IPPP3/443-880/11-4/MPe

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2011 r. (data wpływu 20 czerwca 2011 r.), uzupełnione pismem w dniu 1 września 2011 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 29 sierpnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozliczenia podatku i prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 20 czerwca 2011 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony w dniu 1 września 2011 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 29 sierpnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozliczenia podatku i prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

P. z siedzibą w Austrii (dalej jako "P.") zamierza zlecić podmiotowi gospodarczemu dysponującemu w Polsce powierzchnią magazynową (dalej jako: "Zleceniobiorca") usługę polegającą m.in. na przyjmowaniu stanowiącego własność P. towaru przywiezionego do tego magazynu z terytorium innego państwa Unii Europejskiej, przygotowaniu towaru do sprzedaży (np. kontrola prawidłowości i kompletności dostaw, metkowanie, zabezpieczenie antykradzieżowe, pakowanie) oraz dostarczaniu towaru do wskazanych przez P. sklepów w Polsce należących do podmiotów gospodarczych z siedzibą na terytorium Polski. Zakłada się, że powyższe czynności wykonywane będą również wobec towarów nabywanych przez P. w Polsce od polskich podatników VAT. P. nie będzie posiadał tytułu prawnego do magazynu. Dostawa towarów z magazynu do poszczególnych sklepów odbywać się będzie na podstawie faktury wystawionej przez P. dla polskiego nabywcy. Zleceniobiorca wykonywać będzie dla P. wyłącznie czynności logistyczne.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju. Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika (art. 11 ust. 1 VAT). Jednocześnie, zgodnie z art. 25 ust. 1 VAT wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

W związku z tym, że:

Ad. 2)

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 VAT podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju. W takim przypadku dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 VAT).

W związku z tym, że P. nie będzie posiadał tytułu prawnego do magazynu (nie będzie on wynajmowany ani dzierżawiony przez P.) zaś wszystkie czynności związane z przygotowaniem towaru w celu dostarczenia go nabywcy na terytorium kraju będą wykonywane przez Zleceniobiorcę na podstawie zlecenia P., mimo ciągłego charakteru tych czynności, brak jest podstaw do uznania, że P. posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności. W efekcie sprzedaż na terytorium kraju dokonywana pomiędzy P. a nabywcą towaru powinna zostać zafakturowana przez P. - pomimo rejestracji w Polsce - bez naliczania polskiego VAT z adnotacją, że podatek rozlicza nabywca. Obowiązek zadeklarowania i rozliczenia VAT należnego wystąpi natomiast po stronie nabywcy towaru (art. 17 ust. 1 pkt 5 oraz ust. 2 VAT). W związku z wynikającym z pkt 1) obowiązkiem rejestracji P. w Polsce dla celów podatku VAT, P. powinien dla tej transakcji posłużyć się polskim numerem NIP i wykazać ją w deklaracji VAT w pozycji 41 "Dostawa towarów oraz świadczenie usług, dla których podatnikiem jest nabywca".

Ad. 3)

Zgodnie z art. 86 ust. 1 VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c) VAT). Biorąc powyższe pod uwagę, bez względu na fakt, iż VAT z tytułu krajowych dostaw towarów będzie rozliczany przez nabywców towarów (dostawy P. z magazynu w Polsce do nabywców w Polsce), P. - z uwagi na zachowanie zasady neutralności VAT- będzie miał prawo do potraktowania podatku należnego z tytułu WNT jako podatku naliczonego. Odliczenie to wiąże się bowiem z czynnością opodatkowaną VAT jaką jest wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Ad. 4)

W związku z tym, że P. będzie nabywał towary w Polsce, otrzymywać będzie od sprzedawców krajowych będących czynnymi podatnikami VAT faktury VAT. W ocenie P. podatek VAT określony w tych fakturach stanowić będzie dla P. podatek naliczony, którego odliczenia będzie można dokonać w składanych przez P. deklaracjach VAT-7.

Należy bowiem uznać, że dotyczy on sprzedaży opodatkowanej, mimo że podatek z tytułu dalszej odsprzedaży przez P. tych towarów na terytorium kraju rozliczy nabywca.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka z siedzibą w Austrii zamierza zlecić podmiotowi gospodarczemu dysponującemu w Polsce powierzchnią magazynową usługę polegającą m.in. na przyjmowaniu stanowiącego własność Spółki towaru przywiezionego do tego magazynu z terytorium innego państwa Unii Europejskiej, przygotowaniu towaru do sprzedaży oraz dostarczaniu towaru do sklepów w Polsce należących do podmiotów gospodarczych z siedzibą na terytorium Polski. Spółka zakłada, że powyższe czynności wykonywane będą również wobec towarów nabywanych przez Spółkę w Polsce od polskich podatników VAT. Spółka nie będzie posiadała tytułu prawnego do magazynu. Dostawa towarów z magazynu do poszczególnych sklepów odbywać się będzie na podstawie faktury wystawionej przez Spółkę dla polskiego nabywcy. Zleceniobiorca wykonywać będzie dla Spółki wyłącznie czynności logistyczne.

Na tle tak przedstawionego zdarzenia przyszłego Spółka ma wątpliwość czy zobowiązana będzie do zarejestrowania się w Polsce jako podatnik VAT z tytułu przemieszczania na terytorium Polski towarów w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W myśl postanowień art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Jednocześnie przepis art. 11 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

W art. 96 ust. 1 ustawy stwierdza się, że podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, (...). Z kolei art. 97 ust. 1 ustawy dotyczy podatników, o których mowa w art. 15, podlegających obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, którzy są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności. Przepis ten dotyczy rejestrowania się podmiotów, uczestniczących w takich transakcjach, które podlegają szczególnym zasadom opodatkowania i wiążą się z nadawania im unikalnych numerów identyfikacyjnych dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Powyższe wymogi mają na celu zapewnienie, że zachowany zostanie mechanizm transakcji wewnątrzwspólnotowych, a w szczególności to, że dostawa dokonana jako wewnątrzwspólnotowa i w związku z tym opodatkowana stawką 0 %, z prawem do odliczenia, zostanie faktycznie objęta opodatkowaniem w państwie przeznaczenia.

Na podstawie tych regulacji można stwierdzić, że złożyć zgłoszenie rejestracyjne obowiązany jest ten podmiot, który prowadzi działalność gospodarczą i zamierza wykonać czynności opodatkowane na terytorium kraju. Wynika zatem, iż podmioty nieposiadające siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju mają obowiązek złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, jeśli wykonują dostawy lub świadczą usługi w Polsce a podatek od wszystkich tych czynności rozliczany jest przez nabywców towarów i usług przy zastosowaniu mechanizmu odwróconego poboru.

Wnioskodawca, jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą, nieposiadający siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, będzie dokonywał jednocześnie czynności podlegających opodatkowaniu w Polsce, tj. dostawy towarów oraz będzie przemieszczać swoje towary z UE do magazynu w Polsce.

Mając powyższe na uwadze w kontekście powołanych przepisów prawa wskazać należy, że Spółka będzie wykonywała czynności wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy, w związku z czym przed wykonaniem pierwszej czynności opodatkowanej będzie zobligowana do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 97 ust. 1 ustawy.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przemieszczenie towarów z UE będzie stanowiło dla niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy, w związku z czym na podstawie art. 97 ustawy będzie zobowiązany do zarejestrowania się na terytorium Polski jako podatnik VAT należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Spółki przedstawione w niniejszym wniosku dotyczą również tego czy w przypadku dokonywanych przez nią dostaw na terytorium Polski jako podmiotu niemającego w Polsce siedziby bądź stałego miejsca prowadzenia działalności, ale zarejestrowanego dla celów VAT, obowiązek ich rozliczenia ciążyć będzie na krajowym nabywcy.

Co do zasady, podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT należnego jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, tj. podmiot, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą, np. dokonuje odpłatnej dostawy towarów.

Jednakże, zgodnie z obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r. art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju. Zapis ten wskazuje na sytuację, w której podatnikiem staje się nabywca towaru, jeśli dokonał on nabycia od dostawcy spoza terenu kraju.

Ponadto stosownie do obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2011 r. art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Równocześnie należy zauważyć, iż zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 1 ustawy, przepis art. 17 ust. 1 pkt 5 ma zastosowanie, jeżeli nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, albo osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 6.

Z literalnego brzmienia przepisu wynika, że podatnikiem w szczególnym przypadku, jakim jest dostawa towarów realizowana przez podmiot nieposiadający siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, staje się nabywca.

W związku z powyższym, należy uznać, iż w każdym przypadku, gdy dana transakcja spełnia przesłanki art. 17 ust. 1 pkt 5 oraz art. 17 ust. 5 pkt 1 ustawy o VAT, tj. jeśli:

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego oraz stanowiska Wnioskodawcy wynika, że Spółka zamierza zlecić podmiotowi gospodarczemu dysponującemu w Polsce powierzchnią magazynową usługę polegającą m.in. na przyjmowaniu stanowiącego własność Spółki towaru przywiezionego do tego magazynu z terytorium innego państwa Unii Europejskiej, przygotowaniu towaru do sprzedaży oraz dostarczaniu towaru do sklepów w Polsce. Wnioskodawca nie będzie posiadał tytułu prawnego do magazynu, nie będzie on wynajmowany ani dzierżawiony przez Spółkę. Jednocześnie wszystkie czynności związane z przygotowaniem towaru w celu dostarczenia go nabywcy na terytorium kraju będą wykonywane przez Zleceniobiorcę. Zdaniem Wnioskodawcy, mimo ciągłego charakteru tych czynności, brak jest podstaw do uznania, że Spółka posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, iż w sytuacji dokonywania dostaw na terytorium Polski przez Spółkę jako podmiotu niemającego w Polsce siedziby bądź stałego miejsca prowadzenia działalności, ale zarejestrowanego dla celów VAT, zobowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług w każdej sytuacji będzie nabywca towarów Spółki.

Należy również zaznaczyć, że jak każdy czynny podatnik podatku VAT w Polsce Wnioskodawca będzie zobowiązany do składania deklaracji podatkowej za kolejne okresy rozliczeniowe. Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem (...) Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3 i 8-11, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku - art. 99 ust. 14 ustawy.

Na podstawie powyższej delegacji, Minister Finansów określił wzory deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług w rozporządzeniu z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 z późn. zm.). W objaśnieniach do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-D), w brzmieniu obowiązującym do 1 sierpnia 2011 r. wskazano, iż w poz. 33 i 34 deklaracji VAT-7 wykazuje się wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Z kolei opis dla poz. 41 wskazuje, że wypełnia ją dostawca i nabywca, a poz. 42 wypełnia tylko nabywca - jeżeli zgodnie z art. 17 ustawy nabywca jest podatnikiem z tytułu nabycia towarów lub usług. Zatem Wnioskodawca, jako podatnik dostarczający towary dla polskiego nabywcy, w deklaracji podatkowej winien wypełnić tylko poz. 41, tj. wartość dokonanej dostawy bez podatku.

Reasumując, Wnioskodawca jako zarejestrowany czynny podatnik podatku VAT w Polsce, z racji dokonywanych dostaw towarów dla podmiotów z siedzibą w Polsce, rozliczanych z zastosowaniem mechanizmu reverse charge oraz planowanych nabyć wewnątrzwspólnotowych towarów z UE do magazynu w Polsce, zobowiązany jest do złożenia deklaracji podatkowej VAT-7 za kolejne okresy rozliczeniowe. W deklaracji tej, w poz. 41 podstawa opodatkowania, ująć należy wartość, za jaką towar został dostarczony dla polskich podmiotów gospodarczych. W poz. 33 i 34 deklaracji wykazać należy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, gdzie kwota podatku należnego z poz. 34 jest jednocześnie podatkiem naliczonym, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c) ustawy.

A zatem również w przedmiotowej kwestii stanowisko Spółki należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do prawa do odliczenia podatku naliczonego wskazać należy, iż kwestie prawa podatnika do odliczenia podatku naliczonego regulują przepisy art. 86 ustawy. Według ogólnej zasady wyrażonej w art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, zgodnie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, a w myśl art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy, kwota podatku należnego z tytułu: świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 lub 7 podatnikiem jest ich nabywca oraz z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 - w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym u nabywcy lub usługobiorcy odpowiednio od świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest usługobiorca, od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca (art. 86 ust. 10 pkt 2 ustawy).

Należy zauważyć, iż w przypadku, gdy przedsiębiorca zagraniczny wykonuje na terytorium Polski czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to w zakresie w jakim te czynności wykonywane są na terytorium Polski - staje się on podatnikiem podatku VAT w Polsce a co za tym idzie ma prawo do rozliczenia podatku VAT na zasadach ogólnych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako spółka zagraniczna, nieposiadająca siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, będzie dokonywać wewnatrzwspólnotowego nabycia własnych towarów w kraju a następnie dostawy krajowej. W związku ze zmianą przepisów w podatku VAT, od 1 kwietnia 2011 r. Wnioskodawca nie rozlicza podatku należnego od transakcji krajowych w Polsce, gdyż zobowiązanym do tego rozliczenia jest nabywca towarów na terenie kraju. Wątpliwości Wnioskodawcy wiążą się z możliwością odliczenia podatku naliczonego w związku z dokonywanym WNT na własną rzecz oraz od innych nabyć towarów w Polsce.

Na podstawie przywołanych przepisów stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy podatnik dokonuje krajowych nabyć towarów oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia własnych towarów na terytorium kraju, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w wielkości odpowiadającej podatkowi należnemu, pod warunkiem, że zakupy te będą służyć podatnikowi do wykonywanych czynności opodatkowanych.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca, oprócz zakupów towarów oraz WNT własnych towarów z UE, dokonywał będzie dostawy tych towarów do polskiego nabywcy, stosując dla tej transakcji art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy. Zatem w polskiej deklaracji wykaże podatek należny z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, natomiast transakcje z klientami na terenie kraju rozliczy, stosując mechanizm reverse charge co oznacza przeniesienie obowiązku rozliczenia podatku VAT na nabywcę towaru. Zaznaczyć należy, że w sytuacji zastosowania w rozliczaniu podatku należnego zasady odwrotnego obciążenia, nie można uznać, że podmiot nieposiadający stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju wykonuje czynności nieopodatkowane. Zastosowanie tej szczególnej formy rozliczenia nie ma żadnego wpływu na przedmiot opodatkowania. Czynności te zatem pozostają nadal czynnościami opodatkowanymi na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - tj. dostawą towarów, choć inny podmiot niż podmiot je wykonujący składa rozliczenie w tym zakresie.

Powołując się na cyt. powyżej zapis art. 5 ustawy, należy uznać, że Wnioskodawca wykonuje czynności opodatkowane podatkiem VAT na terytorium kraju, a co za tym idzie w zakresie w jakim towary i usługi zakupione przez Wnioskodawcę są wykorzystane do czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Uwzględniając powyższe, z uwagi na związek z czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz od nabycia towarów w Polsce.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.