IPPP3/4512-22/15-4/RD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2015 r. (data wpływu 14 stycznia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 25 lutego 2015 r. (data wpływu 26 lutego 2015 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 17 lutego 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 20 lutego 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania darowizny na rzecz dzieci - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 stycznia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania darowizny na rzecz dzieci.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 24 lutego 2015 r., złożonym w dniu 25 lutego 2015 r. (data wpływu 26 lutego 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 17 lutego 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca posiada przedsiębiorstwo handlowe "A." składające się z dwóch niezależnych działek i budynków. Pokazuje to mapa z projektem podziału. Jedna działka nr 4227/2 wraz z budynkiem mieszkalno-handlowym który dzieli się na część handlową i mieszkalną. Część handlowa to parter o powierzchni 259 m² w którym mieści się sklep z częściami do ciągników. Pokazuje to zdjęcie nr 1. I to Wnioskodawca chce przekazać córce w formie darowizny.

Druga działka nr 4227/1 według mapy wraz z budynkiem to serwis ogumienia i wymiana oleju. Pokazuje to zdjęcie nr 2. I to Wnioskodawca chce przekazać synowi również w formie darowizny. Wnioskodawca ma 67 lat, jest po zawale serca i chce majątek przekazać dzieciom za życia.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazuje, że jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 1990 r. W odniesieniu do składników majątkowych mających być przedmiotem darowizny Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ jest płatnikiem podatku VAT a zakupy robił tylko w firmach będących jego płatnikiem. Po przekazaniu składników majątku dzieci będą prowadzić działalność gospodarczą w tym samym zakresie co Wnioskodawca i będzie to jednoosobowa działalność gospodarcza opodatkowana podatkiem VAT każdego z obdarowanych. Wnioskodawca dodaje, że syn jest już czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność gospodarczą, handel samochodami a od 1 marca 2015 r. otwiera sklep z częściami do samochodów w budynku usługowym Wnioskodawcy. Po dokonaniu darowizny na rzecz dzieci Wnioskodawca likwiduje całkowicie swoją działalność gospodarczą. W skład przekazanego majątku na rzecz dzieci wejdą wszystkie składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa w szczególności nazwa firmy, wszystkie nieruchomości, ruchomości, towary, urządzenia wyposażenia sklepu oraz budynku usługowego. Jednym słowem wszystko co znajduje się w przedsiębiorstwie, nawet księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności. Zespół zbywanych składników materialnych i niematerialnych będzie stanowił samodzielne przedsiębiorstwo. Wnioskodawca przekazał we wniosku dwa zdjęcia. Jedno zdjęcie pokazuje budynek mieszkalno-handlowy - parter. Część handlowa tu pozostaje pod nazwą obecnego przedsiębiorstwa czyli Przedsiębiorstwo Handlowe "A." natomiast drugie zdjęcie pokazuje budynek usługowy w którym prowadzi się usługi oraz mieści się firma syna w pomieszczeniu dzierżawionym pod nazwą "M." i po darowaniu synowi działki budynku oraz wyposażenia znajdującego się w tym budynku całość będzie nazywała się jak wyżej i będzie to samodzielne przedsiębiorstwo. W odniesieniu do pytania czy przekazywane na rzecz dzieci składniki majątku przedsiębiorstwa stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa w myśl art. 2 pkt 27e ustawy o VAT Wnioskodawca wskazał, że nie bardzo rozumie to pytanie ale według Niego nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Jest to jako całość przedsiębiorstwo i nie jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie, ale jako zespół składników majątku przekazanych będzie prowadził niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może powyższe przekazać bez podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu do wniosku):

Wnioskodawca przeprowadza inwentaryzację całego przedsiębiorstwa oraz całego wyposażenia, jak również towarów handlowych objętych podatkiem VAT.

Działki budynku oraz całe wyposażenie przekazane w formie darowizny dzieciom nie powinno być opodatkowane żadnym podatkiem natomiast towary handlowe tak. Po przekazaniu aktem notarialnym i powiadomieniem Urzędu Skarbowego o darowiźnie, podatek od towarów i usług będzie przez obdarowaną płacony po każdym miesiącu sprzedaży od towarów handlowych do całkowitej wyprzedaży dodatkowo podatki płacone przez obdarowaną za zakupione przez nią towary. To będzie wyglądało tak jakby prowadzić dwa magazyny w jednym sklepie. Będzie to uciążliwe dla sprzedającego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 7 ust. 2 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Niemniej aby dostawa towaru podlegała opodatkowaniu powinna być wykonana przez podatnika podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z uwagi na powyższe przepisy, uzasadnionym jest twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jednocześnie art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem "transakcji zbycia". Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności, jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego czyli aportu.

Cyt. wyżej art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi implementację art. 19 Dyrektywy i jego interpretacji należy dokonywać w ramach wykładni prowspólnotowej z uwzględnieniem normy art. 19 Dyrektywy i orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

W wyroku z dnia 27 listopada 2007 r. sprawa C-497/01 TSUE wskazał, że z uwagi na cele Dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając cel i kontekst regulacji. Zatem właściwego rozumienia pojęcia przedsiębiorstwa w znaczeniu nadanym przez przepis art. 6 pkt 1 ustawy, należy poszukiwać w orzecznictwie wspólnotowym, akcentującym aspekt funkcjonalny przedsiębiorstwa (możliwość samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej). I tak, w ww. wyroku TSUE wyjaśniał, że wyrażona w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 VI Dyrektywy (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) zasada braku dostawy ma zastosowanie do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej jego części, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa mogącego prowadzić działalność gospodarczą, natomiast nie obejmuje zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż produktów.

Ponadto, jak stwierdzono w ww. orzeczeniu zasada neutralności podatku od wartości dodanej wymaga, aby wszystkie aktywa przekazane podatnikowi były używane dla celów związanych z jego transakcjami podlegającymi opodatkowaniu.

W kontekście zatem zbycia przedsiębiorstwa, z wyłączenia stosowania przepisów ustawy korzysta przekazanie przedsiębiorstwa lub jego niezależnej części, w tym dóbr materialnych oraz ewentualnie elementów niematerialnych, które razem tworzą przedsiębiorstwo lub jego część zdolne do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Nabywca musi jednakże mieć na celu prowadzenie przekazanego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jedynie natychmiastową likwidację danej działalności lub sprzedanie zapasów zasobów, jeśli istnieją.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą, planuje przekazać swoje przedsiębiorstwo dzieciom córce i synowi w formie darowizny. Przedsiębiorstwo składa się z dwóch niezależnych działek i budynków. Działkę nr 4227/2 wraz z budynkiem mieszkalno-handlowym który dzieli się na część mieszkalną i handlową, którą stanowi parter o powierzchni 259 m² w którym mieści się sklep z częściami do ciągników Wnioskodawca chce przekazać córce. Na drugiej działce nr 4227/1, którą Wnioskodawca chce przekazać synowi, znajduje się budynek usługowy, w którym jest serwis ogumienia i wymiana oleju.

W odniesieniu do składników majątkowych mających być przedmiotem darowizny Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Po przekazaniu składników majątku dzieci będą prowadzić działalność gospodarczą w tym samym zakresie co Wnioskodawca i będzie to jednoosobowa działalność gospodarcza opodatkowana podatkiem VAT każdego z obdarowanych. Wnioskodawca dodaje, że syn jest już czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność gospodarczą, handel samochodami. Po dokonaniu darowizny na rzecz dzieci Wnioskodawca likwiduje całkowicie swoją działalność gospodarczą. W skład przekazanego majątku na rzecz dzieci wejdą wszystkie składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa w szczególności nazwa firmy, wszystkie nieruchomości, ruchomości, towary, urządzenia wyposażenia sklepu oraz budynku usługowego. Wnioskodawca wskazał że przekazywane na rzecz dzieci składniki majątku przedsiębiorstwa nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Jest to jako całość przedsiębiorstwo i nie jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie.

Zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy, ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa lub jego zorganizowana część przechodzi na własność nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. Podkreślić należy przy tym, że kontynuacja działalności przez nabywcę jest warunkiem wyłączenia spod działania ustawy zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Wynika to również z treści przepisu art. 91 ust. 9 ustawy, który stanowi, że - w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowej sprawie, jak wskazał Wnioskodawca, przekazywane na rzecz dzieci składniki majątku nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przekazywane na rzecz dzieci (córki i syna) składniki majątku nie są organizacyjnie ani finansowo wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie. W opisanej sytuacji składniki majątku, które Wnioskodawca przekaże dzieciom tworzą przedsiębiorstwo, na które składają się dwie niezależne działki i budynki, gdzie na jednej z działek o nr 4227/2 znajduje się budynek mieszkalno-handlowy, na którego parterze znajduje się sklep z częściami do ciągników, który Wnioskodawca przekaże córce w formie darowizny, na drugiej zaś działce o nr 4227/1 znajduje się budynek usługowy, w którym prowadzony jest serwis ogumienia i wymiana oleju, które Wnioskodawca przekaże synowi również w formie darowizny.

Jak wskazano warunkiem wyłączenia spod działania ustawy zbycia przedsiębiorstwa lub jego części jest kontynuacja działalności przez nabywcę. Natomiast w sytuacji będącej przedmiotem wniosku przekazywane przedsiębiorstwo jako całość ale dwóm osobom (córce i synowi) skutkuje tym, że nie jest możliwe prowadzenie działalności przez osoby otrzymujące ułamkowe części przedsiębiorstwa. Sytuacja w której córka otrzymuje tylko część przedsiębiorstwa w formie działki i budynku, w którym znajduje się sklep z częściami do ciągników i syn otrzymuje działkę i budynek, w którym znajduje się serwis ogumienia i wymiana oleju powoduje, że nie mogą oni prowadzić działalności w tym samym zakresie jak całe przedsiębiorstwo A., składające się zarówno ze sklepu z częściami do ciągników jak i serwisu ogumienia i wymiany oleju. Istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Czynność ta daje otrzymującemu towar prawo dysponowania rzeczą jak właściciel. Przepis nie wspomina stricte o przeniesieniu prawa własności. W związku z powyższym, darowizny części ułamkowych przedsiębiorstwa należy traktować, jako dostawę towarów, która mieści się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Tym samym opisane składniki majątkowe które Wnioskodawca zamierza przekazać na rzecz dzieci w formie darowizny, które dla celów podatku VAT nie są traktowane jako przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w myśl art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług. W zakresie podatku od spadku i darowizn wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy organ pragnie w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisywanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem w sprawie oceny prawnej tego zdarzenia - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Tym samym niniejsza interpretacja rozstrzyga jedynie w zakresie opodatkowania przekazania darowizny na rzecz dzieci.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.