IPPP3/443-904/13-4/KC

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 stycznia 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-904/13-4/KC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2013 r. (data wpływu 30 września 2013 r.), uzupełnionym w dniu 30 grudnia 2013 r. (data wpływu 2 stycznia 2014 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 18 grudnia 2013 r. (skutecznie doręczone w dniu 23 grudnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania otrzymywanego wsparcia cenowego za dotację mająca wpływ na cenę towarów oraz ustalenia właściwej stawki podatku dla dostawy towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania otrzymywanego wsparcia cenowego za dotację mająca wpływ na cenę towarów oraz ustalenia właściwej stawki podatku dla dostawy towarów. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 30 grudnia 2013 r., złożonym w dniu 30 grudnia 2013 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 18 grudnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalnością gospodarczą, zajmującą się sprzedażą produktów z branży informatycznej oraz związanymi z nimi materiałami eksploatacyjnymi.

Nabywa towary produkowane przez światowy koncern. Koncern stworzył specjalny program SBD, który polega na tym, że koncern przez jedną ze swoich europejskich firm, mającą siedzibę w Szwajcarii, dofinansowuje Wnioskodawcy sprzedaż towarów dla ostatecznego klienta w formie tzw. dodatkowego rabatu określanego, dalej jako Wsparcie. Firma ta nie jest dostawcą materiałów eksploatacyjnych. Materiały eksploatacyjne są zakupywane od niezależnego dystrybutora, który zaopatruje się w fabrykach koncernu. Wsparcie jest w sensie ekonomicznym dopłatą w określonej kwocie. Podczas brania udziału w dużych przetargach, współpracując z koncernem, Wnioskodawca ma możliwość na podstawie programu SBD zgłosić się do koncernu po owo Wsparcie, aby móc zaoferować warunki umożliwiające wygranie przetargu. Dzięki wykorzystaniu zasad Programu, Wnioskodawca może zaoferować klientowi dodatkowy rabat, a tym samym cenę ofertową niższą niż pozwala na to cena zakupu towarów od dostawcy.

Warunkiem przydzielenia Wsparcia jest uwzględnienie go w całości w cenach dla klienta, ma ono więc wpływ na cenę sprzedaży. Wysokość rabatu dla klienta musi zostać ustalona z koncernem. Otrzymując Wsparcie w określonej kwocie, Wnioskodawca ma obowiązek o tę kwotę obniżyć swoją cenę oferowanych ostatecznemu odbiorcy towarów. Wypłata Wsparcia następuje po fakcie sprzedaży do klienta. Oznacza to, że Wnioskodawca sprzedaje klientowi towar z rabatem, z tytułu którego Wsparcie otrzymuje później. Należność Wsparcia zostaje w całości wypłacona przez firmę koncernu, mającą siedzibę w Szwajcarii, bezpośrednio na walutowy rachunek bankowy, po przedstawieniu określonych dokumentów rozliczeniowych potwierdzających sprzedaż danych produktów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy otrzymane wsparcie cenowe podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako dotacje, subwencje oraz inne elementy wymienione w art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535).

2. Jaką stawką VAT powinno zostać opodatkowane wsparcie, jeśli podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z odpowiedzią na 1 pytanie, jeśli wsparcie dotyczy zarówno towarów sprzedawanych w kraju ze stawką 23%, jak i sprzedażą rozliczną jako WDT sprzedawanych na podstawie posiadanych dokumentów wywozu towarów i potwierdzeniu podatnika VAT na teren Unii Europejskiej ze stawką 0%, i w których pozycjach deklaracji VAT należy wykazać taki przychód.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przedmiotowe wsparcie cenowe jako dopłaty, dotacje, subwencje oraz inne elementy wymienione w art. 29 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Sposób przeprowadzenia transakcji wypłaty przedmiotowego Wsparcia jest nietypowy z uwagi na fakt, że Wsparcie wypłacane jest przez podmiot trzeci, niebędący dostawcą towaru (materiałów eksploatacyjnych). W związku z tym, że udzielone Wsparcie będzie miało wpływ na cenę sprzedaży towarów, gdyż jest związane z konkretną dostawą, zdaniem Wnioskodawcy będzie ono nosiło cechy dotacji lub dopłaty oraz będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

W sytuacjach, w których dotacja, dopłata w istocie stanowi wynagrodzenie za konkretne świadczenie ze strony otrzymującego tę płatność, wówczas stanowi ona opodatkowany obrót dla tej czynności. O przedmiotowym zakresie nie przesądza bowiem nazwa świadczenia, lecz jego rzeczywisty charakter. W związku z tym, jeśli dotacja należna jest za coś, to powstaje podejrzenie, że w istocie stanowi ona wynagrodzenie za inną czynność opodatkowaną (najczęściej stanowiącą zaniechanie na określonym polu - w tym przypadku udzielenie rabatu klientowi, czyli zmniejszenie kwoty należnej od klienta). Opodatkowane mogą być tylko te dotacje, które w sposób bezpośredni związane są z ceną świadczonej usługi lub wykonywanej dostawy. Powinny one stanowić część wynagrodzenia za te świadczenia, tyle że pokrywaną nie przez nabywcę, lecz przez podmiot dokonujący dofinansowania. Decydujący dla opodatkowania dotacji podatkiem od towarów i usług powinien być element bezpośredniego związku dotacji z ceną jednostkową usługi (możliwość alokacji dotacji w cenie usługi).

Dotacje podlegają bowiem opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Otrzymanie dotacji nie stanowi natomiast samo w sobie żadnej czynności opodatkowanej ani zdarzenia opodatkowanego. Jest to tylko dodatkowy element podstawy opodatkowania do czynności, z którą dotacja jest związana. Skutkuje to m.in. tym, że dotacje opodatkowane są wedle takiej stawki, jak czynności, których dotyczą. Wskazuje na to wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 marca 2007 r., I SA/Wa 116/07 stwierdzający, że "dotacja zastępuje obrót, jaki należałby się usługodawcy z tytułu świadczenia tych usług, gdyby nie istniał obowiązek ich świadczenia bez pobierania wynagrodzenia". Podobny pogląd wyraził NSA w wyroku o sygn. I FSK 1513/10 z dnia 20 października 2011 r.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, obrotem w podatku VAT jest kwota należna z tytułu sprzedaży zwiększona o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, mające bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych przez podatnika. Moment powstania obowiązku podatkowego należy określić w dacie otrzymania dotacji (wpływu na rachunek bankowy). Do podstawy opodatkowania są wliczane tylko te kwoty dofinansowań, które zostały faktycznie otrzymane. Do podstawy opodatkowania wlicza się kwotę dotacji, dopłaty, pomniejszoną o kwotę należnego podatku. Oznacza to, że otrzymywana dopłata jest kwotą brutto, zawierającą w sobie podatek. Po otrzymaniu dotacji należy zatem obliczyć podatek zawarty w kwocie dotacji. Przykładowo jeśli dopłata do czynności opodatkowanej stawką 23% wynosiła 100, to w kwocie tej zawarte jest 18,70 podatku, zaś podstawą opodatkowania jest kwota 81,30.

Podatek od dopłaty jest obliczany wg stawki właściwej dla czynności, z którą dopłata jest związana. Jest to bowiem obrót dla tej właśnie czynności (a nie dla samej dopłaty jako takiej) i w związku z tym należy zastosować stawkę właściwą dla tej czynności.

Zgodnie z wyrokiem WSA w Łodzi z dnia 29 kwietnia 2008 r. sygn. I SA/Łd 226/08, dotacje, subwencje oraz dopłaty o podobnym charakterze będą powodowały obowiązek naliczania podatku VAT przez podatnika, jeżeli będzie można precyzyjnie określić ich wpływ na cenę, a który powinien wynikać z charakteru dotacji, subwencji lub dotacji.

Konieczność istnienia bezpośredniego związku z ceną dostaw towarów (świadczonych usług) jako warunku ujęcia subsydiów w podstawie opodatkowania podkreślił także w swoim orzeczeniu ETS w wyroku z dnia 22 listopada 2001 r. sygn. C-184/00, zgodnie, z którym w odniesieniu do podatków obrotowych, subwencje związane bezpośrednio z ceną interpretuje się jako obejmujące jedynie subwencje, które stanowią całość lub część wzajemnego świadczenia za dostawę towarów lub usług i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy.

Do sądu krajowego należy ustalenie, na podstawie przedstawionych mu faktów, czy subwencja ta stanowi takie wynagrodzenie. ETS nakazał takie rozumienie omawianego przepisu, aby opodatkowanie dotacji następowało tylko w stosunku do takich dotacji, które odpowiadają całości lub części wynagrodzenia z tytułu takiej czynności, a więc między tą dotacją, a dostawą towarów lub świadczeniem usługi musi istnieć związek o charakterze bezpośrednim. Dotacja, dopłata powinna być związana także z konkretną, oznaczoną dostawą albo usługą, jak ma to miejsce w niniejszej sprawie.

Podobnie, zgodnie z obecnie obowiązującym art. 73 unijnej Dyrektywy VAT (2006/112/WE), w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż. te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia. Zgodnie z wyrokiem WSA we Wrocławiu z dnia 26 września 2008 r. sygn. I SA/Wr 718/08, aby dotacja mogła wchodzić do podstawy opodatkowania VAT musi mieć charakter kompensujący lub zastępujący cenę. Podobny pogląd wyraził też WSA w Warszawie w wyroku z dnia 18 grudnia 2007 r. sygn. III SA/Wa 1171/07.

W przedmiotowym stanie faktycznym może liczyć na Wsparcie koncernu polegające na refinansowaniu obniżki oferowanej ceny. Otrzymując Wsparcie w określonej kwocie, Wnioskodawca ma obowiązek o tę kwotę obniżyć swoją cenę oferowanych ostatecznemu odbiorcy towarów. Potwierdza to więc bezpośredni charakter wpływu przedmiotowego Wsparcia na cenę towaru oferowanego przez z Wnioskodawcę i stanowi uzupełnienie zapłaty za sprzedany towar, szczególnie, że jest dokonywane już po dokonaniu sprzedaży towaru.

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcję otrzymania Wsparcia należałoby udokumentować poprzez wystawienie faktur wewnętrznej. Wynika to z interpretacji przepisów dotyczących udokumentowania zwrotu dotacji zawartych w art. 106 ust. 7 ustawy o VAT. Fakturę wewnętrzną należy przedstawić w rejestrach VAT oraz odprowadzić należny podatek od towarów i usług.

Ad. 2.

Stawka podatku VAT należna do odprowadzenia powinna być zgodna ze stawką transakcji jakiej dotyczy otrzymane wsparcie. Jeżeli Wsparcie dotyczy zakupu towarów handlowych sprzedawanych na terytorium Polski należy zastosować stawkę krajową (23%) i wykazać ją w deklaracji VAT-7 (14) w pozycji 19 i 20, a w przypadku otrzymania wsparcia dotyczącego zakupu towarów handlowych sprzedawanych jako WDT stawką (0%) i wykazać ją w deklaracji VAT-7 (14) w pozycji 21.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosowanie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Należy wyjaśnić, że pod pojęciem usługi należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest jednoosobową działalnością gospodarczą, zajmująca się sprzedażą produktów z branży informatycznej oraz związanymi z nimi materiałami eksploatacyjnymi. Wnioskodawca nabywa towary produkowane przez światowy koncern, który stworzył specjalny program SBDpolegający na tym, że koncern przez jedną ze swoich europejskich firm, mającą siedzibę w Szwajcarii, dofinansowuje Wnioskodawcy sprzedaż towarów dla ostatecznego klienta w formie tzw. dodatkowego rabatu określanego, dalej jako Wsparcie. Firma ta nie jest dostawcą materiałów eksploatacyjnych. Materiały eksploatacyjne są zakupywane od niezależnego dystrybutora, który zaopatruje się w fabrykach koncernu. Wsparcie jest w sensie ekonomicznym dopłatą w określonej kwocie. Podczas brania udziału w dużych przetargach, współpracując z koncernem, Wnioskodawca ma możliwość na podstawie programu SBD zgłosić się do koncernu po Wsparcie, aby móc zaoferować warunki umożliwiające wygranie przetargu. Dzięki wykorzystaniu zasad Programu, Wnioskodawca może zaoferować klientowi dodatkowy rabat, a tym samym cenę ofertową niższą niż pozwala na to cena zakupu towarów od dostawcy.

Warunkiem przydzielenia Wsparcia jest uwzględnienie go w całości w cenach dla klienta, ma ono więc wpływ na cenę sprzedaży. Wysokość rabatu dla klienta musi zostać ustalona z koncernem. Otrzymując Wsparcie, Wnioskodawca ma obowiązek o tę kwotę obniżyć swoją cenę oferowanych ostatecznemu odbiorcy towarów.

W związku z tak przedstawionym stanem sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy otrzymane wsparcie cenowe podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako dotacje, subwencje oraz inne elementy wymienione w art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług a tym samym, jaką stawką VAT powinno zostać opodatkowane wsparcie, jeśli dotyczy zarówno towarów sprzedawanych w kraju ze stawką 23%, jak i sprzedażą rozliczaną jako WDT sprzedawanych na podstawie posiadanych dokumentów wywozu towarów i potwierdzeniu podatnika VAT na teren Unii Europejskiej ze stawką 0%, i w których pozycjach deklaracji VAT należy wykazać taki przychód.

W pierwszej kolejności należy ustalić, czy otrzymywane przez Wnioskodawcę Wsparcie od koncernu będzie stanowiło obrót, tj. kwotę należną pomniejszoną o kwotę podatku.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze (art. 29 ust. 2 ustawy).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi. Sam Wnioskodawca wskazuje również, że tylko takie dotacje podlegają opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, które są z tymi czynnościami związane. Otrzymanie dotacji nie stanowi natomiast samo w sobie żadnej czynności opodatkowanej ani zdarzenia opodatkowanego. Jest to tylko dodatkowy element podstawy opodatkowania do czynności, z którą dotacja jest związana.

Tym samym, elementem zasadniczym, wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji definicją podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług.

W sytuacji, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi - tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje, mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca w opisie sprawy wskazuje, że Wsparcie otrzymywane jest od koncernu w określonej kwocie, a Wnioskodawca ma obowiązek o tę kwotę obniżyć swoją cenę oferowanych ostatecznemu odbiorcy towarów. Warunkiem udzielenia Wsparcia Wnioskodawcy przez koncern, jest uwzględnienie go w całości w cenach dla klienta a wysokość rabatu dla klienta-nabywcy towaru, musi również zostać ustalona z koncernem.

Oznacza to, że Wnioskodawca sprzedaje klientowi towar z rabatem, gdyż taki jest warunek otrzymania Wsparcia, co jednoznacznie wskazuje na fakt, że ma ono bezpośredni wpływ na cenę oferowanych towarów przez Wnioskodawcę.

Tym samym, przedmiotowe Wsparcie, wypłacane Wnioskodawcy od koncernu, ma bezpośredni wpływ na cenę sprzedawanych towarów, a tym samym zwiększa ono obrót, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy. W konsekwencji, przedmiotowa dotacja podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy wskazać również, że otrzymanie dotacji nie jest żadną odrębną czynnością opodatkowaną. Dotacje podlegają bowiem opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane i tym samym nie stanowi samo w sobie żadnej czynności opodatkowanej ani zdarzenia opodatkowanego. Jest to tylko dodatkowy element podstawy opodatkowania do czynności, z którą dotacja jest związana. Skutkuje to tym, że dotacje opodatkowane są wedle takiej stawki jak czynności, których dotyczą.

W kwestii zastosowania właściwej stawki podatku, przywołać należy przede wszystkim, art. 41 ust. 1 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23% (...).

Jak wskazuje Wnioskodawca, oferowane w drodze przetargu towary, mogą być dostarczone do klienta w kraju, jak i sprzedawanych w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zatem dostawa towarów dokonywana przez Wnioskodawcę na terytorium Polski, sfinansowana Wsparciem, otrzymanym od koncernu, opodatkowana będzie stawką podatku w wysokości 23%.

Stosownie do dyspozycji przepisu art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1.

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;

2.

podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3.

podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Powyższe warunki muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa - która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów - jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej.

W nawiązaniu do tego, co podaje Wnioskodawca, w sytuacji posiadania dokumentów wywozu towarów i potwierdzenia podatnika VAT na terenie Unii Europejskiej, z których wynika, że towar został faktycznie przemieszczony z Polski do innego kraju UE, a wsparcie będzie dopłacane do wartości tych towarów, zastosowanie znajdzie stawka podatku w wysokości 0%.

W świetle art. 99 ust. 1 ustawy - podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

W załączniku nr 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 394 z późn. zm.) zawarto objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D). Zgodnie z tym objaśnieniem wartość wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów wykazuje się w poz. 21 na druku VAT-7 (14). Należy zaznaczyć, że konstrukcja deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 w poz. 21 przewiduje wykazanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wyłącznie opodatkowanej stawką VAT w wysokości 0%. Z kolei w odniesieniu do dostaw krajowych, opodatkowanych stawką 23%, w wierszu 6 "Dostawa towarów oraz świadczenie usług na terytorium kraju, opodatkowane stawką 22% albo 23%" w poz. 19 wykazuje się podstawę opodatkowania transakcji opodatkowanych stawką. o której mowa w art. 146a pkt 1 ustawy, tj. stawką 23%, a w poz. 20 podatek należny od tych transakcji. W wierszu tym wykazuje się również transakcje opodatkowane wg stawki 22% (podstawa opodatkowania i podatek należny), jeżeli zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług w okresie rozliczeniowym, za który składana jest deklaracja, wystąpił taki przypadek, a także uwzględniane są korekty takich transakcji, jeżeli mają wpływ na rozliczenie podatku należnego w okresie, za który składana jest deklaracja.

Zatem, w odniesieniu do powyższych wniosków, stwierdzić należy, że otrzymane od zagranicznego koncernu Wsparcie cenowe podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako element wchodzący w skład podstawy opodatkowania sprzedawanych towarów, a tym samym, w przypadku towarów sprzedawanych w kraju, zastosowanie znajdzie dla nich stawka podatku w wysokości 23%. Dla sprzedaży rozliczanej przez Wnioskodawcę jako WDT, na podstawie posiadanych dokumentów wywozu towarów i potwierdzenia podatnika VAT na terenie Unii Europejskiej, zastosowanie znajdzie stawka podatku w wysokości 0%. Wnioskodawca powinien wykazywać te dostawy w deklaracji podatkowej, składanej za dany okres rozliczeniowy, odpowiednio w poz. 19 i 20 oraz poz. 21.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl