IPPP3/4512-370/16-2/JŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2016 r. (data wpływu 20 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczania faktur przez przedstawicielstwo w Polsce firmy zagranicznej oraz wskazywania danych identyfikacyjnych na fakturach w związku z nabywaniem przez przedstawicielstwo towarów i usług - jest prawidłowe.

W dniu 20 maja 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczania faktur przez przedstawicielstwo w Polsce firmy zagranicznej oraz wskazywania danych identyfikacyjnych na fakturach w związku z nabywaniem przez przedstawicielstwo towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

1. Zaistniałe zdarzenie faktyczne:

Przedstawicielstwo w Polsce firmy mającej siedzibę w Austrii, prowadzi oddzielną księgowość w języku polskim.

Zgodnie z ustawą z dnia 2 lipca 2004 r., o swobodzie działalności gospodarczej, zakres działań przedstawicielstwa obejmuje promocję i reklamę towarów firmy z Austrii.

W związku z powyższym, iż Przedstawicielstwo nie prowadzi działalności gospodarczej, nie podlega pod ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. oraz ustawę z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Przedstawicielstwo w zakresie prowadzenia spraw księgowych współpracuje z firmą zewnętrzną. Biuro rachunkowe, świadczy miesięczne usługi rachunkowo - księgowe oraz kadrowo - płacowe na rzecz Przedstawicielstwa. Między innymi usługi z zakresu ewidencji dokumentów księgowych, rozliczeń księgowych, rozliczeń pracowniczych, rozliczeń kadrowo - płacowych, sporządzania sprawozdań finansowych oraz innych usług w celu zapewnienia prawidłowych rozliczeń w Urzędzie Skarbowym i w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznym spraw Przedstawicielstwa.

Umowa na usługi, została podpisana z właścicielem firmą E. Przedstawicielstwo w Polsce, podatnikiem podatku od wartości dodanej dla usług księgowo-rachunkowo-płacowo-kadrowych świadczonych na rzecz przedstawicielstwa w Polsce.

Zgodnie z umową, Biuro rachunkowe, wystawia, co miesiąc, faktury ze stawką VAT nie podlegającą opodatkowaniu w myśl art. 28b Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Przedstawicielstwo opłaca i księguje wystawione faktury w księgach podatkowych, nie rozliczając odwrotnego obciążenia.

2. Zaistniałe zdarzenie faktyczne:

W związku z zatrudnieniem pracowników w charakterze przedstawicieli, firma R. z siedzibą w Austrii, zawarła umowę z Polską firmą na wynajem i serwis samochodów osobowych. Samochody służą, jako narzędzie do pracy przedstawicieli handlowych. Umowa na wynajem samochodów została podpisana z firmą E. Samochody zostały przekazane do użytku, imiennie dla poszczególnych pracowników Przedstawicielstwa w Polsce. Przekazanie samochodów odbyło się na terenie Polski. Okres wynajmu samochodów wynosi minimum 36 miesięcy dla poszczególnych samochodów.

Na podstawie umowy wynajmu i umowy serwisowej, wynajmujący miesięcznie obciąża firmę R. za usługę wynajmu i opłaty serwisowe z zastosowaniem procedury odwrotnego obciążenia, zgodnie z art. 28j Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zgodnie z umową, Wynajmujący, wystawia, co miesiąc, fakturę ze stawką VAT niepodlegającą opodatkowaniu w Polsce z adnotacją odwrotne obciążenie.

W związku z powyższym Przedstawicielstwo, nie rozlicza zaksięgowanych faktur wystawianych w myśl procedury odwrotnego obciążenia, zgodnie z art. 28j ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. Zakres działań Przedstawicielstwa w Polsce obejmuję wyłącznie promocję i reklamę towarów firmy R. z siedzibą w Austrii.

Przedstawicielstwo w Polsce, opłaca i księguje otrzymane faktury do ksiąg podatkowych ale nie rozlicza podatku od towarów i usług z zastosowaniem procedury odwrotnego obciążenia od niniejszych transakcji.

3. Zaistniałe zdarzenie faktyczne:

Firma R. Sp. z o.o. Przedstawicielstwo w Polsce, nie jest zarejestrowana dla potrzeb rozliczania w Polsce podatku od towarów i usług, oraz nie rozlicza podatku dochodowego od osób prawnych. Jest zarejestrowana przez Ministra Gospodarki, jako przedstawicielstwo zagranicznego przedsiębiorcy. Została wpisana do Rejestru Przedstawicielstw Przedsiębiorstw Zagranicznych. Funkcjonuje na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Zakres działania Przedstawicielstwa, zgodnie z art. 93 tej ustawy, ogranicza się tylko do działalności w zakresie reklamy i promocji przedsiębiorcy zagranicznego.

R. Sp. z o.o. Przedstawicielstwo w Polsce, nie sprzedaje towarów firmy R. z siedzibą w Austrii. Sprzedaż towarów odbywa się pomiędzy R. a odbiorcami w Polsce.

W związku z powyższym, R. Sp. z o.o. Przedstawicielstwo w Polsce nabywa towary i usługi do realizacji zadań wchodzących w zakres jego działań oraz nabywa towary i usługi związane z utrzymaniem biura na terytorium kraju. Dla potrzeb nabywania towarów i usług, gdzie miejsce świadczenia usług znajduje się na terytorium Polski, poza terytorium Polski oraz dla nabywania usług dla których miejsce nabywania nie będzie znajdować się na terytorium kraju, w myśl przepisów podatkowych, Przedstawicielstwo podaje następujące dane:

* R. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Przedstawicielstwo w Polsce

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Przedstawicielstwo w Polsce, prawidłowo rozlicza/księguje faktury za usługi księgowe i kadrowo-płacowe?

2. Czy Przedstawicielstwo w Polsce, prawidłowo rozlicza/księguje faktury za usługi wynajmu samochodów i opłaty serwisowe?

3. Czy Przedstawicielstwo w Polsce powinno rozliczać faktury za usługi księgowe i kadrowo-płacowe oraz usługi wynajmu samochodów i opłaty serwisowe zgodnie z procedurą odwrotnego obciążenia w myśl ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.?

4. Czy Wnioskodawca w związku z nabywaniem towarów i usług związanych z utrzymaniem biura i prowadzeniem zadań na terenie kraju, podaje prawidłowe dane identyfikacyjne, kontrahentom do wystawianych faktur?

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Własne stanowisko:

Wnioskodawca uważa, iż prawidłowo księguje faktury za usługi księgowe i kadrowo-płacowe, w księgach podatkowych, ponieważ usługi świadczone są bezpośrednio na rzecz Przedstawicielstwa w Polsce.

R. Sp. z o.o. Przedstawicielstwo w Polsce nie jest podatnikiem zgodnie z Ustawą z dnia 15 lutego 1992 o podatku dochodowym od osób prawnych, nie prowadzi działalności gospodarczej zgodnie z ustawą dnia 2 lipiec 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej oraz zgodnie Ustawą z 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym Przedstawicielstwo, nie rozlicza zaksięgowanych faktur wystawianych w myśl procedury odwrotnego obciążenia zgodnie z art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. Zakres działań Przedstawicielstwa w Polsce obejmuje wyłącznie promocję i reklamę towarów firmy R. z siedzibą w Austrii.

2. Własne stanowisko:

Wnioskodawca uważa, iż prawidłowo księguje faktury na wynajem samochodów i opłaty serwisowe, ponieważ usługi świadczone są bezpośrednio na rzecz Przedstawicielstwa w Polsce.

R. Sp. z o.o. Przedstawicielstw w Polsce, nie jest podatnikiem zgodnie z ustawą z dnia 15 lutego 1992 o podatku dochodowym od osób prawnych, nie prowadzi działalności gospodarczej, zgodnie z ustawą dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej oraz zgodnie z ustawą z 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym Przedstawicielstwo, nie rozlicza zaksięgowanych faktur wystawianych w myśl procedury odwrotnego obciążenia zgodnie z art. 28j ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. Zakres działań Przedstawicielstwa w Polsce obejmuje wyłącznie promocję i reklamę towarów firmy R. z siedzibą w Austrii.

3. Własne stanowisko:

Przedstawicielstwo uważa, iż w celu nabywania towarów i usług do celów utrzymywania biura i realizowania zadań wyznaczonych przez spółkę, powinien podawać poniższe dane:

* R. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Przedstawicielstwo w Polsce

Powyższe wynika z faktu, iż R. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Przedstawicielstwo w Polsce, nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w myśl ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.

Nie prowadzi działalności gospodarczej zgodnie z ustawą z dnia 2 lipiec 2004 o swobodzie działalności gospodarczej oraz nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług z ustawą z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług.

Powyższą zasadę potwierdza art. 106e zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem podlegają:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, Przedstawicielstwo w Polsce firmy mającej siedzibę w Austrii, prowadzi oddzielną księgowość w języku polskim. Zakres działań Przedstawicielstwa obejmuje promocję i reklamę towarów firmy z Austrii.

W związku z powyższym, że Przedstawicielstwo nie prowadzi działalności gospodarczej, nie podlega pod ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawę o podatku od towarów i usług, Przedstawicielstwo w zakresie prowadzenia spraw księgowych współpracuje z firmą zewnętrzną. Biuro rachunkowe, świadczy miesięczne usługi rachunkowo-księgowe oraz kadrowo-płacowe na rzecz przedstawicielstwa. Między innymi usługi z zakresu ewidencji dokumentów księgowych, rozliczeń księgowych, rozliczeń pracowniczych, rozliczeń kadrowo - płacowych, sporządzania sprawozdań finansowych oraz innych usług w celu zapewnienia prawidłowych rozliczeń w Urzędzie Skarbowym i Zakładzie Ubezpieczeń Społecznym spraw Przedstawicielstwa.

Umowa na usługi, została podpisana z właścicielem, firmą E. Przedstawicielstwo w Polsce, podatnikiem podatku od wartości dodanej dla usług księgowo-rachunkowo-płacowo-kadrowych świadczonych na rzecz Przedstawicielstwa w Polsce.

Zgodnie z umową, Biuro rachunkowe wystawia co miesiąc faktury ze stawką VAT niepodlegającą opodatkowaniu w Polsce, z procedurą odwrotnego obciążenia w myśl art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług. Przedstawicielstwo opłaca i księguje wystawione faktury w księgach podatkowych, nie rozliczając odwrotnego obciążenia.

W związku z zatrudnieniem pracowników w charakterze przedstawicieli, firma R. z siedzibą w Austrii, zawarła umowę z Polską firmą na wynajem i serwis samochodów osobowych. Samochody służą, jako narzędzie do pracy przedstawicieli handlowych. Umowa na wynajem samochodów została podpisana z firmą E. Samochody zostały przekazane do użytku, imiennie dla poszczególnych pracowników Przedstawicielstwa w Polsce. Przekazanie samochodów odbyło się na terenie Polski. Okres wynajmu samochodów wynosi minimum 36 miesięcy dla poszczególnych samochodów.

Na podstawie umowy wynajmu i umowy serwisowej, wynajmujący miesięcznie obciąża firmę R. za usługę wynajmu i opłaty serwisowe z zastosowaniem procedury odwrotnego obciążenia, zgodnie z art. 28j ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z umową, Wynajmujący, wystawia, co miesiąc, fakturę ze stawką VAT niepodlegającą opodatkowaniu w Polsce z adnotacją odwrotne obciążenie.

W związku z powyższym Przedstawicielstwo, nie rozlicza zaksięgowanych faktur wystawianych w myśl procedury odwrotnego obciążenia, zgodnie z art. 28j ustawy o podatku od towarów i usług. Zakres działań Przedstawicielstwa w Polsce obejmuje wyłącznie promocję i reklamę towarów firmy R.z siedzibą w Austrii.

Przedstawicielstwo w Polsce, opłaca i księguje otrzymane faktury do ksiąg podatkowych ale nie rozlicza podatku od towarów i usług z zastosowaniem procedury odwrotnego obciążenia od niniejszych transakcji.

Firma R. Sp. z o.o. Przedstawicielstwo w Polsce, nie jest zarejestrowana dla potrzeb rozliczania w Polsce podatku od towarów i usług, oraz nie rozlicza podatku dochodowego od osób prawnych. Jest zarejestrowana przez Ministra Gospodarki, jako przedstawicielstwo zagranicznego przedsiębiorcy. Została wpisana do Rejestru Przedstawicielstw Przedsiębiorstw Zagranicznych. Funkcjonuje na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Zakres działania Przedstawicielstwa, zgodnie z art. 93 tej ustawy, ogranicza się tylko do działalności w zakresie reklamy i promocji przedsiębiorcy zagranicznego.

R. Sp. z o.o. Przedstawicielstwo w Polsce, nie sprzedaje towarów firmy R. z siedzibą w Austrii. Sprzedaż towarów odbywa się pomiędzy R. a odbiorcami w Polsce.

W związku z powyższym, R. Sp. z o.o. Przedstawicielstwo w Polsce nabywa towary i usługi do realizacji zadań wchodzących w zakres jego działań oraz nabywa towary i usługi związane z utrzymaniem biura na terytorium kraju. Dla potrzeb nabywania towarów i usług, gdzie miejsce świadczenia usług znajduje się na terytorium Polski, poza terytorium Polski oraz dla nabywania usług dla których miejsce nabywania nie będzie znajdować się na terytorium kraju, w myśl przepisów podatkowych, Przedstawicielstwo podaje następujące dane:

* R. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Przedstawicielstwo w Polsce.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy Przedstawicielstwo w Polsce, prawidłowo rozlicza faktury za usługi księgowe i kadrowo-płacowe oraz faktury za usługi wynajmu samochodów i opłaty serwisowe, a także czy w myśl ustawy Przedstawicielstwo w Polsce powinno rozliczać faktury za usługi księgowe i kadrowo-płacowe oraz usługi wynajmu samochodów i opłaty serwisowe zgodnie z procedurą odwrotnego obciążenia.

Jak wynika z art. 93 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 584 z późn. zm.), przedsiębiorcy zagraniczni mogą tworzyć przedstawicielstwo z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polski, zwane dalej "przedstawicielstwami". Przepis ten zawiera ogólne uprawnienie dla przedsiębiorców zagranicznych w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, do otwierania oraz prowadzenia w Polsce przedstawicielstw.

Artykuł 94 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że zakres działania przedstawicielstwa może obejmować wyłącznie prowadzenie działalności w zakresie reklamy i promocji przedsiębiorcy zagranicznego.

Z kolei art. 95 ust. 1 ww. ustawy wskazuje, że przedstawicielstwo mogą utworzyć również osoby zagraniczne, powołane aktem właściwego organu kraju ich siedziby, do promocji gospodarki tego kraju, z tym że zakres działania takiego przedstawicielstwa może obejmować wyłącznie promocję i reklamę gospodarki tego kraju.

Treść art. 94 oraz art. 95 ust. 1 powołanej ustawy daje odpowiedź, jaki rodzaj działalności jest zastrzeżony dla przedstawicielstw zagranicznych osób utworzonych w Polsce. Działalność takiego przedstawicielstwa może dotyczyć wyłącznie promocji i reklamy przedsiębiorcy zagranicznego lub reklamy i reprezentacji gospodarki kraju osoby zagranicznej, a zatem nie jest działalnością gospodarczą i wobec tego przedstawicielstwo nie może zostać uznane za przedsiębiorcę. Co do zasady, przedstawicielstwa nie są tworzone do prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski przez zagranicznych przedsiębiorców w zakresie, w jakim ci przedsiębiorcy prowadzą działalność gospodarczą w państwie macierzystym. Tworzenie przedstawicielstw przez przedsiębiorców zagranicznych ma na celu zwrócenie uwagi klientów innego państwa na działalność gospodarczą przedsiębiorców zagranicznych. Taka promocja oraz reklama może jednak dotyczyć jedynie zakresu działalności gospodarczej prowadzonej przez macierzystego przedsiębiorcę. Natomiast w żadnym przypadku zakres działalności przedstawicielstwa nie może być szerszy niż reklama i promocja przedsiębiorcy zagranicznego, ponieważ gdyby przedstawicielstwo zamierzało prowadzić działalność wykraczającą poza te dziedziny, minister właściwy do spraw gospodarki ma obowiązek wydania decyzji administracyjnej odmawiającej wpisania go do rejestru przedstawicielstw.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy - na potrzeby stosowania rozdziału określającego miejsce świadczenia przy świadczeniu usług:

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Artykuł 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Na podstawie art. 28b ust. 2 ustawy, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Stosowanie do art. 28j ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług krótkoterminowego wynajmu środków transportu jest miejsce, w którym te środki transportu są faktycznie oddawane do dyspozycji usługobiorcy. Przez krótkoterminowy wynajem środków transportu, o którym mowa w ust. 1, rozumie się ciągłe posiadanie środka transportu lub korzystanie z niego przez okres nieprzekraczający 30 dni, a w przypadku jednostek pływających - przez okres nieprzekraczający 90 dni (art. 28j ust. 2 ustawy).

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji stałego miejsca prowadzenia działalności. Pojęcie to jest jednak pojęciem wspólnotowym (tekst jedn.: wynikającym z VI Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. oraz Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r.).

Od dnia 1 lipca 2011 r. przedmiotowe zagadnienie zostało uregulowane (zdefiniowane) w Rozporządzeniu Wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. U L Nr 77, str. 1). Zgodnie z art. 11 tego rozporządzenia:

1. Na użytek stosowania art. 44 dyrektywy 2006/112/WE "stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej" oznacza dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, o którym mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia - które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

2. Na użytek stosowania następujących artykułów stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej oznacza dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, o którym mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia - które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu świadczenie usług, które wykonuje:

3. Fakt posiadania numeru identyfikacyjnego VAT sam w sobie nie jest wystarczający, by uznać, że podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z części wstępnej (preambuły) - punkt (4) - wynika, że podstawowym celem niniejszego rozporządzenia jest zapewnienie jednolitego stosowania obecnego systemu VAT, poprzez określenie przepisów wykonawczych do dyrektywy 2006/112/WE, w szczególności w odniesieniu do podatników, dostawy towarów i świadczenia usług oraz miejsca transakcji podlegających opodatkowaniu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w art. 5 ust. 4 Traktatu o Unii Europejskiej, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu. Przyjęcie rozporządzenia, jako wiążącego i mającego bezpośrednie zastosowanie we wszystkich państwach członkowskich, w sposób najpełniejszy zapewnia jednolite stosowanie.

Natomiast w punkcie (14) stwierdzono, że aby zapewnić jednolite stosowanie zasad dotyczących miejsca dokonania transakcji podlegających opodatkowaniu, należy wyjaśnić pojęcia, takie jak: siedziba działalności gospodarczej podatnika, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, stałe miejsce zamieszkania oraz zwykłe miejsce pobytu. Stosowanie możliwie jak najbardziej precyzyjnych i obiektywnych kryteriów powinno ułatwić stosowanie tych pojęć w praktyce; należy przy tym uwzględniać orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości.

W odniesieniu zatem do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w tym zakresie (mającego wpływ na kształt ww. definicji stałego miejsca prowadzenia działalności określonej w rozporządzeniu 282/2011) zauważyć należy, że m.in. w wyroku w sprawie C-168/84 pomiędzy Günter Berkholz a Finanzamt Hamburg-Mitte-Altstadt (Niemcy) TSUE stwierdził, że "Artykuł 9 (1) Dyrektywy w zakresie miejsca powstania obowiązku podatkowego należy interpretować w taki sposób, aby (...) mogło być potraktowane jako stałe miejsce prowadzenia działalności w rozumieniu tego przepisu jedynie w przypadku, gdy w miejscu tym znajduje się na stałe zarówno personel, jak i urządzenia techniczne niezbędne do świadczenia tych usług (...)".

W orzeczeniu w sprawie C-190/95 pomiędzy ARO Lease BV a Inspecteur van de Belastingdienst Grote Ondernemingen te Amsterdam (Holandia) TSUE potwierdził, że nie można uznać, że usługi wykonywane są w innym miejscu niż główne miejsce prowadzenia działalności, chyba że miejsce to jest chociaż w minimalnym stopniu stałe w związku ze stałą obecnością personelu oraz środków technicznych niezbędnych do świadczenia usług.

W sprawie C-260/95 Commisioners of Customs and Excise przeciwko DFDS a/s TSUE stwierdził, że " (...) Ponadto niepodobna uznać że usługi są dostarczane w innym zakładzie niż miejsce, gdzie dostawca prowadzi działalność, chyba że zakład jest minimalnej wielkości, a zasoby kadrowe i techniczne niezbędne do świadczenia usług są stale obecne (Berkholz, paragraf 18)".

Warto tu także przytoczyć m.in. wyrok w sprawie C-231/94 pomiędzy Faaborg Gelting Linien A/S a Finanzamt Flensburg (Niemcy), w którym Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, że jedną z przesłanek stałego miejsca prowadzenia działalności jest określona minimalna skala działalności, tzn. w miejscu tym znajdują się zarówno środki rzeczowe, jak i personel, który samodzielnie może świadczyć określone czynności.

Podobne stanowisko zostało wyrażone w orzeczeniu w sprawie C-390/96 pomiędzy Lease Plan Luxembourg SA a Państwem Belgijskim.

Natomiast w wyroku C-73/06 z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie Planzer Luxembourg Sarl przeciwko Bundeszentralamt für Steuern, w którym podstawowym zagadnieniem było określenie pojęcia siedziby dla celów działalności gospodarczej w kontekście prawa do zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedziby na terytorium Unii Europejskiej, odnośnie stałego miejsca prowadzenia działalności należy przytoczyć pkt 54 orzeczenia, w myśl którego: "Zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa w dziedzinie podatku VAT pojęcie stałego przedsiębiorstwa wymaga minimalnej trwałości poprzez zgromadzenie stałych zasobów ludzkich i technicznych, koniecznych dla świadczenia określonych usług (zob. wyrok z dnia 4 lipca 1985 r. w sprawie 168/84 Berkholz, Rec. str. 2251, pkt 18; ww. wyrok w sprawie DFDS, pkt 20 oraz wyrok z dnia 17 lipca 1997 r. w sprawie C-190/95 ARO Lease, Rec. str. I-4383, pkt 15. Owa minimalna trwałość oznacza zatem wystarczający stopień trwałości oraz strukturę, która z punktu widzenia zasobów ludzkich i technicznych jest w stanie umożliwić świadczenie danych usług w sposób niezależny (zob. ww. wyrok w sprawie ARO Lease, pkt 16)".

Z uwagi na definicję stałego miejsca prowadzenia działalności wynikającą z rozporządzenia wykonawczego 282/2011, jak również utrwalone orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w powyższym zakresie (które jak wyżej stwierdzono było uwzględniane w formułowaniu przedmiotowej definicji), wymienić można kilka przesłanek, których zaistnienie powoduje, że można mówić o "stałym miejscu prowadzenia działalności". Jak wynika z samej nazwy "stały", to trwale związany z danym miejscem, nieprzenośny, niezmienny. Powyższe wskazuje, że stałe miejsce prowadzenia działalności charakteryzować się musi pewnym określonym stopniem zaangażowania, które pozwala na uznanie, że działalność prowadzona jest w tym miejscu nie w sposób przemijający, czy też okresowy. Konieczna jest zatem pewna określona minimalna skala działalności, która stanowi zewnętrzną oznakę, że działalność w tym miejscu prowadzona jest stale. Zaangażowanie, o którym mowa powinno również przybrać konkretny wymiar osobowo-rzeczowy. Innymi słowy dla uznania, że określone miejsce prowadzenia działalności ma charakter stały, konieczne jest istnienie w tym miejscu infrastruktury technicznej oraz personelu ludzkiego. Taka osobowo-rzeczowa struktura w stałym miejscu prowadzenia działalności powinna występować w sposób stały, tzn. powtarzalny i nieprzemijający.

Zatem, pojęcie miejsca stałego prowadzenia działalności, w ocenie tut. Organu, nie sposób rozpatrywać w oderwaniu od definicji działalności gospodarczej, o której mowa w cyt. art. 15 ust. 2 ustawy.

Z uwagi na wskazane w powołanym wyżej przepisie kryteria, stwierdzić należy, że podmiot posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium danego kraju, jeżeli przy wykorzystaniu na jego terytorium infrastruktury oraz personelu, w sposób zorganizowany oraz ciągły, prowadzi działalność, w ramach której dokonuje czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Przyjąć zatem należy, że infrastruktura techniczna i zaangażowanie osobowe musi pozostawać w ścisłym związku z dokonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jest Przedstawicielstwem firmy mającej siedzibę w Austrii. Umowa na usługi została podpisana z właścicielem, firmą E. Przedstawicielstwo w Polsce, podatnikiem podatku od wartości dodanej dla usług księgowo-rachunkowo-płacowo-kadrowych świadczonych na rzecz Przedstawicielstwa w Polsce. Ponadto, umowa na wynajem samochodów została podpisana z firmą E. Samochody zostały przekazane do użytku, imiennie dla poszczególnych pracowników Przedstawicielstwa w Polsce. Przekazanie samochodów odbyło się na terenie Polski. Okres wynajmu samochodów wynosi minimum 36 miesięcy dla poszczególnych samochodów. Jednocześnie - jak wskazuje Wnioskodawca - Przedstawicielstwo nie prowadzi działalności gospodarczej, zajmuje się promocją i reklamą towarów firmy z Austrii.

Z uwagi na treść opisu sprawy, należy stwierdzić, że Przedstawicielstwo w Polsce przedsiębiorstwa zagranicznego z Austrii, nie stanowi stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej przedsiębiorstwa zagranicznego na terytorium kraju. Przedstawicielstwo to nie prowadzi działalności gospodarczej, a tym samym nie dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które zostały wymienione w art. 5 ustawy. Zatem, w związku z zajmowaniem się jedynie reklamą i promocją towarów firmy z Austrii, Przedstawicielstwo nie może być uznane za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej przedstawicielstwa zagranicznego na terytorium kraju.

W konsekwencji, miejscem świadczenia usług księgowych i kadrowo-płacowych wykonywanych na rzecz Przedstawicielstwa w Polsce, do których ma zastosowanie art. 28b ust. 1 ustawy, w związku z tym, że Przedstawicielstwo nie stanowi stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej przedsiębiorstwa zagranicznego, jest terytorium państwa, w którym przedsiębiorstwo zagraniczne z Austrii ma siedzibę.

Natomiast, jak wskazano wyżej, zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 28j ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług krótkoterminowego wynajmu środków transportu jest miejsce, w którym te środki transportu są faktycznie oddawane do dyspozycji usługobiorcy. Przy czym, przez krótkoterminowy wynajem środków transportu, o którym mowa w ust. 1, rozumie się ciągłe posiadanie środka transportu lub korzystanie z niego przez okres nieprzekraczający 30 dni.

Wnioskodawca wskazał, że przekazanie samochodów odbyło się na terenie Polski, jednak okres wynajmu samochodów wynosi minimum 36 miesięcy dla poszczególnych samochodów. Tym samym, art. 28j ust. 1 ustawy, nie ma zastosowania w przedmiotowym przypadku, bowiem świadczenie na rzecz Przedstawicielstwa w Polsce nie stanowi definicji krótkoterminowego wynajmu środków transportu i nie odnosi się do usług serwisowych. W analizowanej sytuacji, miejsce świadczenia przedmiotowych usług należy określić zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy. W konsekwencji, miejscem świadczenia usług wynajmu samochodów dla poszczególnych pracowników Przedstawicielstwa w Polsce na okres minimum 36 miesięcy i usług serwisowych, do których ma zastosowanie art. 28b ust. 1 ustawy, w związku z tym, że Przedstawicielstwo nie stanowi stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej przedsiębiorstwa zagranicznego w Polsce, jest terytorium państwa, w którym przedsiębiorstwo zagraniczne z Austrii ma siedzibę.

W konsekwencji, odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy sformułowanych w pytaniu 1 - 3, należy stwierdzić, że Przedstawicielstwo w Polsce przedsiębiorstwa z Austrii, prawidłowo nie rozlicza zaksięgowanych faktur wystawianych za usługi księgowe i kadrowo-płacowe oraz za usługi wynajmu samochodów dla pracowników Przedstawicielstwa firmy zagranicznej i usługi serwisowe, według procedury odwrotnego obciążenia.

Mając na uwadze, że Wnioskodawca wywiódł prawidłowy skutek prawny co do sposobu rozliczenia faktur za usługi księgowe i kadrowo-płacowe oraz za usługi wynajmu samochodów dla pracowników Przedstawicielstwa firmy zagranicznej i usługi serwisowe, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również ustalenia czy Przedstawicielstwo, w związku z nabywaniem towarów i usług związanych z utrzymaniem biura i prowadzeniem zadań na terenie kraju, podaje prawidłowe dane identyfikacyjne, kontrahentom do wystawianych faktur.

W myśl art. 106a pkt 2 ustawy - przepisy rozdziału 1 "Faktury" stosuje się do dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:

Jak stanowi art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 1 - 18 ustawy - faktura powinna zawierać:

Z kolei w świetle art. 106e ust. 5 pkt 1 ustawy - faktura może nie zawierać w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. a - danych określonych w ust. 1 pkt 10 i 12-14.

W przedmiotowej sprawie, Przedstawicielstwo nie jest odrębnym od przedsiębiorstwa zagranicznego z siedzibą w Austrii podmiotem oraz nie stanowi stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej przedsiębiorstwa zagranicznego z siedzibą w Austrii na terytorium kraju.

Przedstawicielstwo w Polsce nabywa towary i usługi do realizacji zadań wchodzących w zakres jego działań oraz nabywa towary i usługi związane z utrzymaniem biura na terytorium kraju.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że w celu wykonywania działalności reklamowo - promocyjnej przez Przedstawicielstwo, na fakturach dokumentujących zakup towarów i usług, Wnioskodawca powinien posługiwać się numerem identyfikacji podatkowej Spółki z siedzibą w Austrii. Stąd też na fakturach dokumentujących zakup towarów i usług powinny znaleźć się - w pozycji dane nabywcy - dane Spółki z siedzibą w Austrii (przedsiębiorstwa zagranicznego). Powyższe nie wyklucza możliwości umieszczenia na fakturze również danych Przedstawicielstwa - jednak bez numeru NIP nadanego Wnioskodawcy. W konsekwencji, stosowana przez Wnioskodawcę praktyka, polegająca na podawaniu kontrahentom danych identyfikacyjnych na wystawianych fakturach w związku z nabywaniem towarów i usług związanych z utrzymaniem biura i prowadzeniem zadań na terenie kraju, tj. R. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Przedstawicielstwo w Polsce, jest prawidłowa.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego pytania nr 4 jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Zauważyć należy również, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, przedmiotowa interpretacja rozstrzyga jedynie w zakresie sposobu rozliczania faktur na podstawie przepisów z zakresu podatku od towarów i usług, natomiast nie potwierdza prawidłowości księgowania faktur na podstawie przepisów z zakresu rachunkowości.

Jednocześnie, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie informuje, że uwzględniając ilość stanów faktycznych opisanych we wniosku z dnia 14 maja 2016 r., Wnioskodawca powinien wnieść zgodnie z art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej, opłatę w wysokości 160 zł. W dniu 5 kwietnia 2016 r. Wnioskodawca dokonał wpłaty w wysokości 240 zł za wydanie interpretacji indywidualnej, a zatem kwota w wysokości 80 zł stanowi nadpłatę i zgodnie z art. 14f § 2a w zw. z art. 14f § 2b Ordynacji podatkowej, zostanie zwrócona na wskazany we wniosku numer rachunku bankowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.