IPPP3-443-952/09-5/JF - Zasady wypełnienia deklaracji VAT-7 w związku z importem usług zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2009 r. (data wpływu 30 października 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 października 2009 r. (data wpływu 28 października 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wypełnienia poz. 37 deklaracji VAT-7 w związku z importem usług zwolnionych z opodatkowania - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 października 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wypełnienia poz. 37 deklaracji VAT-7 w związku z importem usług zwolnionych z opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest spółką z siedzibą i miejscem zarządu na terenie Polski, oraz jest zarejestrowana jako podatnik VAT w Polsce.

Wnioskodawca świadczy na rzecz swoich klientów (podmiotów polskich i zagranicznych) usługi finansowe, polegające między innymi na:

Wnioskodawca będzie nabywał usługi finansowe od osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą lub spółek z ograniczoną odpowiedzialnością ("Agentów") zarejestrowanych jako podatnicy podatku od wartości dodanej na Węgrzech.

Usługi nabywane od Agentów przez Wnioskodawcę na rzecz jej klientów będą obejmowały:

Korzystanie z usług Agentów jest jedną z prawnie dopuszczalnych form świadczenia przez Wnioskodawcę usług finansowych na własny rachunek, zarówno na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, jak i, po przeprowadzeniu stosownej procedury notyfikacyjnej, w innych krajach Unii Europejskiej, poprzez otwarcie oddziału lub na zasadach transgranicznych. Zakres czynności Agentów będzie zgodny z dopuszczalnym zakresem ich działalności określonym w art. 79 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (z późn. zm.) jako wykonywanie w imieniu i na rachunek Wnioskodawcy czynności pośrednictwa w zakresie działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę. Zgodnie z ww. przepisem Agenci wykonywać będą czynności związane z zawieraniem umów o świadczenie usług przez Wnioskodawcę lub umożliwiające realizację tych umów, w szczególności polegające na doradzaniu klientowi lub potencjalnemu klientowi w zakresie instrumentów finansowych lub usług Wnioskodawcy, przyjmowaniu zleceń nabycia lub zbycia maklerskich instrumentów finansowych oraz odbieraniu innych oświadczeń woli dla Wnioskodawcy. W stosunkach z osobami trzecimi Agenci będą zatem występować jako przedstawiciele Wnioskodawcy, na zasadach analogicznych do jego odpowiednio umocowanych pracowników, a Wnioskodawca będzie ponosił pełną odpowiedzialność za ich działania.

Działalność Agentów jest regulowana w Rzeczpospolitej Polskiej na podstawie powołanej ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, podlegają oni między innymi wpisowi do rejestru prowadzonego przez Komisje Nadzoru Finansowego oraz mogą działać wyłącznie na podstawie umowy z jedną firmą inwestycyjną (a więc nie mogą występować w obrocie samodzielnie ani w imieniu dwóch lub więcej firm inwestycyjnych). W innych krajach Unii Europejskiej działają oni na analogicznych zasadach, w wyniku implementacji Dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zmieniająca Dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i Dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 93/22/EWG (Dz. Urz. UE L z 2004 r. Nr 145, poz. 1).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż ze względu na fakt, że Wnioskodawcy przysługuje zwolnienie od podatku VAT z tytułu czynności będących przedmiotem importu usług finansowych, rozliczając te transakcje w deklaracji VAT-7 jest on zobligowany do wypełnienia jedynie pola nr 36 deklaracji VAT-7, bez konieczności wypełniania pola 37.

Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, że ze względu na fakt, że Wnioskodawcy przysługuje zwolnienie od podatku VAT z tytułu czynności będących przedmiotem importu usług finansowych, rozliczając te transakcje w deklaracji VAT-7 jest on zobligowany do wypełnienia jedynie pola nr 36 deklaracji VAT-7, bez konieczności wypełniania pola 37.

Wnioskodawcy przysługuje zwolnienie od podatku VAT z tytułu czynności będącej przedmiotem importu usług. W związku z tym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że rozliczając transakcje opisane w stanie faktycznym Wniosku będzie zobowiązany do wypełnienia w deklaracji VAT-7 jedynie pola 36, bowiem transakcja ta nie powoduje powstania podatku VAT należnego, który jest wykazywany w polu 37. Konsekwencją tego jest również brak uprawnienia do rozpoznawania przez Wnioskodawcę podatku VAT naliczonego w związku z importem usług, albowiem zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy o VAT "kwotę podatku naliczonego stanowi (...) kwota podatku należnego od importu usług (...)".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 29 ust. 17 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwana dalej: ustawą, podstawą opodatkowania w imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić, z wyjątkiem gdy wartość usługi została wliczona do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 2 lub wartość usługi - na podstawie odrębnych przepisów - zwiększa wartość celną importowanego towaru albo w przypadku gdy podatek został rozliczony przez usługodawcę.

Zgodnie z objaśnieniami do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7), zawartymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 19 września 2005 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 185, poz. 1545) zmienionym od dnia 1 stycznia 2010 r. rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2009 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2009 r. Nr 222, poz. 1763) w części C "wykazuje się wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu, dla których obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, za który składana jest deklaracja, po uwzględnieniu korekt wynikających z art. 29 ust. 4 ustawy, oraz innych korekt wynikających z przepisów o podatku od towarów i usług, jeżeli mają wpływ na rozliczenie w okresie, za który składana jest deklaracja. W tej części wykazuje się też czynności wykonywane poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego lub zwrotu podatku naliczonego".

Wobec powyższego, import usług, jako czynność podlegająca opodatkowaniu na terytorium kraju, niezależnie od tego jaką stawką jest opodatkowana (w tym także podlegająca zwolnieniu od podatku VAT), powinna być wykazywana w poz. 37 (do dnia 31 grudnia 2009 r., poz. 36) deklaracji VAT-7, w której ujmuje się podstawę opodatkowania (musi być zgodna z kwotą wykazaną w ewidencji VAT i na fakturze wewnętrznej). W poz. 38 (do dnia 31 grudnia 2009 r., poz. 37) deklaracji VAT-7 powinien być wykazany podatek należny. Objaśnienia nie odnoszą się wprost do sytuacji, kiedy podatek należny nie występuje ze względu na zwolnienie usługi od podatku. W konsekwencji w pozycji odpowiadającej podatkowi należnemu od importu usługi podlegającej zwolnieniu należy wpisać kwotę podatku tego podatku, w tej sytuacji będzie to wartość "0".

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca nabywa od podmiotu węgierskiego usługę finansową podlegającą zwolnieniu (co potwierdzono w wydanej przez tut. Organ interpretacji indywidualnej IPPP3-443-952/09-2/JF). Zatem, w przedmiotowej sytuacji występuje podstawa opodatkowania, natomiast nie wystąpi podatek należny, którego w przedmiotowej transakcji nie ma, z uwagi na fakt, iż usługi pośrednictwa finansowego korzystają ze zwolnienia przedmiotowego. W takiej sytuacji poz. 37 odpowiadająca kwocie należnego wyrażonego w złotych nie może pozostać niewypełniona, a odpowiednią wartością winno być "0".

Należy wobec tego stwierdzić, iż stanowisko Wnioskodawcy, że rozliczając transakcje importu usługi zwolnionej od podatku będzie on zobowiązany jedynie do wypełnienia poz. 37 deklaracji VAT-7 bez konieczności wypełnienia poz. 38 (do dnia 31 grudnia 2009 r., poz. 37) - należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w kwestii dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia importu usług finansowych została wydana interpretacja nr IPPP3-443-952/09-3/JF, natomiast w zakresie zastosowania zwolnienia dla importu usług finansowych interpretacja nr IPPP3-443-952/09-4/JF.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.