IPPP3/4512-65/16-4/PC - VAT w zakresie stawki podatku dla usług najmu pomieszczeń biurowych oraz świadczeń dodatkowych na rzecz Parlamentu Europejskiego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2016 r. (data wpływu 28 stycznia 2016 r.) uzupełnionym w dniu 20 kwietnia 2016 r. (data wpływu 22 kwietnia 2016 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 11 kwietnia 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług najmu pomieszczeń biurowych oraz świadczeń dodatkowych na rzecz Parlamentu Europejskiego - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 stycznia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług najmu pomieszczeń biurowych oraz świadczeń dodatkowych na rzecz Parlamentu Europejskiego. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 19 kwietnia 2016 r., złożonym w dniu 20 kwietnia 2016 r. (data wpływu 22 kwietnia 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 11 kwietnia 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

C., sp. z o.o. jako wynajmujący świadczy od 16 marca 2006 r. na rzecz Unii Europejskiej reprezentowanej przez Parlament Europejski usługi najmu powierzchni biurowych.

W ramach umowy najmu, najemca zobowiązany jest do opłacania czynszu, jak i opłat za dostawę usług dodatkowych. Zgodnie z załącznikiem nr 5 do umowy usługami dodatkowymi, świadczonymi na rzecz najemcy są:

Jak również, zgodnie z art. 12.2 Umowy najmu, wszelkie należne opłaty z tytułu zużycia przez Najemcę energii elektrycznej płatne bezpośrednio Wynajmującemu na podstawie wskazań liczników oraz według taryf stosowanych przez usługodawcę. Opłaty czynszowe oraz Opłaty za usługi dodatkowe są regulowane przez Najemcę na podstawie faktur VAT.

C., sp. z o.o. wyjaśnia, iż nie posiada koncesji na obrót energią elektryczną oraz gazową.

Do tej pory zarówno opłaty czynszowe jak i należności za usługi dodatkowe były obciążane stawką podstawową podatku od towarów i usług. Parlament Europejski występował o zwrot zapłaconego podatku od towarów i usług.

W związku z tym, iż obecny okres najmu dobiega końca, Parlament Europejski zwrócił się do C., sp. z o.o. z propozycją aneksowania umowy najmu. Na podstawie aneksu m.in. zmianie ulegnie podmiot, na rzecz którego świadczone są usługi na podstawie umowy.

Po zmianie ma być to E. W związku ze zmianą charakteru świadczonych usług najmu i usług dodatkowych, na wewnątrzwspólnotową dostawę usług, najemca oświadczył, iż dla C. sp. z o.o. przed wystawieniem pierwszej faktury, zostanie wystawione świadectwo zwolnienia z VAT, którego podstawą jest art. 151 dyrektywy 2006/112/WE oraz art. 13 dyrektywy 2008/118/WE.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z wnioskiem lokal zajmowany przez Parlament Europejski będzie wykorzystywany na potrzeby biurowe, tj. do użytku służbowego, na potrzeby organów europejskich, do których zastosowanie ma Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej.

Przed wystawieniem pierwszej faktury, Strona będzie posiadała odpowiednio wypełnione świadectwo zwolnienia z podatku VAT.

Stosunek najmu będzie kontynuacją dotychczasowego stosunku, z tym, że zmieni się podmiot na rzecz którego świadczona będzie usługa. Strona będzie posiadała odrębne zamówienie, dotyczącego usług, do których odnosi się świadectwo zwolnienia z podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż przez C., sp. z o.o. usług najmu oraz usług dodatkowych powiązanych dotyczących powierzchni biurowych, określonych w załączniku nr 5 do umowy oraz w art. 12.2 umowy, na rzecz Parlamentu Europejskiego Dyrekcji Infrastruktury i Logistyki, z siedzibą w Luksemburgu, jest wewnątrzwspólnotową sprzedażą usług, o których mowa w art. 3 ust. 2 umowy pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Wspólnotami Europejskimi, wdrażającą Protokół o przywilejach i immunitetach Wspólnot, podpisany 8 kwietnia 1965 r. (Dz. U. Nr 193, poz. 1614).

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wyjaśnił, że pytanie nr 1 odnosi się do interpretacji art. 3 ust. 2 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Wspólnotami Europejskimi wdrażającą Protokół o przywilejach i immunitetach Wspólnot Europejskich w związku z artykułem 15 ustęp 10 dyrektywy Rady 77/388/EWG.

2. Czy sprzedaż usług oraz usług powiązanych dotyczących powierzchni biurowych w Warszawie, określonych w załączniku nr 5 do umowy oraz w art. 12.2 umowy, na rzecz Parlamentu Europejskiego Dyrekcji Infrastruktury i Logistyki, z siedzibą w Luksemburgu, po otrzymaniu świadectwa zwolnienia z VAT, wystawionego zgodnie z art. 151 dyrektywy 2006/112/WE oraz art. 13 dyrektywy 2008/118/WE, jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

3. Czy C., sp. z o.o., posiadając przed wystawieniem refaktury, świadectwo zwolnienia z VAT, wystawione zgodnie z art. 151 dyrektywy 2006/112/WE oraz art. 13 dyrektywy 2008/118/WE, może refakturować koszty usług dodatkowych, określonych załączniku nr 5 do umowy oraz w art. 12.2 umowy, jako zwolnione z podatku od towarów i usług.

4. Czy w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytania 1, 2 lub 3 podatek VAT naliczony dotyczący tej sprzedaży zwolnionej będzie stanowił dodatkowy koszt uzyskania przychodu będącego przedmiotem fakturowania.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wyjaśnił, że w pytaniu oznaczonym jako 4, chodzi o to, czy podatek naliczony wynikający z zakupu przez Spółkę towarów i usług, które są związane ze sprzedażą zwolnioną na rzecz Parlamentu Europejskiego, niepodlegający odliczeniu, będzie stanowił dla podatnika koszt uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy: w związku ze zmianą podmiotu na rzecz którego będą świadczone usługi najmu w Warszawie przy ul. Jasnej, należy uznać, iż Parlament Europejski, Dyrekcja Infrastruktury i Logistyki z siedzibą w Luksemburgu, będzie dokonywał wewnątrzwspólnotowych zakupów usług. W sytuacji więc, gdy na rzecz wynajmującego będzie wystawione świadectwo zwolnienia z VAT, zgodnie z art. 151 dyrektywy 2006/112/WE oraz art. 13 dyrektywy 2008/118/WE, wszelkie wewnątrzwspólnotowe zakupy, wynikające z umowy najmu, zmienionej aneksem nr 2, będą zwolnione z podatku od towarów usług. Wniosek taki wynika wprost z normy prawnej, zbudowanej z przepisów z art. 1 w związku z art. 2 i art. 3 ust. 2 umowy pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Wspólnotami Europejskimi, wdrażającą Protokół o przywilejach i immunitetach Wspólnot, podpisany 8 kwietnia 1965 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 193, poz. 1614).

Zdaniem C. sp. z o.o., w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytania 1, 2 lub 3 tj. w przypadku zwolnienia z VAT należności fakturowanych przez C. sp. z o.o. dla nabywcy Parlament Europejski, Dyrekcja Infrastruktury i Logistyki z siedzibą w Luksemburgu z tytułu najmu w Warszawie przy ul. Jasnej zgodnie z art. 16 ust. 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek VAT naliczony dotyczący tej sprzedaży zwolnionej będzie stanowił dodatkowy koszt uzyskania przychodu będącego przedmiotem fakturowania.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że zdaniem Strony usługi świadczone na rzecz Parlamentu Europejskiego będą zwolnione z podatku od towarów i usług (pyt. 1). Wynika to wprost z interpretacji art. 3 ust. 2 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Wspólnotami Europejskimi wdrażającą Protokół o przywilejach i immunitetach Wspólnot Europejskich w związku z artykułem 15 ustęp 10 dyrektywy Rady 77/388/EWG.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że zdaniem Strony, podatek naliczony, którego Spółka nie będzie mogła odliczyć z uwagi na to, iż sprzedaż usług związana z zakupem ww. towarów i usług będzie zwolniona z podatku od towarów i usług, będzie stanowił koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez terytorium kraju, w myśl art. 2 pkt 1 ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przy czym w myśl art. 8 ust. 2a ustawy w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Ponadto w myśl art. 2 pkt 22 ustawy przez sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem z wyżej cytowanego art. 2 pkt 6 ustawy wprost wynika, że wszelkie postacie energii stanowią towar w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako wynajmujący świadczy od 16 marca 2006 r. na rzecz Unii Europejskiej reprezentowanej przez Parlament Europejski usługi najmu powierzchni biurowych. Lokal zajmowany przez Parlament Europejski będzie wykorzystywany na potrzeby biurowe, tj. do użytku służbowego, na potrzeby organów europejskich, do których zastosowanie ma Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej.

W ramach umowy najmu, najemca zobowiązany jest do opłacania czynszu, jak i opłat za dostawę usług dodatkowych.

Zgodnie z załącznikiem nr 5 do umowy usługami dodatkowymi, świadczonymi na rzecz najemcy są:

* ochrona obiektu oraz kontrola wstępu na teren parkingu: ochrona 24 godz. na dobę, 365 dni w roku.

* prace porządkowe na zewnątrz budynku biurowego oraz przyległego terenu, a także konserwację i utrzymanie Budynku oraz powierzchni na zewnątrz Budynku, w tym także mycie elewacji zgodnie z harmonogramem Zarządcy, co najmniej trzy razy w roku,

* sprzątanie części wspólnych budynku.

* wszystkie usługi związane z konserwacją następujących instalacji technicznych: chłodzenia, ogrzewania, wentylacji, instalacji sanitarnej i elektrycznej, wind.

* prace ogrodnicze.

* wywóz śmieci suchych.

* dezynsekcja i deratyzacja raz na kwartał.

* konserwacja i sprzątanie pomieszczeń dla strażników.

* usuwanie śniegu.

* drobne prace konserwacyjne w pomieszczeniach wspólnych.

* opłaty z tytułu ogrzewania.

* opłaty z tytułu wentylacji, klimatyzacji i zużycia wody.

* opłaty za energię elektryczną dla powierzchni wspólnych.

* usługi związane bezpośrednio z zarządzaniem Budynkiem.

* ubezpieczenie budynku.

* opłaty za użytkowanie wieczyste gruntu, podatek od nieruchomości.

* inne niezbędne wynikające z potrzeb Budynku (np. maty wejściowe, dekoracje itp.).

Ponadto zgodnie z art. 12.2 Umowy najmu, wszelkie należne opłaty z tytułu zużycia przez Najemcę energii elektrycznej płatne bezpośrednio Wynajmującemu na podstawie wskazań liczników oraz według taryf stosowanych przez usługodawcę.

W związku z tym, iż obecny okres najmu dobiega końca, Parlament Europejski zwrócił się do C., sp. z o.o. z propozycją aneksowania umowy najmu. Na podstawie aneksu m.in. zmianie ulegnie podmiot, na rzecz którego świadczone są usługi na podstawie umowy. Po zmianie ma być to E.

Przed wystawieniem pierwszej faktury, Strona będzie posiadała odpowiednio wypełnione świadectwo zwolnienia z podatku VAT. Strona będzie również posiadała odrębne zamówienie, dotyczącego usług, do których odnosi się świadectwo zwolnienia z podatku VAT.

Wnioskodawca powziął wątpliwości czy sprzedaż usług najmu oraz świadczeń dodatkowych określonych w załączniku nr 5 do umowy oraz w art. 12.2 umowy najmu, na rzecz Parlamentu Europejskiego Dyrekcji Infrastruktury i Logistyki, z siedzibą w Luksemburgu, jest wewnątrzwspólnotową sprzedażą usług, o których mowa w art. 3 ust. 2 umowy pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Wspólnotami Europejskimi, wdrażającą Protokół o przywilejach i immunitetach Wspólnot, podpisany 8 kwietnia 1965 r. a w konsekwencji czy sprzedaż usług najmu oraz świadczeń dodatkowych określonych w załączniku nr 5 do umowy oraz w art. 12.2 umowy jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 3 ust. 2 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Wspólnotami Europejskimi wdrażającej Protokół o przywilejach i immunitetach Wspólnot Europejskich podpisany w Brukseli dnia 8 kwietnia 1965 r. z dnia 13 kwietnia 2005 r. (Dz. U. Nr 193, poz. 1614) w przypadku podatku od towarów i usług nałożonego na wewnątrzwspólnotowe zakupy towarów i usług właściwe władze Rzeczypospolitej Polskiej udzielają wspólnotom Europejskim bezpośredniego zwolnienia zgodnie z artykułem 15 ustęp 10 dyrektywy 77/388/EWG pod warunkiem, że dostawca uzyskał formularz poświadczający zwolnienie towarów i usług podlegających dostawie, należycie potwierdzony przez właściwe władze Wspólnot Europejskich.

Przy czym w myśl art. 1 powyższej umowy zgodnie z drugim akapitem artykułu 3 protokołu, właściwe władze Rzeczypospolitej Polskiej udzielają wspólnotom Europejskim zwolnienia z podatku od towarów i usług oraz wszelkich innych opłat i podatków od towarów i usług nabywanych przez Wspólnoty Europejskie dla swojego służbowego użytku w zakresie określonym w artykule 2 oraz zgodnie z warunkami ustanowionymi w artykule 3.

Należy jednak zauważyć, że ustawodawca w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienia od podatku.

I tak na podstawie § 8 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1719 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz instytucji Unii Europejskiej lub organów utworzonych przez Unię Europejską, do których ma zastosowanie Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864)4, z późn. zm.), zwanych dalej "instytucjami lub organami Unii Europejskiej", posiadających siedzibę lub przedstawicielstwo na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju - do celów służbowych tych instytucji lub organów.

Przy czym stosownie do § 8 ust. 2 pkt 1 i 2 rozporządzenia przepis ust. 1 stosuje się, pod warunkiem że podmiot dokonujący dostawy towarów lub świadczący usługi przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiada:

* w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4 - wypełnione odpowiednio na potrzeby podatku świadectwo zwolnienia z podatku VAT lub podatku akcyzowego, o którym mowa w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 77 z 23.03.2011, str. 1, z późn. zm.), zwane dalej "świadectwem", dla tych towarów i usług, potwierdzone przez właściwe władze państwa, na którego terytorium podmioty wskazane w ust. 1 pkt 1-4 posiadają siedzibę lub przedstawicielstwo,

* zamówienie dotyczące towarów lub usług (wraz z ich specyfikacją), do których odnosi się świadectwo określone odpowiednio w pkt 1 i 1a.

Przy czym w myśl § 8 ust. 4 i 5 rozporządzenia w przypadku gdy towary lub usługi nabywane przez podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 1, pkt 2 lit. a, pkt 3 i 4, przeznaczone są do celów służbowych, świadectwo nie musi być potwierdzone przez właściwe władze państwa, na którego terytorium podmioty te posiadają siedzibę lub przedstawicielstwo. Podmioty określone w ust. 1 pkt 1, pkt 2 lit. a, pkt 3 i 4 przekazują dostawcy towarów lub usługodawcy dokumenty wskazane w ust. 2 oraz kopię pisma, o którym mowa w rubryce 7 świadectwa, zezwalającego na odstąpienie od potwierdzenia tego świadectwa, wydanego przez właściwe władze państwa, na którego terytorium podmioty te posiadają siedzibę lub przedstawicielstwo.

Przywołany wyżej przepis § 8 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia stanowi implementację przepisu art. 151 ust. 1 lit. aa dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11 grudnia 2006, str. 1, z późn. zm.), do krajowego porządku prawnego, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają dostawy towarów lub świadczenie usług na rzecz Wspólnoty Europejskiej, Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, Europejskiego Banku Centralnego lub Europejskiego Banku Inwestycyjnego lub na rzecz organów utworzonych przez Wspólnoty, do których ma zastosowanie Protokół z dnia 8 kwietnia 1965 r. w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, w granicach i na warunkach określonych w tym protokole i umowach dotyczących jego wykonania lub w porozumieniach dotyczących ich siedzib, w szczególności w zakresie, w jakim nie prowadzi to do zakłócenia konkurencji.

Zatem w przedmiotowym przypadku, w celu określenia stawki podatku dla sprzedaży usług najmu oraz świadczeń dodatkowych określonych w załączniku nr 5 do umowy oraz w art. 12.2 umowy należy przeanalizować czy na podstawie § 8 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia znajdzie zastosowanie stawka preferencyjna 0% a nie jak podnosi Wnioskodawca zwolnienie na podstawie art. 3 ust. 2 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Wspólnotami Europejskimi wdrażającej Protokół o przywilejach i immunitetach Wspólnot Europejskich podpisany w Brukseli dnia 8 kwietnia 1965 r. z dnia 13 kwietnia 2005 r.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że obniżona do wysokości 0% stawka podatku od towarów i usług na podstawie § 8 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia przysługuje wyłącznie w sytuacji gdy:

W analizowanym przypadku niewątpliwie dostawa towarów i świadczenie usług będzie się odbywać na rzecz podmiotu, o którym mowa w § 8 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, tj. na rzecz E. Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, będzie posiadać dokumenty, o których mowa w § 8 rozporządzenia, tj. wypełnione odpowiednio na potrzeby podatku świadectwo zwolnienia z podatku VAT lub podatku akcyzowego, o którym mowa w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego Rady oraz zamówienie dotyczące towarów lub usług (wraz z ich specyfikacją), do których odnosi się świadectwo.

Pozostaje zatem stwierdzić, czy nabywane od Wnioskodawcy towary i usługi Parlament Europejski będzie wykorzystywać do celów służbowych służących wypełnianiu jego oficjalnych zadań. Preferencje podatkowe polegające na zastosowaniu obniżonej do wysokości 0% stawki podatku VAT będą przysługiwać bowiem tylko wtedy, gdy nabywane towary i usługi będą wykorzystywane do własnych celów Parlamentu Europejskiego, służących wypełnianiu jego oficjalnych zadań.

Wnioskodawca na rzecz Parlamentu Europejskiego będzie dokonywał sprzedaży usług najmu jak również świadczeń dodatkowych określonych w załączniku nr 5 do umowy oraz w art. 12.2 umowy.

Jak wskazano we wniosku najem będzie dotyczył powierzchni biurowych. Lokal zajmowany przez Parlament Europejski będzie wykorzystywany na potrzeby biurowe, tj. do użytku służbowego, na potrzeby organów europejskich, do których zastosowanie ma Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej.

Świadczenia dodatkowe określone w załączniku nr 5 do umowy będą obejmowały ochronę obiektu oraz kontrolę wstępu na teren parkingu; prace porządkowe na zewnątrz budynku biurowego oraz przyległego terenu, a także konserwację i utrzymanie Budynku oraz powierzchni na zewnątrz Budynku, w tym także mycie elewacji; sprzątanie części wspólnych budynku; wszystkie usługi związane z konserwacją instalacji technicznych: chłodzenia, ogrzewania, wentylacji, instalacji sanitarnej i elektrycznej, wind; prace ogrodnicze; wywóz śmieci suchych; dezynsekcja i deratyzacja raz na kwartał; konserwacja i sprzątanie pomieszczeń dla strażników; usuwanie śniegu; drobne prace konserwacyjne w pomieszczeniach wspólnych; opłaty z tytułu ogrzewania; opłaty z tytułu wentylacji, klimatyzacji i zużycia wody; opłaty za energię elektryczną dla powierzchni wspólnych; usługi związane bezpośrednio z zarządzaniem Budynkiem; ubezpieczenie budynku; opłaty za użytkowanie wieczyste gruntu, podatek od nieruchomości; inne niezbędne wynikające z potrzeb Budynku (np. maty wejściowe, dekoracje itp.).

Natomiast na podstawie art. 12.2 Umowy najmu, Parlament Europejski zobowiązany jest do opłacania wszelkich należnych opłaty z tytułu zużycia energii elektrycznej płatnych bezpośrednio Wynajmującemu na podstawie wskazań liczników oraz według taryf stosowanych przez usługodawcę.

Tym samym należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie jedynie usługi najmu oraz nabywane świadczenia dodatkowe określone w art. 12.2 umowy Parlament Europejski będzie wykorzystywać do celów służbowych służących wypełnianiu jego oficjalnych zadań. Natomiast świadczenia dodatkowe określone w załączniku nr 5 do umowy nie będą wykorzystywane przez Parlament Europejski do celów służbowych.

Jak wskazał Wnioskodawca lokal zajmowany przez Parlament Europejski będzie wykorzystywany na potrzeby biurowe, tj. do użytku służbowego, na potrzeby organów europejskich, do których zastosowanie ma Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej. Dodatkowe świadczenie, o którym mowa w art. 12.2 umowy to natomiast dostawa energii elektrycznej. Przy czym dostawa energii elektrycznej na mocy art. 12.2 umowy stanowi faktyczne zużycie energii elektrycznej przez Parlament określane na podstawie wskazań liczników. Zatem należy uznać, że nabywana usługa najmu oraz energia elektryczna zostaną wykorzystane przez Parlament do celów służbowych służących wypełnianiu jego oficjalnych zadań.

Natomiast nie sposób uznać, że wymienione przez Wnioskodawcę świadczenia dodatkowe określone w załączniku nr 5 do umowy Parlament Europejski wykorzystuje do własnych celów służbowych. Świadczenia dodatkowe, o których mowa w załączniku nr 5 do umowy nabywane są na potrzeby utrzymania Budynku, w którym znajduje się wynajmowany przez Parlament lokal. O ile wykorzystanie lokalu przynależnego jedynie Parlamentowi (w którym to lokalu wykonuje on swoje zadania) czy energii elektrycznej zużytej jedynie przez Parlament (przy wykonywaniu swoich zadań) służy Parlamentowi do wykonywania celów służbowych tak świadczenia dodatkowe określone w załączniku nr 5 do umowy w żaden sposób nie zostaną wykorzystane do wykonywania celów służbowych. Trudno uznać, że świadczenie dodatkowe w postaci ochrony obiektu, prac porządkowych na zewnątrz Budynku, konserwacji i utrzymaniu Budynku, prac ogrodniczych, konserwacja i sprzątanie pomieszczeń dla strażników, usuwanie śniegu i inne wymienione w załączniku nr 5 do umowy Parlament Europejski wykorzystuje do własnych celów służbowych. Niniejsze świadczenia dodatkowe dotyczą Budynku, w którym znajduje się wynajmowany przez Parlament lokal. Parlament nie nabywa tych świadczeń aby wykorzystać je do własnych celów służbowych. Należy zauważyć, że wśród wymienionych świadczeń dodatkowych wskazano na "inne niezbędne wynikające z potrzeb Budynku (np. maty wejściowe, dekoracje itp.)". Niniejsze potwierdza twierdzenie Organu, że świadczenia dodatkowe, o których mowa w załączniku nr 5 do umowy nie są nabywane przez Parlament celem wykorzystania do własnych celów służbowych lecz dotyczą Budynku, w którym znajduje się wynajmowany przez Parlament lokal.

W konsekwencji Wnioskodawca sprzedaż na rzecz Parlamentu Europejskiego usług najmu oraz świadczeń dodatkowych określonych w art. 12.2 umowy, na podstawie § 8 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, powinien opodatkować preferencyjną stawką podatku w wysokości 0%. Natomiast sprzedaż świadczeń dodatkowych określonych w załączniku nr 5 do umowy stawką podatku w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Jednocześnie nie można zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, że nie będzie miał on prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z zakupu przez Wnioskodawcę towarów i usług, które są związane ze sprzedażą na rzecz Parlamentu Europejskiego.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zatem przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wskazano wyżej sprzedaż na rzecz Parlamentu Europejskiego Wnioskodawca powinien opodatkować w zakresie usług najmu oraz świadczeń dodatkowych określonych w art. 12.2 umowy preferencyjną stawką podatku w wysokości 0%. Natomiast w zakresie świadczeń dodatkowych określonych w załączniku nr 5 do umowy stawką podatku w wysokości 23%. Sprzedaż opodatkowana stawką 0% pozostaje sprzedażą opodatkowaną, pomimo braku faktycznego obciążenia fiskalnego.

Zatem Wnioskodawca będzie miał, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z zakupu przez Wnioskodawcę towarów i usług, które są związane ze sprzedażą na rzecz Parlamentu Europejskiego.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań 1-3 należy uznać za nieprawidłowe. Jednocześnie z uwagi, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z zakupu przez Wnioskodawcę towarów i usług, które są związane ze sprzedażą na rzecz Parlamentu Europejskiego udzielanie odpowiedzi na pytanie 4 stało się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.