerowej stawki akcyzy w odniesieniu do toluenu.

W konsekwencji, zdaniem Spółki sprzedaż toluenu opisana w Scenariuszu I i w Scenariuszu II nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem akcyzowym, o której mowa w art. 8 ustawy akcyzowej i Spółka nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego w związku z tą sprzedażą.

Dodatkowo, Spółka wskazuje, iż w związku z tym, że przemieszczany w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy toluen będzie się znajdował poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jego przemieszczenie powinno się odbywać zgodnie z art. 77 ustawy akcyzowej przy zastosowaniu dokumentu UDT.

W konsekwencji, przemieszczenie toluenu z terytorium kraju do kontrahenta w innym kraju UE będzie się odbywało na podstawie dokumentu UDT, a Spółka nie będzie zobowiązana do uiszczenia akcyzy od tego toluenu na terytorium kraju.

3. Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 3

Zdaniem Spółki, do posiadanego przez Spółkę toluenu zastosowanie znajduje stawka akcyzy w wysokości 0 zł ze względu na przeznaczenie.

W sytuacji, kiedy Spółka będzie przemieszczać odzyskany toluen na podstawie dokumentu UDT do zakładu kontrahenta na terytorium innego kraju UE, Spółka nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego na terytorium kraju. W ocenie Spółki przemieszczenie toluenu wskazane w Scenariuszu III nie stanowi bowiem czynności opodatkowanej akcyzą.

UZASADNIENIE stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 3

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy akcyzowej za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumie się przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego.

W ocenie Spółki, na gruncie ustawy akcyzowej, Spółka będzie dokonywała wyłącznie WDT toluenu, polegającej na przemieszczeniu toluenu z terytorium kraju do kontrahenta unijnego na terytorium innego kraju UE. Do sprzedaży będzie natomiast dochodziło na terytorium innego kraju UE, w momencie dostarczenia toluenu do zakładu kontrahenta.

Należy zauważyć, że czynność, jaką jest WDT nie została wskazana w katalogu czynności/zdarzeń opodatkowanych podatkiem akcyzowym wskazanym w art. 8 ustawy akcyzowej, który znajduje zastosowanie do wyrobów energetycznych, takich jak toluen. Zważywszy na fakt, iż katalog ten ma charakter zamknięty, należy stwierdzić, że przemieszczenie toluenu przez Spółkę do kontrahenta unijnego stanowiące na gruncie regulacji akcyzowych WDT, nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu akcyzą. W konsekwencji nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w akcyzie.

Gdyby ustawodawca chciał opodatkować WDT zawarłby tę czynność w katalogu czynności opodatkowanych podatkiem akcyzowym, jak to wskazał w przypadku wyrobów węglowych (art. 9a ust. 1 pkt 5 litera a) ustawy akcyzowej), czy wyrobów gazowych (art. 9c ust. 1 pkt 5 litera c) ustawy akcyzowej).

Zgodnie z zasadami wykładni prawa, przepisy podatkowe powinno się interpretować ściśle. W konsekwencji, jeśli brak jest wskazania WDT w katalogu czynności opodatkowanych w art. 8 ustawy akcyzowej, który ma zastosowanie do wyrobów energetycznych takich jak toluen, to czynność ta nie kreuje powstania obowiązku podatkowego.

Tym samym, zdaniem Spółki nie będzie ona zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego na terytorium kraju w związku z przemieszczeniem toluenu do zakładu kontrahenta na terytorium innego kraju UE.

Dodatkowo, Spółka wskazuje, iż w związku z tym, że przemieszczany w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy toluen będzie się znajdował poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jego przemieszczenie powinno się odbywać zgodnie z art. 77 ustawy akcyzowej przy zastosowaniu dokumentu UDT.

W konsekwencji, przemieszczenie toluenu z terytorium kraju do kontrahenta w innym kraju UE będzie się odbywało na podstawie dokumentu UDT, a Spółka nie będzie zobowiązana do uiszczenia akcyzy od tego toluenu na terytorium kraju.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów rozpatrzył Państwa wniosek - 16 czerwca 2016 r. wydał interpretację indywidualną znak IPPP3/4513-26/16-2/SM, w której uznał Państwa stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 21 czerwca 2016 r.

Skarga na interpretację indywidualną

15 września 2016 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarga wpłynęła do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, działającego w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, 19 września 2016 r.

Wnieśli Państwo o uchylenie zaskarżonej interpretacji i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił skarżoną interpretację - wyrokiem z 22 listopada 2017 r. sygn. akt V SA/Wa 2778/16.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny - wyrokiem z 4 sierpnia 2021 r. sygn. akt I GSK 2029/18 oddalił skargę kasacyjną Organu.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 4 sierpnia 2021 r.

25 stycznia 2022 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zwrócił akta sprawy.

Ponowne rozpatrzenie wniosku - wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Stosownie do art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 z późn. zm.):

Postępowania dotyczące wydawania interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, przejmuje dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tych przepisów, tj.:

- uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w ww. wyroku i potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny;

- ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej - stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania skarżonej interpretacji, tj. 16 czerwca 2016 r.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 z późn. zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.