IPPP3/4512-199/16-4/PC - VAT w zakresie refakturowania usługi transportu osobowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2016 r. (data wpływu 10 marca 2016 r.) uzupełnionym w dniu 29 kwietnia 2016 r. (data wpływu 4 maja 2016 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 22 kwietnia 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie refakturowania usługi transportu osobowego - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie refakturowania usługi transportu osobowego. Wniosek uzupełniono w dniu 29 kwietnia 2016 r. (data wpływu 4 maja 2016 r.) na wezwanie tut. Organu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka W. współpracuje z klientem dla którego organizuje eventy. W ramach współpracy klient poprosił Spółkę o zorganizowanie transportu osobowego. Ponieważ Spółka W. sama nie świadczy usług transportowych musi skorzystać z usług podwykonawcy. Spółka W. podpisała z klientem odrębną umowę na usługę transportu osobowego. W umowie tej określono, że spółka W. refakturuje koszt transportu osobowego na klienta. Spółka W. skorzysta z podwykonawcy - firmy transportowej i całość kosztów zrefakturuje na klienta.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że za przewóz osób odpowiadać będzie przewoźnik dysponujący profesjonalnymi autokarami. W zależności od ilości przewożonych osób z danego miejsca Wnioskodawca korzystał będzie z autokarów od 49 miejsc pasażerskich do 78 miejsc pasażerskich. Usługi mające podlegać refakturowaniu należą do grupowania PKWiU 49.39.31.0, a przedmiotowy transport osobowy będzie odbywał się wyłącznie na terytorium Polski.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Ponieważ usługa transportu osobowego jest objęta stawką 8% czy refakturując koszt transportu osobowego na klienta, spółka może zastosować taką samą stawkę podatku VAT jak na fakturze od podwykonawcy czyli 8%.

Zdaniem Wnioskodawcy: Spółka może zastosować stawkę 8% ponieważ usługa ta nie jest częścią innej usługi tylko odrębnym zleceniem od klienta, dodatkowo udokumentowanym oddzielną umową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Treść powołanego wyżej przepisu art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje, że zawarta w nim definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Zatem, przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu, niebędące dostawą towarów.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, ze ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych w niektórych przypadkach odwołują się do grupowań PKWiU. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod pozycja poz. 157 - wymieniono transport lądowy pasażerski, gdzie indziej niesklasyfikowany PKWiU 49.39.

Jak stanowi art. 29a ust. 1 ustawy podstawa opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Celem refakturowania jest natomiast przeniesienie poniesionych kosztów przez podmiot refakturujący na podmiot, który z danych usług faktycznie korzystał, mimo że podmiot refakturujący danej usługi nie wykonał.

"Refaktura" jest więc zwykłą fakturą VAT wystawiona przez podmiot pośredniczący pomiędzy właściwym usługodawcą a rzeczywistym nabywcą tej usługi. Dotyczy to sytuacji, w której podatnik kupuje usługę, a następnie "w stanie nieprzetworzonym" odsprzedaje ją swojemu kontrahentowi. Przeniesienie kosztów nabycia usługi, o którym mowa wyżej, dotyczy wyłącznie usługi, jaką nabywca nabył w celu odsprzedaży w postaci takiego samego świadczenia, co nie jest tożsame z sytuacją odsprzedaży tej usługi będącej elementem pomocniczym świadczenia głównego, bez którego świadczenie pomocnicze nie ma racji bytu.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca współpracuje z klientem dla którego organizuje eventy. W ramach współpracy klient poprosił Spółkę o zorganizowanie transportu osobowego, a ponieważ Spółka sama nie świadczy usług transportowych musi skorzystać z usług podwykonawcy. Spółka podpisała z klientem odrębną umowę na usługę transportu osobowego. W umowie tej określono, że Wnioskodawca refakturuje koszt transportu osobowego na klienta. Za przewóz osób odpowiadać będzie przewoźnik dysponujący profesjonalnymi autokarami. W zależności od ilości przewożonych osób z danego miejsca Wnioskodawca korzystał będzie z autokarów od 49 miejsc pasażerskich do 78 miejsc pasażerskich. Usługi mające podlegać refakturowaniu należą do grupowania PKWiU 49.39.31.0, a przedmiotowy transport osobowy będzie odbywał się wyłącznie na terytorium Polski.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości czy refakturując koszt transportu osobowego na klienta, spółka może zastosować taką samą stawkę podatku VAT jak na fakturze od podwykonawcy czyli 8%

W świetle przedstawionego wyżej stanu prawnego należy przyjąć, że nawet jeśli podmiot faktycznie nie świadczy usługi (osobiście nie wykonuje czynności), jednakże pośrednio bierze udział w jej świadczeniu (czego nie należy utożsamiać z pośrednictwem w jej świadczeniu) - a jego udział przejawia się w odsprzedaży tych usług - to dla potrzeb podatku od towarów i usług, takie zachowanie jest traktowane na równi ze świadczeniem konkretnej usługi. Podmiot ten staje się zatem podatnikiem ze wszystkimi wynikającymi z tego konsekwencjami, tj. w szczególności powinien opodatkować tę usługę według zasad dla niej przewidzianych oraz udokumentować jej świadczenie fakturą.

W rozpatrywanej sprawie w związku z odpłatnym świadczeniem usług transportu osobowego na rzecz klienta należy odnieść się do treści art. 8 ust. 2a ustawy, który wprowadza zasadę, że w przypadku gdy podmiot "pośredniczy", pomiędzy podmiotem faktycznie świadczącym usługę, a jej odbiorcą, przyjmuje się, że podmiot ten działa tak jakby sam wcześniej nabył taką usługę, a następnie ją wyświadczył, co sprawia, że opodatkowaniu podlegają wszystkie etapy w świadczeniu usług, łącznie z tym, w którym nie wykonuje się czynności faktycznych.

Artykuł 8 ust. 2a, znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy dany podmiot pośredniczący w rzeczywistości nie jest konsumentem ostatecznym usługi, a jedynie przyjmuje się wtedy założenie, że taką usługę nabył od podmiotu świadczącego, a następnie sam ją wyświadczył na rzecz osoby trzeciej.

Zatem, z uwagi na okoliczności przedstawione przez Wnioskodawcę, czynności wykonywane przez Spółkę na rzecz klienta, tj. obciążenie klienta kosztami usług transportu osobowego należy uznać za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2a ustawy. Wynika to z faktu, że Spółka najpierw sama nabędzie od przewoźnika usługę, a następnie odsprzeda tę usługę klientowi, obciążając go odpowiednio kosztami. W myśl powołanego wyżej przepisu, Wnioskodawca działa w tej sprawie w imieniu własnym lecz na rachunek innego podmiotu, tj. klienta, a zatem Spółka nabyła i wyświadczyła ww. kontrahentowi wymienione we wniosku usługi.

Jak wskazał Wnioskodawca refakturowane przez Niego usługi transportu osobowego należą do grupowania PKWiU 49.39.31.0 - wynajem autobusów i autokarów z kierowcą.

Zatem, skoro jak wskazał Wnioskodawca usługi transportu osobowego zawierają się w grupowania PKWiU 49.39 i tym samym korzystają z opodatkowania podatkiem VAT wg stawki 8% stosownie do art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy i poz. 157 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

Zdaniem tut. Organu Wnioskodawca nabywając usługi transportu osobowego od przewoźnika dysponującego profesjonalnymi autokarami w przypadku odsprzedaży tych usług dla klienta będzie zobowiązany w wystawianych fakturach stosować opodatkowanie tych usług stawką dla nich właściwą - tj. stawką w wysokości 8%.

Reasumując Wnioskodawca refakturując koszt transportu osobowego na klienta, spółka może zastosować taką samą stawkę podatku VAT jak na fakturze od podwykonawcy czyli 8%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.