IPPP3/4512-200/15-2/RD - VAT w zakresie opodatkowania usług transportu międzynarodowego w stanie prawnym obowiązującym w 2010 r.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2015 r. (data wpływu 10 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług transportu międzynarodowego w stanie prawnym obowiązującym w 2010 r. - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług transportu międzynarodowego w stanie prawnym obowiązującym w 2010 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W roku 2010 Wnioskodawca zaczął świadczyć usługi transportowe do Turcji. Jednym z klientów była firma H., turecka firma logistyczno-transportowa, posiadająca swoje oddziały na terenie Europy, która oferowała ładunki z własnych magazynów w Turcji do różnych miejsc do Polski.

Zlecenia transportowe firma otrzymywała wg wzoru tureckiej centrali, jednak wysyłane były one z polskiego oddziału firmy H. Sp. z o.o. Zgodnie z ustaleniami poczynionymi z pracownikiem centrali firmy H. faktury miały być wystawiane na oddział Polski z 0% stawką VAT. Oddział Polski dokonywał też płatności za faktury transportowe. Pomimo licznych upomnień firma H. nie wywiązywała się z obowiązku dostarczenia koniecznych kopii dokumentów SAD, wobec czego firma P. wystawiła faktury korygujące z naliczeniem stawki VAT 22% i wysłała do kontrahenta pocztą (22% ponieważ sprawa dotyczy roku 2010), dopominając się tym samym o zapłatę kwoty podatku VAT.

Wobec braku zapłaty i braku chęci do współpracy firma wystąpiła na drogę sądową przeciwko zleceniodawcy - firmie H. Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, a wobec przeciągającej się sprawy firma P. zaczęła dochodzić ściągania dokumentów SAD we własnym zakresie. Do faktur za usługę transportową, do których uzyskano dokumenty SAD firma PPH P. sporządziła korekty i ograniczyła żądanie w pozwie sądowym przeciwko firmie H. Sp. z o.o. Brakujące dokumenty SAD są aktualnie dla firmy niemożliwe do uzyskania z powodu braku współpracy z odbiorcami towaru (osoby trzecie nie związane żadną umową z firmą PPH P.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy jeżeli świadcząc usługi transportu międzynarodowego, firma nie jest w stanie uzyskać dokumentów wymienionych w art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu:

- to nie można zastosować stawki opodatkowania 0%, lecz należy zastosować stawkę 22% (są to czynności wykonane w 2010 r).

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z przepisem zawartym w art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego i zgodnie z art. 83 ust. 3 tejże ustawy przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 23, rozumie się m.in. przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

Usługi transportowe, które świadczyła firma PPH P. na rzecz H. Sp. z o.o. polegające na międzynarodowym transporcie towaru z terytorium Republiki Turcji na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (państwa członkowskiego Unii Europejskiej), wypełniają ustawową definicję usług transportu międzynarodowego i tym samym objęte są stawką podatku w wysokości 0%. Zaznaczają także, iż w przypadku świadczenia przez firmę PPH P. usług transportu międzynarodowego polegających na przewozie towaru z Rzeczpospolitej do Republiki Tureckiej stawka podatku VAT również wynosi 0%.

Zastosowanie stawki 0% byłoby możliwe w przypadku gdyby firma P. w przypadku transportu towarów importowanych, oprócz dokumentów wskazanych w art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), posiadała dokument wydany przez urząd celny stanowiący dowód, iż świadczenie usługi transportu zostało wliczone do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.

W przypadku braku posiadania dokumentu z urzędu celnego nie ma możliwości zastosowania stawki 0%, ale zastosowanie stawki 22% (usługi wykonane w 2010 r).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przepisy obowiązujące w 2010 r.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

I tak stosownie do art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Przy czym zgodnie z art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

W myśl art. 83 ust. 5 ustawy o VAT dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu:

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w 2010 r. Wnioskodawca zaczął świadczyć usługi transportowe do Turcji. Jednym z klientów była firma H., turecka firma logistyczno-transportowa, posiadająca swoje oddziały na terenie Europy, która oferowała ładunki z własnych magazynów w Turcji do różnych miejsc do Polski. Zlecenia transportowe firma otrzymywała wg. wzoru tureckiej centrali, jednak wysyłane były one z polskiego oddziału firmy H. Sp. z o.o. Faktury wystawiane były na oddział Polski z 0% stawką VAT. Oddział Polski dokonywał też płatności za faktury transportowe. Pomimo licznych upomnień firma H. nie wywiązywała się z obowiązku dostarczenia koniecznych kopii dokumentów SAD, wobec czego firma P. wystawiła faktury korygujące z naliczeniem stawki VAT 22% (sprawa dotyczy 2010 r.). Wobec braku zapłaty i braku chęci do współpracy firma wystąpiła na drogę sądową przeciwko zleceniodawcy - firmie H. Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, a wobec przeciągającej się sprawy firma P. zaczęła dochodzić ściągania dokumentów SAD we własnym zakresie. Do faktur za usługę transportową, do których uzyskano dokumenty SAD firma PPH P. sporządziła korekty i ograniczyła żądanie w pozwie sądowym przeciwko zleceniodawcy. Brakujące dokumenty SAD są aktualnie dla firmy niemożliwe do uzyskania.

W związku z powyższym opisem, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy świadcząc usługi transportowe na zlecenie kontrahenta firmy H. Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie w przypadku braku dokumentów o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy o VAT ma możliwość zastosowania 0% stawki VAT.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że zarówno opisana usługa transportowa obejmująca trasę z terytorium Republiki Turcji na terytorium Polski jak również usługa transportowa z Polski do Republiki Tureckiej spełnia przesłanki do uznania jej za usługę transportu międzynarodowego, o którym mowa odpowiednio w art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. b ustawy o VAT oraz art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT. Jednakże wskazany w opisie sprawy sposób udokumentowania usługi transportu międzynarodowego nie uprawnia Wnioskodawcy do zastosowania preferencyjnej 0% stawki podatku VAT na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT. Jak wskazuje Wnioskodawca nie jest w stanie uzyskać dokumentów wymienionych w art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy o VAT. Świadcząc usługę transportu międzynarodowego w przypadku towarów importowanych brak dokumentu wydanego przez urząd celny z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów, powoduje że Wnioskodawca nie ma prawa do zastosowania stawki 0%. Zatem Wnioskodawca w przypadku braku stosownych dokumentów jest zobowiązany zastosować w odniesieniu do przedmiotowej usługi 22% stawkę podatku VAT w myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż w przypadku braku dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2, powinien zastosować stawkę 22% VAT, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.