IPPP3/4512-107/15-2/IG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2015 r. (data wpływu 9 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego rozliczenia sprzedaży towarów za pośrednictwem platformy internetowej - jest prawidłowe.

W dniu 9 lutego 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego rozliczenia sprzedaży towarów za pośrednictwem platformy internetowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

H. (dalej: H. albo Spółka) jest spółką prawa szwedzkiego z siedzibą w Szwecji. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej H. zajmuje się zakupem odzieży dla spółek z grupy H. Spółka dla celów podatku od towarów i usług (dalej: VAT) jest zarejestrowana w wielu państwach Unii Europejskiej (dalej: UE), w tym również w Polsce.

Działalność H. w Polsce polega na:

* wewnątrzwspólnotowej dostawie oraz nabyciu towarów (w tym transporcie z magazynów zlokalizowanych w innych państwach UE);

* eksporcie towarów;

* dostawie towarów do polskiej spółki H. Sp. z o.o. (dalej: H. PL);

* nabywaniu towarów i usług.

Spółka planuje sprzedawać swoje produkty za pośrednictwem platformy internetowej polskim konsumentom - osobom fizycznym, nieprowadzącym działalności gospodarczej. Organizacją sprzedaży produktów H. w Polsce będzie się zajmować jedna z polskich spółek z grupy H - H. PL, zarejestrowany podatnik VAT. H. PL będzie działać jako agent spółki H.

Obecnie spółka H. PL prowadzi sprzedaż towarów na rzecz konsumentów za pośrednictwem stacjonarnych sklepów. Niemniej grupa H. planuje rozszerzyć swoją działalność w Polsce i sprzedawać towary za pośrednictwem platformy internetowej.

Schemat sprzedaży towarów H.w Polsce przez H. PL będzie wyglądał następująco:

H. PL działając jako agent H. będzie sprzedawać polskim konsumentom produkty zakupione przez platformę internetową i będzie od nich otrzymywać płatności. Działania H. PL, w tym zakresie będą stanowić dostawy towarów z tytułu których VAT będzie rozliczać H. PL. Płatności za towary zakupione przez platformę internetową będą dokonywane na konto bankowe H. PL (np. przelewem lub kartą kredytową).

Taka struktura sprzedaży towarów H. w Polsce jest uzasadniona z punktu widzenia biznesowego. Konsument dokonując zakupu towarów za pośrednictwem sklepu internetowego będzie miał możliwość jego zwrotu w przypadku, gdy okaże się że towar nie spełnia oczekiwań konsumenta lub jest wadliwy. Ponadto, konsument będzie mógł otrzymać w sklepie zwrot płatności od H. PL.

H. PL będzie również świadczyć na rzecz H. usługi typu call center oraz inne usługi administracyjne związane ze sprzedażą towarów za pośrednictwem platformy internetowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka z tytułu sprzedaży towarów za pośrednictwem platformy internetowej nie będzie zobowiązana do deklarowania krajowej sprzedaży w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji przedstawionej w stanie faktycznym, H. z tytułu sprzedaży towarów za pośrednictwem platformy internetowej nie będzie zobowiązana do deklarowania krajowej sprzedaży w Polsce. Obowiązek rozliczenia VAT z tytułu sprzedaży w Polsce będzie ciążył na spółce H. PL, która będzie otrzymać płatności od konsumentów.

1. Uwagi ogólne

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej: VAT) podlegają m.in.:

* odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

* wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju (dalej: WNT).

Artykuł 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT przewiduje, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej.

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy o VAT określa, że przez WNT, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Spółka będzie sprzedawać swoje produkty za pośrednictwem platformy internetowej polskim konsumentom - osobom fizycznym, nieprowadzącym działalności gospodarczej. Organizacją sprzedaży produktów H. w Polsce będzie się zajmować H. PL. H. PL będzie również przyjmować płatności za zakupione towary.

Konsument po zamówieniu towaru na platformie internetowej Spółki będzie otrzymywał towar, który zostanie przetransportowany z magazynu H. we Włoszech do Polski. H. będzie przemieszczać towary z Włoch.

Zdaniem, Spółki w przypadku transakcji pomiędzy H., H. PL oraz konsumentem należy zastosować regulacje przewidziane w art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT. W ocenie H., struktura rozliczeń Spółki w Polsce odpowiada rozliczeniom komisowym. Komis na gruncie ustawy o VAT jest traktowany jako dostawa towarów pomiędzy komitentem i komisantem oraz między komisantem a osobą trzecią.

W przedstawionym stanie faktycznym towary H. będą sprzedawane konsumentom za pośrednictwem H. PL. Dla celów VAT taki schemat rozliczeń stanowić będzie dwie dostawy towarów, tj. (i) pomiędzy H. i H. PL, (ii) a następnie pomiędzy H. PL i konsumentem.

W ocenie Spółki przemieszczenie towarów przez H. z Włoch do Polski będzie stanowić wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w odniesieniu do której konsekwencje podatkowe należy ocenić z perspektywy włoskich przepisów.

Natomiast z perspektywy H. PL, przemieszczenie towarów z Włoch do Polski, które będą następnie sprzedane przez H. PL w imieniu własnym ale na rzecz H., stanowić będzie w pierwszej kolejności: (i) WNT, (ii) a następnie sprzedaż krajową.

2. Przemieszczenie towarów z Włoch do Polski

Z analizy art. 9 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że aby doszło do WNT muszą zostać łącznie spełnione następujące przesłanki:

* zarówno dostawca jak i nabywca są podatnikami VAT;

* w wyniku transakcji dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel;

* towary są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu.

Zdaniem H., przemieszczenie towarów z magazynu we Włoszech spełnia przesłanki uznania za WNT z perspektywy H. PL.

Po pierwsze transakcja jest realizowana pomiędzy zarejestrowanymi podatnikami VAT. Zarówno Spółka jak i H. PL są zarejestrowanymi podatnikami VAT, zidentyfikowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Po drugie, zdaniem Spółki, w wyniku przemieszczenia towarów na rzecz H. PL przeniesione zostanie prawo do rozporządzania towarem jak właściciel, o czym świadczy również fakt, iż H. PL będzie przyjmowało zwroty towarów zakupionych przez platformę internetową oraz płatności za zakupione towary. Niemniej właścicielem w sensie prawa cywilnego pozostanie H.

Po trzecie towary będą przemieszczane z terytorium państwa członkowskiego, tj. z Włoch na terytorium innego państwa członkowskiego, tj. Polski.

W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, że realizacja przez H. przemieszczenia towarów z magazynu we Włoszech do Polski będzie stanowić WNT dla H. PL.

Podobne stanowiska w odniesieniu do zbliżonego stanu faktycznego wyrażają również organy podatkowe. Spółka wskazuje przykładowo na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 2 grudnia 2013 r., (sygn. IPPP3/443-810/13-2/k.c.), który stwierdził m.in., że:

"Biorąc powyższe pod uwagę w konfrontacji z przedstawionym stanem faktycznym należy stwierdzić, iż transakcje dokonywane między Wnioskodawcą a jej amerykańskim kontrahentem, występującym jako podatnik podatku od wartości dodanej z B, odzwierciedlają strukturę komisu, gdzie Wnioskodawca występuje w roli komisanta. Skoro wydanie towarów na podstawie umowy komisu traktowane jest jako dostawa towarów to Wnioskodawca jako podatnik VAT, występujący w charakterze komisanta, zobowiązany jest zgodnie z powołanymi wyżej przepisami do rozliczenia na terenie P wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów".

Podobne stanowisko, zostało wyrażone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 11 lutego 2011 r. (sygn. IPPP3/443-1132/10-3/JF), w której stwierdzono, że:

"Ze złożonego wniosku wynika, iż Spółka będąca podatnikiem zarejestrowanym do czynności wewnątrzwspólnotowych zamierza od spółki z siedzibą w Wielkiej Brytanii posiadającej status podatnika na podstawie umowy komisu nabyć towary niespełniające definicji towarów używanych w rozumieniu ustawy o podatku od czynności od towarów i usług. Kontrahent wspólnotowy, jako komitent dostarczałby towary Spółce, która jako komisant dokonywałaby we własnym imieniu sprzedaży powyższych towarów na terenie Polski na rzecz osób trzecich na rachunek Komitenta.

Z powyższego wynika, że w świetle powołanego przepisu art. 9 ust. 1 ustawy transakcję te należy traktować jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Nabywca towarów otrzymywanych w komis będzie Spółka zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług również dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Również w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 25 stycznia 2010 r., (sygn. IPPP1/443-1151/09-4/IZ) odnajdziemy podobne stanowisko, zgodnie z którym:

"Uwzględniając zatem treść złożonego wniosku stwierdzić należy, że polska spółka winna rozpoznać przedmiotową transakcję jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, gdyż spełnione są wszystkie przesłanki określone w wyżej powołanym zapisie art. 9 ust. 1 i 2 ustawy. W myśl art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. W świetle powyższego polska spółka zobowiązana będzie do rozliczenia podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów otrzymanych od Wnioskodawcy w ramach umowy komisu. Tym samym Strona, z tytułu przedmiotowej transakcji nie jest zobowiązana do rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług, a zatem stanowisko Wnioskodawcy w niniejszej sprawie uznać należy za prawidłowe".

3. Sprzedaż towarów konsumentom

Spółka stoi na stanowisku, że sprzedaż towarów H. realizowana przez H. PL na rzecz konsumentów będzie stanowić sprzedaż krajową - odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT przez sprzedaż rozumie się m.in. odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju. W oparciu o art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej.

Zdaniem Spółki, sprzedaż towarów H. na rzecz konsumentów realizowana przez działającą w charakterze agenta spółkę H. PL stanowi dla celów VAT tzw. sprzedaż komisową, tj. dwie dostawy towarów - dostawę (i) na rzecz H. PL oraz (ii) na rzecz konsumenta.

W przypadku dostawy na rzecz konsumenta realizowanej przez H. PL, zdaniem Spółki, zasadne jest rozpoznanie dla celów VAT dostawy towarów na terytorium kraju - tzw. sprzedaży krajowej. W wyniku transakcji na rzecz konsumenta zostaje przeniesione prawo do rozporządzania towarem jak właściciel. W konsekwencji, realizowana przez H. PL dostawa towarów na rzecz konsumenta powinna podlegać opodatkowaniu VAT w Polsce.

Mając powyższe na uwadze Spółka stoi na stanowisku, że sprzedaż towarów na rzecz polskich konsumentów, które będą transportowane z magazynu we Włoszech do Polski i które będą sprzedawane przez H. PL będzie stanowić sprzedaż krajową z tytułu, której podatnikiem VAT będzie H. PL. Tym samym, H. nie będzie zobowiązana do rozliczenia sprzedaży towarów na rzecz konsumentów w Polsce. Podmiotem zobowiązanym do rozliczenia VAT z tytułu dostawy towarów na rzecz konsumentów będzie H. PL.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja wydana została w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych, o których mowa w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa, dla kontrahenta.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.