IPPP3/443-88/13-2/IG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 kwietnia 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-88/13-2/IG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2013 r. (data wpływu 4 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy nieruchomości zabudowanej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

1.

Decyzją Wojewody z dnia 25 września 1980 r. Wnioskodawca otrzymał w użytkowanie na czas nieokreślony dotychczasowe zaplecze Kierownictwa Grupy Robót Kombinatu - barak murowany. Barak położony jest na działce o nr ewid. 44/2 o pow. 537 m2 stanowiącej własność Skarbu Państwa. Do roku 1993 wieczystym użytkownikiem tej działki była Spółdzielnia Mieszkaniowa, a działka wpisana była do Księgi Wieczystej.

2.

Aktem notarialnym z dnia 27 maja 1993 r. przedstawiciele Gminy Miejskiej rozwiązują częściowo umowę użytkowania wieczystego z Spółdzielnią Mieszkaniową dla działki 44/2 o powierzchni 537 m2 i wnoszą o odłączenie ww. działki z Księgi Wieczystej i założenie dla niej odrębnej Księgi Wieczystej i wpis w niej własność na rzecz Skarbu Państwa.

3.

W roku 1994 dla przedmiotowej działki została założona Księga Wieczysta na rzecz Skarbu Państwa i użytkowanie w Zarząd Wnioskodawcy. Wnioskodawca zwrócił się z wnioskiem o odłączenie z księgi wieczystej działek, które były w użytkowaniu Wnioskodawcy (stacja trafo) oraz Spółdzielni Mieszkaniowej (zespół garaży).

4.

Zawiadomieniem z dnia 12 maja 1999 r. Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych zawiadomił, że z księgi wieczystej urządzonej dla nieruchomości o obszarze 0,0701 ha stanowiącej własność Skarbu Państwa odłączono część o obszarze 0,0601 ha. Dla odłączonego obszaru urządzono księgę wieczystą KW, w której w dniu 12 maja 1999 r. wpisano w dziale II Skarb Państwa w zarządzie Wnioskodawcy na podstawie decyzji Wojewody z dn. 25 września 1980 r. oraz wniosku złożonego dnia 15 kwietnia 1999 r. nr dz. kw. 2413/99.

5.

Decyzją Wojewody z dnia 12 stycznia 2000 r., na podstawie art. 114 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887) orzeka:

Nieruchomość zabudowana Skarbu Państwa będąca w zarządzie Wnioskodawcy" oznaczona geodezyjnie jako działka nr 44/31 ark. 7 o pow. 0,0601 ha zapisana w księdze wieczystej Sądu Rejonowego, stała się z dniem 1 stycznia 1999 r. nieodpłatnie własnością Wnioskodawcy.

Ostateczna decyzja stwierdzająca nabycie nieruchomości stanowi podstawę wpisu do księgi wieczystej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przez Wnioskodawcę budynku - po byłym Wydziale Poligrafii wraz z prawem własności nieruchomości gruntowej, na której jest posadowiony, oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako działka nr 44/31 o powierzchni 601 m2 uregulowanej w księdze wieczystej w Sądzie Rejonowym, a więc czy podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a, ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przez Wnioskodawcę budynku - byłego Wydziału Poligrafii wraz z prawem własności nieruchomości, na której jest posadowiony, oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako działka nr 44/31 o powierzchni 601 m2 uregulowanej w księdze wieczystej, nie podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej "ustawą o podatku VAT" lub "ustawą" (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Kwestia zwolnienia od podatku od towarów i usług, zwanego dalej "podatkiem VAT" lub "podatkiem", dostaw budynków, budowli i ich części jest uregulowana w art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnienie o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Podstawa braku zwolnienia od podatku VAT, określona w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, jak wynika z brzmienia tego przepisu, może mieć zastosowanie jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 ust. 1 art. 43 ustawy. Dlatego w pierwszej kolejności należy ustalić, czy istnieją przesłanki do zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy. Jeśli istnieją takie przesłanki, to odpadnie podstawa zwolnienia art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Instytucję zwolnienia od podatku VAT dostawy obiektów budowlanych determinuje moment pierwszego zasiedlenia po wybudowaniu lub po ulepszeniu w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 14 VAT. Jedynym kryterium zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, jest czas, jaki upłynął od pierwszego zasiedlenia budynku.

Nie ma znaczenia to, czy dostawcy przysługiwało przy nabywaniu (wybudowaniu) budynku, budowli (ich części) prawo do odliczenia podatku naliczonego i jaki był jego zakres. Nawet jeśli dostawcy takie prawo przysługiwało, to dostawa jest zwolniona z podatku po upływie określonego czasu od pierwszego zasiedlenia (por. teza 70 komentarza do art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług - Adam Bartosiewicz, Ryszard Kubacki VAT. Komentarz, Wolters Kluwer Polska 2011).

Przez pierwsze zasiedlenie - w myśl art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej;

Analizowana norma prawna wyraża zatem 3 przesłanki, od których łącznego spełnienia zależy uznanie, czy doszło do pierwszego zasiedlenia: oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi po wybudowaniu lub ulepszeniu danego obiektu. Konstrukcja przepisu definiującego oddanie do użytkowania, wskazuje na okoliczność, iż ustawodawca nie wprowadził wymogu oddania do użytkowania całej powierzchni danego obiektu (np. budynku). Oddanie do użytkowania jakiejkolwiek części budynku powoduje, iż dochodzi do jego pierwszego zasiedlenia.

Zwrócić należy uwagę na to, że do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu ustawy może dochodzić więcej niż jeden raz. Pierwsze zasiedlenie może bowiem następować zarówno po wybudowaniu budynku, jak i po jego ulepszeniu, jeśli wydatki na ulepszenie (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu i oddaniu do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (np. najem, dzierżawa, sprzedaż) pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi obiektu. Nie dojdzie natomiast do pierwszego zasiedlenia jeżeli obiekt po ulepszeniu będzie nadal wykorzystywany jak przed ulepszeniem stanowiącym co najmniej 30% wartości początkowej (por. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 27 maja 2010 r. I SAGd 213/10).

W niniejszym przypadku Wnioskodawca jest właścicielem przedmiotowego budynku. Budynek ten nie został wybudowany przez Wnioskodawcę i po oddaniu go do użytku był wykorzystywany przez Wnioskodawcę do jego potrzeb, a od 1999 r. stał się nieodpłatnie jego własnością. Od czasu kiedy obiekt stał się własnością Wnioskodawcy był gruntownie remontowany ze względu na znaczne zużycie, a wydatki poniesione na ten cel, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, przekroczyły 30% wartości początkowej budynku. Obiekt po ulepszeniu będzie nadał wykorzystywany jak przed ulepszeniem stanowiącym 30% wartości gruntów, a więc w związku z tym nie występuje w tej sytuacji zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Uwzględniając powyższe brak jest przesłanek do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy natomiast wnioskodawca może zastosować zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10a. Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętych zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W stosunku do nabytego obiektu podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, gdyż nabył je nieodpłatnie i wykorzystywał do czynności niepodlegającej opodatkowaniu.

Podatnik dokonał nakładów na ulepszenie budynków, które były wyższe niż 30% wartości początkowej obiektu ale w stosunku do nakładów Wnioskodawca nie miał prawa do obniżania kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek był bowiem wykorzystywany do podstawowej działalności Wnioskodawcy, która jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy podkreślić, iż stosowne do art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Reasumując zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż przedmiotowego budynku wraz z gruntem związanym z tym budynkiem jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy w związku z art. 29 ust. 5 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie, stosownie do art. 2 ust. 14 ww. ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli lub ich części) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę. Zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa, są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

W myśl ust. 1 pkt 10a ww. artykułu, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W myśl art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza sprzedać budynek - byłego Wydziału Poligrafii wraz z prawem własności nieruchomości, na której jest posadowiony, oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako działka nr 44/31 o powierzchni 601 m2 uregulowanej w księdze wieczystej numerem KW 55420. Budynek ten nie został wybudowany przez Wnioskodawcę i po oddaniu go do użytku był wykorzystywany przez Wnioskodawcę do jego potrzeb, a od 1999 r. stał się nieodpłatnie jego własnością.

W stosunku do nabytego obiektu podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, gdyż nabył je nieodpłatnie i wykorzystywał do czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Podatnik dokonał nakładów na ulepszenie budynków, które były wyższe niż 30% wartości początkowej obiektu ale w stosunku do nakładów Wnioskodawca nie miał prawa do obniżania kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek był bowiem wykorzystywany do podstawowej działalności Wnioskodawcy, która jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku oraz treść powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, iż skoro z okoliczności przedstawionych we wniosku nie wynika, aby doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, przedmiotowa dostawa budynku nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Natomiast z uwagi fakt, iż Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do tego obiektu oraz że chociaż ponoszono wydatki na ulepszenia, które przekroczyły 30% wartości początkowej budynku, to Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku z tytułu ulepszeń, ponieważ budynek był wykorzystywany wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Mając to na względzie należy stwierdzić, że przedmiotowa dostawa korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Biorąc pod uwagę fakt, iż dostawa przedmiotowego budynku będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, zbycie gruntu, na którym jest on posadowiony, przy uwzględnieniu treści art. 29 ust. 5 ustawy, również objęte będzie zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl