IPPP3/443-892/10-4/LK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 09.2010 r. (data wpływu 13 września 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 listopada 2010 r. (data wpływu 30 listopada 2010 r.) na wezwanie z dnia 19 listopada 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy towarów dokonanej w składzie celnym - jest prawidłowe.

W dniu 13 września 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy towarów dokonanej w składzie celnym.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 listopada 2010 r. (data wpływu 30 listopada 2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP3/443-892/10-2/LK z dnia 19 listopada 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Firma zaimportowała towar z terytorium państwa trzeciego (Indii) na terytorium Polski. Towar wprowadzono do składu celnego, tam została sporządzona deklaracja T-1 /MRN mówiąca, że krajem wysyłki jest firma z Indii, a krajem przeznaczenia jest Polska, opis towaru oraz inne informacje dotyczące przesyłki. Następnie dokonano transakcji sprzedaży przeprowadzonej w składzie celnym. Firma Wnioskodawcy wystawiła fakturę na sprzedaż towaru dla składu celnego z naliczeniem podatku VAT 0%. Odbiorca składu celnego dokonał zgłoszenia celnego IM/A w którym widnieje nowy odbiorca i fakt dostarczenia przesyłki nawiązujący do T1-MRN. Transakcja między składem celnym, a firmą Wnioskodawcy została zakończona. Do celów rozliczenia podatku od towaru i usług wartość tej transakcji ujęto w deklaracji VAT-7 w poz. 21 "dostawa towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju."

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż nabywcą towaru sprzedanego w składzie celnym była Firma Handlowa będąca jednocześnie właścicielem składu celnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jak należy ująć sprzedaż towaru importowanego spoza UE - transakcja dokona w składzie celnym w Polsce. Czy towar ten podlega opodatkowaniu stawką VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy towar znajdujący się w składzie celnym nie rodzi obowiązku podatkowego jednak wystawienie faktury sprzedaży uwzględnia kwotę ze stawkę VAT 0%, a obowiązek celny i podatkowy spoczywa na nowym właścicielu towarów (skład celny) gdyż transakcja została zakończona między Wnioskodawcą a składem celnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na mocy art. 98 ust. 2 Rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 307), zwany dalej WKC, składem celnym jest każde miejsce uznane przez organy celne i podlegające ich kontroli, w którym towary mogą być składowane zgodnie z ustalonymi warunkami.

Stosownie do art. 99 WKC, skład celny może być składem publicznym lub składem prywatnym. "Skład publiczny" oznacza skład celny, z którego może korzystać każda osoba w celu składowania towarów; "skład prywatny" oznacza skład celny przeznaczony do składowania towarów przez prowadzącego skład. Prowadzącym skład jest osoba posiadająca pozwolenie na prowadzenie składu celnego. Korzystającym ze składu jest osoba związana zgłoszeniem objęcia towarów procedurą składu celnego lub osoba, na którą przeniesiono prawa i obowiązki tej pierwszej osoby.

Jak wynika z treści art. 98 ust. 1 WKC, procedura składu celnego pozwala na składowanie w składzie celnym:

W świetle powyższego, rozstrzygnięcie kwestii opodatkowania nabycia i dostawy towarów realizowanych w składzie celnym, wymaga przede wszystkim określenia, jak winno być traktowane terytorium składu celnego.

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze. zm.), zwanej dalej ustawą, przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Ustawodawca nie doprecyzowuje jednak terminu "terytorium Rzeczpospolitej Polskiej". W tej sytuacji konieczne jest odwołanie się do innych przepisów, regulujących przedmiotową kwestię, a w szczególności do ustawy z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 226, poz. 1944 z późn. zm.). Brak ustawowej definicji terminu "terytorium Rzeczypospolitej Polskiej" pozwala bowiem na uznanie, iż ustawodawca posługuje się tym pojęciem w znaczeniu określonym w innych normach prawnych.

Artykuł 1 ustawy o ochronie granicy państwowej stanowi, że granicą państwową jest powierzchnia pionowa przechodząca przez linię graniczną, oddzielająca terytorium państwa polskiego od terytoriów innych państw i od morza pełnego.

Obszary, nad którymi Rzeczpospolita sprawuje swoje zwierzchnictwo - w rozumieniu tej ustawy - to jej terytorium.

Zatem skład celny, w świetle powołanej wyżej definicji terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest traktowany, jako terytorium kraju. Sprowadzenie towarów spoza terytorium Unii Europejskiej oraz ze składów celnych położonych na terytorium Wspólnoty do składu celnego znajdującego się na terytorium Polski, pomimo tego, iż towary te objęte są procedurą składu celnego, powoduje, iż towary te znajdują się na terytorium kraju - w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1. podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowych towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Powstanie obowiązku podatkowego z tytułu importu towarów jest powiązane z powstaniem obowiązku zapłaty cła lub faktem zaistnienia określonych procedur celnych. Co do zasady, obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego - art. 19 ust. 7 ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 19 ust. 9 jeżeli import towarów objęty jest procedurą: składu celnego, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, tranzytu, a od towarów tych pobierane są opłaty wyrównawcze lub opłaty o podobnym charakterze i nie powstaje jednocześnie dług celny - obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wymagalności tych opłat.

Zatem objęcie towaru procedurą składu celnego nie powoduje postania długu celnego (art. 98 ust. 1 lit. a) Wspólnotowego Kodeksu Celnego) oraz nie powoduje powstania obowiązku zapłaty innych należności, chyba że towar objęty jest obowiązkiem zapłaty opłat wyrównawczych lub im podobnych należności, które co do zasady nie mają charakteru powszechnego. Zatem zastosowanie do towarów pochodzących z państw trzecich procedury składu celnego na terytorium Polski nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego z tytułu importu tych towarów. Należy wskazać, że w sytuacji, kiedy towary objęte procedurą składu celnego przestają tej procedurze podlegać na terytorium kraju obowiązek podatkowy z tytułu importu zostaje przesunięty w czasie.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie ich od podatku.

I tak, w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.), w § 11 ust. 1 wskazano, iż obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do dostawy:

Natomiast, przepis § 11 ust. 2 ww. rozporządzenia wskazuje, iż przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca nabył towary z terytorium kraju trzeciego (Indii). Towary te zostały wwiezione do składu celnego na terytorium kraju. Następnie Wnioskodawca dokonał sprzedaży towarów w składzie celnym na rzecz Firmy będącej jednocześnie właścicielem składu celnego.

Należy wskazać, że we wniosku mamy do czynienia z sytuacją, w której towary sprowadzone z Indii zostały objęte procedurą składu celnego. Ponieważ jak wskazano wyżej skład celny znajduje się na terenie Polski stanowi jej terytorium, a więc sprzedaż dokonywaną na terenie składu celnego należy traktować, jako sprzedaż dokonaną na terytorium kraju, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy uznać należy, iż dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy dostawa towarów niewspólnotowych znajdujących się w składzie celnym, po spełnieniu warunków wynikających z § 11 rozporządzenia, podlegać będzie opodatkowaniu stawką podatku 0%. Wnioskodawca w związku z dokonaniem sprzedaży towarów winien złożyć deklarację VAT- 7.

Zgodnie ze wzorem deklaracji VAT - 7 dla podatku od towarów i usług określonym w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 nr 211 poz. 1333 z późn. zm.) w poz. 23 deklaracji VAT-7 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług na terytorium kraju, opodatkowane stawą 0%.

Należy zauważyć, iż Wnioskodawca dokonał dostawy towarów na terytorium kraju, zatem winien złożyć deklarację VAT - 7 wypełniając pozycję dotyczącą dostawy towarów dokonanej na terytorium kraju ze stawką właściwą dla tej dostawy tj. ze stawką 0%.

Reasumując dostawa towarów na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy dokonana przez Wnioskodawcę w składzie celnym stanowi dostawę towarów na terytorium kraju opodatkowaną podatkiem VAT ze stawką 0%, po spełnieniu warunków wynikających z § 11 ust. 2 cyt. wcześniej rozporządzenia. Dostawę tę należy wykazać w poz. 23 deklaracji VAT-7. Dokonanie dostawy towaru objętego procedurą składu celnego nie rodzi w stosunku do Wnioskodawcy obowiązku podatkowego z tytułu importu towaru. W z związku z tym, iż będący przedmiotem towar objęty procedurą składu celnego został przez Wnioskodawcę sprzedany w składzie celnym dostawa tego towaru nie powoduje powstania długu celnego, u Wnioskodawcy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.