IPPP3/4512-87/15-5/KT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2015 r. (data wpływu 4 lutego 2015 r.) - uzupełnionym w dniu 6 maja 2015 r. (data wpływu 8 maja 2015 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 28 kwietnia 2015 r. - o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania faktur dokumentujących nabycie usług wynajmu magazynu - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 lutego 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania faktur dokumentujących nabycie usług wynajmu magazynu. Wniosek uzupełniony został pismem złożonym w dniu 6 maja 2015 r. (data wpływu 8 maja 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/4512-87/15-2/KB z dnia 28 kwietnia 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 4 maja 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Obywatel Włoch założył w Polsce spółkę z o.o. Spółka zarejestrowana jest w Polsce od roku 2013. Spółka zajmuje się handlem artykułami elektronicznymi (aipody, telefony, tablety).

Spółka składa zamówienie do spółki austriackiej (GmbH). Na podstawie zamówienia spółka austriacka na swój koszt wysyła towar do Słowenii, gdzie Wnioskodawca wynajmuje magazyn. Stroną umowy na wynajem magazynu na terenie Słowenii jest Wnioskodawca, czyli Spółka. Spółka otrzymuje fakturę ze Słowenii za wynajem magazynu.

Z magazynu po około dwóch dniach towar odbiera firma logistyczna (B.), która odwozi towar do odbiorcy i obciąża Spółkę fakturą za usługi transportowe.

Odbiorcami ww. towarów handlowych są spółki włoskie. Wszystkie numery NIP firm z Austrii, Słowenii, jak i włoskie, są aktywne w VIES.

Towar jest fakturowany w Polsce (gdzie znajduje się siedziba Spółki), ale towar ani przy zakupie, ani przy sprzedaży nie przechodzi przez granicę kraju (Polski). Wszystkie transakcje odbywają się poza granicami kraju.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że na podstawie umowy wynajmu magazynu na Słowenii Spółka wynajmuje magazyn, w którym składowane są nabyte przez Nią towary. Spółka ma nieograniczone prawo do magazynowania towarów oraz nieograniczone prawo wstępu do magazynu. Spółka ma również prawo do dowolnego rozporządzania powierzchnią magazynową jak i decydowania o sposobie i miejscu składowania towarów. W każdej chwili można wejść na teren magazynu, gdzie samodzielnie przedstawiciel Spółki zadysponuje towarem przy rozładunku jak i przy załadunku towaru z magazynu. Na dysponowanie towarem będącym własnością Spółki znajdującym się na magazynie niepotrzebne są zezwolenia od wynajmującego.

Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Słowenii.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jak prawidłowo ewidencjonować faktury otrzymane za wynajem magazynu.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Otrzymana faktura zakupu za wynajem magazynu winna być zaewidencjonowana jako import usług i wykazana w poz. 27, 28, 29 i 30 deklaracji VAT-7 (14).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się - stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Terytorium kraju jest, zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy, terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Z kolei przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 4 ustawy).

Podatek od towarów i usług ma charakter terytorialny, bowiem opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia było, jest lub będzie terytorium kraju (tekst jedn.: Rzeczypospolitej Polskiej). Miejsce świadczenia to miejsce opodatkowania danej czynności. Zatem, określenie miejsca świadczenia ma istotne znaczenie dla prawidłowego ustalenia państwa, w którym powstaje obowiązek podatkowy z tytułu danej czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

Dlatego też, w przypadku świadczenia usług, w celu prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług należy określić miejsce świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Dla celów określenia miejsca świadczenia usług, ustawodawca odrębnie zdefiniował pojęcie podatnika. Na podstawie art. 28a pkt 1 ustawy, przez podatnika należy rozumieć:

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W myśl art. 28b ust. 2 ustawy, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Jednocześnie, w odniesieniu do pewnych kategorii usług przepisy ustawy wprowadzają szczególne regulacje dotyczące miejsca świadczenia.

I tak, w oparciu o art. 28e ustawy, w przypadku usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, miejscem świadczenia usług jest miejsce położenia nieruchomości.

Użyty w powyższym przepisie zwrot "usług związanych z nieruchomościami" stanowi katalog otwarty. Warunkiem zaliczenia określonej usługi do tego katalogu jest jej związek z nieruchomością, której dana usługa dotyczy. Wprawdzie usługi na nieruchomościach kojarzone są na ogół z usługami budowlanymi związanymi z konkretną nieruchomością, jednak pojęcie to jest znacznie szersze i obejmuje swoim zakresem cały szereg usług, które są nierozerwalnie związane z nieruchomościami. Wskazać też trzeba, że powiązanie usług związanych z nieruchomością z lokalizacją samej nieruchomości jest jak najbardziej uzasadnione, bowiem dane usługi są konsumowane (wykorzystywane) właśnie w miejscu położenia nieruchomości.

Zatem, w świetle cyt. przepisu art. 28e ustawy, o miejscu świadczenia, a tym samym opodatkowania usługi związanej z nieruchomością decyduje wyłącznie miejsce położenia nieruchomości, z którą dana usługa jest ściśle związana, niezależnie od tego, dla jakiego podmiotu jest wykonywana oraz gdzie znajduje się siedziba usługodawcy. Zasada ta ma zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania co do miejsca jej położenia. Przepis ten - jak wynika z jego brzmienia - stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium odniesienie się nie do podmiotu lecz do przedmiotu, którym jest nieruchomość, a usługi, które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według miejsca jej położenia. Jednocześnie usługi te mogą mieć charakter nieograniczony, na co wskazuje otwarty katalog zamieszczony w omawianej regulacji. Do zakresu tych usług ustawodawca zaliczył bowiem nie tylko usługi stricte dotyczące prac wykonywanych w nieruchomościach i obrotu nieruchomościami, ale także usługi, których wykonanie oparte jest na wykorzystaniu, używaniu i użytkowaniu nieruchomości.

Dotyczy to także sytuacji, w której usługodawca pozwala usługobiorcy używać (użytkować) nieruchomości w ramach umów o charakterze umowy najmu lub dzierżawy (bądź podobnych), czy też ustanawiając na jego rzecz prawo użytkowania nieruchomości bądź służebności gruntowe, jak też w ramach wszelkich transakcji, na mocy których usługobiorca ma prawo używać nieruchomości. Omawiana reguła ustalania miejsca świadczenia dotyczy także usług polegających na oddaniu do używania (użytkowania) części nieruchomości.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności w zakresie handlu artykułami elektronicznymi, Wnioskodawca zamawia towar od spółki austriackiej, która wysyła ten towar do Słowenii, gdzie Wnioskodawca wynajmuje magazyn. Z magazynu towar odbiera firma logistyczna, która odwozi towar do odbiorcy (odbiorcami towarów handlowych są spółki włoskie). Wszystkie transakcje odbywają się poza granicami kraju, a numery NIP firm z Austrii, Słowenii i z Włoch są aktywne w VIES.

Wnioskodawca jest stroną umowy na wynajem magazynu na terenie Słowenii i otrzymuje od podmiotu ze Słowenii faktury za ten wynajem. W wynajętym przez Spółkę magazynie składowane są nabyte przez Nią towary. Spółka ma nieograniczone prawo do magazynowania towarów oraz nieograniczone prawo wstępu do magazynu. Spółka ma również prawo do dowolnego rozporządzania powierzchnią magazynową jak i decydowania o sposobie i miejscu składowania towarów. W każdej chwili można wejść na teren magazynu, gdzie samodzielnie przedstawiciel Spółki zadysponuje towarem przy rozładunku jaki i przy załadunku towaru z magazynu. Na dysponowaniem towarem będącym własnością Spółki znajdującym się na magazynie nie potrzebne są zezwolenia od wynajmującego.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia ewidencjonowania faktur otrzymanych od podmiotu ze Słowenii z tytułu wynajmu magazynu. Zdaniem Wnioskodawcy, nabyte usługi powinien On wykazać w deklaracji VAT-7 w pozycjach 27, 28, 29 i 30 jako import usług.

Należy zauważyć, że stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Wskazany przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 stanowi, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 ustawy).

Trzeba zaznaczyć, że powyższe regulacje dotyczą, co do zasady, czynności podlegających opodatkowaniu w Polsce, nie mają natomiast zastosowania dla transakcji rozliczanych poza terytorium kraju.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca nabywa usługę wynajmu magazynu na terytorium Słowenii. Magazyn ten, jak wynika z wniosku, Spółka samodzielnie wykorzystuje na własne potrzeby i może nim dowolnie dysponować. Jest to niewątpliwie usługa związana z nieruchomością, jaką jest wynajmowany magazyn, który stanowi istotę tego świadczenia. Jak wyżej wskazano, usługi takie podlegają opodatkowaniu w miejscu położenia nieruchomości, które jest miejscem ich świadczenia.

Zatem, miejscem świadczenia (opodatkowania) nabywanej przez Spółkę usługi wynajmu magazynu jest - zgodnie z art. 28e ustawy - miejsce położenia nieruchomości, tj. terytorium Słowenii. Tym samym, usługi te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Oznacza to, że nie ma podstaw do rozpoznania - na podstawie krajowych przepisów o podatku od towarów i usług - nabycia tych usług przez Wnioskodawcę jako importu usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 w związku z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Uznając terytorialność podatku VAT należy wskazać, że zasady opodatkowania opisanej transakcji podlegają regulacjom kraju, w którym znajduje się miejsce świadczenia usługi (w tym przypadku - miejsce, w którym znajduje się nieruchomość będąca przedmiotem świadczenia). A zatem, w przedstawionej sprawie to przepisy obowiązujące w Słowenii wskażą, w jaki sposób należy opodatkować nabywane przez Spółkę usługi wynajmu magazynu.

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Obowiązek składania deklaracji podatkowych, dotyczy, co do zasady, przede wszystkim podatników, którzy są nimi z racji prowadzenia działalności gospodarczej, w ramach której wykonują czynności opodatkowane. W ramach tej deklaracji podatnik ujmuje podatek należny wynikający ze wszystkich rodzajów czynności opodatkowanych VAT.

Rozporządzeniem z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 394), Minister Finansów określił m.in. wzór deklaracji VAT-7. Załącznik nr 1 do rozporządzenia stanowi wzór tej deklaracji, natomiast w załączniku nr 4 zawarto objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D).

Z objaśnień tych wynika, że w pozycjach 27 i 28 deklaracji VAT-7 wykazuje się łączną kwotę podstawy opodatkowania i podatku należnego od importu usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy. Natomiast w pozycjach 29 i 30 ww. deklaracji wykazuje się import usług, dla których miejsce świadczenia określa się na podstawie art. 28b ustawy.

Jak wskazano wyżej, nabycie przez Wnioskodawcę usług wynajmu magazynu w Słowenii nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju i Wnioskodawca nie rozlicza w Polsce podatku należnego z tytułu tego świadczenia jako usługobiorca - przepisy art. 2 pkt 9 oraz art. 17 ust. 1 pkt 4, jak również art. 28b ustawy, nie mają w tym przypadku zastosowania. Tym samym, Wnioskodawca przedmiotowych transakcji - tj. nabycia usług polegających na wynajmie magazynu - nie wykazuje w składanej w Polsce deklaracji VAT-7.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące ewidencjonowania faktur dokumentujących nabycie usług wynajmu magazynu należy uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że niniejsza interpretacja rozstrzyga jedynie w zakresie ewidencjonowania otrzymanych przez Spółkę faktur z tytułu wynajmu magazynu. Natomiast w zakresie rozliczenia transakcji zakupu i sprzedaży towarów dokonywanych poza terytorium kraju zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.