IPPP3/4512-259/15-2/ISZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 czerwca 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/4512-259/15-2/ISZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2015 r. (data wpływu 1 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wykonane prace przez Spółkę (której udziałowcami są Partnerzy Konsorcjum) na rzecz Wnioskodawcy (lidera Konsorcjum), opodatkowania czynności wykonywanych przez lidera Konsorcjum na rzecz Zamawiającego oraz na rzecz Spółki (której udziałowcami są Partnerzy Konsorcjum) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 kwietnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wykonane prace przez Spółkę (której udziałowcami są Partnerzy Konsorcjum) na rzecz Wnioskodawcy (lidera Konsorcjum), opodatkowania czynności wykonywanych przez lidera Konsorcjum na rzecz Zamawiającego oraz na rzecz Spółki (której udziałowcami są Partnerzy Konsorcjum).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

W dniu 5 listopada 2013 r. M., z siedzibą w Niemczech, podpisało umowę konsorcjum ("umowa konsorcjum") z firmami B. S.A. z siedzibą w Polsce ("B.") oraz T. S.A. z siedzibą w Hiszpanii ("T."). B. oraz T. w dalszej części wniosku określane są również łącznie jako "Partnerzy". W momencie podpisania umowy konsorcjum jej stroną była jeszcze jedna niemiecka spółka powiązana z M.; w międzyczasie doszło jednak do przeniesienia części jej przedsiębiorstwa na M. w efekcie czego, na chwilę obecną, stronami umowy konsorcjum są wymienione wyżej trzy podmioty, tj. M., B. oraz T. Liderem konsorcjum został wybrany M.

Umowa konsorcjum została podpisana celem złożenia oferty w przetargu ogłoszonym przez P. S.A. ("P.") na budowę nowego bloku energetycznego w elektrowni. Oferta ta została wybrana jako najkorzystniejsza wobec czego w dniu 10 lipca 2014 r. została podpisana umowa na realizację wspomnianego projektu budowlanego ("umowa z P.") pomiędzy P. a konsorcjum złożonym z M. oraz Partnerów. Zobowiązania konsorcjum za wykonanie prac w ramach umowy z P. są podzielone pomiędzy M. oraz Partnerów np. M. wykona główne prace projektowe i inżynieryjne oraz dostarczy kluczowe elementy (takie jak np. zawory, wentylatory, aparaturę, systemy sterowania), zaś Partnerzy wykonają prace konstrukcyjne i montażowe (np. wzniesienie bloku energetycznego lub jego części) jak również pozostałe prace inżynieryjne; dostarczą również pozostałe komponenty.

Umowa z P. oraz umowa konsorcjum stanowią, że wypłata wynagrodzenia należnego za prace wykonane przez konsorcjum (czyli zarówno przez M. jak i przez Partnerów) następuje na podstawie faktur wystawianych na P. przez lidera konsorcjum, czyli przez M. Umowa konsorcjum stanowi również, że Partnerzy wystawiają na M. faktury opiewające na wartość wykonanych przez nich prac w ramach realizacji projektu przez konsorcjum. Partnerzy nie mają bowiem możliwości wystawiania faktur za wykonane przez nich prace na P. i otrzymywania bezpośrednio od niego należnego wynagrodzenia. Ponadto, w myśl postanowień umowy konsorcjum, M. jest odpowiedzialna, m.in. za reprezentowanie konsorcjum, koordynowanie projektu, utrzymanie kontaktów z P. oraz bieżące informowanie Partnerów o wszystkich kwestiach omawianych z P.

Po podpisaniu umowy konsorcjum oraz umowy z P. firmy B. i T. zdecydowały o wspólnym wykonywaniu swoich zobowiązań wynikających z tych umów. W szczególności, Partnerzy uznali, że będą koordynować swoje działania celem wykonania wspomnianych zobowiązań, przeznaczą do tych celów własne, dedykowane zasoby techniczne i ludzkie oraz będą wspólnie występować względem podmiotów trzecich dostarczających im towary i usługi niezbędne do wykonywania ich obowiązków. W tym celu Partnerzy zawiązali spółkę cywilną ("SC"). Zgodnie z dodatkową umową (umową powierniczą dotyczącą rachunku bankowego) zawartą pomiędzy M. a Partnerami, SC ma wystawiać na M. faktury za prace wykonane przez Partnerów działających wspólnie poprzez SC. SC zarejestrowana jest dla celów VAT i posiada numer identyfikacji podatkowej. Pomimo powstania SC i planowanego wykonywania poprzez SC zobowiązań ciążących na Partnerach oraz wystawiania przez SC faktur na M. zmianie nie uległy jednak ani umowa konsorcjum ani umowa z P. ani też umowa powiernicza, których stronami w dalszym ciągu są M., B. oraz T. Środki pieniężne przelewane przez P. na rachunek powierniczy będą wypłacane bezpośrednio na rachunki bankowe B. i T. założone przez Partnerów wyłącznie dla celów obsługi finansowej działań SC.

Umowa konsorcjum przewiduje również sytuacje, w których M. działając jako lider konsorcjum może ponosić pewne koszty ogólne na rzecz wszystkich członków konsorcjum, np. koszty doradztwa prawnego i podatkowego związanego z rozliczeniami w ramach konsorcjum ("koszty wspólne"). Koszty wspólne będą dokumentowane fakturami wystawionymi przez zewnętrznego dostawcę na M., po czym M. obciąży (zgodnie z umową konsorcjum) Partnerów przypadającą na nich częścią poniesionych kosztów.

Umowa konsorcjum stanowi, że M. i Partnerzy pozostają niezależnymi podmiotami a umowa konsorcjum została zawarta jedynie w celu podjęcia współpracy, której celem jest realizacja projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy M. ma prawo do odliczenia kwoty podatku VAT wynikającego z faktur wystawianych przez SC.

2. Czy M. powinno wystawiać faktury na P. w związku z wypłatą wynagrodzenia i naliczać VAT od całkowitej kwoty wypłaconej przez P....

3. Czy w związku z obciążeniem Partnerów, działających wspólnie poprzez SC, częścią poniesionych przez M. kosztów wspólnych M. powinno wystawić na SC faktury i naliczyć podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. M. ma prawo do odliczenia kwoty podatku VAT wynikającego z faktur wystawianych przez SC.

2. M. powinno wystawiać faktury na P. w związku z wypłatą wynagrodzenia i naliczać VAT od całkowitej kwoty wypłaconej przez P.

3. W związku z obciążeniem Partnerów, działających wspólnie poprzez SC, częścią poniesionych przez M. kosztów wspólnych, M. powinno wystawić na SC faktury i naliczyć podatek VAT.

UZASADNIENIE w zakresie pytania nr 1.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT podatnik może odliczyć podatek naliczony w związku z nabyciem towarów i usług w zakresie, w jakim te towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania przez podatnika czynności opodatkowanych. Jednocześnie, w myśl art. 88 ust. 3a pkt 1 lit. a, pkt 2, 4 oraz 7 ustawy o VAT, prawo do odliczenia nie przysługuje jeśli: (i.) transakcja udokumentowana fakturą jest zwolniona z VAT lub nie podlega opodatkowaniu lub w odniesieniu do niej na fakturze nie wykazuje się kwoty podatku, (ii.) faktura ta stwierdza czynności, które nie zostały dokonane, podaje kwoty niezgodne z rzeczywistością lub dotyczy czynności pozornych, lub (iii.) faktura została wystawiona przez podmiot nieistniejący.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że aby M. mogło odliczyć podatek VAT wykazany na fakturach wystawionych przez SC muszą być spełnione następujące warunki:

1. SC musi być podatnikiem w rozumieniu przepisów o VAT;

2. faktury wystawione przez SC muszą dokumentować opodatkowane dostawy towarów i usług dokonane na rzecz M.;

3. M. musi wykorzystać nabyte towary i usługi do wykonywania czynności opodatkowanych.

Powyższe warunki, w ocenie M. są spełnione w przedstawionym przez M. opisie zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Poniżej M. przedstawia swoje szczegółowe stanowisko w tym zakresie.

SC jest podatnikiem w rozumieniu przepisów o VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikiem jest m.in. jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. W ocenie M. nie powinno ulegać wątpliwości, że spółka cywilna taka jak SC jest jednostką organizacyjną, która nie posiada osobowości prawnej. Nie powinno również ulegać wątpliwości, że SC wykonuje działalność gospodarczą, tj. działalność, którą wykonują Partnerzy działający jako wspólnicy SC.

Powyższe stanowisko znajduje oparcie w ugruntowanym orzecznictwie, zgodnie z którym spółka cywilna, pomimo braku osobowości prawnej czy też zdolności prawnej, jest uznawana za podatnika VAT. Przykładowo w wyroku z dnia 10 marca 2009 r. (sygn. akt P 80/08) Trybunał Konstytucyjny stwierdził, iż: "Jest aktualnie bezsporne stwierdzenie, że spółka cywilna jest uznawana m.in. za podatnika (...) podatku od towarów i usług". Powyższe podejście potwierdza również orzecznictwo sądów administracyjnych, np. wyrok NSA z dnia 25 lutego 2011 r. (sygn. 264/10) w którym stwierdzono, że " (...) podatnikiem podatku od towarów i usług może być każdy samodzielny podmiot prawny, niezależnie od jego formy organizacyjno-prawnej. Zarówno na gruncie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (...) jak i obecnie obowiązującej ustawy o VAT podmiotowość prawnopodatkowa spółek cywilnych nie budzi żadnych wątpliwości (...)".

Faktury wystawione przez SC dokumentują opodatkowane dostawy towarów i usług dokonane przez SC na rzecz Wnioskodawcy.

W ocenie M., nie budzi również wątpliwości, iż SC faktycznie wykonuje transakcje gospodarcze, tj. wykonują je Partnerzy działający jako wspólnicy SC (np. prace konstrukcyjne, dostawa i montaż sprzętu) i że te transakcje mogą być zakwalifikowane jako dostawa towarów lub świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT. Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel a zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów. Przepisy te, a w szczególności art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, realizują zasadę powszechności opodatkowania, zgodnie z którą wszelkie przejawy działalności gospodarczej powinny być opodatkowane VAT.

Aby dostawa towarów i świadczenie usług mogły być opodatkowane VAT muszą, jak wynika z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, być wykonywane za wynagrodzeniem (odpłatnie). Zgodnie natomiast z orzeczeniem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej ("ETS") z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie R. J. Tolsma v Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (C-16/93) transakcja jest dokonywana za wynagrodzeniem, jeśli istnieje stosunek prawny pomiędzy dostawcą/usługodawcą a nabywcą/usługobiorcą zgodnie z którym ma miejsce świadczenie wzajemne, tj. zapłata wynagrodzenia w zamian za dostawę towarów/świadczenie usług.

W opisanym zdarzeniu przyszłym powyższy stosunek prawny oraz świadczenie wzajemne występuje, na potrzeby ustawy o VAT, pomiędzy SC a M. - działający jako wspólnicy SC Partnerzy, mają bowiem obowiązek wykonać świadczenie, do którego się zobowiązali (jako członkowie konsorcjum), tj. np. wykonać prace konstrukcyjno-montażowe, natomiast M. ma obowiązek przekazać Partnerom, działającym jako wspólnicy SC, część należnego im wynagrodzenia, otrzymanego wcześniej przez M. od P. Bez znaczenia w tym względzie pozostaje fakt, że wynagrodzenie to zostanie przekazane bezpośrednio na rachunki Partnerów, założone dla celów obsługi finansowej działań SC, bądź że wspomniane wcześniej umowy (np. umowa konsorcjum, umowa powiernicza) nie uległy zmianie, tj. jej stronami jest nadal każdy z Partnerów z osobna. Partnerzy bowiem, zawierając umowę spółki cywilnej w wyniku której powstała SC, z punktu widzenia podatku VAT zdecydowali się wykonywać swoje zobowiązania względem M. jako wspólnicy SC. Prowadzi to do wniosku, że dla celów VAT dostawcą M. jest właśnie SC.

Z powyższego wynika, że SC dokonuje dostaw towarów/świadczenia usług za wynagrodzeniem, które to czynności w konsekwencji są opodatkowane VAT. Wynika z tego również, że towary i usługi te są dostarczane przez SC liderowi konsorcjum, czyli M. a nie np. bezpośrednio P., gdyż wynagrodzenie za wykonane prace Partnerzy, działający jako wspólnicy SC, mogą uzyskać jedynie od M.

Powyższe stanowisko znajduje dodatkowo oparcie w fakcie, że to M. reprezentuje konsorcjum wobec P., z którym Partnerzy działający jako wspólnicy SC, nie wchodzą w bezpośrednią relację - SC nie ma bowiem możliwości wystawienia faktury za prace wykonywane we własnym zakresie na P. i uzyskania bezpośrednio od niego należnego im wynagrodzenia. Nieuzasadnionym byłoby zatem twierdzenie, że SC dokonuje dostaw bezpośrednio na rzecz P.

Z powyższych względów, w ocenie M., relacja między P., SC i M., będącą liderem konsorcjum, jest dla celów ustawy o VAT najbliższa relacji między zamawiającym, wykonawcą i podwykonawcą. W konsekwencji, rozliczenia dokonywane między SC a M. powinny być, na potrzeby ustawy o VAT, oceniane analogicznie do rozliczeń pomiędzy wykonawcą a podwykonawcą. W związku z powyższym, w ocenie M., świadczenia realizowane pomiędzy uczestnikami konsorcjum, tj. między M. i Parterami działającymi jako wspólnicy SC, stanowią czynności opodatkowane, które zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT powinny być dokumentowane fakturami VAT.

W tym kontekście bez znaczenia jest fakt, że transakcje pomiędzy SC i M. będą realizowane w ramach umów konsorcjum. W polskim prawie, w tym w szczególności w ustawie o VAT, brak jest legalnej definicji umowy konsorcjum bądź odniesienia do takiej umowy, wobec czego do rozliczeń pomiędzy stronami takiej umowy należy stosować zasady ogólne opodatkowania VAT, w tym wspomniane wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT. Takie podejście znajduje oparcie m.in. w wyroku ETS z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie Empresa de Desenvolvimento Mineiro SGPS SA (EDM) przeciwko Fazenda Pública (C-77/01). W orzeczeniu tym ETS uznał, że czynności wykonywane w ramach umowy konsorcjum nie podlegają opodatkowaniu, o ile są wykonywane bez wynagrodzenia (pkt 86 orzeczenia). Natomiast czynności, w związku z którymi członek konsorcjum otrzymuje wynagrodzenie (podobnie jak Partnerzy działający jako wspólnicy SC) podlegają opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych (pkt 89 orzeczenia) zaś podstawę opodatkowania stanowi kwota faktycznie przez niego otrzymana (pkt 90 orzeczenia).

Co więcej, zdaniem M., konsorcjum nie jest odrębnym podatnikiem w rozumieniu ustawy o VAT, mimo że jako całość realizuje prace wynikające z umowy zawartej z P. Konsorcjum nie jest bowiem ani osobą prawną ani jednostką organizacyjną, które zgodnie z art. 15 ust. 1 mogą być podatnikiem, lecz jedynie płaszczyzną dla koordynacji działań, które mają się przyczynić do realizacji wspólnego przedsięwzięcia. Potwierdzeniem tego są również zapisy umowy konsorcjum zawartej przez M., zgodnie z którymi intencją stron umowy nie jest utworzenie spółki czy też innego podmiotu prawnego. Wynika z tego, że strony pozostają niezależnymi podmiotami i każdy z uczestników konsorcjum, tj. zarówno M. jak i SC (utworzoną przez partnerów), są odrębnymi podatnikami a transakcje dokonywane pomiędzy nimi podlegają opodatkowaniu VAT.

Wykorzystanie nabytych towarów i usług do wykonywania przez M. czynności opodatkowanych.

Mając na uwadze, iż opisane wyżej dwa pierwsze warunki istnienia prawa do odliczenia są spełnione, M. będzie przysługiwało prawo do odliczenia, o ile towary dostarczone przez SC i świadczone przez nią usługi są wykorzystywane do wykonywania przez M. czynności opodatkowanych. Warunek ten również należy uznać za spełniony, bowiem dokonywane przez SC świadczenia służą wykonaniu przez konsorcjum projektu na rzecz P. - który to projekt stanowi czynność opodatkowaną.

W konsekwencji, M. stoi na stanowisku, iż ma prawo odliczyć VAT na podstawie faktur otrzymanych od SC.

Stanowisko M. w zakresie prawa do odliczenia VAT zostało potwierdzone w licznych interpretacjach indywidualnych wydanych w imieniu Ministra Finansów w analogicznych stanach faktycznych, m.in. w:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 grudnia 2013 r., sygn. IPPP3/443-873/13-2/KT,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 maja 2013 r., sygn. IPPP1/443-259/13-2/MPe,

* interpretacji indywidualnej Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 11 marca 2013 r., sygn. ITPP1/443-1508/12/IK,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 27 lutego 2013 r., sygn. IBPP2/443-1200/12/WN,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora. Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 września 2012 r., sygn. IPPP2/443-800/12-2/BH.

UZASADNIENIE w zakresie pytania nr 2.

Jak już wskazano wcześniej, aby mogło dojść do opodatkowanej dostawy towarów i usług musi istnieć stosunek prawny pomiędzy dostawcą a nabywcą, na podstawie którego ma miejsce świadczenie wzajemne, tj. zapłata wynagrodzenia w zamian za dostawę towarów/świadczenie usług. M. stoi na stanowisku, że w przedstawionym stanie faktycznym taki stosunek występuje, na potrzeby ustawy o VAT, zarówno pomiędzy SC i M. (o czym była mowa wcześniej) jak również pomiędzy M. a P. - M. jest bowiem liderem konsorcjum, które zobowiązuje się względem P. do zrealizowania projektu zaś P. zobowiązuje się uiścić na konto M. wynagrodzenie za wykonanie tego zobowiązania.

Prawidłowość takiego podejścia potwierdza fakt, że to M. reprezentuje konsorcjum wobec P. oraz, że zgodnie z umową z P. faktury na P. powinno wystawiać M. Potwierdzeniem tego też jest wcześniejsza konkluzja, że relacja między P., M. i SC jest bliska relacji między zamawiającym, wykonawcą i podwykonawcą, a w takiej relacji wykonawca wystawia na zamawiającego fakturę, zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opiewającą na całość umówionego z nim wynagrodzenia i nalicza VAT od całej tej kwoty.

W konsekwencji, M. stoi na stanowisku, że w związku z wypłatą wynagrodzenia przez P. powinno wystawiać faktury na P. i naliczać VAT od całkowitej kwoty wypłaconej przez P.

UZASADNIENIE w zakresie pytania nr 3.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, za które uznaje się każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towaru (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT). M. stoi na stanowisku, iż nabycie przez nią usług od podmiotów zewnętrznych i przekazanie Partnerom, działającym jako wspólnicy SC, efektów tych usług stanowi świadczenie przez M. usług dla SC. To Partnerzy, działający jako wspólnicy SC, odniosą bowiem korzyść z otrzymywanych usług a usługi te mogą być wykonane jedynie przez M. Partnerzy działający jako wspólnicy SC nie mają bowiem bezpośredniej relacji z podmiotem trzecim, od którego M. nabędzie określone usługi. Jednocześnie, z uwagi na fakt, że za otrzymane świadczenia SC wypłaci należność M., należy przyjąć, że M. dokona odpłatnego świadczenia usług na rzecz SC a zatem czynności, która na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT będą podlegały opodatkowaniu. W konsekwencji, M. powinna udokumentować te czynności fakturą VAT zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT i naliczyć VAT.

Taki sposób rozliczania kosztów ogólnych ponoszonych w ramach konsorcjum został potwierdzony przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 stycznia 2012 r., sygn. IBPP2/443-1258/11/WN oraz w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 lutego 2012 r., sygn. IPPP1/443-1659/11-2/ISZ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ust. 2 pkt 1 lit. a ww. artykułu wynika, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powołanego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle powyższego w przedmiotowej sprawie należy rozstrzygnąć czy czynności wykonywane przez spółkę cywilną (SC), której wspólnikami są Partnerzy konsorcjum świadczone na rzecz Wnioskodawcy (lidera Konsorcjum) podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu, niebędące dostawą towarów.

Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w celu realizacji umowy z Zamawiającym podpisał umowę konsorcjum z dwoma Partnerami, w ramach której wykona on główne prace projektowe i inżynieryjne oraz dostarczy kluczowe elementy, natomiast Partnerzy wykonają prace konstrukcyjne i montażowe oraz pozostałe prace inżynieryjne, dostarczą również pozostałe komponenty. Liderem konsorcjum został Wnioskodawca.

Umowa z Zamawiającym oraz umowa konsorcjum stanowią, że Partnerzy wystawiają na Wnioskodawcę faktury opiewające na wartość wykonanych przez nich prac w ramach realizacji projektu przez konsorcjum.

Po podpisaniu umowy konsorcjum oraz umowy z Zamawiającym, Partnerzy w celu realizacji postanowień wynikających z ww. umów, zawiązali spółkę cywilną (SC). Zgodnie z dodatkową umową (umową powierniczą dotyczącą rachunku bankowego zawartą pomiędzy Wnioskodawcą a Partnerami), SC ma wystawiać na Wnioskodawcę faktury za prace wykonane przez Partnerów działających wspólnie poprzez SC. SC zarejestrowana jest dla celów VAT i posiada numer identyfikacji podatkowej. Po powstaniu SC zmianie nie uległy umowa konsorcjum, umowa z Zamawiającym ani też umowa powiernicza, których stronami w dalszym ciągu są Wnioskodawca oraz Partnerzy. Środki pieniężne przelewane przez Zamawiającego na rachunek powierniczy będą wypłacane bezpośrednio na rachunki bankowe Partnerów założone przez nich wyłącznie dla celów obsługi finansowej działań SC. Umowa konsorcjum stanowi, że Wnioskodawca i Partnerzy pozostają niezależnymi podmiotami a umowa konsorcjum została zawarta jedynie w celu podjęcia współpracy, której celem jest realizacja projektu.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że dokonywane przez SC świadczenia służą wykonaniu przez konsorcjum projektu na rzecz Zamawiającego - który to projekt stanowi czynność opodatkowaną.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zagadnienia, czy ma on prawo do odliczenia kwoty podatku VAT wynikającego z faktur wystawianych przez SC.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Dodać należy, że polski ustawodawca nie skorzystał z możliwości wynikającej z art. 11 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym, każde państwo członkowskie, z zastrzeżeniem konsultacji z Komitetem ds. VAT, może uznać za jednego podatnika osoby mające siedzibę na terytorium kraju, które będąc prawnie niezależne, są ściśle związane ze sobą finansowo, ekonomicznie i organizacyjnie.

Konsorcjum - w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego - nie może być zatem uznane za podatnika VAT. Oznacza to, że relacji zachodzących pomiędzy stronami umowy konsorcjum (podatnikami), dla potrzeb podatku od towarów i usług, nie należy oceniać na zasadach wewnętrznych rozliczeń konsorcjum. Powyższego nie zmienia okoliczność, że w przypadku umów konsorcjum dopuszczalne jest zawarcie ustaleń, że rozliczenia gospodarcze, księgowe i finansowe, w tym dotyczące podpisywania umów i wystawiania faktur za prace wykonane przez uczestników konsorcjum na rzecz podmiotów zamawiających te prace na podstawie zawartego z nimi kontraktu - będzie wystawiał wytypowany przez uczestników konsorcjum podmiot wiodący. Wobec tego dopuszczalnym jest również przekazywanie przez podmiot zamawiający wynagrodzenia za prace wykonane przez uczestników konsorcjum na rzecz podmiotu wiodącego - lidera konsorcjum.

Przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum są odrębnymi podatnikami VAT. Oznacza to, że działając w ramach konsorcjum powinni oni do wzajemnych rozliczeń stosować ogólne reguły wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych do niej, w tym także w zakresie opodatkowania i dokumentowania (wystawiania faktur) dokumentujących wykonywane przez nich czynności.

W opisanym zdarzeniu Partnerzy działający jako wspólnicy SC (spółki cywilnej), mają obowiązek wykonać świadczenie, do którego się zobowiązali (jako członkowie konsorcjum), tj. wykonać prace konstrukcyjne i montażowe (np. wzniesienie bloku energetycznego lub jego części) jak również pozostałe prace inżynieryjne. Partnerzy dostarczą również pozostałe komponenty. Podkreślenia wymaga, że dopiero w późniejszym etapie, Partnerzy zdecydowali o wspólnym wykonywaniu swoich zobowiązań wynikających z tych umów. W szczególności, Partnerzy uznali, że będą koordynować swoje działania celem wykonania wspomnianych zobowiązań względem Wnioskodawcy i Zamawiającego. Przeznaczą oni do tych celów własne, dedykowane zasoby techniczne i ludzkie oraz będą wspólnie występować względem podmiotów trzecich dostarczających im towary i usługi niezbędne do wykonywania ich obowiązków. W tym właśnie celu zawiązali spółkę cywilną (SC).

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 860 § 1 ustawy - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.), przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.

Zawarcie umowy spółki cywilnej prowadzi więc do powstania trwałego stosunku o charakterze obligacyjnym pomiędzy wspólnikami, którzy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu, najczęściej zysku, poprzez prowadzenie działalności gospodarczej. Zauważyć należy, że spółce cywilnej nie przysługuje status przedsiębiorcy, w spółce cywilnej prowadzącej działalność gospodarczą status ma każdy ze wspólników.

Uczestnicy Konsorcjum (Partnerzy) działający w formie spółki cywilnej SC z tytułu dostarczonych towarów oraz wykonanych usług przewidzianych umową, obciążają kosztami Lidera (Wnioskodawcę), który musiałby wykonać powyższe czynności osobiście gdyby działał samodzielnie. Zgodnie bowiem z dodatkową umową (umową powierniczą dotyczącą rachunku bankowego zawartą pomiędzy Wnioskodawcą a Partnerami), SC ma wystawiać na Lidera konsorcjum - Wnioskodawcę faktury za prace wykonane przez Partnerów działających wspólnie poprzez SC. Tym samym w analizowanej sprawie dostawcą/usługodawcą Wnioskodawcy jest właśnie SC. Natomiast to Lider konsorcjum, czyli Wnioskodawca, jest beneficjentem czynności wykonywanych przez spółkę cywilną (SC).

Zgodnie z postanowieniami umownymi, Wnioskodawca (lider konsorcjum) ma obowiązek przekazać Partnerom, działającym jako wspólnicy SC, część należnego im wynagrodzenia, otrzymanego wcześniej przez niego od Zamawiającego. Przy czym środki pieniężne przelewane przez Zamawiającego na rachunek powierniczy będą wypłacane bezpośrednio na rachunki bankowe założone przez Partnerów wyłącznie dla celów obsługi finansowej działań SC. Partnerzy poprzez SC wykonują powierzone im części zadań. Natomiast to Lider Konsorcjum (Wnioskodawca) dokonuje dostawy na rzecz Zamawiającego w odniesieniu do całości kontraktu, a następnie część zapłaty przekazuje danemu Partnerowi. Zatem SC odsprzedaje Liderowi wykonany przez siebie zakres zadań (obejmujący zadania obu Partnerów), a wynagrodzeniem za to należnym spółce cywilnej jest przekazywana przez Lidera przypadająca odpowiednio na danego Partnera część zapłaty za wykonane świadczenie.

Tym samym, przekazywane przez Wnioskodawcę kwoty należne SC bezpośrednio na rzecz danego Partnera stanowią wynagrodzenie spółki cywilnej w związku z realizacją zadań, tj. w związku z realizacją celów Konsorcjum. Kwoty te stanowią faktycznie wynagrodzenie za dostawę towarów oraz za świadczone usługi wykonane przez spółkę cywilną - podatnika VAT i jako takie po stornie SC podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych. Natomiast rozliczenia pomiędzy podmiotami tworzącymi spółkę cywilną (Partnerami) nie wpływają na obowiązki podatkowe spółki cywilnej.

Wobec tego, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że faktury wystawione przez SC dokumentują opodatkowane dostawy towarów i świadczenie usług dokonane przez SC na rzecz Wnioskodawcy.

Z opisu sprawy wynika, że SC jest podatnikiem VAT, a dokonywaną dostawę towarów oraz świadczenie usług na rzecz Wnioskodawcy dokumentuje fakturami. Przy czym dokonywane przez SC świadczenia służą wykonaniu przez konsorcjum projektu na rzecz Zamawiającego - który to projekt stanowi czynność opodatkowaną.

Zatem, w analizowanej sprawie zakupione towary i usługi od spółki cywilnej posłużą Wnioskodawcy do czynności opodatkowanych. Przy czym, okoliczności wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, w myśl którego podatnik nie jest uprawniony do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony w sytuacji, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie jest opodatkowana VAT lub jest zwolniona z VAT, nie będą miały miejsca. Tym samym spełniony został warunek określony w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, niezbędny do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W konsekwencji Wnioskodawcy - Liderowi Konsorcjum przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych na jego rzecz przez spółkę cywilną (SC), której właścicielami są Partnerzy Konsorcjum.

Wobec tego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad. 2.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą. Na mocy zawartej umowy pomiędzy Zamawiającym a konsorcjum złożonym z Wnioskodawcy oraz Partnerów, zobowiązał się on w ramach budowy nowego bloku energetycznego w elektrowni Turów do wykonania głównych prac projektowych i inżynieryjnych oraz do dostarczenia kluczowych elementów (takich jak np. zawory, wentylatory, aparatura, systemy sterowania). Partnerzy natomiast wykonają prace konstrukcyjne i montażowe (np. wzniesienie bloku energetycznego lub jego części) jak również pozostałe prace inżynieryjne; dostarczą również pozostałe komponenty.

Umowa z Zamawiającym oraz umowa konsorcjum stanowią, że wypłata wynagrodzenia należnego za prace wykonane przez konsorcjum (czyli zarówno przez Wnioskodawcę jak i przez Partnerów) następuje na podstawie faktur wystawianych na Zamawiającego przez lidera konsorcjum, czyli przez Wnioskodawcę. Partnerzy nie mają możliwości wystawiania faktur za wykonane przez nich prace na zamawiającego i otrzymywania bezpośrednio od niego należnego wynagrodzenia. Ponadto, w myśl postanowień umowy konsorcjum, Wnioskodawca jest odpowiedzialny, m.in. za reprezentowanie konsorcjum, koordynowanie projektu, utrzymanie kontaktów z Zamawiającym oraz bieżące informowanie Partnerów o wszystkich kwestiach omawianych z Zamawiającym.

Umowa konsorcjum stanowi, że Wnioskodawca i Partnerzy pozostają niezależnymi podmiotami a umowa konsorcjum została zawarta jedynie w celu podjęcia współpracy, której celem jest realizacja projektu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy powinien on wystawiać faktury na Zamawiającego w związku z wypłatą wynagrodzenia i naliczać VAT od całkowitej kwoty wypłaconej przez Zamawiającego.

Jak już wskazano w niniejszej interpretacji, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów (art. 7 ust. 1 ustawy) oraz odpłatne świadczenie usług, za które uznaje się każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towaru (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy - podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Jak stanowi art. 106a ustawy - przepisy niniejszego rozdziału (Dział XI. Dokumentacja, Rozdział 1. Faktury) stosuje się do:

1.

sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;

2.

dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:

a.

państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,

b.

państwa trzeciego.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy - podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak już wskazano w niniejszej interpretacji, zawarcie umowy o wspólne przedsięwzięcie gospodarcze - umowy konsorcjum - nie ma na celu powstania nowego swoistego podmiotu gospodarczego, lecz stanowi porozumienie stron w zakresie realizacji wspólnego celu gospodarczego. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, każdy z członków konsorcjum jest odrębnym podatnikiem. Podatnikiem natomiast nie jest samo konsorcjum. Dlatego też podmioty działające w ramach konsorcjum, powinny do wzajemnych rozliczeń oraz do rozliczeń z podmiotem, na rzecz którego konsorcjum świadczy usługę stosować ogólne zasady w zakresie wystawiania faktur VAT dokumentujących wykonywane przez nich czynności.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa podatkowego oraz zasady funkcjonowania konsorcjum, w tym zasadę odrębności podatników, którzy występują wobec siebie w relacji lider konsorcjum - podwykonawcy, uczestnicy konsorcjum zobowiązani są do fakturowania wzajemnych świadczeń oraz uprawnieni są do wyboru podmiotu, który odpowiedzialny jest za rozliczenia ze zleceniodawcą. Tym samym uwzględniając charakter wzajemnych powiązań kontraktowych wskazać należy, że podmiot reprezentujący konsorcjum przed zleceniodawcą we wszystkich sprawach związanych z wykonaniem oraz rozliczeniem umowy konsorcjum (kontraktu), świadczy na rzecz zleceniodawcy usługę i jest zobowiązany, w świetle przedstawionych powyżej założeń oraz przepisów podatkowych, do wystawiania na rzecz zleceniodawcy faktur VAT, dokumentujących całość robót wykonanych przez konsorcjum na rzecz Zamawiającego.

Tym samym, prawidłowe jest rozwiązanie, że Lider na zakres prac własnych (Wnioskodawca zobowiązał się, że wykona główne prace projektowe i inżynieryjne oraz dostarczy kluczowe elementy takie jak np. zawory, wentylatory, aparaturę, systemy sterowania) oraz na zakres prac Partnerów, którzy wykonają prace konstrukcyjne i montażowe np. wzniesienie bloku energetycznego lub jego części jak również pozostałe prace inżynieryjne jak również dostarczą pozostałe komponenty - wystawia fakturę VAT na rzecz Zamawiającego, dokumentującą czynności wykonane w ramach Umowy Konsorcjum.

Zgodnie z treścią cyt. art. 29a ust. 1 ustawy - podstawą opodatkowania, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Wobec tego, podstawa opodatkowania świadczenia Lidera na rzecz Zamawiającego powinna obejmować całość wynagrodzenia wypłaconego przez Zamawiającego.

Zatem, w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca zobowiązany jest do wystawiania faktur na Zamawiającego w związku z wypłatą wynagrodzenia uwzględniających podatek VAT od całkowitej kwoty wypłaconej przez Zamawiającego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Ad. 3.

Umowa konsorcjum przewiduje również sytuacje, w których Wnioskodawca (działając jako lider konsorcjum) może ponosić pewne koszty ogólne na rzecz wszystkich członków konsorcjum, np. koszty doradztwa prawnego i podatkowego związanego z rozliczeniami w ramach konsorcjum (koszty wspólne). Koszty wspólne będą dokumentowane fakturami wystawionymi przez zewnętrznego dostawcę na Wnioskodawcę, po czym to Wnioskodawca obciąży (zgodnie z umową konsorcjum) Partnerów przypadającą na nich częścią poniesionych kosztów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zagadnienia, czy w związku z obciążeniem Partnerów, działających wspólnie poprzez SC, częścią poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów wspólnych Wnioskodawca powinien wystawić na SC faktury i naliczyć podatek VAT.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy na tle przedstawionego zdarzenia, że Wnioskodawca dokonywać będzie podziału kosztów wspólnych, które dotyczą wszystkich członków konsorcjum, zgodnie z przypadającą na nich częścią na podstawie umowy konsorcjum. Przy czym, to Wnioskodawca będzie dokonywać zakupów ww. kosztów wspólnych (np. usług doradztwa prawnego i podatkowego związanego z rozliczeniami w ramach konsorcjum), które posłużą zarówno działalności Wnioskodawcy oraz działalności spółki cywilnej powołanej przez Partnerów w celu wykonania ciążących na nich obowiązków, zgodnie z postanowieniami umowy konsorcjum.

Zatem w analizowanej sprawie, występuje sytuacja, w której Wnioskodawca nie jest jedynym podmiotem (faktycznym odbiorcą) czerpiącym korzyści z ww. usług, gdyż służą one działalności gospodarczej prowadzonej przez Zainteresowanego jak również działalności gospodarczej prowadzonej przez spółkę cywilną (SC), tj. odrębnego podmiotu.

W rezultacie więc ostateczne obciążenie wynikające z zawartych umów dotyczących zakupów "kosztów wspólnych" np. usług doradztwa prawnego i podatkowego związanego z rozliczeniami w ramach konsorcjum, spoczywa na wszystkich podmiotach korzystających z ww. usług (rzeczywistych beneficjentach usług), a więc na Wnioskodawcy oraz na SC.

Wobec tego, w części dotyczącej kosztów świadczenia usług służących działalności gospodarczej odrębnego podmiotu (tekst jedn.: spółki cywilnej), Wnioskodawca będzie działał w imieniu własnym, lecz na rachunek tego podmiotu (SC). A zatem w tej sytuacji uznać należy, że Wnioskodawca, jako dokonujący odsprzedaży usług na rzecz SC wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym Wnioskodawca jest zobowiązany czynność tą udokumentować poprzez wystawienie faktury VAT zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy.

Wobec tego, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w związku z obciążeniem Partnerów, działających wspólnie poprzez SC, częścią poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów wspólnych Wnioskodawca powinien wystawić na SC faktury i naliczyć podatek VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej tego zdarzenia - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności prawidłowości rozliczeń finansowych pomiędzy spółką cywilną SC, a Partnerami (podmiotami tworzącymi spółkę cywilną).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl