IPPP3/443-947/10-2/LK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2010 r. (data wpływu 27 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia faktur dokumentujących przewóz towarów do spółek w Wielkiej Brytanii, oraz w zakresie doliczania marży handlowej przy sprzedaży towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 września 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia faktur dokumentujących przewóz towarów do spółek w Wielkiej Brytanii, oraz doliczania marży handlowej przy sprzedaży towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą "Usługi Transportowe..." z siedzibą w C... w zakresie świadczenia usług transportowych i wewnątrzwspólnotowych dostaw artykułów spożywczych na rzecz kontrahentów z Wielkiej Brytanii. W związku z wykonywaną działalnością gospodarczą Wnioskodawczyni jest opodatkowana na zasadach ogólnych i prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym jako podatnik VAT UE.

Ponadto Wnioskodawczyni jest udziałowcem Spółki z o.o. P...z siedzibą w Wielkiej Brytanii z udziałem 50%, drugim udziałowcem jest mąż Wnioskodawczyni. Mąż Wnioskodawczyni posiada również 100% udziałów w Spółce z o.o. B...z siedzibą w Wielkiej Brytanii. Firma T... dokonuje zakupu towarów handlowych w hurtowni w Polsce i następnie własnym transportem - ciągnikiem samochodowym marki DAF dostarcza towar do firm P...i B. w Wielkiej Brytanii. Przy tych transakcjach Wnioskodawczyni nie stosuje marży handlowej. Towar Wnioskodawczyni sprzedaje po cenie zakupu. Firma "T...ponosi koszty transportu z tytułu przewozu towarów do ww. spółek tylko z Polski do Wielkiej Brytanii. Z Wielkiej Brytanii do Polski Wnioskodawczyni wykonuje na rzecz innych kontrahentów, które są udokumentowane fakturami. Firma "T...nie wystawia faktur obciążających kosztami przewozu towarów firm P... i B...oraz nie wykazuje z tego tytułu przychodów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Wszystkie koszty przewozu (paliwo, części, naprawy samochodu) są w całości zaewidencjonowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Z tytułu sprzedaży towarów do wymienionych spółek Wnioskodawczyni osiągnęła za rok 2009 obrót w kwocie...zł i za okres I-VIII 2010 w kwocie...zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania

Zdaniem Wnioskodawczyni, w myśl art. 32 ustawy VAT może Ona dokonywać sprzedaży towaru po cenie nabycia bez doliczania marży, ponieważ wszystkie strony transakcji są czynnymi podatnikami VAT i w związku z wykonywanymi czynnościami korzystają z pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Ponieważ do opodatkowania podatkiem dochodowym i podatkiem VAT przyjmuje się identyczną podstawę opodatkowania Wnioskodawczyni uważa, że sprzedaż towarów po cenie zakupu bez doliczania marży stanowi prawidłową podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Na przewóz towarów do spółek w Anglii Wnioskodawczyni powinna wystawiać faktury VAT i opodatkować usługi podatkiem dochodowym w kraju i podatkiem VAT w Anglii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Wobec braku odmiennych uregulowań, powyższa zasada odnosi się również do określania podstawy opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zagadnienie podstawy opodatkowania zostało uregulowane w przepisach Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 z późn. zm.). Zgodnie z art. 73 Dyrektywy Rady, w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

W myśl art. 78 Dyrektywy, do podstawy opodatkowania wlicza się następujące elementy:

Z przytoczonych powyżej regulacji wynika, że w przypadku dokonywanych przez podatnika dostaw towarów, za podstawę opodatkowania należy uznać całość świadczenia pieniężnego pobieranego od nabywcy. Oznacza to, że do podstawy opodatkowania w przypadku dokonywanych dostaw, należy wliczyć cenę towarów, a także wszystkie inne elementy (np. koszty transportu) będące elementami składowymi świadczenia zasadniczego (tekst jedn. dostawy towarów).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług transportowych i wewnątrzwspólnotowych dostaw artykułów spożywczych na rzecz kontrahentów z Wielkiej Brytanii. Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym jako podatnik VAT UE. Wnioskodawczyni dokonuje sprzedaży towarów na rzecz spółek mających siedzibę na terenie Wielkiej Brytanii. Firma Wnioskodawczyni dokonuje zakupu towarów handlowych w hurtowni w Polsce i następnie własnym transportem dostarcza towar do spółek w Wielkiej Brytanii.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą tego czy winna Ona wystawiać fakturę za przewóz towarów z Polski na rzecz spółek mających siedzibę w Londynie. Zdaniem Wnioskodawczyni winna Ona wystawić faktury VAT i opodatkować przedmiotową usługę przewozu w Anglii.

Odnosząc stan faktyczny do przytoczonych powyżej regulacji prawnych wskazać należy, że świadczeniem głównym wykonanym przez Wnioskodawczynię na rzecz spółek z Wielkiej Brytanii jest wewnątrzwspólnotowa dostawa artykułów spożywczych natomiast koszty transportu jako element składowy świadczenia głównego zwiększa kwotę należną z tytułu transakcji dostawy. W konsekwencji koszty transportu, jako niestanowiące odrębnego świadczenia od wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, podlegają opodatkowaniu według zasad właściwych dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zgodnie z art. 106 ust. 1, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur oraz dane, które faktury powinny zawierać określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.).

Stosownie do regulacji § 4 ust. 1 oraz § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Sprzedawca może określić w fakturze również kwoty podatku dotyczące wartości sprzedaży poszczególnych towarów i usług wykazanych w tej fakturze; w tym przypadku łączna kwota podatku może być ustalona w wyniku podsumowania jednostkowych kwot podatku (§ 5 ust. 3 rozporządzenia

Biorąc powyższe pod uwagę, w tak przedstawionym stanie faktycznym, trzeba wskazać, że usługi transportowe należy potraktować wraz z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów jako całość transakcji i udokumentować ten fakt fakturą VAT. Zatem stanowisko Wnioskodawczyni, iż winna Ona wystawić faktury VAT na przewóz towarów do spółek w Wielkiej Brytanii i opodatkować je podatkiem VAT w Anglii należało uznać za nieprawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika również, iż wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz transportu tych towarów Wnioskodawczyni dokonuje na rzecz spółek mających siedzibę na terenie Wielkiej Brytanii, przy czym w jednej ze spółek Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem wraz z mężem a właścicielem drugiej spółki jest mąż Wnioskodawczyni. Dokonując transakcji sprzedaży towaru na rzecz ww. spółek Wnioskodawczyni nie nalicza marży handlowej na ten towar.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą tego czy dokonując transakcji sprzedaży towaru na rzecz ww. spółek należy doliczyć marżę handlową.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w myśl art. 32 ustawy może Ona dokonywać sprzedaży towaru po cenie nabycia bez doliczania marży, ponieważ wszystkie strony transakcji są czynnymi podatnikami VAT i w związku z wykonywanymi czynnościami korzystają z pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. W związku z tym, przy ustalaniu wysokości należności ustawodawca nie ingeruje w sferę podejmowanych decyzji.

Stąd też Wnioskodawczyni przy zachowaniu zasad wolnego rynku i wolnej konkurencji może dowolnie kształtować ceny, po których sprzedawany jest zakupiony wcześniej towar.

Należy jednakże w tym miejscu wskazać, iż zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

Natomiast w myśl ust. 2. tego przepisu, związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów.

Przez powiązania rodzinne, o których mowa w ust. 2, rozumie się - w świetle ust. 3 ww. artykułu - małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia. Natomiast przez powiązania kapitałowe, o których mowa w ust. 2, rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu wynoszące co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem (art. 32 ust. 4 ustawy).

Przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania w przypadku transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, w odniesieniu do których właściwy organ podatkowy, na podstawie ustawy - Ordynacja podatkowa, wydał decyzję o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi (art. 32 ust. 5 ustawy).

Z kolei przez wartość rynkową, zgodnie z art. 2 pkt 27b ustawy, należy rozumieć całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

Reasumując, sprzedaż artykułów spożywczych przez Wnioskodawczynię po cenie ich nabycia jest dozwolona z punktu widzenia ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże z uwzględnieniem zapisów wskazanych w art. 32 ustawy, w którym ustawodawca przewidział możliwość oszacowania obrotu przez organy podatkowe w sytuacji, w której podatnicy, na skutek zdarzeń i okoliczności wymienionych w tym przepisie, doprowadzili do zaniżenia lub zawyżenia obrotu.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawczyni, zgodnie z którym w myśl art. 32 ustawy może Ona dokonywać sprzedaży towaru po cenie nabycia bez doliczania marży, ponieważ wszystkie strony transakcji są czynnymi podatnikami VAT i w związku z wykonywanymi czynnościami korzystają z pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego należało uznać za nieprawidłowe.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.