IPPP3/4512-655/15-2/MC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2015 r. (data wpływu 4 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 4 sierpnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi niewielkie gospodarstwo rolne o łącznej powierzchni ok. 19 ha (grunty rolne w obrębie trzech sąsiadujących ze sobą gmin, tj. A, B i C.). Żona od 2007 r. jest rencistką.

Działkę nr 21 i działkę nr 8 o łącznej powierzchni 3,13 ha, we wsi D, Wnioskodawca nabył w dniu 26 maja 1980 r. w drodze umowy przekazania własności i posiadania gospodarstwa rolnego.

Fakt, że ewentualną sprzedaż, i to niewielkiej części, tej nieruchomości Wnioskodawca planuje po ponad 35 latach od nabycia ich własności (i po ponad 8 latach od uchwalenia aktualnego MPZP) świadczy dobitnie o tym, iż nieruchomości tej Wnioskodawca nie nabył celem jest późniejszej sprzedaży i prowadzenia w ten sposób działalności zarobkowej.

Wszystkimi gruntami stanowiącymi własność Wnioskodawcy, Wnioskodawca dysponuje na prawach współwłasności ustawowej majątkowej małżeńskiej.

W 2007 r. uchwalony został miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (Uchwała Rady Miejskiej z dnia 27 marca 2007 r.), który obejmuje m.in. działkę nr 21 (powierzchnia 2,53 ha) dla terenu, powstałych po podziale działek, przewiduje następujące przeznaczenie: dz. nr 21/1 - rola, dz. nr 21/2, 21/3, 21/4, 21/5 - budownictwo mieszkalne jednorodzinne i bliźniacze, 21/6 i 21/7 - drogi, w tym 21/6 pod poszerzenie drogi gminnej, 21/7 pod drogę wewnętrzną dla zapewnienia dostępu do drogi publicznej dla działek nr 21/2, 21/3 i 21/4. Na uchwalenie Planu Zagospodarowania Wnioskodawca nie miał oczywiście żadnego wpływu i nastąpiło niezależnie od woli Wnioskodawcy, czy chęci.

Wnioskodawca z żoną są osobami fizycznymi, a grunt których dotyczy wniosek jest Wnioskodawcy i żony majątkiem osobistym.

Grunty, których dot. wniosek o interpretację, tj. działki o nr: 21/2, 21/3, 21/4 i 21/5 (o łącznej powierzchni 0,24 ha), podobnie jak wszystkie pozostałe grunty będące własnością Wnioskodawcy, cały czas są wykorzystywane do działalności rolniczej. Grunty Wnioskodawcy nie służyły i nie służą do prowadzenia działalności gospodarczej pozarolniczej. Wszelkie grunty, których Wnioskodawca jest właścicielem, Wnioskodawca nabył i posiada wyłącznie w związku z prowadzeniem gospodarstwa rolnego a nie z zamiarem ich dalszej sprzedaży.

W związku z prowadzeniem gospodarstwa rolnego Wnioskodawca ma status rolnika ryczałtowego zwolnionego od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie udostępnia gruntów osobom trzecim i sam prowadzi gospodarstwo rolne nie prowadząc jednocześnie żadnej innej działalności gospodarczej.

Poza dostosowującym do aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego podziałem działki nr 21, na działki o nr od 21/1 do 21/7, Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań mających na celu przygotowanie działek do sprzedaży. Aktualny plan zagospodarowania obowiązuje od ponad 8 lat.

Ani żona Wnioskodawcy ani Wnioskodawca nie są w żadnej mierze profesjonalistami w obrocie nieruchomościami. W okresie co najmniej ostatnich 30 lat Wnioskodawca nie zbywał żadnej nieruchomości, jak również poza potencjalnym zbycie działek nr 21/2, 21/3, 21/4 i 21/5 Wnioskodawca nie ma zamiaru zbywać, w drodze sprzedaży, żadnych innych nieruchomości.

Wnioskodawca nie podejmuje i podejmować nie zamierza, żadnych czynności marketingowych, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia dokonywane przez osoby fizyczne, w celu potencjalnego zbycia działek będących przedmiotem zapytania. Wnioskodawca nie ma doświadczenia ani profesjonalnej wiedzy z zakresu obrotu nieruchomościami.

Przedmiotem potencjalnego przyszłego zbycia są wyłącznie działki nr 21/2, 21/3, 21/4 i 21/5. Zbycie tych działek, to pierwsza i jedyna w życiu Wnioskodawcy tego typu czynność. Wnioskodawca nie ma zamiaru w przyszłości zbywać żadnych inny nieruchomości gruntowych, które są lub mogą być działkami budowlanymi. Żadne z resztą inne grunty będące własnością Wnioskodawcy nie są objęte aktualnymi miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego.

Potencjalna sprzedaż działek nr 21/2, 21/3, 21/4 i 21/5 ma charakter czynności incydentalnej, z pewnością, niemającej charakteru cykliczności, czy powtarzalności oraz nie ma cech profesjonalnej działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku kiedy Wnioskodawca sprzeda działki o nr: 21/2, 21/3, 21/4 i 21/5 będzie zobowiązany do uiszczenia podatku VAT od zbywanych nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zbycie przedmiotowych nieruchomości opisanych w niniejszym wniosku, będących majątkiem prywatnym nie jest obciążone podatkiem VAT, gdyż nie mieści się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 Ustawy o podatku od towarów i usług, a sam Wnioskodawca nie spełnia kryteriów podatnika podatku VAT.

Sprzedaż tych działek należących do gospodarstwa rolnego nie rodzi obowiązku z zakresu podatku VAT.

Wynika to z ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towaru i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 533 z późn. zm.) oraz obowiązującej kraj Dyrektywy 2006/112/WE. Mając na uwadze treść przepisów unijnych stwierdzić należy, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łącznie spełnienie dwóch przesłanek:

* po pierwsze dana czynność musi być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług,

* po drugie czynność wykonana musi być przez podmiot, który w świetle art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku VAT, jest osobą prawną, jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej, osobą fizyczną wykonującą działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultaty takiej działalności.

Ustawa o VAT definiuje również pojęcie działalności gospodarczej stanowiąc w ust. 2 art. 15, że jest to wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Co w przypadku Wnioskodawcy w żadnym razie nie ma miejsca. Sprzedaż planowana przez Wnioskodawcę nie będzie miała charakteru ciągłego, nie ma również cech działalności profesjonalnej.

Ze wskazanych przepisów wynika jasno, że status podatnika w podatku od wartości dodanej wynika z wykonania czynności opodatkowanej, ale wykonywanej wyłącznie w ramach działalności gospodarczej. Uzależnienie podatnika od prowadzenia działalności gospodarczej wynika z charakteru tego podatku występującego wyłącznie w obrocie gospodarczym, aby zagwarantować neutralność tego podatku.

Co istotne w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych, co w przypadku Wnioskodawcy nie ma miejsca.

W ocenie Wnioskodawcy istotne są tu również tezy orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10. Trybunał uznał, że podatnik podlega podatkowi VAT gdy występuje w charakterze podatnika jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystanych przez handlowca a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku do tego gruntu. Działalność takiej osoby musi przybrać charakter profesjonalny, zorganizowany. Działania Wnioskodawcy ograniczyły się wyłącznie do dokonania podziału gruntów i nie mają charakteru profesjonalnego, ani zorganizowanego. Obecnie Wnioskodawca zbycie wyłącznie czterech działek przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową (jednorodzinną i bliźniaczą). W tym celu Wnioskodawca wystąpił o podział gruntów - działki nr 21.

Poza dostosowującym do aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego podziałem działki nr 21, na działki o nr od 21/1 do 21/7, Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań mających na celu przygotowania działek do sprzedaży. Aktualny plan zagospodarowania obowiązuje od ponad 8 lat.

Ani żona Wnioskodawcy ani Wnioskodawca nie są w żadnej mierze profesjonalistami w obrocie nieruchomościami. W okresie co najmniej ostatnich 30 lat Wnioskodawca nie zbywał żadnej nieruchomości, jak również poza potencjalnym zbycie działek nr 21/2,21/3, 21/4 i 21/5 Wnioskodawca nie ma zamiaru zbywać, w drodze sprzedaży, żadnych innych nieruchomości.

Wnioskodawca nie podejmował i podejmować nie zamierza żadnych czynności marketingowych, w celu potencjalnego zbycia działek będących przedmiotem zapytania.

Przedmiotem potencjalnego przyszłego zbycia są wyłącznie działki nr 21/2, 21/3, 21/4 i 21/5. Zbycie tych działek, to pierwsza i jedyna w życiu Wnioskodawcy tego typu okoliczność. Wnioskodawca nie ma zamiaru w przyszłości zbywać żadnych inny nieruchomości gruntowych, które są lub mogą być działkami budowlanymi. Żadne z resztą inne grunty będące własnością Wnioskodawcy nie są objęte aktualnymi planami zagospodarowania. Uzyskane ze sprzedaży środki przeznaczone będą wyłącznie na osobiste, prywatne potrzeby Wnioskodawcy i jego rodziny.

Potencjalna sprzedaż działek nr 21/2, 21/3, 21/4 i 21/5 ma charakter czynności incydentalnej, z pewnością, mającej charakteru cykliczności oraz nie ma cech profesjonalnej działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Ewentualną sprzedaż Wnioskodawca zamierza przeprowadzić bez jakichkolwiek działań marketingowych, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia. Zatem w ocenie Wnioskodawcy, w świetle powołanego orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości nie można przypisać profesjonalnego działania w zakresie sprzedaży przedmiotowych czterech działek 21/2, 21/3, 21/4 i 21/5.

W rozstrzygnięciu tego zagadnienia niewątpliwie pomocne są tezy wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) - publ. LEX nr 898576 - stwierdzające, że:

1. Dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej na podstawie prawa krajowego państwa członkowskiego, jeżeli państwo to skorzystało z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE, zmienionej Dyrektywą Rady 2006/138/WE z dnia 19 grudnia 2006 r., niezależnie od częstotliwości takich transakcji oraz od kwestii, czy sprzedawca prowadzi działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, pod warunkiem że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

2. Osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

3. Natomiast jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE, należy uznać ją za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej.

Wg Wnioskodawcy w niniejszym przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym - nie mającymi cech działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Dodatkowo Wnioskodawca podkreśla, że podział nieruchomości i wydzielenie działki 21/7 motywowane jest jedynie koniecznością zapewnienia dostępu publicznej działkom 21/2, 21/3 i 21/4, a nie budową infrastruktury drogowej. Ponadto, ewentualną sprzedaż działek Wnioskodawca zamierza przeprowadzić bez użycia jakichkolwiek działań marketingowych wykraczających poza zwykłe ogłoszenie, a sam Wnioskodawca nie działa w tym zakresie zawodowo (profesjonalnie) i nie posiada doświadczenia w tym zakresie.

Wnioskodawca podkreśla, że w odniesieniu do działek będących przedmiotem pytania czynności, które będą podjęte w celu ich sprzedaży w żadnym stopniu nie wskazują, że aktywność Wnioskodawcy w przedmiocie ich zbycia może być porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Stwierdzić należy zatem, że Wnioskodawca nie spełnia definicji podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a sprzedaż działek nie będzie prowadzona w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

W związku z powyższym sprzedaż działek będących przedmiotem pytania mieścić się będzie w ramach zarządu majątkiem prywatnym - niemających cech działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, sprzedaż działek, których dot. wniosek, nie powinna i nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ transakcje te nie będą dokonywane w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a sam Wnioskodawca nie będzie uznany za podatnika w myśl art. 15 ust. 1 ustawy z tytułu tej sprzedaży.

Na taką interpretację stanu faktycznego wskazuje także wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 listopada 2011 r., I FSK 1654/2011.

Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy potwierdza również rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 30 stycznia 2013 r., sygn. akt I SA/Po 839/12 oraz w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 czerwca 2014 r., sygn. akt I FSK 955/13.

Podobne stanowisko zajmują organy skarbowe. Na przykład w interpretacji indywidualnej z dnia 22 kwietnia 2010 r. (sygn. akt IPPP3/443-57/10-5/LK) organ uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe, ponieważ sprzedaż przedmiotowych działek należy uznać za sprzedaż części majątku osobistego jako czynności niemieszczącej się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podobne stanowisko wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, w interpretacji indywidualnej z dnia 2 lipca 2014, sygnatura ILPP2/443-336/14-6/AD, jak również Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, w interpretacji indywidualnej z dnia 25 lutego 2014 r., sygnatura ILPP2/443-1145/13-4/SJ, czy też Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, w interpretacji indywidualnej z dnia 16 stycznia 2014 r., sygnatura ILPP4/443-501/13-2/BA, jak też Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w interpretacji indywidualnej z dnia 29 października 2012 r., sygnatura ITPP2/443-985/12/AP oraz w wielu innych podobnych przypadkach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą" opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy dla uznania określonych zachowań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, gdyż związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest również czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że "osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby". Trybunał zwrócił uwagę, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi niewielkie gospodarstwo rolne o łącznej powierzchni ok. 19 ha. Działkę nr 21 i działkę nr 8 o łącznej powierzchni 3,13 ha, we wsi D, Wnioskodawca nabył w dniu 26 maja 1980 r. w drodze umowy przekazania własności i posiadania gospodarstwa rolnego. Wszystkimi gruntami stanowiącymi własność Wnioskodawcy, Wnioskodawca dysponuje na prawach współwłasności ustawowej majątkowej małżeńskiej. W 2007 r. uchwalony został miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który obejmuje m.in. działkę nr 21 (powierzchnia 2,53 ha) we wsi D, gm. A i dla terenów, powstałych po podziale działek, przewiduje następujące przeznaczenie: dz. nr 21/1 - rola, dz. nr 21/2, 21/3, 21/4, 21/5 - budownictwo mieszkalne jednorodzinne i bliźniacze, 21/6 i 21/7 - drogi, w tym 21/6 pod poszerzenie drogi gminnej, 21/7 pod drogę wewnętrzną dla zapewnienia dostępu do drogi publicznej dla działek nr 21/2, 21/3 i 21/4. Na uchwalenie planu zagospodarowania Wnioskodawca nie miał żadnego wpływu i nastąpiło niezależnie od woli Wnioskodawcy. Grunty, których dotyczy wniosek, tj. działki o nr: 21/2, 21/3, 21/4 i 21/5 (o łącznej powierzchni 0,24 ha), podobnie jak wszystkie pozostałe grunty będące własnością Wnioskodawcy, cały czas są wykorzystywane do działalności rolniczej. Grunty Wnioskodawcy nie służyły i nie służą do prowadzenia działalności gospodarczej pozarolniczej. Wszelkie grunty, których Wnioskodawca jest właścicielem, Wnioskodawca nabył i posiada wyłącznie w związku z prowadzeniem gospodarstwa rolnego a nie z zamiarem ich dalszej sprzedaży. Wnioskodawca nie udostępnia gruntów osobom trzecim i sam prowadzi gospodarstwo rolne nie prowadząc jednocześnie żadnej innej działalności gospodarczej. Poza dostosowującym do aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego podziałem działki nr 21, na działki o nr od 21/1 do 21/7, Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań mających na celu przygotowania działek do sprzedaży. Aktualny plan zagospodarowania obowiązuje od ponad 8 lat. Ani żona Wnioskodawcy ani Wnioskodawca nie są w żadnej mierze profesjonalistami w obrocie nieruchomościami. W okresie co najmniej ostatnich 30 lat Wnioskodawca nie zbywał żadnej nieruchomości, jak również poza potencjalnym zbycie działek nr 21/2, 21/3, 21/4 i 21/5 Wnioskodawca nie ma zamiaru zbywać, w drodze sprzedaży, żadnych innych nieruchomości. Wnioskodawca nie podejmuje i podejmować nie zamierza, żadnych czynności marketingowych, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia dokonywane przez osoby fizyczne, w celu potencjalnego zbycia działek będących przedmiotem zapytania. Wnioskodawca nie ma doświadczenia, ani profesjonalnej wiedzy z zakresu obrotu nieruchomościami.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż działek 21/2, 21/3, 21/4, 21/5 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT podmiot dokonujący dostawy w związku z przedmiotową sprzedażą musi wystąpić jako podatnik podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takie przesłanki nie zostały spełnione. Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca nie podjął bowiem ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca nabył przedmiotowe działki w drodze przekazania własności gospodarstwa rolnego. Grunty te cały czas są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do działalności rolniczej. Wszelkie grunty, których Wnioskodawca jest właścicielem, Wnioskodawca nabył i posiada wyłącznie w związku z prowadzeniem gospodarstwa rolnego a nie z zamiarem ich dalszej sprzedaży. Poza dostosowującym do aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego podziałem działki nr 21, na działki o nr od 21/1 do 21/7, Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań mających na celu przygotowanie działek do sprzedaży. Wnioskodawca nie podejmuje i podejmować nie zamierza, żadnych czynności marketingowych, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia dokonywane przez osoby fizyczne, w celu potencjalnego zbycia przedmiotowych działek. Wnioskodawca nie ma doświadczenia ani profesjonalnej wiedzy z zakresu obrotu nieruchomościami.

Analiza okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że sprzedaż przedmiotowych działek będzie stanowiła zwykłe wykonywanie prawa własności. W konsekwencji tego, że Wnioskodawca z tytułu zbycia przedmiotowych działek nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, nie wystąpi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że pomimo, że grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, z okoliczności niniejszej sprawy nie wynika, aby dokonując sprzedaży przedmiotowych działek, Wnioskodawca działał w charakterze handlowca.

Zatem należy uznać, że Wnioskodawca z tytułu dokonania czynności sprzedaży przedmiotowych działek nie będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą i w konsekwencji planowana sprzedaż udziału w nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do uiszczenia podatku VAT z tytułu sprzedaży działek o nr 21/2, 21/3, 21/4, 21/5.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są na wniosek Zainteresowanego w jego indywidualnej sprawie, w związku z tym przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy, natomiast małżonka Wnioskodawcy chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.