IPPP3/4512-301/15-2/KT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2015 r. (data wpływu 15 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uwzględnienia otrzymanego skonta w podstawie opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - jest prawidłowe.

W dniu 15 kwietnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uwzględnienia otrzymanego skonta w podstawie opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: Wnioskodawca lub Firma) jest firmą zajmującą się głównie dystrybucją podzespołów systemów automatyki przemysłowej sprowadzanych z Niemiec w ramach transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Zgodnie z kontraktem, dostawy realizowane są przez Dostawcę z Niemiec na bazie FCA, a faktury handlowe wystawiane są w dniu załadunku na środek transportu, którym towar zostanie przewieziony do Polski.

Ponieważ niemiecki Dostawca planuje udostępnić Wnioskodawcy, przez odpowiednią adnotację na fakturze, możliwość korzystania ze skonta w wysokości 2% wartości faktury - pod warunkiem, że zapłata za fakturę nastąpi w terminie do 14 dni od daty jej wystawienia, zamiast standardowych 90 dni - Firma zamierza z tej opcji w przyszłości korzystać.

Wnioskodawca ma jednak wątpliwość co do sposobu dokumentowania WNT w swojej księgowości podatkowej w przypadku rozpoczęcia korzystania z opcji skonta. Konkretnie chodzi o zasady wystawiania faktur wewnętrznych (które Wnioskodawca nadal stosuje w księgowości, pomimo braku formalnego wymogu) i późniejszego sporządzania informacji podsumowujących VAT-UE (miesięcznych) oraz deklaracji VAT-7 lub VAT-7K. Wątpliwość powstaje w sytuacji, kiedy faktura zagraniczna dokumentująca WNT jest wystawiona w drugiej połowie danego miesiąca, a płatność upoważniająca do skorzystania z 2% skonta następuje w związku z tym już w miesiącu następnym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji, gdy Wnioskodawca podejmie decyzję o rozpoczęciu korzystania z prawa do 2% skonta - uwarunkowanego zapłatą za dostawę w ramach transakcji WNT w ciągu 14 dni od daty wystawienia faktury otrzymanej w miesiącu, w którym powstanie obowiązek podatkowy, i następnie faktycznie dokona zapłaty w ciągu tych 14 dni, nawet jeśli termin zapłaty przypadnie w kolejnym miesiącu po miesiącu wystawienia faktury przez niemieckiego Dostawcę i odpowiadającej jej faktury wewnętrznej, ale jeszcze przed terminem na złożenie deklaracji za miesiąc otrzymania powyższej faktury (powstania obowiązku podatkowego) - to Wnioskodawca będzie miał prawo do sporządzenia faktury wewnętrznej od razu w kwocie pomniejszonej o 2% w stosunku do faktury zagranicznej wystawionej przez Dostawcę z Niemiec.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, gdy podejmie On decyzję, że na pewno skorzysta ze skonta - co wiązać się będzie z obowiązkiem opłacenia danej faktury Dostawcy w terminie do 14 dni od daty jej wystawienia przez niemieckiego kontrahenta, nawet gdy data zapłaty przypada w następnym miesiącu po miesiącu powstania obowiązku podatkowego, ale przed terminem na złożenie deklaracji VAT - Wnioskodawca będzie uprawniony już na etapie wystawiania księgowych dokumentów wewnętrznych WNT (faktura wewnętrzna), sporządzonych do pierwotnej faktury zagranicznej, do uwzględnienia tego skonta i pomniejszenia na fakturze wewnętrznej wartości podstawy opodatkowania WNT o 2%.

Oznacza to, że kwota w walucie widniejąca na pierwotnej fakturze Dostawcy, zostanie od razu pomniejszona o te 2% skonta na odpowiadającej jej fakturze wewnętrznej. Dowód przelewu wraz z kopią faktury Dostawcy, na której wykazane jest prawo do skonta w przypadku zapłaty w ciągu 14 dni, uprawniałby do obniżenia podstawy opodatkowania i do złożenia deklaracji VAT z wykazaną obniżoną równowartością zakupu towarów jako podstawy do wyliczenia podatku od towarów i usług.

Stosownie do regulacji art. 86 ust. 10 i 10b pkt 2 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Jednak w przypadku WNT prawo to powstaje pod warunkiem, że podatnik:

Zgodnie z art. 30a ust. 1 ustawy - do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stosuje się odpowiednio art. 29a ust. 1, 6, 7, 10 i 11 ustawy o VAT.

W art. 29a ust. 1 ustawy o VAT czytamy, że podstawą opodatkowania (z pewnymi zastrzeżeniami), jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na podstawie zaś art. 29a ust. 7 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

Skonto jest obniżeniem ceny, o której mowa w punkcie 1 powyżej; nie jest to rabat, który udzielany jest w momencie sprzedaży. Skonto jest natomiast rodzajem upustu o charakterze warunkowym. Upust ten jest przyznawany pod warunkiem zawieszającym - i udzielany jest dopiero z chwilą ziszczenia się warunku, czyli zapłaty ceny w umówionym skróconym terminie.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego stanu faktycznego należy wskazać, że termin rozliczenia skonta w podstawie opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów będzie zależał od terminu ziszczenia się warunku uprawniającego do rozliczenia skonta oraz od terminu, w którym powstał obowiązek podatkowy w WNT.

Obowiązek podatkowy w WNT powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia. Jeżeli zapłata za towar zostanie dokonana w tym samym okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy w WNT, wówczas skonto należy uwzględnić w rozpoznawanej podstawie opodatkowania WNT. Innymi słowy, deklarowana w WNT podstawa opodatkowania powinna uwzględniać obniżkę ceny z tytułu wcześniejszego uregulowania zapłaty, a faktura wewnętrzna wystawiona na podstawie faktury zagranicznej może od razu uwzględniać skonto, z którego Wnioskodawca zamierza skorzystać, nawet gdyby płatność uwzględniająca skonto nastąpiła w następnym miesiącu kalendarzowym, ale przed datą złożenia deklaracji VAT za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.