IPPP3/4512-760/15-2/JŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2015 r. (data wpływu 9 września 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania utylizowanych towarów - jest prawidłowe.

W dniu 9 września 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania utylizowanych towarów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie indywidualnej działalności gospodarczej osoby fizycznej. W ramach prowadzonej działalności zajmuje się handlem wyrobami kamieniarskimi. Zdecydowaną większość nabywanych towarów stanowią wyroby z granitu. Towary mają formę pojedynczych elementów, mogących podlegać przetworzeniu, lecz w większości przypadków są to gotowe zestawy modeli granitowych - pomników nagrobkowych. Towary kupowane przez Wnioskodawcę to m.in.:

* słaby granitowe

* elementy granitowe do nagrobków - paski, płytki.

Firma nabywa towary przeznaczone do dalszej odsprzedaży od kontrahentów spoza Polski (import towarów).

Głównym miejscem dokonywania zakupów przez Wnioskodawcę jest Chińska Republika Ludowa. Z racji skomplikowanej procedury transportowej, zakupione przez Wnioskodawcę towary z zagranicy nie podlegają w większości zwrotowi, to po stronie Wnioskodawcy leży ryzyko odpowiedniego skalkulowania transakcji aby osiągnąć zysk. Wnioskodawca przy sprzedaży towarów udziela gwarancji własnej, której cały koszt spoczywa na Wnioskodawcy. W związku z tym, część zakupionego towaru stanowi rezerwę reklamacyjną, na poczet przyszłych zgłoszeń. Rezerwa ta nie jest wydzielona, towary służące do obsługi reklamacji znajdują się w jednym magazynie wraz z tymi, które podlegają sprzedaży, nie są oznaczone indywidualnie.

Wnioskodawca w ramach ryzyka prowadzenia działalności wie, iż część nabywanych przez niego towarów, już w momencie ich dostarczenia, nie nadaje się do wprowadzenia do obrotu. Towary pakowane są u sprzedawcy w Chinach, następnie transportowane transportem morskim, po drodze kilkukrotnie przeładowywane, a następnie przewożone transportem kołowym do siedziby Wnioskodawcy i tam rozładowywane. W każdym transporcie część elementów ulega uszkodzeniu, połamaniu. Jest to szczególnie istotny problem w przypadku gotowych zestawów nagrobkowych, gdyż w ten sposób ulegają zdekompletowaniu. Zastąpienie uszkodzonych elementów innymi, może być niemożliwe, ze względu na fakt, iż naturalny kamień posiada różną strukturę, fakturę w zależności od bloku z jakiego został wycięty. Ten sam rodzaj kamienia, lecz pochodzący z innego regionu, wydobyty w innym czasie zazwyczaj nie spełnia wymogów estetycznych i nie będzie pasował do pozostałych elementów uszkodzonego zestawu.

Wnioskodawca zidentyfikował jednocześnie dużą część towaru, który nie nadaje się do dalszej odsprzedaży, ze względu na fakt, iż mimo dołożenia należytej staranności, ich magazynowanie znacząco wpłynęło na jakość towaru. Granit, jak każdy kamień naturalny podlega procesom starzenia, wypłukiwania pod wpływem opadów deszczu, czy też odbarwień słonecznych. Taki towar utracił wartość handlową z przyczyn naturalnych i nie nadaje się do wprowadzenia na rynek zgodnie z jego pierwotnym przeznaczeniem.

Z uwagi na ograniczoną powierzchnię magazynową i ponoszone w związku z wynajmem tej powierzchni koszty a także konieczność uwolnienia powierzchni magazynowej na potrzeby innego asortymentu Wnioskodawca podjął decyzję o fizycznej likwidacji części przedmiotowych towarów poprzez ich jak najszybsze przekazanie obcemu podmiotowi, w celu likwidacji. Likwidacja zostanie udokumentowana protokołem zawierającym w szczególności dane identyfikujące zniszczone towary (w tym: rodzaj, ilość, cenę jednostkową i wartość towarów) oraz decyzję kierownika jednostki (właściciela przedsiębiorstwa) o likwidacji towarów.

W związku z przedstawionym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma obowiązek od przekazanych do utylizacji towarów naliczyć i odprowadzić do urzędu skarbowego należny podatek od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca nie musi od utylizowanych towarów naliczać i odprowadzać podatku należnego. Wynika to z faktu, że na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów, import towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie zaś z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jako właściciel oraz inne czynności wymienione w art. 7. Natomiast termin "świadczenie usług" został określony w art. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki administracyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Czynnością zrównaną z dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, jest także przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów. Przez towary - na mocy art. 2 pkt 6 ustawy-rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez towary - na mocy art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Według art. 8 ust. 1 ustawy, za świadczenie usług uważa się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2,4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, za sprzedaż uważa się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W związku z powyższym należy przyjąć, że ubytki naturalne, jako niestanowiące dostawy towarów ani świadczenia usług w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy o VAT nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem. A zatem, nie powstaje obowiązek naliczenia podatku należnego od wartości stwierdzonych ubytków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przy tym, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Jak wynika z art. 7 ust. 2 ustawy, czynnościami zrównanymi z odpłatną dostawą towarów jest przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne darowizny przy zakupie których przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części.

Analiza powołanego art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje wyraźnie, iż ustawodawca rozróżnia czynność przekazania od czynności zużycia towarów. Zatem, opodatkowaniu podlega, zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a na mocy art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, wszelkie inne darowizny. Skutkiem tak sformułowanych norm prawnych jest przyjęcie, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w trybie art. 7 ust. 2 ustawy, podlega wszelkie przekazanie towarów, natomiast zużycie - tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu.

Jednocześnie według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zajmuje się handlem wyrobami kamieniarskimi. Zdecydowaną większość nabywanych towarów stanowią wyroby z granitu. Towary mają formę pojedynczych elementów, mogących podlegać przetworzeniu, lecz w większości przypadków są to gotowe zestawy modeli granitowych pomników nagrobkowych. Firma nabywa towary przeznaczone do dalszej odsprzedaży od kontrahentów spoza Polski (import towarów). Głównym miejscem dokonywania zakupów przez Wnioskodawcę jest Chińska Republika Ludowa.

Wnioskodawca w ramach ryzyka prowadzenia działalności wie, iż część nabywanych przez niego towarów, już w momencie ich dostarczenia, nie nadaje się do wprowadzenia do obrotu. Towary pakowane są u sprzedawcy w Chinach, następnie transportowane transportem morskim, po drodze kilkukrotnie przeładowywane, a następnie przewożone transportem kołowym do siedziby Wnioskodawcy i tam rozładowywane. W każdym transporcie część elementów ulega uszkodzeniu, połamaniu. Wnioskodawca zidentyfikował jednocześnie dużą część towaru, który nie nadaje się do dalszej odsprzedaży, ze względu na fakt, iż mimo dołożenia należytej staranności, ich magazynowanie znacząco wpłynęło na jakość towaru. Granit, jak każdy kamień naturalny podlega procesom starzenia, wypłukiwania pod wpływem opadów deszczu, czy też odbarwień słonecznych. Taki towar utracił wartość handlową z przyczyn naturalnych i nie nadaje się do wprowadzenia na rynek zgodnie z jego pierwotnym przeznaczeniem. Z uwagi na ograniczoną powierzchnię magazynową i ponoszone w związku z wynajmem tej powierzchni koszty a także konieczność uwolnienia powierzchni magazynowej na potrzeby innego asortymentu Wnioskodawca podjął decyzję o fizycznej likwidacji części przedmiotowych towarów poprzez ich jak najszybsze przekazanie obcemu podmiotowi, w celu likwidacji. Likwidacja zostanie udokumentowana protokołem zawierającym w szczególności dane identyfikujące zniszczone towary (w tym: rodzaj, ilość, cenę jednostkową i wartość towarów) oraz decyzję kierownika jednostki (właściciela przedsiębiorstwa) o likwidacji towarów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania utylizowanych towarów.

Uwzględniając powyższe okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że towary, które zostaną przekazane do utylizacji obcemu podmiotowi nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przekazanie przez Wnioskodawcę towarów do utylizacji nie wypełnia dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Pomimo tego, że utylizowane elementy granitowe należy uznać za towar określony w art. 2 pkt 6 ustawy, to przekazania towaru do utylizacji nie można uznać za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1, ani też w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy. Tym bardziej gdy Wnioskodawca przekaże towary do likwidacji nie będzie miało miejsca świadczenie usług przez Wnioskodawcę. W sytuacji, gdy ma miejsce przekazanie przez Wnioskodawcę towarów do likwidacji, nie można mówić o nieodpłatnym przekazaniu przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, bowiem nieodpłatne przekazanie przedmiotowych towarów obcemu podmiotowi w celu likwidacji nie nosi znamion przekazania lub zużycia towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jak również nie stanowi darowizny na rzecz obcego podmiotu. Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawca z uwagi na fakt, że część towaru nie nadaje się do dalszej odsprzedaży podjął decyzję o jego fizycznej likwidacji. Przedmiotowej likwidacji ma dokonać obcy podmiot i zostanie ona udokumentowana protokołem zawierającym w szczególności dane identyfikujące zniszczone towary (w tym: rodzaj, ilość, cenę jednostkową i wartość towarów) oraz decyzję kierownika jednostki (właściciela przedsiębiorstwa) o likwidacji towarów. Zatem w przedmiotowym przypadku nie dojdzie do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel na podmiot dokonujący zniszczenia. Wnioskodawca dokona przekazania towarów innemu podmiotowi w celu wykonania usługi polegającej na utylizacji tych towarów. Przy tym utylizacja zostanie udokumentowana protokołem. Podmiot, któremu Wnioskodawca przekaże towary nie będzie mógł dowolnie nimi dysponować. Podmiot ten będzie zobowiązany do ich utylizacji.

Zatem w przedstawionych okolicznościach czynność przekazania do utylizacji towarów przez Wnioskodawcę, należy uznać za niepodlegającą ustawie, co powoduje, że nie wymaga ona dokumentowania fakturą VAT, a tym samym Wnioskodawca nie ma obowiązku naliczenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego podatku należnego.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w wyżej przedstawionym zakresie jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.