IPPP3/443-866/11-2/KC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 13 czerwca 2011 r. (data wpływu 17 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usługi tłumaczenia dla kontrahenta z Belgii - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 czerwca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usługi tłumaczenia dla kontrahenta z Belgii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sp z o.o. zajmuje się świadczeniem usług tłumaczeń. W 2010 r. świadczyła usługi w postaci tłumaczenia ustnego-obsługa delegacji w Polsce na rzecz klienta mającego siedzibę w Belgii. Klient jest podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą w Belgii. Firma opodatkowała usługę podatkiem 22% i wystawiła fakturę na rzecz podatnika Belgijskiego. Podatnik kwestionuje opodatkowanie usług w Polsce i nie chce zapłacić podatku z faktury.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługa tłumaczenia ustnego wykonywana wyłącznie na terenie Polski na rzecz klienta mającego siedzibę w Belgii i prowadzącego działalność gospodarczą powinna być opodatkowana w Polsce czy faktura powinna być wystawiona jako usługa niepodlegająca opodatkowaniu w Polsce.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż usługa powinna być opodatkowana w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwana dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług rozumie się, według art. 8 ust. 1, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług w przypadku świadczenia usług bardzo istotne znaczenie ma określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Celem określenia miejsca świadczenia usług ustawodawca odrębnie zdefiniował pojęcie podatnika. I tak zgodnie z art. 28a pkt 1 stwierdza się, że przez to pojęcie rozumiemy:

oraz podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W świetle powyższego istotnym jest ustalenie statusu usługobiorcy, na rzecz którego świadczona jest usługa. Usługi świadczone na rzecz podmiotów wymienionych w art. 28a są to m.in. czynności wykonywane na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ustawy o VAT lub działalność gospodarczą o podobnym charakterze prowadzoną na terenie innego niż Polska kraju.

Wnioskodawca zajmuje się świadczeniem usług tłumaczenia i w 2010 r. świadczył usługi tłumaczenia ustnego na rzecz klienta z siedzibą w Belgii, który tam prowadzi działalność gospodarczą. Wnioskodawca opodatkował przedmiotową usługę podatkiem 22%, natomiast belgijski Podatnik kwestionuje opodatkowanie przedmiotowych usług w Polsce.

Wątpliwości Wnioskodawcy wiążą się z prawidłowym określeniem miejscem świadczenia dla swojej usługi dla podmiotu z siedzibą w Belgii. Ogólną zasadę dotyczącą miejsca świadczenia usług, dla potrzeb podatku od towarów i usług, określa art. 28b ustawy w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2011 r., gdzie w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika, miejscem świadczenia jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n. Wyjątki określone ustawą to przede wszystkim świadczenie usług na rzecz podmiotów, niespełniających definicji podatnika oraz usługi związane z nieruchomością. Zatem w przypadku usług wymienionych w art. 28b ww. ustawy o podatku od towarów i usług, co do zasady, podmiotem zobowiązanym do ich rozliczenia jest usługobiorca.

Świadczona przez Wnioskodawcę usługa tłumaczenia ustnego, nie znajduje się w katalogu wyjątków dotyczących określania miejsca świadczenia usług zawartego w art. 28 ustawy. Skoro kontrahent Wnioskodawcy prowadzi swoją działalność w Belgii i jak wskazuje przedstawiony stan faktyczny nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, to dla przedmiotowej usługi zastosowanie znajdzie zasada ogólna określająca miejsce świadczenia usługi, tj. art. 28b ust. 1 ustawy.

Podsumowując, przy świadczeniu usługi tłumaczenia ustnego na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a, ustawa nie przewiduje żadnych wyjątków od reguły ogólnej dotyczącej miejsca świadczenia. Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, z uwagi na fakt, iż usługobiorca nabywa tę usługę dla swojej siedziby w Belgii, miejscem świadczenia i opodatkowania usługi będzie terytorium kraju, w którym usługobiorca posiada siedzibę, tj. terytorium Belgii. Tym samym w Polsce usługa ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.