IPPP3/4512-441/16-2/ISZ - VAT w zakresie opodatkowania wydania Kart Podarunkowych oraz ustalenia miejsca opodatkowania usług polegających na zapewnieniu poprawnego funkcjonowania systemu kart podarunkowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2016 r. (data wpływu 16 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wydania Kart Podarunkowych oraz ustalenia miejsca opodatkowania usług polegających na zapewnieniu poprawnego funkcjonowania systemu kart podarunkowych - jest prawidłowe.

W dniu 16 czerwca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wydania Kart Podarunkowych oraz ustalenia miejsca opodatkowania usług polegających na zapewnieniu poprawnego funkcjonowania systemu kart podarunkowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

C. sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) wchodzi w skład międzynarodowej grupy C. zajmującej się sprzedażą odzieży (dalej: Grupa). Sprzedaż odbywa się poprzez należące do Spółki sieci sklepów: C. oraz I., zlokalizowane m.in. w galeriach handlowych na terenie Polski, a także za pośrednictwem indywidualnych franczyzobiorców (dalej: Franczyzobiorcy). Spółka prowadzi działalność na terytorium Polski i jest zarejestrowanym w Polsce podatnikiem VAT czynnym. Sprzedaż dla osób fizycznych ewidencjonowana jest przez Spółkę za pomocą urządzeń fiskalnych.

W ramach prowadzonej działalności, w celu podwyższenia atrakcyjności oferty, Spółka zamierza wprowadzić sprzedaż bonów towarowych na okaziciela, wydawanych w formie kart podarunkowych, o cechach bonów towarowych czy voucherów (dalej: Karty Podarunkowe lub Karty). Tego rodzaju karty są powszechnie stosowane w branży odzieżowej, ponieważ umożliwiają obdarowanemu wybór dowolnych towarów (o wartości odpowiadającej wartości nominalnej danej Karty) zgodnie z zapotrzebowaniem i upodobaniami. Dzięki takiemu systemowi zwiększa się sprzedaż towarów danej marki, gdyż o ile kupujący mogliby mieć problem z wyborem konkretnego prezentu i w konsekwencji mogliby zrezygnować z zakupów w danym sklepie, o tyle forma Karty Podarunkowej z jednej strony stanowi powszechnie akceptowalną formę, a z drugiej - wybór konkretnych towarów jest pozostawiany obdarowanemu. Karty pełnią też funkcję reklamową czy marketingową m.in. z uwagi na umieszczenie na nich logo sklepu.

Zgodnie z Programem Kart Podarunkowych (dalej: Program), Karty uprawniają ich posiadaczy do zakupu towarów oferowanych w salonach C. oraz I. znajdujących się na terytorium Polski oraz Włoch (z wyłączeniem salonów nieobjętych Programem) w terminie do trzech lat od daty wydania Karty w kwocie nieprzekraczającej kwoty, za którą Karta została nabyta. Karty mogą być wykorzystywane jedynie w ramach sieci salonów, w której zostały nabyte, tj. przykładowo Karty zakupione w sklepie C. nie mogą być wykorzystane w sklepie I. Karty są dokumentami na okaziciela, tzn. kupujący mogą podarować je dowolnej osobie, która następnie będzie mogła je zrealizować w wybranym sklepie uczestniczącym w Programie. Wartość nominalna Kart jest zróżnicowana, zaś jej wysokość każdorazowo jest przedstawiona na Karcie.

Karta może zostać zastosowana zarówno przy pojedynczej, jak i przy kilku transakcjach, aż do momentu wykorzystania dostępnej na niej wartości środków. Jeżeli wartość transakcji przewyższa pozostałą do wykorzystania wartość Karty, jej okaziciel zobowiązany jest do wyrównania powstałej różnicy za pomocą innej formy płatności (np. za pomocą gotówki). Jednocześnie, w sytuacji w której wykorzystano wartość nominalną Kart w niepełnej wysokości, nie ma możliwości uzyskania zwrotu pozostałej części w formie pieniężnej. W takiej sytuacji pozostała na Karcie wartość może być wykorzystana przy innej transakcji aż do czasu upływu terminu ważności Karty.

Należy również wskazać, iż zgodnie z Programem wydane Karty nie podlegają zwrotowi. Do zwrotu nie uprawnia w szczególności okoliczność zniszczenia lub zgubienia Karty przez jej posiadacza. W praktyce może więc dochodzić do sytuacji, w których, pomimo otrzymania środków pieniężnych przez Spółkę, nie dojdzie do wykorzystania Karty Podarunkowej i sprzedaży towarów.

W momencie sprzedaży Karty nie ma możliwości określenia, które towary zostaną nabyte przy jej wykorzystaniu oraz w jakiej dacie oraz ilości. Z tego powodu zgodnie z Programem sprzedaż Karty powinna być dokumentowana za pomocą niefiskalnego wydruku, stanowiącego potwierdzenie dokonania wpłaty środków pieniężnych, niestanowiącego paragonu fiskalnego ani faktury VAT (wartość nominalna Karty jest wartością brutto). Nabycie poszczególnych towarów przy wykorzystaniu danej Karty powinno być z kolei potwierdzane za pomocą dokumentu fiskalnego.

Sprzedaż Kart Podarunkowych prowadzona będzie w salonach należących do sieci sklepów Spółki, także tych prowadzonych za pośrednictwem Franczyzobiorców w Polsce. Wydawanie Kart klientom przez Franczyzobiorców będzie uwarunkowane uprzednim przystąpieniem przez nich do Programu na podstawie odpowiedniej umowy ze Spółką (dalej: Umowa), określającej zasady współpracy.

Podstawowe założenia współpracy pomiędzy Franczyzobiorcą który przystąpi do Programu, a Spółką będą następujące:

1. Franczyzobiorca wydający Kartę jest zobligowany do przekazania otrzymanej od klienta kwoty pieniężnej (odpowiadającej wartości nominalnej danej Karty Podarunkowej) na rzecz Spółki.

2. W sytuacji, w której dojdzie do wykorzystania Karty przez klienta w jednym z salonów należących do Franczyzobiorcy, Spółka jest zobligowana do przekazania na rzecz Franczyzobiorcy kwoty odpowiadającej wartości transakcji dokonanej za pomocą Karty Podarunkowej.

3. Ponadto, jeżeli w wyniku powyższych działań powstałyby wzajemne wierzytelności pomiędzy Spółką a danym Franczyzobiorcą ich uregulowanie może nastąpić w formie potrącenia.

4. Umowa przewiduje także dodatkowe rozliczenia pomiędzy Spółką i Franczyzobiorcą z tytułu sprzedaży bądź realizacji Karty podarunkowej (prowizje):

* Franczyzobiorca otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 20% wartości nominalnej Karty wydanej w jego salonie, związane m.in. z zapewnieniem dostępności Kart, ich promowaniem w sklepach oraz organizacją sprzedaży a także przeprowadzaniem rozliczeń ze Spółką zgodnie z Programem.

* Spółka otrzymuje z kolei od Franczyzobiorcy wynagrodzenie w wysokości 20% wartości Karty wykorzystanej przez klienta w salonie Franczyzobiorcy, związane z obsługą Programu przez Wnioskodawcę, w tym w szczególności z zapewnieniem przez niego poprawnego funkcjonowania systemu Kart Podarunkowych. W sytuacji, w której Karta nie zostałaby wykorzystana w wyniku np. upływu jej terminu ważności, Franczyzobiorcy biorący udział w Programie nie zostaną zobowiązani do uiszczenia żadnych prowizji na rzecz Spółki.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że Karty Podarunkowe sprzedawane na terytorium Polski mogą być realizowane również na terenie Włoch, przy czym nie jest możliwa odwrotna sytuacja, tj. realizacja w Polsce Karty wydanej we Włoszech. W przypadku realizacji Karty wydanej w Polsce (przez własną placówkę Spółki jak i przez Franczyzobiorcą) w jednym z salonów znajdujących się we Włoszech, prowizja z tytułu realizacji Karty w wysokości 20% wartości zrealizowanej Karty Podarunkowej będzie płatna na rzecz Spółki przez włoskiego operatora Kart Podarunkowych, tj. C. SpA z siedzibą we Włoszech. Prowizja stanowi wynagrodzenie za świadczenie usług przez Spółkę na rzecz C. SpA, polegających m.in. na zapewnieniu poprawnego funkcjonowania systemu kart podarunkowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w zakresie podatku od towarów i usług:

1. Czy w momencie odpłatnego wydania Karty Podarunkowej przez Spółkę lub Franczyzobiorcę i otrzymania z tego tytułu określonej kwoty pieniędzy, po stronie Spółki powstaje obowiązek podatkowy na gruncie przepisów ustawy o VAT, w szczególności, czy sprzedaż Kart Podarunkowych jest dostawą towaru lub świadczeniem usług w rozumieniu ustawy o VAT?

2. Czy czynności obsługi Karty Podarunkowej zakupionej w Polsce przez klienta, zrealizowane następnie w sklepie we Włoszech i związane z tym otrzymanie prowizji w wysokości 20% wartości zrealizowanej Karty Podarunkowej przekazywanej przez C. SpA z siedzibą we Włoszech na rzecz Spółki, podlegają w Polsce opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w momencie odpłatnego wydania Karty Podarunkowej i otrzymania z tego tytułu określonej kwoty pieniędzy nie powstaje po stronie Spółki obowiązek podatkowy na gruncie przepisów ustawy o VAT, ponieważ sprzedaż kart podarunkowych nie mieści się w katalogu czynności opodatkowanych, gdyż nie spełnia przesłanek definicji dostawy towarów ani świadczenia usług.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności obsługi Karty Podarunkowej zakupionej w Polsce, zrealizowanej następnie w sklepie we Włoszech i związane z tym otrzymanie prowizji w wysokości 20% wartości zrealizowanej Karty Podarunkowej przekazywanej przez C. SpA z siedzibą we Włoszech na rzecz Spółki, nie podlegają w Polsce opodatkowaniu podatkiem VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlegają m in. odpłatna dostawa towarów odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 przywołanej ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W rezultacie, w myśl wskazanych regulacji, przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o VAT zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7 ustawy. Wymaga jednak podkreślenia, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni jego odbiorca odnoszący korzyść związaną z tym świadczeniem.

W związku z tym, uzasadnione jest stwierdzenie, iż czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W konsekwencji, należy stwierdzić, iż generalnie - poza wyjątkami wskazanymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT - opodatkowaniu VAT podlegają czynności odpłatne.

Jak wynika z treści art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Należy również wskazać, iż zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje co do zasady z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ustawowych wyjątków.

Jednocześnie, stosownie do art. 19a ust. 8 przywołanej regulacji, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje, co do zasady, z chwilą jej otrzymania w odniesieniu, do otrzymanej kwoty.

Ponadto, zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Należy przy tym zauważyć, iż zgodnie z ust. 3a pkt 1 przywołanego artykułu, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Wymaga podkreślenia, iż ustawa o VAT nie zawiera definicji pojęcia karty podarunkowej (bonu towarowego, voucheru), stanowiącej dokument uprawniający do odbioru towarów o wartości tożsamej z jego wartością nominalną. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Karta Podarunkowa, o której mowa w opisie zdarzenia przyszłego, stanowi jedynie formę zastępczą dla środków pieniężnych, za które zwyczajowo nabywa się towary, zaś jej wydanie następuje w zamian za dokonanie wpłaty środków pieniężnych w odpowiedniej wysokości przez klienta na rzecz Spółki. W rezultacie, w szczególności ze względu na fakt, że Karta Podarunkowa stanowi jedynie znak legitymacyjny i dowód uprawniający jego posiadacza do nabycia towarów, nie można utożsamiać czynności jej sprzedaży z dostawą towarów, podlegającą opodatkowaniu VAT.

Jednocześnie, brak jest podstaw do stwierdzenia, aby wydanie Karty Podarunkowej mieściło się w definicji usługi w rozumieniu ustawy o VAT. W szczególności, wpłaty środków pieniężnych przez klienta na rzecz Wnioskodawcy, a w konsekwencji wydania Karty Podarunkowej, nie można uznać za świadczenie usług za odpłatnością. Jak bowiem wynika z opisu zdarzenia przyszłego, cała wartość nominalna Karty (tekst jedn.: cena zakupu Karty) może być przez obdarowanego wykorzystana w przyszłości na zakupy w sieci sklepów Wnioskodawcy, nie występuje zatem żadna odpłatność za wydanie Karty jako nośnika stanowiącego formę zastępczą dla pieniądza.

Należy również zauważyć, iż ustawodawca nie przewidział w treści ustawy o VAT definicji zaliczki ani przedpłaty. Zgodnie z powszechnie przyjętym rozumieniem powyższych pojęć, za zaliczkę lub przedpłatę należy rozumieć wpłatę z góry określonej sumy pieniędzy stanowiącej część ceny towaru w celu uzyskania gwarancji jego zakupu w późniejszym, określonym terminie. Innymi słowy, zaliczka oraz przedpłata wpłacana jest na poczet przyszłej dostawy towarów (lub przyszłego wykonania usługi) lub przed momentem faktycznej dostawy (lub wykonania usługi). W konsekwencji, zaliczka, jak również przedpłata, jako zapłata na poczet przyszłej należności musi być powiązana z konkretną transakcją.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, w momencie sprzedaży Karty Podarunkowej nie ma możliwości określenia, które towary zostaną nabyte przy jej wykorzystaniu oraz w jakiej dacie oraz ilości to nastąpi, a zatem wpłata związana z jej wydaniem nie będzie stanowić zaliczki ani przedpłaty na gruncie ustawy o VAT.

Resumując, należy stwierdzić, że czynność sprzedaży przez Wnioskodawcę Kart Podarunkowych nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu VAT, w szczególności nie jest dostawą towaru ani świadczeniem usługi w rozumieniu ustawy o VAT. W konsekwencji w momencie odpłatnego wydania Karty Podarunkowej przez Spółkę lub Franczyzobiorcę i otrzymania z tego tytułu od klienta określonej kwoty pieniędzy nie powstanie po stronie Spółki obowiązek podatkowy na gruncie ustawy o VAT.

Należy dodatkowo wskazać, iż dopiero wykorzystanie Karty Podarunkowej poprzez fizyczne nabycie za jej pomocą towaru przez klienta, będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. Podstawą opodatkowania będzie wartość towaru wyrażona w cenie. Oznacza to, że jedynie w momencie wydania towaru przez Spółkę wystąpi obowiązek zaewidencjonowania transakcji za pomocą kasy rejestrującej oraz wydania paragonu fiskalnego nabywcy. W takiej sytuacji powinna zostać zaewidencjonowana faktyczna kwota poniesiona na nabycie towaru (z uwzględnieniem ewentualnej dopłaty za towar, którego wartość będzie przewyższała dostępną wartość realizowanej Karty Podarunkowej).

Wnioskodawca wskazuje, że stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w dotychczasowej linii interpretacyjnej organów podatkowych, przykładowo w:

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 26 stycznia 2016 r., sygn. IPTPP3/4512-545/15-2/MWj;

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 9 października 2015 r., sygn. ILPP2/4512-1 -547/15-2/AK;

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 22 września 2015 r., sygn. IBPP2/4512-602/15/IK;

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 1 czerwca 2015 r., sygn. IPPP1/4512-460/15-2/AW;

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 25 lutego 2015 r., sygn. IBPP3/443-1385/14/KG.

Ad. 2

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niestanowiące dostawy towarów.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla właściwego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, ponieważ jedynie świadczenie usług na terytorium Polski będzie podlegać tu opodatkowaniu.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, w przypadku realizacji Karty wydanej w Polsce (przez własną placówkę Spółki jak i przez Franczyzobiorcą) w jednym z salonów znajdujących się we Włoszech, prowizja z tytułu realizacji Karty w wysokości 20% wartości zrealizowanej Karty Podarunkowej będzie płatna na rzecz Spółki przez włoskiego operatora Kart Podarunkowych, tj. C. SpA. Prowizja stanowi wynagrodzenie za świadczenie usług przez Spółkę na rzecz C. SpA, polegających m.in. na zapewnieniu poprawnego funkcjonowania systemu kart podarunkowych.

W myśl art. 28a pkt 1 ustawy o VAT, na potrzeby określania miejsca świadczenia usług przez podatnika rozumie się podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6 ustawy, osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.

Jednocześnie, jak wynika z treści art. 28b ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem wyjątków ustawowych. W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z powyższych regulacji wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

W związku z faktem, że dla usług związanych z zapewnieniem prawidłowego funkcjonowania Programu Kart Podarunkowych ustawodawca nie przewidział szczególnego miejsca świadczenia, przy określaniu tego miejsca znajdzie zastosowanie zasada ogólna, zgodnie z którą miejsce świadczenia - a tym samym opodatkowania usługi - powiązane jest z miejscem jej odbioru.

Odnosząc przedstawione zdarzenie przyszłe do powołanych w sprawie przepisów prawa, stwierdzić należy, że opisane usługi operatora świadczone przez Spółkę na rzecz podatnika w myśl ustawy o VAT, mającego siedzibę we Włoszech, będą opodatkowane zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy w miejscu siedziby usługobiorcy, tj. we Włoszech.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, iż czynności obsługi Karty Podarunkowej zakupionej w Polsce, zrealizowanej następnie w sklepie we Włoszech i związane z tym otrzymanie prowizji w wysokości 20% wartości zrealizowanej Karty Podarunkowej przekazywanej przez C. SpA siedzibą we Włoszech na rzecz Spółki, nie będą podlegały w Polsce opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy zauważyć, że z dniem 25 maja 2016 r. został ogłoszony tekst jednolity ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710).

Ponadto art. 28b ust. 1 i ust. 2 ustawy brzmi: "Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej".

Niemniej jednak niniejsze nie wpływa na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W związku z tym, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług w części dotyczącej opodatkowania wydania Kart Podarunkowych oraz ustalenia miejsca opodatkowania usług polegających na zapewnieniu poprawnego funkcjonowania systemu kart podarunkowych. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcie naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy). Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.