IPPP3/4512-865/15-4/ISZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2015 r. (data wpływu 16 października 2015 r.), uzupełnionym w dniu 26 listopada 2015 r. (data wpływu 27 listopada 2015 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 16 listopada 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 20 listopada 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku dla transakcji sprzedaży Nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku dla transakcji sprzedaży Nieruchomości.

Wniosek uzupełniony został w dniu 26 listopada 2015 r., (data wpływu 27 listopada 2015 r.) na wezwanie Organu z dnia 16 listopada 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - jest uczelnią publiczną funkcjonującą na zasadach przewidzianych w ustawie z dnia 27 lipca 2005 r. prawo o szkolnictwie wyższym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 572 z późn. zm.), innych przepisach dotyczących szkół wyższych oraz statutu Uniwersytetu. Uniwersytet został utworzony na podstawie ustawy z dnia 23 lipca 2010 r., o nadaniu nowej nazwy Akademii. Uczelnia posiada osobowość prawną, a jej siedzibą jest miasto. Nadzór nad jej działalnością sprawuje Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Statutową działalność uczelni stanowi świadczenie usług w zakresie edukacji, zwolnionych od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Uczelnia posiada tytuł własności do nieruchomości gruntowej zabudowanej, stanowiącą działkę o numerze ewidencyjnym 32 o powierzchni 1,5203 ha. Działka jest zabudowana czterema obiektami, tj. 5 (pięcioma) budynkami parterowymi typu "stolbud", przy czym dwa z nich są połączone łącznikiem i tworzą całość. Powierzchnia użytkowa tych obiektów wynosi odpowiednio 584,00 m², 571,00 m², 581,00 m² oraz 2008,00 m². Dodatkowo nieruchomość gruntowa jest zabudowana murowanym budynkiem kotłowni węglowej o powierzchni zabudowy 62,00 m² - bez wartości rynkowej z uwagi na zły stan (co ustalił rzeczoznawca majątkowy). Ponadto na nieruchomości znajdują się budowle, m.in. mur oporowy z el. prefabrykowanych "I", poprzednio - dla placu składowania węgla, wodociąg i kanalizacja sanitarna miejska, drogi, place utwardzone oraz ogrodzenie terenu.

Budynki nie są użytkowane od 2 lat, a jak wynika z operatu szacunkowego sporządzonego na zlecenie Wnioskodawcy, w dniu 16 czerwca 2015 r., okres ich użytkowania zbliżył się do okresu ich trwałości. Natomiast stopień zużycia funkcjonalnego oceniono na 60% co finalnie pozwoliło na ustalenie zużycia obiektu na poziomie 65,6%.

Z kolei zużycie techniczne budynku łącznika ustalono na poziomie 45,0%, co przy zużyciu funkcjonalnym i ekonomicznym na poziomie 40,0% finalnie pozwoliło na ustalenie łącznego zużycia szacowanego na 45,0%.

Warto przy tym wskazać, iż uniwersytet władał rzeczoną nieruchomością w okresie od początku lat siedemdziesiątych, a budynki zostały wybudowane w latach 1973-1978 przez uczelnię.

Decyzją Kierownika Urzędu Rejonowego z dnia 16 kwietnia 1993 r., przedmiotowa nieruchomość została oddana uczelni w użytkowanie wieczyste na okres 99 lat. Decyzją Wojewody z dnia 10 kwietnia 2006 r., stwierdzono nabycie przez uczelnię z mocy prawa z dniem 1 września 2005 r., prawa własności przedmiotowej nieruchomości.

Uczelnia wyraża zamiar sprzedaży opisanej wyżej nieruchomości - mając jednocześnie na uwadze okoliczność, iż posadowione na jej terenie budynki nie przedstawiają istotnej wartości ekonomicznej (z uwagi choćby na ich zły stan techniczny). Stan techniczny budynków (pawilonów dydaktycznych) uzasadnia rozważenie ich rozbiórki, przy czym Uczelnia nie zamierza dokonywać tychże prac w ramach planowanej transakcji, jak również w okresie ją poprzedzającym.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że Nieruchomość objęta przedmiotem wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w zdecydowanej części, lecz nie wyłącznie, na cele statutowe objęte zwolnieniem podatkowym.

Transakcja nabycia przedmiotowej nieruchomości nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Budynki i budowle zostały wybudowane i przyjęte przez Uczelnię na stan środków trwałych w latach 1973-1978, a więc przed wprowadzeniem podatku od towarów i usług. Decyzją Kierownika Urzędu Rejonowego z dnia 16 kwietnia 1993 r., nieruchomość została oddana uczelni w użytkowanie wieczyste na okres 99 lat, a następnie decyzją Wojewody z dnia 10 kwietnia 2006 r. stwierdzono nabycie przez Uczelnię własności nieruchomości z mocy prawa z dniem 1 września 2005 r.

Przedmiotowe budynki o łącznej powierzchni 3.806 m² zostały wybudowane i były wykorzystywane przede wszystkim do celów związanych z działalnością statutową Uczelni, podlegającej zwolnieniu od opodatkowania (stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz § 3 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień).

Część powierzchni przedmiotowych budynków tj. 93,45 m² była przedmiotem najmu i dotyczyła działalności opodatkowanej, w ten sposób, że:

* 6 m² powierzchni w okresie od 31 marca 1999 r. do 31 marca 2013 r. podlegało najmowi z przeznaczeniem na prowadzenie punktu ksero,

* 83,45 m² powierzchni w okresie od 30 września 2005 r. do 15 marca 2013 r. było objęte umową najmu z przeznaczeniem na prowadzenie bufetu dla studentów i pracowników uczelni,

* 4 m² powierzchni podlegało najmowi z przeznaczeniem na ustawienie automatów gastronomicznych z czego 1 m² w okresie od 1 stycznia 2008 r. do 31 marca 2013 r., zaś 3 m² w okresie od 1 marca 2012 r. do 28 lutego 2013 r.

W okresie eksploatacji przedmiotowej nieruchomości Uczelnia nie ponosiła nakładów na ulepszenie posadowionych na niej budynków i budowli, w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W okresie użytkowania Wnioskujący ponosił wyłącznie koszty remontów tych budynków, mających na celu przywrócenie ich pierwotnego stanu oraz utrzymania ich bieżącej użyteczności technicznej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż nieruchomości opisanej w stanie faktycznym sprawy podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na zasadzie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, dalej zwanej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie natomiast do treści art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się m.in. przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również m.in. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste (pkt 6).

Warto w tym kontekście zwrócić uwagę na art. 29 ust. 5 ustawy, stanowiącego, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Przepis niniejszy odnosi się zatem do sytuacji, w których podatnik dokonuje w ramach jednej transakcji dostawy dwóch różnych towarów np. budynku (budowli bądź też ich części) oraz gruntu, z którym obiekt ten jest trwale związany - co ma miejsce w przedstawionym stanie faktycznym.

Prowadzi to do wniosku, że gdy dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ze zwolnienia tego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekty te zostały posadowione. W wyroku z dnia 10 sierpnia 2011 r. w sprawie o sygnaturze akt I FSK 1232/10, Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że zbycie zabudowanej nieruchomości potraktować należy jako jedną dostawę.

W myśl z kolei art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, pod warunkiem że w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zaś dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warto podkreślić, że istotne jest tutaj spełnienie obu wyżej wymienionych przesłanek.

Odnosząc się do pierwszej z nich, należy dostrzec, że ustawodawca posługuje się określeniem "w stosunku do obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego", co prowadzi do konstatacji, że odnosi się to do sytuacji, gdy podatnikowi dokonującemu dostawy prawo to nie przysługiwało przy nabyciu tych towarów.

Sformułowanie "nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego", należy interpretować zawężająco w myśl reguły generalnej, że wyjątków nie interpretuje się rozszerzająco. Oznacza to, że analizowane zwolnienie nie będzie przysługiwało w sytuacji, kiedy podatek VAT w ogóle nie wystąpił. (tak m.in. E. Bobrus, opodatkowanie przeniesienia własności nieruchomości, wkp 2012, lex).

Zgodnie z art. 232 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), grunty stanowiące własność skarbu państwa położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty skarbu państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym.

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 8 stycznia 2007 r. sygn. akt I FPS 1/06: "w wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem towarem - w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy - na rzecz użytkownika wieczystego, co pozwala mu rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak również w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, tak jak ma to miejsce w przypadku dokonywania sprzedaży gruntu przez właściciela.

Właśnie z uwagi na uznanie użytkowania wieczystego za prawo rzeczowe o charakterze zbliżonym do prawa własności, a nie do praw rzeczowych ograniczonych, nie było konieczne odrębne wymienianie tego prawa w definicji dostawy zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT (...) Z pierwszej części definicji "dostawy towaru", zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, (część zdania zakończona drugim przecinkiem) wynika, że obejmuje ona w znaczeniu podatkowym ustanowienie prawa użytkowania wieczystego, które daje użytkownikowi wieczystemu prawo do rozporządzania gruntem jak właściciel, czyli w sposób podobny pod względem skutków ekonomicznych do właściciela.

Konsekwencją stanowiska, że oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów będzie stwierdzenie, że w przypadku gdy taka czynność nastąpiła w przed dniem 1 maja 2004 r. (...) Nie podlega ona obecnie podatkowi od towarów i usług. W przypadku dostawy towarów zasadą jest bowiem, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru (art. 19 ust. 1 ustawy o VAT). W momencie zaś ustanowienia użytkowania wieczystego ta czynność nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Tym samym opłaty dotyczące czynności niepodlegającej opodatkowaniu nie mogą być objęte podatkiem od towarów i usług po wejściu w życie nowej regulacji prawnej. (...) Wobec powyższego należy uznać, że opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego gruntów, ustanowionego przed dniem 1 maja 2004 r., gdy taka czynność nie podlegała podatkowi od towarów i usług, po wejściu w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w sprawie podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), ani nie zawiera w sobie należnego podatku, ani też nie powinna być powiększona o taki podatek na podstawie przepisów tej ustawy".

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż przekształcenie wieczystego użytkowania nieruchomości przysługującego uniwersytetowi w prawo własności stanowiło transakcję neutralną pod kątem podatku VAT, zaś samo nabycie prawa użytkowania wieczystego w roku 1993 nie podlegało opodatkowaniu.

W ocenie Wnioskodawcy, brak jest zatem podstaw prawnych do stwierdzenia, iż w okolicznościach zaistniałego stanu faktycznego zostały spełnione przesłanki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, z uwagi na okoliczność, iż nie została spełniona jedna z przesłanek (określona w pod lit. a tego przepisu). Z tych też względów transakcja wskazana w pytaniu będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należy wszakże zauważyć, iż w orzecznictwie sądowym reprezentowane jest stanowisko odmienne od wskazanego powyżej. W wyroku z dnia 24 maja 2011 r. w sprawie o sygn. akt III SA/Gl 2098/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyraził bowiem pogląd, że skoro ustawodawca wprowadził w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwolnienie od podatku w sytuacji, gdy podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku, to warunek ten należy wiązać z brakiem prawa do odliczenia określonym w art. 86 ust. 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - art. 2 pkt 6 ustawy-są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się m.in. przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

* (pkt 6) oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste,

* (pkt 7) zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast, w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności innymi stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających określone w przepisach warunki.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy - zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

W przypadku, gdy nie ma zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy zbadać zakres zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy - zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Jednocześnie w myśl art. 29a ust. 8 ustawy - w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zatem, co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu będzie korzystać ze zwolnienia od podatku.

Wnioskodawca we wniosku wskazał, że jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Statutową działalność uczelni stanowi świadczenie usług w zakresie edukacji, zwolnionych od podatku od towarów i usług.

Uczelnia posiada tytuł własności do nieruchomości gruntowej zabudowanej. Działka jest zabudowana czterema obiektami, tj. 5 (pięcioma) budynkami parterowymi typu "stolbud", przy czym dwa z nich są połączone łącznikiem i tworzą całość. Dodatkowo nieruchomość gruntowa jest zabudowana murowanym budynkiem kotłowni węglowej o powierzchni zabudowy 62,00 m². Ponadto na nieruchomości znajdują się budowle, m.in. mur oporowy poprzednio - dla placu składowania węgla, wodociąg i kanalizacja sanitarna miejska, drogi, place utwardzone oraz ogrodzenie terenu.

Transakcja nabycia przedmiotowej nieruchomości nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Budynki i budowle zostały wybudowane i przyjęte przez uczelnię na stan środków trwałych w latach 1973-1978, a więc przed wprowadzeniem podatku od towarów i usług.

Przedmiotowe budynki zostały wybudowane i były wykorzystywane przede wszystkim do celów związaną z działalnością statutową uczelni, podlegającej zwolnieniu od opodatkowania. Przy czym, część powierzchni przedmiotowych budynków, tj. 93,45 m², była przedmiotem najmu i dotyczyła działalności opodatkowanej, w ten sposób, że:

* 6 powierzchni w okresie od 31 marca 1999 r. do 31 m² marca 2013 r. podlegało najmowi z przeznaczeniem na prowadzenie punktu ksero,

* 83,45 m² powierzchni w okresie od 30 września 2005 r. do 15 marca 2013 r. było objęte umową najmu z przeznaczeniem na prowadzenie bufetu dla studentów i pracowników uczelni,

* 4 m² powierzchni podlegało najmowi z przeznaczeniem na ustawienie automatów gastronomicznych z czego 1 m² w okresie od 1 stycznia 2008 r. do 31 marca 2013 r., zaś 3 m² w okresie od 1 marca 2012 r. do 28 lutego 2013 r.

Uczelnia nie ponosiła nakładów na ulepszenie posadowionych na niej budynków i budowli, w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca ponosił wyłącznie koszty remontów tych budynków, mających na celu przywrócenie ich pierwotnego stanu oraz utrzymania ich bieżącej użyteczności technicznej. Uczelnia zamierza sprzedać tą Nieruchomość.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy sprzedaż przedmiotowej Nieruchomości podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na zasadzie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Na wstępie należy zaznaczyć, że Wnioskodawca we wniosku wskazał, na znaczne zużycie techniczne budynków. Wnioskodawca wskazał, że posadowione na terenie Uniwersytetu budynki nie przedstawiają istotnej wartości ekonomicznej (z uwagi choćby na ich zły stan techniczny). Jednakże w przedmiotowym wniosku, Wnioskodawca wyraźnie stwierdził, że uczelnia nie zamierza dokonywać rozbiórki w ramach planowanej transakcji, jak również w okresie ją poprzedzającym. Przy tym, Wnioskodawca nie wskazał, że celem nabywcy jest de facto nabycie gruntu na którym znajdują się przedmiotowe budynki, ani że nabywca będzie wyburzał te budynki. Wobec tego, przedmiotem transakcji sprzedaży będą budynki oraz budowle wraz z gruntem na którym są posadowione.

W tym miejscu należy wskazać, że z uwagi na brak definicji "budynków" i "budowli" w ustawie o podatku od towarów i usług należy korzystać z definicji budynków i budowli, które zostały zawarte w przepisach ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane pod pojęciem budynku należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Stosownie do art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane przez budowle należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Z przywołanych uregulowań wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, stosuje się w odniesieniu do sprzedaży całości budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie ich dostawy są one już zasiedlone, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

Zatem, w przedmiotowej sprawie, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy Nieruchomości jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynków i budowli lub ich części oraz jaki upłynął okres od tego momentu.

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem, które to czynności będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zauważyć należy, że zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa, czy najem, wykonywane przez podatników podatku VAT, są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Jednakże czynność ta nie musi być faktycznie opodatkowana (nie musi prowadzić do powstania podatku należnego), gdyż za czynność taką należy również rozumieć czynność podlegającą opodatkowaniu w myśl przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże na mocy przepisów szczególnych - korzystającą ze zwolnienia od tego podatku.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, należy stwierdzić, że w odniesieniu do tej części budynków, które były przedmiotem umów najmu, doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, w chwili oddania tych części budynków w najem, tj. odpowiednio: 6 m² powierzchni w dniu 31 marca 1999 r., 83,45 m² powierzchni w dniu 30 września 2005 r., 1 m² w dniu 1 stycznia 2008 r. oraz 3 m² w dniu 1 marca 2012 r.

Wobec tego, sprzedaż ww. części budynków, będzie podlegała zwolnieniu od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tych części budynków upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Tym samym spełnione są przesłanki warunkujące zwolnienie dostawy tych części budynków od podatku na podstawie ww. przepisu.

Tym samym transakcja sprzedaży części budynków, które były przedmiotem umów najmu (tekst jedn.: 6 m² powierzchni przeznaczone na prowadzenie punktu ksero, 83,45 m² powierzchni przeznaczone na prowadzenie bufetu dla studentów i pracowników uczelni oraz 4 m² powierzchni przeznaczone na ustawienie automatów gastronomicznych), wraz z przypadającą częścią gruntu, na którym są one posadowione, korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Natomiast w odniesieniu do części budynków oraz budowli, które nie były przedmiotem sprzedaży, umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze - nie doszło do pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy.

Tym samym nie została spełniona pierwsza przesłanka warunkująca zwolnienie transakcji sprzedaży tej części budynków i budowli od podatku, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Dopiero przedmiotowa transakcja odbędzie się w ramach pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Zatem należy zbadać, czy w stosunku do tych części budynków oraz budowli zastosowanie znajdzie zwolnienie z podatku VAT wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Aby dostawa mogła korzystać ze zwolnienia z ww. przepisu muszą być spełnione oba warunki określone tym przepisem łącznie.

Wnioskodawca we wniosku wskazał, że transakcja nabycia przedmiotowej nieruchomości nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Budynki i budowle zostały wybudowane i przyjęte przez uczelnię na stan środków trwałych w latach 1973-1978, a więc przed wprowadzeniem podatku od towarów i usług. W okresie eksploatacji przedmiotowej nieruchomości uczelnia nie ponosiła nakładów na ulepszenie posadowionych na niej budynków i budowli, w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W okresie użytkowania Uniwersytet ponosił wyłącznie koszty remontów tych budynków, mających na celu przywrócenie ich pierwotnego stanu oraz utrzymania ich bieżącej użyteczności technicznej.

W tym miejscu odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy należy wskazać, że pojęcie nieprzysługiwania prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego obejmuje sytuacje, gdy podatek naliczony nie wystąpił z uwagi na to, że określone czynności były dokonane w ramach transakcji pozostających poza zakresem przepisów ustawy, jak również sytuacje, w przypadku których brak prawa do odliczenia podatku naliczonego wiązał się np. z wykorzystaniem towarów i usług do czynności zwolnionych z podatku VAT.

Z uwagi na powyższe w przedmiotowym przypadku zachodzą zatem przesłanki do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy w odniesieniu do części budynków oraz budowli, które nie były przedmiotem umów najmu.

Spełnione zostały bowiem przesłanki warunkujące zwolnienie od podatku o którym mowa w tym przepisie. Wnioskodawcy, w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż budynki i budowle zostały wybudowane i przyjęte przez uczelnię na stan środków trwałych w latach 1973-1978, a więc przed wprowadzeniem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie ponosił również wydatków na ulepszenie przedmiotowych budynków oraz budowli, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Tym samym sprzedaż części budynków oraz budowli, które nie były przedmiotem umów najmu wraz z przypadającą częścią gruntu, na którym te części budynków oraz budowle są posadowione - korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Zatem sprzedaż części budynków, które były przedmiotem umów najmu (tekst jedn.: 6 m² powierzchni przeznaczone na prowadzenie punktu ksero, 83,45 m² powierzchni przeznaczone na prowadzenie bufetu dla studentów i pracowników uczelni oraz 4 m² powierzchni przeznaczone na ustawienie automatów gastronomicznych) wraz z gruntem na którym są one posadowione, korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w powiązaniu z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT. Natomiast sprzedaż części budynków oraz budowli, które nie były przedmiotem umów najmu, wraz z gruntem na którym są one posadowione korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zaznaczyć należy, że analiza załączników dołączonych do wniosku o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Zatem tut. Organ nie jest uprawniony do oceny załączników dołączonych do wniosku, a interpretację wydaje się w oparciu o stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawiony we wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.