IPPP3/4512-70/15-4/JŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2015 r. (data wpływu 28 stycznia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 16 marca 2015 r. (data wpływu 17 marca 2015 r.) na wezwanie tut. Organu podatkowego z dnia 5 marca 2015 r. (skutecznie doręczone 11 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT transakcji sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 stycznia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT transakcji sprzedaży nieruchomości. W dniu 17 marca 2015 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku, będące odpowiedzią na wezwanie tut. Organu podatkowego z dnia 5 marca 2015 r. (skutecznie doręczone 11 marca 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Towarzystwo od 100 lat prowadzi działalność na rzecz niewidomych i niedowidzących mając na celu otaczanie ich wszechstronną opieką i wychodzeniem naprzeciw ich potrzebom edukacyjno - wychowawczym, rehabilitacyjnym, socjalnym i religijnym. By móc te cele realizować Towarzystwo z zachowaniem obowiązujących przepisów urządza i prowadzi m.in. domy małego dziecka, internaty, przedszkola, szkoły na wszystkich poziomach kształcenia, kursy rehabilitacji podstawowej i zawodowej, turnusy rehabilitacyjno-wypoczynkowe, zakłady opieki zdrowotnej i domy pomocy społecznej dla niewidomych.

Swoją działalność Towarzystwo finansuje z dotacji zewnętrznych oraz środków własnych pozyskiwanych z darów.

Na podstawie prawomocnego postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku z dnia 15 lutego 2012 r., wydanego przez Sąd Rejonowy w sprawie, Towarzystwo nabyło spadek po Witoldzie D. w 1/2 części. Drugim spadkobiercą w 1/2 części jest p. Ingrid D., obywatelka Republiki Federalnej Niemiec, tamże zamieszkała. Spadek objął m.in. prawo własności nieruchomości zabudowanej, położonej w W., stanowiącej dz. nr ewid. 152, o powierzchni 650 m², objętej KW oraz użytkowanie wieczyste przyległej dz. nr ewid. 154, o powierzchni 50 m², objętej KW.

Nieruchomości te pozostają w takim stanie, w jakim były w dacie objęcia ich w posiadanie (uwzględniając postępujące zużycie). Nie były przedmiotem najmu, dzierżawy ani użyczenia.

Towarzystwo i p. K. zamierzają sprzedać przesługujące im udziały w prawie własności i użytkowaniu wieczystym.

Potencjalnym nabywcą może być spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, której przedmiotem działalności jest m.in. kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek oraz pośrednictwo w obrocie nieruchomościami.

Towarzystwo jest podatnikiem podatku VAT - czynnym, posiada status Organizacji Pożytku Publicznego i jej działalność statutowa jest wyłączona z podatku VAT na mocy przepisu art. 43 ust. 1 pkt 18, 22b, 26a, 29, 30 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Towarzystwo nie prowadzi i nigdy nie prowadziło działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Sporadycznie dokonuje sprzedaży nieruchomości, które weszły w skład majątku Towarzystwa na skutek spadku, zapisu lub darowizny. Całość ceny uzyskanej ze sprzedaży jest zawsze przeznaczana na cele statutowe Towarzystwa.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca poinformował, że:

1. Na nieruchomości stanowiącej działkę nr ewid. 152, objętej KW, która ma być przedmiotem sprzedaży, znajduje się jeden budynek mieszkalny, jednorodzinny, parterowy, częściowo podpiwniczony, z poddaszem nieużytkowym, o powierzchni zabudowy 123 m² i powierzchni użytkowej 85,6 m². Zakończenie budowy budynku nastąpiło w roku 1930.

2. Budynek posadowiony na działce nr ewid. 152 został wzniesiony przez rodziców spadkodawcy, poprzednika prawnego Towarzystwa. Tytuł własności spadkodawca uzyskał w drodze dziedziczenia i darowizny (co do udziału 1/4 części, odziedziczonego przez jego brata) w latach 70. XX wieku. Budynek nigdy nie był oddany do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu i w stosunku do niego Towarzystwu nigdy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nigdy nie był przedmiotem sprzedaży, najmu, dzierżawy - ani po nabyciu spadku przez Towarzystwo w 2012 r., ani w okresie władania budynkiem przez spadkodawcę, który wykorzystywał go wyłączenie w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Towarzystwo nie ponosiło też żadnych wydatków na jego ulepszenie.

3. Nieruchomość oznaczona nr ewid. 154 objęta KW jest działką niezabudowaną. Objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego terenu "Ż.", przyjętego uchwałą Rady Miasta z dnia 20 października 2011, z którego wynika, że znajduje się ona na obszarze oznaczonym symbolem planistycznym MN6 - teren zabudowy mieszkaniowej z przewagą budownictwa jednorodzinnego. Jednak w praktyce, z uwagi na swoją małą powierzchnię - tylko 50 m² - oraz ograniczenia wynikające z planu (teren MN6 leży w granicach strefy ochrony konserwatorskiej w zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego), nie może zostać zabudowana.

4. Działki nr ewid. 152 i 154 nie były w żaden sposób wykorzystywane przez Towarzystwo. Od śmierci spadkodawcy budynek pozostawał niezamieszkały i stan ten trwa do chwili obecnej. Także grunt obu nieruchomości nie jest wykorzystywany w żaden sposób. Przyjmując spadek Towarzystwo uczyniło to z zamiarem sprzedaży swojego udziału w nieruchomościach wchodzących w jego skład i przeznaczenia całości uzyskanej ceny na realizację celów statutowych, związanych z działalnością charytatywną. W tym sensie zamierzona sprzedaż stanowi dostawę towaru wykorzystywanego wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, co pozwala upatrywać podstawy zwolnienia także w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z przedstawionym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż nieruchomości korzysta ze zwolnienia z VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Mając na uwadze fakt, że w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego, oraz że Towarzystwo przez okres posiadania nie ponosiło wydatków na ich ulepszenie, a także fakt, że pieniądze pozyskane ze sprzedaży w całości zostają przeznaczone na działalność statutową Towarzystwa, która to działalność jest wyłączona z podatku VAT Wnioskodawca uważa, że sprzedaż tej nieruchomości jest zwolniona z VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

* oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

* zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Dostawa towarów mieści się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku oraz zwolnienie od podatku VAT.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwolniona jest od podatku VAT dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (art. 2 pkt 33 ustawy).

Powyższe oznacza, że w przypadku dostaw nieruchomości gruntowych niezabudowanych, opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

Należy ponadto zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r. poz. 647 z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - "teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę". Tym samym, również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Przepis art. 2 pkt 33 ustawy w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości. Bez znaczenia zatem pozostaje klasyfikacja według ewidencji gruntów i budynków lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle przytoczonego przepisu kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części jest ustalenie, czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki okres upłynął od tego momentu.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy. Stosownie do tego przepisu, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

* wybudowaniu lub

* ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik (bądź podmiot trzeci) wybuduje obiekt, lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony, ponieważ oddanie do użytkowania nie nastąpiło w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem, które to czynności będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zauważyć należy, że zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa, czy najem, wykonywane przez podatników podatku VAT są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie "oddanie do użytkowania", o którym mowa w powołanym art. 2 pkt 14 ustawy należy rozumieć jako objęcie faktycznego władztwa nad budynkami, budowlami lub ich częściami, możliwość dysponowania nimi, używania ich jak właściciel.

Tym samym należy stwierdzić, że zwolnienie od podatku od towarów i usług przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy znajdzie zastosowanie w odniesieniu do sprzedaży budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie dostawy są one zasiedlone w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy i okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwił podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Ponadto - jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy - warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z powyższych przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a jest bezzasadne.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Towarzystwo będące czynnym podatnikiem podatku VAT na podstawie prawomocnego postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku z dnia 15 lutego 2012 r. nabyło spadek po Witoldzie D. w 1/2 części. Spadek objął m.in. prawo własności nieruchomości zabudowanej, położonej w W., stanowiącej dz. nr ewid. 152, o powierzchni 650 m² oraz użytkowanie wieczyste przyległej dz. nr ewid. 154, o powierzchni 50 m². Nieruchomości te pozostają w takim stanie, w jakim były w dacie objęcia ich w posiadanie (uwzględniając postępujące zużycie). Nie były przedmiotem najmu, dzierżawy ani użyczenia.

Na nieruchomości stanowiącej działkę nr ewid. 152, która ma być przedmiotem sprzedaży, znajduje się jeden budynek mieszkalny, jednorodzinny, parterowy, częściowo podpiwniczony, z poddaszem nieużytkowym, o powierzchni zabudowy 123 m² i powierzchni użytkowej 85,6 m². Zakończenie budowy budynku nastąpiło w roku 1930. Budynek został wzniesiony przez rodziców spadkodawcy, poprzednika prawnego Towarzystwa. Tytuł własności spadkodawca uzyskał w drodze dziedziczenia i darowizny (co do udziału 1/4 części, odziedziczonego przez jego brata) w latach 70. XX wieku. Budynek nigdy nie był oddany do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu i w stosunku do niego Towarzystwu nigdy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nigdy nie był przedmiotem sprzedaży, najmu, dzierżawy - ani po nabyciu spadku przez Towarzystwo w 2012 r., ani w okresie władania budynkiem przez spadkodawcę, który wykorzystywał go wyłączenie w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Towarzystwo nie ponosiło też żadnych wydatków na jego ulepszenie.

Nieruchomość oznaczona nr ewid. 154 jest działką niezabudowaną. Objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego terenu "Ż.", przyjętego uchwałą Rady Miasta z dnia 20 października 2011, z którego wynika, że znajduje się ona na obszarze oznaczonym symbolem planistycznym MN6 - teren zabudowy mieszkaniowej z przewagą budownictwa jednorodzinnego. Jednak w praktyce, z uwagi na swoją małą powierzchnię - tylko 50 m² - oraz ograniczenia wynikające z planu (teren MN6 leży w granicach strefy ochrony konserwatorskiej w zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego), nie może zostać zabudowana.

Działki nr ewid. 152 i 154 nie były w żaden sposób wykorzystywane przez Towarzystwo. Od śmierci spadkodawcy budynek pozostawał niezamieszkały i stan ten trwa do chwili obecnej. Także grunt obu nieruchomości nie jest wykorzystywany w żaden sposób. Przyjmując spadek Towarzystwo uczyniło to z zamiarem sprzedaży swojego udziału w nieruchomościach wchodzących w jego skład i przeznaczenia całości uzyskanej ceny na realizację celów statutowych, związanych z działalnością charytatywną.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy sprzedaż przysługującego mu udziału w użytkowaniu wieczystym nieruchomości stanowiącej niezabudowaną działkę nr ewid. 154 oraz sprzedaż przysługującego mu udziału w prawie własności nieruchomości stanowiącej zabudowaną działkę nr ewid. 152, będą korzystać ze zwolnienia z podatku VAT.

Jak wynika z treści art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwolniona od podatku jest dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Zwolnienie od podatku VAT przewidziane w ww. przepisie nie ma zastosowania do transakcji sprzedaży terenów niezabudowanych o przeznaczeniu budowlanym. Przy czym, stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 33 ustawy terenami budowlanymi są grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zatem, w związku z tym, że przedmiotowa nieruchomość, tj. niezabudowana działka, nr ewid. 154, objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego terenu, z którego wynika, że znajduje się ona na obszarze oznaczonym symbolem planistycznym MN6 - teren zabudowy mieszkaniowej z przewagą budownictwa jednorodzinnego, tak więc przeznaczona jest pod zabudowę, sprzedaż przysługującego udziału w użytkowaniu wieczystym niniejszej nieruchomości nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Ponadto należy wskazać, że art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W niniejszej sprawie zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy w odniesieniu do niezabudowanej działki nr ewid. 154 nie znajdzie zastosowania, ze względu na fakt, że przedmiotowa działka nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele działalności zwolnionej. Jak wskazał Wnioskodawca, działka nr ewid. 154 nie była w żaden sposób wykorzystywana przez Towarzystwo.

Zatem, z uwagi na powyższe ustalenia, planowana przez Towarzystwo dostawa udziału w użytkowaniu wieczystym ww. działki będzie opodatkowana stawką podstawową w wysokości 23%.

Natomiast, aby stwierdzić czy przy sprzedaży udziału w prawie własności nieruchomości, stanowiącej zabudowaną działkę nr ewid. 152, będzie przysługiwało Wnioskodawcy zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy niezbędne jest ustalenie, czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku posadowionego na przedmiotowej działce i jaki okres upłynął od tego momentu.

Mając na uwadze treść art. 2 pkt 14 ustawy należy stwierdzić, że w przedmiotowym przypadku sprzedaż budynku mieszkalnego posadowionego na działce nr 152, będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Jak wskazał Wnioskodawca zakończenie budowy budynku nastąpiło w roku 1930. Budynek został wzniesiony przez rodziców spadkodawcy, poprzednika prawnego Towarzystwa. Budynek nigdy nie był oddany do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Nigdy nie był przedmiotem sprzedaży, najmu, dzierżawy - ani po nabyciu spadku przez Towarzystwo w 2012 r., ani w okresie władania budynkiem przez spadkodawcę, który wykorzystywał go wyłączenie w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Zatem, w momencie przedmiotowej transkacji nastąpi pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy względem prawa własności zabudowanej nieruchomości. W konsekwencji, sprzedaż budynku mieszkalnego posadowionego na działce nr ewid. 152 nie będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jednakże, przy braku możliwości zastosowania zwolnienia od podatku sprzedaży opisanej nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy dokonać analizy możliwości zwolnienia od podatku tego zbycia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule, zatem niespełnienie jednej z przesłanek z tego przepisu, powoduje, że zwolnienie to nie będzie miało zastosowania.

Jak wynika z opisu sprawy, Towarzystwo na podstawie prawomocnego postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku nabyło spadek po Witoldzie D. w 1/2 części. Towarzystwu w stosunku do budynku nigdy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Towarzystwo nie ponosiło też żadnych wydatków na jego ulepszenie.

W konsekwencji, należy uznać, że dostawa opisanej nieruchomości, stanowiacej działkę nr ewid. 152 będzie podlegała zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego - w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że - co do zasady - grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w przedmiotowej sytuacji, w której budynek mieszkalny, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, również dostawa działki nr ewid. 152 będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Zatem, mając na uwadze ustalenia w przedmiotowej sprawie, należy stwierdzić, że planowana dostawa udziału w użytkowaniu wieczystym działki nr ewid. 154 będzie opodatkowana stawką podstawową w wysokości 23%, natomiast dostawa zabudowanej nieruchomości nr ewid. 152 będzie podlegała zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Tym samym, z uwagi na twierdzenie Wnioskodawcy, że sprzedaż nieruchomości będzie mogła w całości korzystać ze zwolnienia przewidzianego w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są na wniosek Zainteresowanego w jego indywidualnej sprawie, w związku z tym przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy, natomiast inni uczestnicy transkacji chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinni wystąpić z oddzielnymi wnioskami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.