IPPP3/4512-128/15-2/SM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2015 r. (data wpływu 16 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* uznania Wnioskodawcy za podatnika tego podatku - jest nieprawidłowe,

* prawa do zastosowania zwolnienia od podatku - jest prawidłowe.

W dniu 16 lutego 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika tego podatku oraz prawa do zastosowania zwolnienia od podatku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W imieniu swojego małoletniego syna Andrzeja B., którego reprezentuje jako matka - przedstawiciel ustawowy, zwraca się o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego w niżej opisanym stanie faktycznym. Synowi został nadany numer NIP, jest on podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, jak również podatku VAT w zakresie wynajmu nieruchomości. Syn nabył spadek po swoim zmarłym w 2005 r. ojcu. W skład spadku wchodzi m.in. nieruchomość w P. Odnośnie tej nieruchomości, syn jest użytkownikiem wieczystym gruntu oraz właścicielem budynku posadowionego na tym gruncie stanowiącego odrębną nieruchomość. Został wpisany jako użytkownik wieczysty gruntu oraz właściciel budynku posadowionego na gruncie do księgi wieczystej na podstawie ugody sądowej z dnia 27 października 2006 r. w przedmiocie częściowego działu spadku (Sąd Rejonowy I Wydział Cywilny,).

Syn jako użytkownik wieczysty gruntu oraz właściciel posadowionego na gruncie budynku, wynajmuje od 2007 r. budynek na podstawie umowy najmu spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka ta wykorzystuje część nieruchomości na prowadzoną działalność gospodarczą, a część nieruchomości podnajmuje innym podmiotom na prowadzenie przez nie działalności gospodarczej. W związku z przedmiotową umową najmu syn, jako wynajmujący, otrzymuje należności czynszowe, wynikają one z faktur VAT wystawionych przez syna jako wynajmującego.

Prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz prawo własności budynku stanowiącego odrębną nieruchomość jest obciążone kilkoma hipotekami. Ponadto, prowadzone jest przez komornika postępowanie egzekucyjne z nieruchomości, przeciwko synowi jako dłużnikowi. Na wniosek jednego z wierzycieli ma dojść do sprzedaży ww. nieruchomości (tekst jedn.: prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz własności budynku) przez komornika prowadzącego postępowanie egzekucyjne w drodze licytacji komorniczej na rzecz osoby trzeciej. Uzyskana kwota z tytułu sprzedaży w drodze licytacji nieruchomości prowadzonej przez komornika ma zaspokoić wierzycieli małoletniego syna. Małoletni syn odkąd wynajmuje budynek, czyli od 2007 r., nie ponosił kosztów na ulepszenia budynku. Nabycie nieruchomości w drodze spadku nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, Wnioskodawca nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w wyżej opisanym stanie faktycznym małoletni Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, w związku ze zbyciem w drodze licytacji komorniczej budynku wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu.

2. Czy gdyby uznać, że małoletni Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku od towarów i usług w związku ze zbyciem w drodze licytacji komorniczej budynku wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu w opisanym stanie faktycznym, to czy taka transakcja będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż budynku wraz z prawem użytkowania wieczystego przez komornika w drodze licytacji komorniczej, w opisanym stanie faktycznym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 15 (a contrario) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako "Ustawa"). Zgodnie z art. 15 ustęp 1 Ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z definicją zawartą w ustępie 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wnioskodawca, małoletni Andrzej B. nie jest przedsiębiorcą, nie prowadzi działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży nieruchomości, dla celów zarobkowych. Zdaniem Wnioskodawcy z ww. przepisów Ustawy wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność powinna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarowi usług. Żeby uznać daną czynność za czynność opodatkowaną na gruncie Ustawy musi być to dostawa lub usługa dokonana przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W przedstawionym stanie faktycznym, chodzi o sprzedaż budynku wraz z prawem użytkowania wieczystego przez komornika w drodze licytacji komorniczej na wniosek wierzyciela. Wnioskodawca, będący jednocześnie dłużnikiem nie ma wpływu na przeprowadzenie licytacji i sprzedaż budynku wraz z prawem użytkowania wieczystego, jest ona niezależna od woli Wnioskodawcy, w związku z powyższym Wnioskodawca podnosi, że nie można uznać takiej transakcji sprzedaży budynku wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu przez komornika w drodze licytacji za sprzedaż towaru dokonaną przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz nie można uznać, że od takiej transakcji dłużnik jako podatnik jest zobowiązany do odprowadzenia podatku od towarów i usług. Nieruchomość tą zresztą Wnioskodawca nabył w ramach spadku.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

Nawet gdyby przyjąć, że Wnioskodawca w zakresie sprzedaży budynku wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu przez komornika w drodze licytacji komorniczej jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zdaniem Wnioskodawcy taka transakcja będzie zwolniona z obowiązku odprowadzenia podatku VAT. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako "Ustawa"), zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu. Przez pierwsze zasiedlenie w myśl art. 2 pkt 14 Ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Według Wnioskodawcy nie zachodzą wyjątki przedstawione w art. 43 ustęp 1 punkt 10 wyłączające zwolnienie z opodatkowania. Po pierwsze, dostawa budynku nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim. Dostawa budynku wynajmowanego od 2007 r., w stosunku do którego Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie, nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, a po drugie nie ulega wątpliwości, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Wnioskodawca wskazuje, że nie ponosił wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości, które stanowiłoby co najmniej 30% wartości początkowej. Tym samym sprzedaż budynku będącego przedmiotem wniosku, według Wnioskodawcy będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy.

Nawet gdyby uznać zaś, że transakcja nie podlega zwolnieniu, o którym mowa w art. 43 ustęp 1 punkt 10 Ustawy, to zwolnienie wynika z art. 43 ustęp 1 punkt 10a Ustawy. Zgodnie bowiem z art. 43 ustęp 1 punkt 10a Ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w punkcie 10, pod warunkiem, że:

Jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W niniejszym stanie faktycznym występują przesłanki do stosowania art. 43 ustęp 1 punkt 10a Ustawy.

Kwestia opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki została uregulowana w art. 29a ustęp 8 Ustawy, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Zgodnie zaś z art. 29a ustęp 9 Ustawy, przepisu ustępu 8 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli. Według Wnioskodawcy, z powyższych przepisów wynika, że grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. W sytuacji więc, gdy budynki lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu będącego w użytkowaniu wieczystym dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług i w tym wypadku korzysta ze zwolnienia od podatku. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe, natomiast w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od podatku jest prawidłowe.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz w art. 8 ustawy. I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o VAT.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza (zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy) obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania jest świadczenie najemcy polegające na płaceniu umówionego czynszu.

W kontekście niniejszej sprawy należy zwrócić uwagę na treść zdania drugiego definicji pojęcia "działalność gospodarcza", o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, w której mówi się o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych.

Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce przede wszystkim poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing, itp.). W tym przypadku ustawa wprowadza wymóg ciągłości wykorzystywania. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania.

Sam charakter stosunku prawnego, jaki kształtuje umowa najmu wskazuje, że ma ona charakter długotrwały, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe. W konsekwencji najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nabył spadek po swoim zmarłym w 2005 r. ojcu. W skład spadku wchodzi m.in. nieruchomość. Wnioskodawca jako użytkownik wieczysty gruntu oraz właściciel posadowionego na gruncie budynku, wynajmuje od 2007 r. budynek na podstawie umowy najmu spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka ta wykorzystuje część nieruchomości na prowadzoną działalność gospodarczą, a część nieruchomości podnajmuje innym podmiotom na prowadzenie przez nie działalności gospodarczej. W związku z przedmiotową umową najmu Wnioskodawca, jako wynajmujący, otrzymuje należności czynszowe, które wynikają z faktur VAT wystawionych przez niego jako wynajmującego.

Prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz prawo własności budynku stanowiącego odrębną nieruchomość jest obciążone kilkoma hipotekami. Prowadzone jest również przez komornika postępowanie egzekucyjne z nieruchomości przeciwko Wnioskodawcy jako dłużnikowi. Na wniosek jednego z wierzycieli ma dojść do sprzedaży ww. nieruchomości (tekst jedn.: prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz własności budynku) przez komornika prowadzącego postępowanie egzekucyjne w drodze licytacji komorniczej na rzecz osoby trzeciej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. uznania go za podatnika podatku od towarów i usług w powyższej sytuacji.

Z analizy opisanego zdarzenia przyszłego oraz ww. przepisów wynika, że w przedmiotowym przypadku nie mamy do czynienia ze sprzedażą majątku osobistego, co pozwoliłoby na uznanie, że Wnioskodawca nie działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług dokonując tej transakcji. Fakt, że Wnioskodawca opisaną nieruchomość nabył w ramach spadku, jak również że nie prowadzi on działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży nieruchomości dla celów zarobkowych jest bez znaczenia. Dokonywana bowiem przez komornika w drodze licytacji sprzedaż budynku wraz z prawem użytkowania wieczystego będzie sprzedażą majątku związanego z wykonywaną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, a nie jego majątku osobistego. Ww. nieruchomość była bowiem przedmiotem umowy najmu, a Wnioskodawca był podatnikiem podatku od towarów i usług z tego tytułu. Charakter usług najmu wyczerpuje natomiast znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ww. art. 15 ust. 2 ustawy, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem planowa sprzedaż nieruchomości stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawca będzie działał dla tej transakcji jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzący działalność gospodarczą o której mowa w art. 15 ust. 2 tej ustawy.

Zatem stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Ad. 2.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z powyższych przepisów wynika zatem, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można uznać m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Dana nieruchomość nie musi być faktycznie wykorzystywana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie danego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę - bowiem zarówno sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy), czy nabywcy.

Natomiast zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki i budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Podobnie sytuacja przedstawia się w przypadku zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego w złożonym wniosku wynika, że Wnioskodawca jako użytkownik wieczysty gruntu oraz właściciel posadowionego na gruncie budynku, wynajmuje ten budynek od 2007 r. na podstawie umowy najmu spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka ta wykorzystuje część nieruchomości na prowadzoną działalność gospodarczą, a część nieruchomości podnajmuje innym podmiotom na prowadzenie przez nie działalności gospodarczej. W związku z przedmiotową umową najmu Wnioskodawca otrzymuje należności czynszowe, które wynikają z faktur VAT wystawionych przez niego jako wynajmującego. Wnioskodawca odkąd wynajmuje budynek, czyli od 2007 r., nie ponosił kosztów na ulepszenia budynku. Nabycie nieruchomości w drodze spadku nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, Wnioskodawca nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zwolnienia od podatku od towarów i usług ww. transakcji (w przypadku uznania go za podatnika podatku od towarów i usług z tego tytułu).

W uzasadnieniu pytania nr 1 tut. Organ stwierdził, że planowa sprzedaż nieruchomości stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy zauważyć, że zgodnie z ww. art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, albo pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W sytuacji opisanej we wniosku do pierwszego zasiedlenia nieruchomości doszło w 2007 r., tj. w chwili oddania nieruchomości w najem spółce z ograniczoną odpowiedzialnością - czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca nabył bowiem nieruchomość w drodze spadku, który nie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT, a w trakcie trwania najmu (od 2007 r.) nie ponosił on kosztów na ulepszenie budynku.

Dostawa nieruchomości nie będzie się zatem odbywać w ramach pierwszego zasiedlenia (lub przed nim). Jednocześnie od pierwszego zasiedlenia upłynął już okres dłuższy niż 2 lata.

Sprzedaż nieruchomości będzie zatem zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.