IPPP3/4512-131/16-5/ISK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku nadanym w dniu 18 lutego 2016 r. (data wpływu 19 lutego 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 kwietnia 2016 r. (data wpływu 7 kwietnia 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 25 marca 2016 r. (skutecznie doręczone 31 marca 2016 r.) oraz ponownie uzupełnionym pismem z dnia 26 kwietnia 2016 r. (data wpływu 27 kwietnia 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 15 kwietnia 2016 r. (skutecznie doręczone 20 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT przy sprzedaży nabytej od Gminy nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 lutego 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego uzupełniony pismem z dnia 6 kwietnia 2016 r. (data wpływu 7 kwietnia 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 25 marca 2016 r. (skutecznie doręczone 31 marca 2016 r.) oraz ponownie uzupełniony pismem z dnia 26 kwietnia 2016 r. (data wpływu 27 kwietnia 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 15 kwietnia 2016 r. (skutecznie doręczone 20 kwietnia 2016 r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT przy sprzedaży nabytej od Gminy nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka S.A. posiada nieruchomość położoną w miejscowości A. oraz prawo do części administracyjnej i równocześnie udział w prawie użytkowania wieczystego działek nr 61/6, 61/8 i 61/9. Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedać przedmiotową nieruchomość. Wnioskodawca nabyła prawo własności tej nieruchomości oraz udział w prawie wieczystego użytkowania gruntu na podstawie aktu notarialnego z dnia 3 marca 1998 r. od Gminy A. Cena nabycia, ustalona w akcie notarialnym została określona w kwocie niewskazującej by transakcja ta podlegała opodatkowaniu VAT.

Nieruchomość nigdy nie była przedmiotem najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, a więc nie była oddana do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, nie miało więc miejsca pierwsze zasiedlenie nieruchomości. Nieruchomość służyła tylko wyłącznie do prowadzenia działalności statutowej Spółki.

Wnioskodawca w roku 2004 ponosił wydatki na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości, lecz nie przekraczały one 30% wartości początkowej nieruchomości (nakłady na ulepszenie stanowiły 17,49% wartości budynku), przy czym po dokonaniu ulepszenia budynek ten był wykorzystywany do działalności opodatkowanej przez co najmniej 5 lat po ulepszeniu.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 6 kwietnia 2016 r. (data wpływu 7 kwietnia 2016 r.) Wnioskodawca na pytanie tut. Organu dotyczące "jednoznacznego i precyzyjnego wskazania przedmiotu sprzedaży" wskazał, iż opisana we wniosku nieruchomość, która ma być przedmiotem sprzedaży stanowi samodzielny lokal użytkowy, z własnością którego związany jest udział w nieruchomości wspólnej tj. prawie użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego działki nr 61/6, 61/8 i 61/9 oraz częściach wspólnych budynku wzniesionego na tym gruncie, w którym to budynku usytuowany jest przedmiotowy lokal. Żadna z działek stanowiących nieruchomość wspólną nie będzie obecnie stanowić odrębnego przedmiotu sprzedaży.

Działki nr 61/6 i 61/9 zabudowane są budynkiem wielolokalowym, natomiast działka nr 61/8 zagospodarowana jest infrastrukturą drogową.

Wnioskodawca nie posiada obecnie faktury ani jakiegokolwiek dokumentu, z którego wynikałoby, że nabycie budynku podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Budynek, w którym znajduje się lokal Wnioskodawcy przeznaczony do sprzedaży, został wybudowany w ramach umowy zawartej z Gminą A. w dniu 26 lipca 1989 r. o realizację wspólnej inwestycji. Strony zobowiązały się w niej do sfinansowania obiektu, każdy w swoim zakresie, proporcjonalnie do zajmowanej powierzchni. W roku zawarcia niniejszej umowy Wnioskodawca zobowiązał się przekazać swoją część środków. W pozostałych latach realizacji, środki przekazywane miały być zgodnie z postępem robót. Ostateczne rozliczenie udziału miało nastąpić po wykonaniu i rozliczeniu przedmiotu umowy. Z przedstawionych powyżej postanowień umowy partycypacyjnej wynika, że kwota wskazana w akcie notarialnym z dnia 3 marca 1998 r. dot. nabycia nieruchomości lokalowej na rzecz Wnioskodawcy stanowi prawdopodobnie dopłatę wynikającą z ostatecznego rozliczenia kosztów przypadających na budowę tego lokalu.

Z posiadanych informacji wynika, że budynek wraz z omawianym lokalem oddany został do użytkowania w roku 1992 i od tego czasu omawiany lokal wykorzystywany jest jako placówka. W lokalu świadczone są zatem zarówno usługi opodatkowane jak i zwolnione z VAT.

Zgodnie z umową partycypacyjną opisaną w pkt 4, przed zapłatą kwoty wynikającej z aktu notarialnego sprzedaży lokalu i oddania gruntu w użytkowanie wieczyste (3 marca 1998 r.), Wnioskodawca zobowiązany był przekazywać Gminie A. środki na realizację budowy, zgodnie z postępem robót.

Następnie w 2004 r. nastąpiło zwiększenie wartości początkowej nieruchomości (nakłady na ulepszenie stanowiły 17,49% ówczesnej wartości początkowej), przy czym po dokonaniu ulepszenia budynek ten był wykorzystywany do działalności opodatkowanej przez co najmniej 5 lat po ulepszeniu.

Działki stanowią jednolitą całość i nie będą stanowić odrębnego przedmiotu sprzedaży.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 26 kwietnia 2016 r. (data wpływu 27 kwietnia 2016 r.) Wnioskodawca wskazał, iż infrastruktura drogowa - parking, znajdująca się na działce nr 61/8, stanowi budowlę, zgodnie z prawem budowlanym.

Przedmiotowy parking został wybudowany w 2000 r. przez Gminę A. z własnych środków i widnieje w kartotece majątku trwałego Urzędu Gminy. W dokumentacji będącej w posiadaniu Wnioskodawcy nie odnaleziono dowodów dotyczących rozliczenia budowy parkingu.

Parking jest użytkowany m.in. przez klientów Spółki i w tym zakresie jest on wykorzystywany w działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę.

Wnioskodawca nie ponosił wydatków stanowiących ulepszenie przedmiotowej infrastruktury drogowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż nabytej od Gminy nieruchomości tj. zbycie prawa własności lokalu użytkowego wraz z udziałem w prawie wieczystego użytkowania gruntu, będzie podlegała zwolnieniu z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości opisanej w stanie faktycznym będzie podlegała zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W rozumieniu ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Co do zasady, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednocześnie ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynku, budowli lub ich części. Jednakże, powyższe zwolnienie nie ma zastosowania do dostawy budynku jeżeli:

Przez pierwsze zasiedlenie, stosownie do art. 2 pkt 14 ww. ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli lub ich części) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Sprzedaż omawianej nieruchomości nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ budynek ten nie był przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze a więc nie został oddany do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego powyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom, po spełnieniu określonych warunków, skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

W myśl natomiast art. 43 ust. 7a ww. ustawy o VAT warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z cytowanego powyżej art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT wynika, że aby sprzedaż nieruchomości mogła korzystać ze zwolnienia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynków, budowli lub ich części oraz brak wydatków na ulepszenie, w stosunku do których sprzedający miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli sprzedający ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Spółka nie posiada obecnie faktury ani jakiegokolwiek dokumentu, z którego wynikałoby, że nabycie tej nieruchomości podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów usług i Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Do oddania części gruntu w użytkowanie wieczyste oraz do nabycia prawa własności lokalu przez Spółkę doszło na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej pomiędzy Spółką a Gminą w dniu 3 marca 1998 r. Cena ustalona w akcie notarialnym nie wskazuje aby transakcja podlegała opodatkowaniu VAT. Umowa sprzedaży nie reguluje bowiem kwestii opodatkowania i nie wprowadza rozróżnienia na cenę netto i brutto. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, pierwszy z warunków wymienionych w pkt 10a należy uznać za spełniony.

Jeżeli natomiast chodzi o warunek drugi, Spółka ponosiła wydatki na ulepszenie sprzedawanej nieruchomości (dokonano modernizacji kotłowni), lecz nie przekraczały one 30% wartości początkowej nieruchomości. Drugi warunek określony w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b również został spełniony.

Wobec tego, w ocenie Spółki, skoro spełnione zostały obie przesłanki określone powołanym powyżej przepisie, transakcja sprzedaży nieruchomości w miejscowości A. będzie korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

* oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

* zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki podatku VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Ustawa o podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 14 definiuje pojęcie pierwszego zasiedlenia, przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że "Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT".

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści ww. artykułu, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Według art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części posadowione na tym gruncie. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu na którym są posadowione korzystać będzie ze zwolnienia od podatku.

Na podstawie art. 232 § 1 Kodeksu cywilnego grunty stanowiące własność Skarbu Państwa a położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków, mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym.

Zgodnie z art. 235 § 1 ww. Kodeksu budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste.

Stosownie do § 2 tego artykułu przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym.

Na mocy art. 237 ww. Kodeksu do przeniesienia użytkowania wieczystego stosuje się odpowiednio przepisy o przeniesieniu własności nieruchomości.

W świetle ww. przepisów użytkownik wieczysty jest właścicielem tylko tych budynków i urządzeń znajdujących się na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do gmin bądź ich związków, które sam wzniósł albo nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. Tym samym, budynki/budowle i urządzenia znajdujące się na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste, których użytkownik nie wzniósł ani nie nabył przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste, nie stanowią jego własności i nie są objęte prawem własności związanym z użytkowaniem wieczystym.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca ma zamiar sprzedać nieruchomość w której skład wchodzi: samodzielny lokal użytkowy, z własnością którego związany jest udział w nieruchomości wspólnej tj. prawie użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego działki nr 61/6, 61/8 i 61/9 oraz częściach wspólnych budynku wzniesionego na tym gruncie, w którym to budynku usytuowany jest przedmiotowy lokal. Wnioskodawca nabył prawo własności tej nieruchomości oraz udział w prawie wieczystego użytkowania gruntu od Gminy A. na podstawie aktu notarialnego z dnia 3 marca 1998 r., przy czym cena nabycia, ustalona w akcie notarialnym została określona w kwocie nie wskazującej by transakcja ta podlegała opodatkowaniu VAT i Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Nieruchomość nigdy nie była przedmiotem najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Działki nr 61/6 i 61/9 zabudowane są budynkiem wielolokalowym, natomiast działka nr 61/8 zagospodarowana jest infrastrukturą drogową. Działki stanowią jednolitą całość i nie będą stanowić odrębnego przedmiotu sprzedaży.

Budynek, w którym znajduje się lokal Spółki przeznaczony do sprzedaży, został wybudowany w ramach umowy zawartej z Gminą A. w dniu 26 lipca 1989 r. o realizację wspólnej inwestycji. Strony zobowiązały się w niej do sfinansowania obiektu, każdy w swoim zakresie, proporcjonalnie do zajmowanej powierzchni. W roku zawarcia niniejszej umowy Wnioskodawca zobowiązał się przekazać swoją część środków. W pozostałych latach realizacji, środki przekazywane miały być zgodnie z postępem robót. Ostateczne rozliczenie udziału miało nastąpić po wykonaniu i rozliczeniu przedmiotu umowy. Z przedstawionych powyżej postanowień umowy partycypacyjnej wynika, że kwota wskazana w akcie notarialnym z dnia 3 marca 1998 r. dotyczy nabycia nieruchomości lokalowej na rzecz Wnioskodawcy stanowi prawdopodobnie dopłatę wynikającą z ostatecznego rozliczenia kosztów przypadających na budowę tego lokalu.

Z posiadanych informacji wynika, że budynek wraz z omawianym lokalem oddany został do użytkowania w roku 1992 i od tego czasu omawiany lokal wykorzystywany jest jako placówka. W lokalu świadczone są zatem zarówno usługi opodatkowane jak i zwolnione z VAT.

Następnie Wnioskodawca w roku 2004 ponosił wydatki na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości, lecz nie przekraczały one 30% wartości początkowej nieruchomości (nakłady na ulepszenie stanowiły 17,49% wartości budynku), przy czym po dokonaniu ulepszenia budynek ten był wykorzystywany do działalności opodatkowanej przez co najmniej 5 lat po ulepszeniu.

Ponadto infrastruktura drogowa - parking, znajdująca się na działce nr 61/8, stanowiąca budowlę, zgodnie z prawem budowlanym została wybudowana w 2000 r. przez Gminę A. z własnych środków i widnieje w kartotece majątku trwałego Urzędu Gminy. W dokumentacji będącej w posiadaniu Wnioskodawcy nie odnaleziono dowodów dotyczących rozliczenia budowy parkingu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia dla sprzedaży nabytej od Gminy nieruchomości.

W treści wniosku Zainteresowany wskazał, iż nieruchomość stanowi: samodzielny lokal użytkowy, z własnością którego związany jest udział w nieruchomości wspólnej tj. prawie użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego działki nr 61/6, 61/8 i 61/9 oraz częściach wspólnych budynku wzniesionego na tym gruncie, w którym to budynku usytuowany jest przedmiotowy lokal. Zatem w analizowanym przypadku Wnioskodawca będzie dokonywał m.in. sprzedaży udziału w prawie użytkowania wieczystego 3 wyodrębnionych działek, i mimo iż Wnioskodawca wskazał, że stanowią one jednolitą całość i nie będą stanowić odrębnego przedmiotu sprzedaży na gruncie przepisów podatkowych poszczególne działki należy traktować jako odrębny przedmiot opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazał, że działki nr 61/6 i 61/9 są zabudowane budynkiem wielolokalowym, natomiast działka nr 61/8 zagospodarowana jest infrastrukturą drogową.

Mając na uwadze przytoczone przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy, należy stwierdzić, że dostawa części nieruchomości dotyczącej samodzielnego lokalu użytkowego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej tj. prawie użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego działki nr 61/6 i 61/9 oraz częściach wspólnych budynku (w którym usytuowany jest przedmiotowy lokal) wzniesionego na tych działkach" będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy. Z wniosku wynika bowiem, że w odniesieniu do przedmiotowego budynku wraz z usytuowanym w nim lokalem doszło do jego pierwszego zasiedlenia i od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży minęły co najmniej 2 lata. Jak wskazano w treści wniosku, budynek wraz z omawianym lokalem po wybudowaniu przez Gminę A. został w 1992 r. oddany do użytkowania, a następnie 3 marca 1998 r. sprzedano przedmiotowy lokal wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu na rzecz Wnioskodawcy, który go użytkował dla celów własnej działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie dokonywał wydatków na ulepszenie nieruchomości, które przekroczyłyby 30% jej wartości początkowej.

W odniesieniu natomiast do części nieruchomości w postaci działki nr 61/8, na której znajduje się infrastruktura drogowa - parking - należy wskazać, że skoro Gmina wybudowała parking z własnych środków i stanowi on jej środek trwały, przy czym nie doszło do rozliczenia z Wnioskodawcą kosztów dotyczących budowy parkingu nie sposób przyjąć, że Wnioskodawca dokona dostawy parkingu posadowionego na zbywanym gruncie. Z punktu widzenia prawa cywilnego, na osobę trzecią formalnie przejdzie prawo wieczystego użytkowania nieruchomości wraz z parkingiem. Jednocześnie, w świetle rozwiązań przyjętych w ustawie o podatku od towarów i usług, w ramach transakcji nie wystąpi dostawa towaru, jakim jest parking, ponieważ to Gmina dysponuje wybudowanym przez siebie parkingiem jak właściciel. Wnioskodawca nie jest w ekonomicznym posiadaniu parkingu przed dokonaniem zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu na rzecz osoby trzeciej. Prawo to pozostaje po stronie Gminy, która ten grunt zabudowała parkingiem.

Tym samym, w następstwie przedmiotowego zbycia udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu nie dojdzie do dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT parkingu, tj. nie dojdzie do przeniesienia przez Wnioskodawcę na rzecz osoby trzeciej prawa do rozporządzania jak właściciel parkingiem wzniesionym na zbywanym gruncie przez Gminę. Przeniesienie przez Wnioskodawcę na osobę trzecią prawa do rozporządzania towarem jak właściciel ograniczy się w związku z tym do gruntu.

Zatem do części dotyczącej sprzedaży nieruchomości zabudowanej parkingiem należy uznać, iż przedmiotem dostawy będzie jedynie udział w prawie użytkowania wieczystego działki nr 61/8, przez co zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy nie będzie miało zastosowania do tej części nieruchomości.

W analizowanym przypadku należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Przy czym, w myśl art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości gruntowych niezabudowanych, które nie stanowią terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy podlega zwolnieniu.

Ponadto, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Biorąc pod uwagę treść powołanych przepisów oraz opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że analizowana transakcja nie będzie objęta zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż grunt nie stanowi terenu niezabudowanego, innego niż tereny budowlane. Ponadto przedmiotowa dostawa nie będzie również korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, bowiem z okoliczności sprawy wynika, że grunt nie był wykorzystywany wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

W konsekwencji, sprzedaż udziału w prawie użytkowania wieczystego działki nr 61/8 zabudowanej parkingiem będzie podlegała opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Zatem sprzedaż części nieruchomości w postaci samodzielnego lokalu użytkowego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej tj. prawie użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego działki nr 61/6 i 61/9 oraz częściach wspólnych budynku, w którym mieści się lokal będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy. Natomiast sprzedaż części nieruchomości w postaci udziału w prawie użytkowania wieczystego działki nr 61/8 zabudowanej parkingiem będzie podlegała opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.