IPPP3/443-917/12-2/KC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2012 r. (data wpływu 12 września 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT związanego z importem samochodu oraz z tytułu zakupu paliwa do niego - jest prawidłowe.

W dniu 12 września 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT związanego z importem samochodu oraz z tytułu zakupu paliwa do niego

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka V. SA. Oddział w Polsce (zwany dalej "Wnioskodawcą") zaangażowany jest na terytorium Polski w prace przy projekcie, który realizowany jest poprzez współpracę firmy G. oraz Państwowego Instytutu (PI), Instytutu Nauk Geologicznych (ING) oraz Instytutu Geofizyki (IG). Na realizację tego projektu zezwolenie wydał Minister Środowiska. Celem tego projektu jest integracja wszelkiego typu badań danych geofizycznych i geologicznych, a w rezultacie opracowanie kompleksowego modelu budowy geologicznej prawie całej pokrywy osadowej oraz jej podłoża na terenie Polski.

Pierwszym etapem prac są badania sejsmiczne, zmierzające do uzyskania obrazu struktur geologicznych ziemi, z wykorzystaniem tzw. sejsmiki refleksyjnej. Te właśnie specjalistyczne czynności wykonuje V. S. A. Oddział w Polsce w ramach podwykonawstwa na rzecz G., który wygrał przetarg na realizację projektu. Za wykonywane na rzecz IG usługi Wnioskujący pobiera wynagrodzenie, które dokumentuje stosowną fakturą VAT i opodatkowuje podstawową stawką podatku VAT, tj. 23%.

W celu realizacji powierzonych przez IG zleceń Wnioskodawca musiał sprowadzić do Polski specjalistyczny sprzęt, urządzenia sejsmiczne oraz samochody. Wnioskodawca musiał również dokonać zakupy w Polsce takiego sprzętu i samochodów. W związku z importem do Polski urządzeń i samochodów V. S.A. Oddział w Polsce uiścił stosowne cło oraz podatek VAT od importowanych urządzeń i samochodów. Ponieważ importowane urządzenia w całości służą do wykonywania czynności opodatkowanych VAT Wnioskodawca odliczył zapłacony w związku z importem podatek VAT naliczony, jednak w przypadku samochodów dokonano odliczenia wyłącznie w wysokości 6000 PLN od samochodu.

Sprowadzone z centrali w Turcji do polskiego oddziału samochody to przede wszystkim Toyota Hilux D CAB oraz jeden Land Rover. Dopuszczalna ładowność tych samochodów nie przekracza 3,5 tony (zazwyczaj 750kg), jednak ze względu na swoją konstrukcję samochody te mogą być zaklasyfikowane do kategorii tzw. samochodów ciężarowych. Taką właśnie klasyfikację potwierdzono w stosunku do zakupywanych w Polsce samochodów Toyota Hilux umieszczając w ich dowodach rejestracyjnych stosowną adnotację.

Sprowadzone do Polski samochody, ze względu na to że docelowo po zakończeniu projektu wyjadą z Polski i wrócą do centrali w Turcji (chyba, że program wejdzie w kolejną fazę jego realizacji lub też Wnioskodawca pozyska inny kontrakt) oraz ze względu na fakt, że polski oddział tureckiej spółki to de facto jeden "organizm" prawny, jedna spółka, nie są przerejestrowane na Wnioskodawcę (Wnioskodawca ich nie kupił i nie zmienił się ich właściciel) i poruszają się po Polsce na tureckim dowodzie rejestracyjnym.

Pomimo, że podmiotem przemieszczającym samochody do swojego oddziału w Polsce jest V. (centrala turecka), spółka ta nie jest faktycznym właścicielem tych pojazdów. Ich właścicielem jest inna spółka z grupy, tj. V. Ltd., która oddała te samochody do używania do firmy V. na podstawie zawartej w Turcji umowy. Dopiero w następnej kolejności V. przemieścił te pojazdy do swojego polskiego oddziału.

Wnioskodawca planuje otrzymanie z okręgowej stacji kontroli pojazdów zaświadczenia potwierdzającego spełnienie przez ww. samochody warunków, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Oz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej "Ustawą nowelizującą". Niemniej jednak z właściwego wydziału komunikacji urzędu gminy Wnioskodawca otrzymał informację, że nie zostanie dokonany wymagany art. 3 ust. 3 Ustawy nowelizującej wpis do dowodu rejestracyjnego samochodów, ponieważ są to zagraniczne dokumenty rejestrujące i polski urząd nie może dokonywać żadnych zmian czy wpisów w tych dokumentach.

W konsekwencji Wnioskodawca dysponuje flotą sprowadzonych do Polski i zakupionych w Polsce samochodów kwalifikujących się do kategorii samochodów ciężarowych, gdzie w przypadku tych pierwszych samochodów nie ma on prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy dokonaniu importu aut, a w drugim przypadku prawo takie posiada, pomimo że jakościowo są to, co do zasady, auta tej samej marki (Toyota) oraz ten sam model (Hilux).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku spełnienia przez użytkowane przez Wnioskodawcę samochody wymagań określonych w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), co zostanie potwierdzone dodatkowym badaniem technicznym, o którym mowa w art. 3 ust. 3 wyżej powołanej ustawy i jednoczesnym braku możliwości uzyskania stosownej adnotacji w tureckim dowodzie rejestracyjnym, Wnioskodawca:

Zdaniem Wnioskodawcy

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że skoro z niezależnych od niego powodów nie może uzyskać wpisu do dowodu rejestracyjnego zaimportowanych pojazdów, a spełnia pozostałe warunki konieczne do odliczenia podatku VAT od samochodów ciężarowych i paliwa do nich, to ma on prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony z tytułu nabycia paliwa do tych samochodów, oraz ma prawo odliczenia całej kwoty podatku VAT związanej z importem tych samochodów do Polski, wynikającej ze stosownych dokumentów importowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej Ustawą VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy VAT podatnikami są również osoby prawne jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. zasady odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia użytkowania samochodów oraz paliw używanych do ich napędu regulują zapisy art. 3 oraz art. 4 nowelizującej ustawy. W myśl postanowień art. 3 ust. 1 powyższej ustawy w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspolnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł z zastrzeżeniem ust. 2.

W ust. 2 ww. art. 3 wskazano, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1 4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (ust 3 ww. artykułu).

W zakresie samochodów sprowadzanych do Polski z Turcji Wnioskodawca spełnia wszystkie warunki konieczne do dokonania pełnego odliczenia podatku VAT prócz warunku wpisu do dowodu rejestracyjnego sprowadzonych z Turcji samochodów. W szczególności Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, wykorzystuje pojazdy do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT, dokumenty importowe w jasny sposób wskazują kwotę uiszczonego podatku VAT przy imporcie pojazdów samochody te kwalifikują się do kategorii samochodów ciężarowych w rozumieniu Ustawy nowelizującej co Wnioskodawca w najbliższym czasie potwierdzi zaświadczeniem zbadania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów. Fakt niespełnienia ostatniego warunku, tj. uzyskania wpisu do dowodu rejestracyjnego nie wynika ze złej woli Wnioskodawcy czy też z faktu, że pojazdy nie są pojazdami ciężarowymi. Niemożliwość otrzymania wpisu do dowodu rejestracyjnego wynika z tego, że wydział komunikacji urzędu gminy nie może dokonywać zmian w zagranicznym dowodzie rejestracyjnym, którym posługują się samochody. Dokonywanie zmian/wpisów w zagranicznym dowodzie rejestracyjnym pojazdu nie jest prawnie dopuszczone.

Niewątpliwie więc z literalnego punku widzenia zawarty w Ustawie nowelizującej warunek posiadania wpisu do dowodu rejestracyjnego nie został spełniony przez Wnioskodawcę jednak w przedstawionych okolicznościach, zdaniem Wnioskodawcy, o wiele bardziej istotna jest celowościowa, niż literalna wykładnia przepisów. Celem Ustawodawcy było bowiem, danie podatnikom, którzy wykorzystują w swojej opodatkowanej VAT działalności samochody ciężarowe możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego od wykorzystywanych samochodów ciężarowych jak i paliwa do nich. Ustawodawca nie przewidział w przepisach sytuacji, kiedy z obiektywnych powodów podatnik nie będzie w stanie otrzymać dla pojazdów polskiego dowodu rejestracyjnego (przy sprowadzaniu samochodów do Polski nie doszło do ich zakupu i nie zmienił się ich właściciel, a jest to wyłącznie przesunięcie środka trwałego do oddziału w Polsce w ramach jednego podatnika, nie ma więc podstaw do dokonania przerejestrowania na nowego właściciela). Niewątpliwie jednak intencją Ustawodawcy było, by w zakresie wykorzystania samochodów ciężarowych zachować pełną neutralność podatkową w VAT, tj. aby podatnik VAT miał prawo do odliczenia podatku zarówno od samochodów jaki paliwa do nich, bowiem są to profesjonalne auta wykorzystywane w działalności gospodarczej, nie może być więc mowy o ich "konsumpcji", a to właśnie ta ostatnia jest co do zasady obłożona podatkiem VAT, bowiem co do zasady to nieprofesjonalny konsument faktycznie ponosi ciężar tego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą, zgodnie z którym, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi:

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;

Powyższe oznacza, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jedynie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Zatem aby podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z wystawionych faktur VAT, zakupy dokumentowane tymi fakturami muszą być związane (w sposób bezsporny) z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego podlega ponadto ograniczeniom, w przypadkach określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ze stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jako Oddział w Polsce z centrala w Turcji, zaangażowany jest na terytorium Polski w prace przy projekcie, który realizowany jest poprzez współpracę firmy IG oraz Państwowego Instytutu Geologicznego - Państwowego Instytutu Badawczego (PI), Instytutu Nauk Geologicznych (ING) oraz Instytutu Geofizyki (IG), którego celem jest opracowanie kompleksowego modelu budowy geologicznej prawie całej pokrywy osadowej oraz jej podłoża na terenie Polski.

W celu realizacji powierzonych zleceń Wnioskodawca musiał sprowadzić do Polski specjalistyczny sprzęt, urządzenia sejsmiczne oraz samochody. Wnioskodawca musiał również dokonać zakupu w Polsce takiego sprzętu i samochodów. W związku z importem do Polski urządzeń i samochodów Wnioskodawca uiścił stosowne cło oraz podatek VAT od importowanych urządzeń i samochodów. Ponieważ importowane urządzenia w całości służą do wykonywania czynności opodatkowanych VAT Wnioskodawca odliczył zapłacony w związku z importem podatek VAT naliczony, jednak w przypadku samochodów dokonano odliczenia wyłącznie w wysokości 6000 PLN od samochodu.

Sprowadzone z centrali w Turcji do polskiego oddziału samochody to przede wszystkim Toyota Hilux D CAB oraz jeden Land Rover. Dopuszczalna ładowność tych samochodów nie przekracza 3,5 tony, jednak ze względu na swoją konstrukcję samochody te mogą być zaklasyfikowane do kategorii tzw. samochodów ciężarowych. Taką właśnie klasyfikację potwierdzono w stosunku do zakupywanych w Polsce samochodów Toyota Hilux umieszczając w ich dowodach rejestracyjnych stosowną adnotację.

Sprowadzone do Polski samochody, ze względu na to że docelowo po zakończeniu projektu wyjadą z Polski i wrócą do centrali w Turcji nie są przerejestrowane na i poruszają się po Polsce na tureckim dowodzie rejestracyjnym. Wnioskodawca planuje otrzymanie z okręgowej stacji kontroli pojazdów zaświadczenia potwierdzającego spełnienie przez ww. samochody warunków, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Oz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej "Ustawą nowelizującą". Niemniej jednak z właściwego wydziału komunikacji urzędu gminy Wnioskodawca otrzymał informację, że nie zostanie dokonany wymagany art. 3 ust. 3 Ustawy nowelizującej wpis do dowodu rejestracyjnego samochodów, ponieważ są to zagraniczne dokumenty rejestrujące i polski urząd nie może dokonywać żadnych zmian czy wpisów w tych dokumentach.

W konsekwencji Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w przypadku spełnienia przez użytkowane samochody wymagań określonych w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), co zostanie potwierdzone dodatkowym badaniem technicznym i jednoczesnym braku możliwości uzyskania stosownej adnotacji w tureckim dowodzie rejestracyjnym, będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony z tytułu nabycia paliwa do tych samochodów, oraz prawo odliczenia całej kwoty podatku VAT związanej z importem tych samochodów do Polski, wynikającej ze stosownych dokumentów importowych.

Wyjaśnić należy, iż na mocy ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej: "ustawą nowelizującą", na którą powołuje się również Wnioskodawca, z dniem 1 stycznia 2011 r., dodano m.in. przepis art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej, dodane przepisy art. 86a ust. 1-10 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r. Natomiast, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów, regulują przepisy art. 3 ustawy nowelizującej.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tekst jedn.: od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (tekst jedn.: ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Jak stanowi art. 4 powołanej ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie tejże ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 tej ustawy.

W stanie faktycznym Wnioskodawca wskazuje, iż zakupione w Polsce auto Toyota Hilux, ze względu na swoją konstrukcję zostało zaklasyfikowane do kategorii tzw. samochodów ciężarowych, co zostało potwierdzone przez badanie przeprowadzone przez okręgową stację diagnostyczną oraz stosowną adnotację w dowodzie rejestracyjnym. Ponadto Wnioskodawca słusznie podkreśla w swoim uzasadnieniu, że wykorzystywane przez niego do czynności opodatkowanych pojazdy, przemieszczone z Turcji, również kwalifikują się do kategorii samochodów ciężarowych w rozumieniu Ustawy nowelizującej co w najbliższym czasie potwierdzi zaświadczenie z badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów.

Wykonanie badania technicznego jest warunkiem potwierdzającym uprawnienie do pełnego odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu samochodu oraz od zakupionego paliwa przeznaczonego do tych samochodów o których mowa w art. 3 ust. 4 ustawy nowelizującej. Niezgodność zawartych w zaświadczeniu wydanym przez okręgową stację kontroli pojazdów informacji ze stanem faktycznym powoduje utratę prawa do odliczenia podatku naliczonego, zgodnie z brzmieniem art. 88 ust. 3a pkt 6 ustawy. Natomiast ustawa o podatku od towarów i usług nie przewiduje żadnych sankcji związanych z uchybieniem obowiązku umieszczenia stosownej adnotacji w dowodzie rejestracyjnym o spełnieniu wymagań technicznych dla konkretnego auta. W istocie ustawodawca uzależnił prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego od spełnienia przez dany pojazd samochodowy wymagań określonych w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej nie zaś od dokonania stosownej adnotacji w dowodzie rejestracyjnym.

W związku z powyższym na podstawie przedstawionego stanu faktycznego i zacytowanych powyżej przepisów stwierdza się, że w przypadku spełnienia przez użytkowane samochody Wnioskodawcy wymagań określonych w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej i zostanie to potwierdzone dodatkowym badaniem technicznym przeprowadzonym przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, zachowuje on prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu tego samochodu, jak również paliwa wykorzystywanego do jego napędu.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.