IPPP3/443-889/09-2/KT - Określenie stawki podatku VAT dla dostawy gruntu wraz z ogrodzeniem, przeznaczonego pod zabudowę jednorodzinną.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2009 r. (data wpływu 13 października 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 października 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w dniu 25 lutego 2008 r., na podstawie aktu notarialnego, nabył wraz z żoną (współwłasność łączna) niezabudowaną nieruchomość gruntową o powierzchni 1,1564 ha. Niezabudowana nieruchomość gruntowa w ewidencji gruntów była oznaczona jako grunt rolny, jednakże w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego gminy była to działka położona w terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z dopuszczeniem zabudowy usługowej o symbolu 11 MNj.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą - jest czynnym podatnikiem podatku VAT, żona Wnioskodawcy nie prowadzi działalności gospodarczej; grunt nabyli wspólnie.

Na wniosek Wnioskodawcy wójt gminy zatwierdził, na podstawie decyzji z dnia 26 listopada 2008 r. podział posiadanej przez Wnioskodawcę nieruchomości na 11 mniejszych działek. Jednocześnie trzy z posiadanych przez Wnioskodawcę działek zostały przeznaczone pod budowę dróg. Pozostałe osiem działek stanowią grunty rolne, lecz zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego położone są na terenach przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z dopuszczeniem zabudowy usługowej.

Obecnie Wnioskodawca buduje na przedmiotowych ośmiu działkach budowle będące ogrodzeniami. Jest to mające trwały charakter ogrodzenie siatkowe. Trwałość charakteru wynika z faktu, że słupki ogrodzeniowe posadowione są na mocnych i trwałych fundamentach o głębokości ok. 50 cm. Do konstrukcji ogrodzenia używane są ocynkowane słupki o średnicy ok. ø 48 mm, wysokości ok. 1,5 m. Dopiero do tak przygotowanego szkieletu ogrodzenia zostaje przymocowana siatka, przeważnie ocynkowana lub ocynkowana i powlekana. Ogrodzenie ma więc charakter trwały, nie można go przenieść bez unicestwienia fundamentu, na którym jest posadowione. Ogrodzenie jest więc budowlą na stałe połączoną z gruntem na którym jest wznoszone.

Budowle te są niezbędne ze względu na konieczność odgrodzenia działek m.in. od działek znajdujących się w sąsiedztwie, uniemożliwiających eksploatację działek zgodnie z ich dotychczasowym charakterem (działki te są obecnie wykorzystywane na prywatne cele przez rodzinę Wnioskodawcy). Na niektórych sąsiednich działkach są prowadzone regularne uprawy, co powoduje często samoistne wysiewanie się różnych roślin na działkach Wnioskodawcy, który wolałby tego uniknąć.

W związku ze wspomnianym przeznaczeniem działek, krewni Wnioskodawcy przekazują Wnioskodawcy w formie darowizny materiały budowlane potrzebne do wzniesienia budowli. Jednocześnie Wnioskodawca, z uwagi na ograniczenie kosztów budowy, dokonuje samodzielnego wzniesienia budowli. Wskazuje także, że nie planuje dokonywać w następnych latach żadnych dodatkowych nakładów na obecnie stawiane obiekty budowlane przekraczających 30 % ich wartości początkowej.

Wnioskodawca w przyszłości rozważa sprzedaż części lub całości działek wraz z wybudowanymi na nich przez siebie budowlami.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca, planujący dokonać sprzedaży budowli, wnosi o udzielenie interpretacji poprzez udzielenie odpowiedzi na postawione w niniejszym wniosku pytanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dostawa budowli, jakimi są ogrodzenia, wybudowanych samodzielnie przez Wnioskodawcę z materiałów otrzymanych w formie darowizny, wraz z gruntami, na których zostały posadowione, jest zwolniona z podatku VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dostawa wybudowanych przez Niego budowli wraz z gruntami, na których budowle zostały posadowione, jest zwolniona z podatku VAT, ponieważ Wnioskodawcy nie przysługiwało przy nabyciu materiałów potrzebnych do budowy budowli obniżenie podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego. Dodatkowo, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenie podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przy wznoszeniu ww. budowli, z uwagi na samodzielne prace budowlane Wnioskodawcy.

Za prawidłowością stanowiska Wnioskodawcy przemawiają następujące argumenty:

1. Grunt, na którym jest posadowiona budowla dzieli jej los przy dostawie.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w wypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych, albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W konsekwencji, jeśli dostawa budowli jest opodatkowana VAT, grunt pod nim jest opodatkowany według tej samej stawki. Gdy do dostawy budowli ma zastosowanie zwolnienie wynikające z przepisu prawa, dotyczy ono także gruntu.

Powyższe znajduje potwierdzenie w następujących interpretacjach indywidualnych wydanych przez Ministra Finansów i interpretacjach indywidualnych wydanych przez Naczelników Urzędów Skarbowych:

2. Dostawa budowli wybudowanej z materiałów otrzymanych w drodze darowizny jako czynność zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT.

Na wstępie Wnioskodawca chciałby wskazać, że trwale z gruntem związane ogrodzenia budowane na gruntach należących do Wnioskodawcy należy zakwalifikować jako samodzielne obiekty budowlane - budowle. Wynika to zarówno z przepisów prawa budowlanego jak i prawa podatkowego.

Jak wskazano w stanie faktycznym sprawy, budowla wznoszona na gruntach należących do Wnioskodawcy to mające trwały charakter ogrodzenie siatkowe. Trwałość charakteru wynika z faktu, że fundamenty pod ogrodzeniem mają głębokości ok. 50 cm (pod słupkami), a same słupki są metalowe o średnicy ok. ø 48 mm wysokości ok. 1,5 m. Dopiero do tak przygotowanego szkieletu ogrodzenia zostaje przymocowana siatka, przeważnie ocynkowana lub ocynkowana i powlekana. Ogrodzenie, jak zostało wspomniane powyżej, ma charakter trwały, nie można go przenieść bez unicestwienia fundamentów na których jest posadowione. Ogrodzenie jest więc budowlą na stałe połączoną z gruntem, na którym jest wznoszone.

Zgodnie art. 3 pkt 3 w zw. z art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r., Nr 156, poz. 1118, z późn. zm.; dalej - "Prawo budowlane"), ogrodzenie, które nie jest związane z innym obiektem budowlanym, należy zaklasyfikować jako odrębną budowlę. Za taką kwalifikacją przemawia również brzmienie art. 29 ust. 1 pkt 23 Prawa budowlanego, który określa katalog budynków i budowli, przy wybudowaniu których nie jest wymagane pozwolenie na budowę i wymienia wśród nich ogrodzenia - jednoznacznie wskazując tym samym, że ogrodzenie jest budowlą w rozumieniu Prawa budowlanego. Do podobnego wniosku prowadzą objaśnienia do grupy 1 "Budynki i budowle" zawarte w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 z późn. zm.). Zgodnie z przedmiotowymi objaśnieniami w skład budynku, jako pojedynczego obiektu inwentarzowego, wlicza się również tzw. "obiekty pomocnicze" obsługujące dany budynek, np. ogrodzenia. Natomiast obiekty pomocnicze, obsługujące więcej niż jeden budynek, należy zaliczać do właściwych rodzajów zgodnie z ich przeznaczeniem.

Tym bardziej więc, jeśli Wnioskodawca zamierza ogrodzić grunt, na którym nie został wniesiony żaden budynek lub inna budowla, to ogrodzenie należy zaliczyć do właściwego rodzaju zgodnie z jego przeznaczeniem, tj. do budowli, jako obiektów inżynierii lądowej (grupa 2 - obiekty inżynierii lądowej i wodnej, podgrupy 29 - obiekty inżynierii lądowej i wodnej pozostałe, rodzaju 291 - obiekty inżynierii lądowej i wodnej pozostałe, gdzie indziej nie sklasyfikowane).

Powyższe znajduje potwierdzenie w wyrokach sądów, przykładowo w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 15 stycznia 2009 r. (sygn. akt: II SA/Rz 617/08; dalej - "WSA"), w którym WSA stwierdził, że "każde ogrodzenie jest obiektem budowlanym /budowlą/", a także w wyroku WSA w Warszawie z dnia 21 września 2006 r. (sygn. akt VII SA/Wa 304/06), w którym Sąd wskazał, że "budowa ogrodzenia jest samodzielnym zamierzeniem inwestycyjnym".

Reasumując, poza sporem pozostaje, że wzniesione przez Wnioskodawcę ogrodzenie ma charakter budowli. Wobec powyższego rozstrzygnąć należy, jak opodatkowana jest dostawa przedmiotowej budowli. Dostawa nowo-wybudowanych budowli podlega, co do zasady, opodatkowaniu. Jak stwierdza art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części za wyjątkiem sytuacji, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim. Ustawa przewiduje jednak w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT zwolnienie z podatku VAT dostawy nowo-wybudowanych budowli, jeżeli:

Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego jest przy tym kryterium obiektywnym. Wnioskujący ma, co do zasady, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w takim zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Nie jest przy tym możliwy wybór "opcji", w której Wnioskodawca zdecydowałby się na nieodliczanie podatku VAT naliczonego.

Wnioskodawca wskazuje, że w komentowanym przypadku zwolnienie dostawy budowli z podatku VAT będzie uwarunkowane spełnieniem się warunków określonych w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, ponieważ Wnioskodawcy w stosunku do przedmiotowych budowli nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego. Z przepisu prawa (art. 88 ust. 1 pkt 5 lit. b) ustawy o VAT wynika bowiem wprost, że nie ma on prawa do odliczenia. Wniosek ten płynie z faktu, że materiały potrzebne do wybudowania budowli zostały Wnioskującemu przekazane nieodpłatnie (w formie darowizny) przez krewnych Wnioskodawcy, a sama czynność wnoszenia budowli została wykonana samodzielnie przez Wnioskującego. Zgodnie zaś z art. 88 ust. 1 pkt 5 lit b) ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, których nabycie nastąpiło w wyniku darowizny. Dodatkowo Wnioskodawca samodzielnie dokonuje wzniesienia budowli - co powoduje, że nie występuje żaden podatek VAT należny, który mógłby być obniżony o podatek VAT naliczony z tytułu budowy ogrodzenia. Wnioskodawca nie może bowiem sam sobie świadczyć usług opodatkowanych podatkiem VAT. Powyższe oznacza, że ewentualna dostawa budowli wybudowanej na gruntach Wnioskodawcy będzie korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 pkt 10a ustawy o VAT. Po pierwsze, jak wskazano w opisie staniu faktycznego sprawy wynika to z faktu, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy budowie komentowanych budowli, zgodnie z treścią art. 88 ust. 1 pkt 5 lit. b) ustawy o VAT. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że nie planuje dokonywać w następnych latach żadnych dodatkowych nakładów na obecnie stawiane obiekty budowlane przekraczających 30 % ich wartości początkowej.

Stanowisko tożsame z opisanym we wniosku przez Wnioskodawcę prezentuje Minister Finansów w wydanej w jego imieniu przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie interpretacji indywidualnej z dnia 3 czerwca 2008 r. (znak: IPPP1-443-881/08-2/RK), gdzie stwierdzono wprost, że podatnik nie miał "prawa do odliczenia podatku naliczonego od przekazanego jej budynku, bowiem otrzymał go nieodpłatnie. Powyższe wynika z treści art. 88 ust. 1 pkt 5 lit. b) ustawy, który stanowi, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, których nabycie nastąpiło w wyniku darowizny". Konkludując, stwierdzono, że "przedmiotowa dostawa spełnia warunki (...) do uznania jej za zwolnioną z podatku od towarów i usług".

Podobnie w interpretacji tego samego organu z dnia 6 lutego 2009 r. (znak: IPPP2/443-21/09-4/k.k.) stwierdzono, że dostawa 9 działek zabudowanych budynkami i budowlami", w stosunku do których obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30 % wartości początkowej tych obiektów "podlegać będzie zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. w związku z art. 29 ust. 5 ustawy".

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy przytoczone powyżej argumenty uzasadniają stanowisko stwierdzające, iż dostawa samodzielnie wybudowanych przez Wnioskodawcę budowli wraz z gruntami, na których budowle zostały posadowione, jest zwolniona z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (...).

Natomiast przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Co do zasady stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w 2008 r. Wnioskodawca - osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą (czynny podatnik VAT) - nabył wraz z żoną niezabudowaną nieruchomość gruntową o powierzchni 1,1564 ha, która w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego była oznaczona jako działka położona w terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z dopuszczeniem zabudowy usługowej.

Na wniosek Wnioskodawcy wójt gminy zatwierdził podział nieruchomości na 11 mniejszych działek, z których trzy przeznaczono pod budowę dróg.

Obecnie Wnioskodawca buduje na pozostałych ośmiu działkach ogrodzenie. Jest to mające trwały charakter ogrodzenie siatkowe - słupki ogrodzeniowe posadowione są na trwałych fundamentach o głębokości ok. 50 cm. Ogrodzenia nie można przenieść bez unicestwienia fundamentu, na którym jest posadowione. Ogrodzenie jest więc, jak wskazuje Wnioskodawca, budowlą na stałe połączoną z gruntem, na którym jest wznoszone.

W związku z przeznaczeniem działek, krewni Wnioskodawcy przekazują Mu w formie darowizny materiały budowlane potrzebne do wzniesienia ogrodzenia. Jednocześnie Wnioskodawca, z uwagi na ograniczenie kosztów budowy, dokonuje samodzielnego wzniesienia budowli.

Wnioskodawca podkreśla, że, z uwagi na powyższe, w stosunku do budowanego obiektu nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wskazuje także, że nie planuje dokonywać w następnych latach żadnych dodatkowych nakładów na obecnie stawiane obiekty budowlane przekraczających 30 % ich wartości początkowej.

Wnioskodawca rozważa sprzedaż części lub wszystkich działek wraz z wybudowanym na nich ogrodzeniem.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga cyt. wyżej przepis art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się stawkę podatku taką, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Zatem aby stwierdzić, czy dostawa nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu (stawką podstawową lub preferencyjną), czy też będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, konieczne jest ustalenie, czy dana nieruchomość jest zabudowana, a w przypadku, gdy nie jest, to czy jest przeznaczona pod zabudowę czy też nie.

Ustawa o VAT nie definiuje terminu "teren niezabudowany". Jednak mając na uwadze zapis art. 29 ust. 5 ustawy o VAT należy wyciągnąć wniosek, że skoro nie wyodrębnia się wartości gruntu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, to należy uznać, iż zwolnieniu podlega dostawa jedynie takiej nieruchomości gruntowej (nie przeznaczonej pod zabudowę), na której nie znajdują się żadne budynki lub budowle czy też ich części, a w konsekwencji na gruncie ustawy o VAT za teren niezabudowany należy uznać teren, na którym nie znajdują się budynki, budowle lub ich części. Przy czym należy zauważyć, iż muszą to być budynki i budowle lub ich części, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Należy zauważyć, że w myśl art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. z 2006 r. Dz. U. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

Przez budowle należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową - art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane.

Zgodnie z art. 3 pkt 9 wyżej cyt. ustawy przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

W niniejszej sprawie przedmiotem dostawy będą niezabudowane działki wraz z posadowionym na nich ogrodzeniem. A zatem przy założeniu, że ww. ogrodzenie stanowi urządzenie budowlane (urządzenie techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem), a nie samodzielną budowlę, którą uznaje się za towar na gruncie podatku VAT, nie znajdzie tu zastosowania art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, gdyż nie wystąpi dostawa budowli, do której możnaby "przypisać" grunt.

Tym samym należy uznać, iż przedmiotowa nieruchomość gruntowa, w rozumieniu przepisów o podatku VAT, jest niezabudowana.

W konsekwencji o tym, czy dostawa omawianych działek będzie podlegać opodatkowaniu czy też będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, decydować będzie przeznaczenie nieruchomości. A zatem konieczne jest ustalenie czy ww. niezabudowana nieruchomość jest gruntem budowlanym lub przeznaczonym pod zabudowę czy też nie.

Jak już zauważono wyżej zwolnieniu od podatku VAT podlegają jedynie tereny niezabudowane inne niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Skoro zatem będąca przedmiotem zapytania niezabudowana nieruchomość gruntowa stanowi, jak wskazuje Wnioskodawca, tereny przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z dopuszczeniem zabudowy usługowej - co wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - należy więc uznać, że jej dostawa winna być opodatkowana podatkiem VAT według stawki podstawowej 22 %.

Reasumując, dla potrzeb podatku od towarów i usług za teren niezabudowany należy uznać taki teren, na którym nie znajdują się budynki, budowle lub ich części, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej. W sytuacji dostawy nieruchomości niezabudowanej, lecz przeznaczonej pod zabudowę, należy taką transakcję opodatkować 22 % stawką podatku VAT.

Odnosząc się do orzeczeń w sprawach podatkowych, na które powołuje się Strona, wyjaśnić należy, że zapadają one w konkretnych sprawach o charakterze indywidualnym, w odniesieniu do właściwych im stanów faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z czym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa i nie mogą być podstawą do rozstrzygnięć w kolejnych sprawach.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.