IPPP3/4512-330/16-2/PC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2016 r. (data wpływu 2 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* rozpoznania i rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - jest prawidłowe,

* używania niemieckiego numeru VAT w odniesieniu do transakcji najmu maszyn - jest prawidłowe.

W dniu 2 maja 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania i rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, oraz używania niemieckiego numeru VAT w odniesieniu do transakcji najmu maszyn.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

A. GmbH (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest podmiotem mającym siedzibę na terenie Niemiec, utworzonym i funkcjonującym zgodnie z prawem niemieckim. Spółka planuje zakup maszyn od kontrahenta włoskiego. Maszyny zostaną przywiezione z Włoch do Polski. Następnie planowanym jest wynajęcie przez Spółkę maszyn do innej spółki niemieckiej (dalej: Spółka niemiecka). Prawdopodobnym jest również, iż Spółka niemiecka wynajmie (podnajmie) maszyn do spółki polskiej (dalej: Spółka polska).

Chronologia i schemat planowanych transakcji przedstawia się zatem następująco:

* zakup maszyn od kontrahenta włoskiego i ich przywóz z Włoch do Polski przez sprzedawcę,

* najem maszyn przez Spółkę do Spółki niemieckiej,

* najem maszyn przez Spółkę niemiecką do Spółki polskiej.

Maszyny przed oddaniem ich w najem nie opuszczą terytorium Polski. Planowanym jest, iż w trakcie trwania umowy najmu będą się one znajdować na terenie kraju. Maszyny nie są nowymi środkami transportu.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT oraz VAT-UE, zarejestrowanym w Niemczech. Wnioskodawca nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności.

Kontrahent włoski oraz Spółka niemiecka, według wiedzy Wnioskodawcy, nie są podmiotami zarejestrowanymi w Polsce do VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do rejestracji do VAT w Polsce i rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w Polsce w związku z zakupem maszyn od kontrahenta włoskiego?

2. Czy Wnioskodawca może, w odniesieniu do transakcji najmu maszyn (znajdujących się w Polsce) do Spółki niemieckiej, posługiwać się swoim niemieckim numerem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1 Będzie on zobowiązany do rejestracji do VAT w Polsce i rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w Polsce w związku z zakupem maszyn od kontrahenta włoskiego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Z kolei zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl ust. 2 powołanego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

Na podstawie treści przywołanych przepisów uznaje się, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru ma miejsce wówczas, gdy towar będący przedmiotem dostawy jest wysłany bądź przetransportowany z jednego państwa członkowskiego do drugiego państwa członkowskiego, po spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w danej transakcji.

Dla uznania danej transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy, oprócz przemieszczenia towarów pomiędzy dwoma państwami członkowskimi, muszą zostać spełnione również określone warunki. Mianowicie nabywca tych towarów musi być podatnikiem, o którym mowa w art. 15, a nabywane towary będą służyć jego działalności gospodarczej oraz dokonujący dostawy ww. towarów musi być podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Dla zaistnienia WNT wymagane jest istnienie dwóch stron transakcji: jeden podmiot nabywa towary rozpoznając u siebie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, natomiast druga strona dostarcza te towary dokonując wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Powszechnie wskazuje się zatem, iż potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

* po pierwsze podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; zatem na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa;

* po drugie po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym pozostaje bez znaczenia kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zatem transakcja może zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów pod warunkiem, że nabywcą tych towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15 lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem o którym mowa w art. 15, natomiast dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem o którym mowa w art. 15 lub podatnikiem podatku od wartości dodanej. W sytuacji gdy spełnione zostaną powyższe warunki - transakcję uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy. Podobnie stwierdzono w interpretacji indywidualnej z dnia 9 stycznia 2015 r. sygn. IPTPP2/443-711/14-4/JSZ, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, zgodnie z którą: "By można było mówić o obowiązku opodatkowania transakcji, jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wystąpić muszą następujące przesłanki:

* Nabycie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel,

* Wysłanie towarów na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa rozpoczęcia wysyłki lub transportu,

* Nabywcą towaru jest podatnik, o którym mowa w art. 15 lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika lub nabywcą jest osoba prawna niebędąca podatnikiem,

* Dokonującym dostawy towarów jest podatnik, o którym mowa powyżej."

Odnosząc powyższe uwagi do przedstawionej sytuacji, w ocenie Spółki bez wątpienia będziemy mieć do czynienia z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów (maszyn). Spółka (podatnik podatku od wartości dodanej) nabywa towar od innego podatnika podatku od wartości dodanej i towar ten jest przewożony z jednego kraju członkowskiego (Włochy) do innego kraju członkowskiego (Polska). Jednocześnie, z uwagi na fakt iż maszyny są dostarczane na terytorium Polski, transakcję należy uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy VAT.

W tym miejscu należy zauważyć, iż z art. 96 ustawy VAT wynika, iż podatnicy dokonujący czynności określonych w art. 5 ustawy VAT, są co do zasady zobowiązani do dokonania rejestracji do VAT w Polsce. Z kolei w przedstawionym przypadku będziemy mieć do czynienia z wewnątrzwspólnotowym nabyciem na terytorium kraju, o której to transakcji wprost mowa w art. 5 ustawy VAT. Z tego względu, w ocenie Wnioskodawcy, będzie on zobowiązany do dokonania rejestracji do VAT w Polsce oraz do rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (maszyn) w kraju.

Ad.2. W odniesieniu do transakcji najmu maszyn (znajdujących się w Polsce) do Spółki niemieckiej, może on posługiwać się swoim niemieckim numerem VAT.

Należy zauważyć, iż w przedstawionej sytuacji świadczącym usługę będzie Spółka - podmiot niemiecki nieposiadający w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności, lecz zarejestrowany na potrzeby VAT w Polsce (w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów). Spółka jest podatnikiem niemieckim, który będzie świadczył usługi na rzecz innego podatnika niemieckiego. Dla Spółki, transakcja najmu będzie jedną z wielu transakcji które będzie ona przeprowadzać w ramach prowadzonej działalności.

W ocenie Spółki sam fakt dokonania rejestracji w Polsce nie będzie automatycznie nakładał na Spółkę obowiązku stosowania polskiego numeru VAT w każdym przypadku. To iż Spółka będzie zobowiązana do rejestracji do VAT w Polsce w związku z planowanym WNT maszyn nie przesądza o tym, iż będzie miała obowiązek posługiwania się polskim numerem VAT w odniesieniu do wszelkich transakcji dotyczących przedmiotowych maszyn. Fakt przebywania maszyn w Polsce - z uwagi na regulacje art. 28b ustawy VAT i przeniesienia przy usługach obowiązku rozliczenia VAT na nabywcę - będzie pozostawał bez wpływu na konieczność stosowania przez Spółkę polskiego numeru VAT.

Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawcy, w ustawie VAT brak jest przepisów które nakładałyby na Wnioskodawcę obowiązek posługiwania się polskim numerem VAT w przypadku transakcji świadczenia usług polegającej na najmie rzeczy ruchomych, przeprowadzanej pomiędzy dwoma zagranicznymi podatnikami z krajów UE. Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy może on, w odniesieniu do transakcji najmu maszyn do Spółki niemieckiej, posługiwać się swoim niemieckim numerem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Jak stanowi art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez terytorium kraju - zgodnie z definicja zawarta w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W art. 7 ust. 1 ustawy postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W świetle art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

Na podstawie art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu - art. 25 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne: dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Czynność wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - co do zasady - wymaga istnienia dwóch stron transakcji: jeden podmiot nabywa towary rozpoznając u siebie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, natomiast druga strona dostarcza te towary dokonując wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, opodatkowaniu podlega czynność nabycia towarów. Należny z tytułu obrotu podatek rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów.

Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy zawsze lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej). Należy podkreślić, że niewłaściwe rozpoznanie przez kontrahenta zagranicznego jego dostawy, nie powoduje braku wystąpienia u polskiego nabywcy wewnątrzwspólnotowego nabycia. Podobnie - zadeklarowanie przez kontrahenta zagranicznego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie powoduje, że u polskiego nabywcy automatycznie dochodzi do wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy:

Przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się, jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł - art. 10 ust. 2 ustawy.

Należy wskazać, że transakcja możne zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów pod warunkiem, że nabywcą tych towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej tego podatnika, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa powyżej, natomiast dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej. W sytuacji, gdy spełnione zostaną powyższe warunki i nie wystąpią wskazane przesłanki wykluczające wystąpienie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - transakcje uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy.

Ponadto powołane wyżej regulacje zawarte w art. 9 i 10 ustawy oznaczają, że przemieszczenie towarów traktowane jest jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium Polski tylko wtedy, gdy następuje ono z terytorium innego państwa członkowskiego (rozpoczęcia wysyłki lub transportu) na terytorium kraju. Ponadto podmiot dokonujący dostawy musi być podatnikiem podatku od wartości dodanej, a nabywca podatnikiem podatku od towarów i usług lub osoba prawna niebędąca podatnikiem. Z kolei dostawa towarów, w wyniku której następuje nabycie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, musi odbywać się za wynagrodzeniem. Jednocześnie nie mogą zachodzić przesłanki wskazane w art. 10 ust. 1 ustawy.

Jednakże gdy status nabywcy powoduje, że nie występuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (brak opodatkowania po stronie nabywcy), następuje obciążenie podatkiem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w kraju wysyłki (dostawca opodatkowuje je w swoim kraju wg właściwej stawki).

Na podstawie art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Z uwagi na szczególne mechanizmy rządzące opodatkowaniem transakcji wewnątrzwspólnotowych, konieczne było wprowadzenie w prawie krajowym szczególnych przepisów dotyczących rejestrowania podmiotów uczestniczących w dokonywaniu tych transakcji, zasad nadawania im unikalnych numerów identyfikacyjnych oraz zasad i trybu identyfikowania podmiotów, które rozpoznają transakcje wewnątrzwspólnotowe.

Według art. 97 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Przy tym stosownie do art. 97 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się również do podatników w rozumieniu art. 15 innych niż wymienieni w ust. 1 i osób prawnych niebędących podatnikami w rozumieniu art. 15, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczyła kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, oraz tych, którzy zamierzają skorzystać z możliwości określonej w art. 10 ust. 6.

W świetle art. 97 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podmiot, który dokonał zawiadomienia zgodnie z ust. 1, jako podatnika VAT UE.

Zgodnie z art. 97 ust. 9 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego potwierdza zarejestrowanie podmiotu, o którym mowa w ust. 1-3, jako podatnika VAT UE.

Warunkiem opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w państwie nabywcy jest podanie przez niego numeru identyfikacyjnego, pod którym jest on zidentyfikowany w danym państwie. Stąd też obowiązek rejestracji w charakterze "podatników VAT UE", który umożliwić ma opodatkowanie przedmiotowych transakcji w państwie zamawiającego jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Na podstawie art. 97 ust. 10 ustawy, podmioty, o których mowa w ust. 1-3, zarejestrowane jako podatnicy VAT UE, które uzyskały potwierdzenie zgodnie z ust. 9, podając numer, pod którym są zidentyfikowane na potrzeby podatku, przy:

- są obowiązane do posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem PL.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca - A. GmbH jest podmiotem mającym siedzibę na terenie Niemiec, utworzonym i funkcjonującym zgodnie z prawem niemieckim. Spółka planuje zakup maszyn od kontrahenta włoskiego. Maszyny zostaną przywiezione z Włoch do Polski, a następnie planowane jest wynajęcie przez Wnioskodawcę maszyn do innej spółki niemieckiej. Prawdopodobnym jest również, iż Spółka niemiecka wynajmie (podnajmie) maszyny do spółki polskiej. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT oraz VAT-UE, zarejestrowanym w Niemczech. Ponadto Wnioskodawca nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności. Maszyny przed oddaniem ich w najem nie opuszczą terytorium Polski, ponadto w trakcie trwania umowy najmu będą się one znajdować na terenie kraju. Maszyny nie są nowymi środkami transportu. Kontrahent włoski oraz Spółka niemiecka, według wiedzy Wnioskodawcy, nie są podmiotami zarejestrowanymi w Polsce do VAT.

Na tle tak przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca powziął wątpliwości czy w związku z nabyciem maszyn od kontrahenta włoskiego będzie obowiązany do rejestracji do VAT w Polsce i rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w Polsce.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku wystąpi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów - maszyn. Wnioskodawca jako podatnik podatku od wartości dodanej nabywa towar od innego podatnika podatku od wartości dodanej i towar ten jest przewożony z jednego kraju członkowskiego (Włochy) do innego kraju członkowskiego (Polska). Jednocześnie, z uwagi na fakt iż maszyny następnie mają być wynajęte do innej spółki niemieckiej służyć będą działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Spełnione zatem zostały przesłanki dla uznania danej transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy.

Zatem skoro Wnioskodawca będzie dokonywał czynności określonej w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy VAT, tj. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, obowiązany będzie przed dniem dokonania tej czynności zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy do rejestracji do VAT w Polsce.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego należy uznać za prawidłowe.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca powziął również wątpliwości, czy w odniesieniu do transakcji najmu maszyn (znajdujących się w Polsce) do spółki niemieckiej, może posługiwać się swoim niemieckim numerem VAT.

Odnosząc się do kwestii numeru VAT (NIP) należy wskazać, iż nadanie podatnikom indywidualnego numeru identyfikacyjnego ma kluczowe znaczenie z punktu widzenia pozyskiwania oraz wymiany informacji dotyczących podatków oraz transakcji podlegających opodatkowaniu VAT. Numer ten ma szczególne znaczenie w przypadku dokonywania przez podatnika transakcji transgranicznych. Numer identyfikacji podatkowej stanowi informację dla kontrahentów, iż dany podmiot jest zarejestrowany jako podatnik w danym kraju. Podmiot posługując się w stosunku do określonej czynności numerem identyfikacji podatkowej nadanym mu w danym kraju występuje w stosunku do niniejszej czynności jako podatnik tego kraju.

Wnioskodawca jest podmiotem mającym siedzibę na terenie Niemiec, zarejestrowanym jako czynny podatnik VAT oraz VAT-UE, ponadto nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności. W związku z zakupem maszyn od kontrahenta włoskiego Wnioskodawca zobowiązany będzie do rejestracji do VAT w Polsce i rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w Polsce. Planowana transakcja najmu będzie jedną z wielu transakcji które Spółka będzie przeprowadzać w ramach prowadzonej działalności.

Zatem w analizowanym przypadku posłużenie się nadanym Wnioskodawcy polskim numerem identyfikacji podatkowej stanowiłoby dla kontrahentów informację, iż Wnioskodawca świadczy niniejszą usługę jako polski podatnik podatku od towarów i usług

Potwierdzają to przepisy Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej dyrektywą.

Zgodnie z art. 226 pkt (3) i (4) dyrektywy bez uszczerbku dla przepisów szczególnych przewidzianych w niniejszej dyrektywie, faktury wystawione zgodnie z przepisami art. 220 i 221, do celów VAT, zawierają numer identyfikacyjny VAT, o którym mowa w art. 214, pod którym podatnik dostarczył towary lub świadczył usługi oraz numer identyfikacyjny VAT nabywcy lub usługobiorcy, o którym mowa w art. 214, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z tytułu których jest zobowiązany do zapłaty VAT, lub też otrzymał towary, o których mowa w art. 138.

Przy czym stosownie do art. 214 ust. 1 dyrektywy państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, aby zapewnić, że następujące osoby zostaną zidentyfikowane za pomocą indywidualnego numeru:

Skoro zatem jak wskazał Wnioskodawca jest on podatnikiem niemieckim nie posiadającym na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności, który będzie świadczył usługi najmu maszyn (znajdujących się w Polsce) na rzecz innego podatnika niemieckiego (Spółka niemiecka), może on posługiwać się swoim niemieckim numerem VAT.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym w odniesieniu do transakcji najmu maszyn do Spółki niemieckiej, może on posługiwać się swoim niemieckim numerem VAT tut. Organ uznaje za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.