IPPP3/443-861/09-3/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2009 r. (data wpływu 5 października 2009 r.), uzupełnione odpowiedzią na wezwanie z dnia 10 listopada 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie możliwości obniżenia podatku należnego z tytułu wystawionej korekty faktury VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 października 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości obniżenia podatku należnego z tytułu wystawionej korekty faktury VAT. Przedmiotowy wniosek zawierał braki formalne - brak przedłożenia oryginału lub urzędowo poświadczonej kopii pełnomocnictwa do samodzielnego podpisania wniosku przez Pana x - Zastępcę Dyrektora Biura Podatków do jednoosobowej reprezentacji Spółki. W związku z powyższym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 9 listopada 2009 r. Nr IPPP3/443-861/09-2/MM wezwał Wnioskodawcę w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego wezwania do uzupełnienia wniosku w powyższym zakresie. Wniosek został uzupełniony w terminie prawidłowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka Akcyjna z tytułu dokonywania dostaw towarów na terytorium kraju oraz świadczenia usług na terytorium kraju wystawia swoim kontrahentom faktury VAT. Podstawa opodatkowania z tytułu tych transakcji może w przyszłości ulegać zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej pierwotnie fakturze VAT (przy czym zaznaczyć należy, że nie chodzi tu o transakcje, o których mowa w art. 29 ust. 4b UPTU).

Spółka wystawi z tego tytułu i prześle do kontrahenta fakturę korygującą, która uwzględniać będzie zmniejszoną podstawę opodatkowania oraz zwróci kontrahentowi różnicę pomiędzy ceną brutto wykazaną na pierwotnej fakturze VAT a obniżoną ceną brutto wykazaną na fakturze korygującej (oczywiście jeśli zapłatę w wysokości ceny pierwotnej zdąży już od kontrahenta otrzymać, jeśli nie - zachowa roszczenie do kontrahenta w wysokości skorygowanej).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku zaistnienia opisanego wyżej zdarzenia przyszłego Spółce przysługiwać będzie prawo do uwzględnienia obniżenia podstawy opodatkowania w składanej deklaracji podatkowej za okres, w którym wystawi fakturę korygującą, bez względu na fakt otrzymania lub nieotrzymania przez Spółkę potwierdzenia odbioru przez kontrahenta faktury korygującej.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 29 ust. 4a UPTU w przypadku, gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Z powyższego wydawać by się mogło, że przesłanką determinującą skorzystanie przez podatnika z prawa do obniżenia podstawy opodatkowania w deklaracji podatkowej jest otrzymanie przezeń potwierdzenia odbioru przez nabywcę towaru lub usługi faktury korygującej. Minister Finansów (lub organ działający w jego imieniu) przy wydawaniu indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego ma jednak obowiązek uwzględniania orzecznictwa zarówno sądów polskich (w tym Trybunału Konstytucyjnego), jak i Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, co wprost wynika z art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekstekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.). A przywołany przepis UPTU jest, zdaniem Spółki, rażąco sprzeczny z zarówno z orzecznictwem ETS, jak i wojewódzkich sądów administracyjnych oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 73 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347) podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej. Z kolei przepis art. 90 Dyrektywy stanowi że w przypadku obniżenia ceny po dokonaniu dostawy podstawa opodatkowania jest stosownie obniżana na warunkach określonych przez państwa członkowskie.

Domyślać się należy, że to na podstawie tego właśnie upoważnienia polski ustawodawca wprowadził do krajowego porządku prawnego zawarte w art. 29 ust. 4a UPTU warunki, których spełnienie umożliwia podatnikowi skorzystanie z prawa do obniżenia podstawy opodatkowania, w sytuacji gdy po dokonaniu dostawy lub wykonaniu usługi obniżona została cena.

Zdaniem Spółki wymóg posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej w praktyce znacznie utrudnia a czasem wręcz uniemożliwia, obniżenie podstawy opodatkowania w przypadkach, w których na mocy art. 90 Dyrektywy państwa członkowskie mają obowiązek umożliwić podatnikom dokonanie takiej korekty.

W praktyce nierzadkie są bowiem sytuacje, gdy uzyskanie przez Spółkę potwierdzenia odbioru przez kontrahenta faktury korygującej trwa wiele miesięcy po jej wystawieniu, a czasem wręcz potwierdzenie to nie dociera w ogóle. W takiej sytuacji mimo, że Spółka dokonuje zwrotu odpowiedniej części wynagrodzenia kontrahentowi zmuszona bywa do finansowania kwoty podatku VAT do czasu złożenia deklaracji za miesiąc otrzymania wspomnianego potwierdzenia, a jeśli potwierdzenie takie nie wpłynie, Spółka ponosi ciężar tego podatku. Sytuacja taka w oczywisty sposób narusza zasadę neutralności podatku VAT.

Dodatkowo należy zauważyć, że zgodnie z przywołaną w pkt 65 preambuły do Dyrektywy zasadą proporcjonalności (wiążącą państwa członkowskie na mocy art. 5 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejska) władze publiczne - zarówno na poziomie wspólnotowym, jak i krajowym - nie powinny nakładać na obywateli (podatników) unijnych innych obowiązków niż te, które są niezbędne do osiągnięcia zamierzonego celu wyznaczonego przez interes publiczny. Celem wprowadzenia normy prawnej, o której mowa w art. 29 ust. 4a UPTU, była zapewne chęć zapobieżenia nieuprawnionym obniżkom podstawy opodatkowania. Tyle tylko, że, jak wielokrotnie podkreślał ETS, ograniczenie jednej ze swobód (czy też praw podatnika) nie może być uzasadniane ułatwieniem pracy administracji państwowej. W polskim porządku prawnym organy podatkowe dysponują wszak odpowiednimi narzędziami (kontrole krzyżowe, czynności sprawdzające) do zweryfikowania, czy korekcie podatku należnego po stronie podatnika (w tym przypadku - Spółki) towarzyszy symetryczne obniżenie kwoty podatku naliczonego u jego kontrahenta.

Lektura orzecznictwa ETS wskazuje wyraźnie, iż warunki zawarte w cytowanym art. 29 ust. 4a UPTU stoją w sprzeczności z Dyrektywą, dlatego też nie mogą w przedstawionym stanie faktycznym (dotyczącym zdarzenia przyszłego) znajdować zastosowania. Zdaniem ETS bowiem, warunki obniżenia podstawy opodatkowania określane przez państwa członkowskie (na mocy delegacji zawartej w art. 90 Dyrektywy) nie mogą naruszać podstawowej zasady wspólnego systemu VAT - zasady neutralności (a także ogólnej zasady prawa Unii Europejskiej - zasady proporcjonalności). Państwa członkowskie nie mają więc w tym względzie pełnej swobody.

Choćby w wyroku w sprawie Elida Gibbs Ltd. (C-317/94) ETS wyraźnie przyznał prymat zasadzie neutralności nad formalno-technicznymi aspektami funkcjonowania systemu VAT uznając, że podstawa opodatkowania winna być obniżona do poziomu uwzględniającego kwotę ostatecznie otrzymaną przez podatnika nawet w sytuacji braku faktur korygujących. Zdaniem ETS bowiem "nie byłoby zgodne z dyrektywą, gdyby podstawa opodatkowania użyta do obliczenia podatku należnego od producenta jako podatnika, przekraczała kwotę ostatecznie przez niego otrzymaną. Gdyby bowiem tak było, zasada neutralności VAT w stosunku do podatników, do których należy przecież także producent, nie byłaby spełniona".

Mając powyższe na uwadze, Spółka stoi na stanowisku, że ze względu na niezgodność art. 29 ust. 4a UPTU z prawem wspólnotowym (a w szczególności z Dyrektywą) przysługiwać jej będzie prawo do uwzględnienia obniżenia podstawy opodatkowania w składanej deklaracji podatkowej za okres, w którym wystawi fakturę korygującą, bez względu na fakt otrzymania lub nieotrzymania przez Spółkę potwierdzenia odbioru przez kontrahenta faktury korygującej.

Dodatkowo należy zauważyć, że stanowisko tożsame z ww. stanowiskiem Spółki wielokrotnie zajmowały w swoich wyrokach sądy administracyjne. Można przywołać tu choćby wyroki: Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 czerwca 2009 r. (I FSK 491/08), Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 maja 2008 r. (III SA/Wa 172/08) i dnia 26 czerwca 2008 r. (III SA/Wa 655/08), a także Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 30 lipca 2008 r. (I SA/Bd 249/08). Wagę zasady neutralności podatku VAT podkreślił też swego czasu Trybunał Konstytucyjny (wyrok z dnia 11 grudnia 2007 r., sygn. akt 6/06). Zgodnie zaś z przywołanym już art. 14e § 1 Ordynacji Minister Finansów (lub organ przez niego upoważniony) przy wydawaniu interpretacji ma obowiązek uwzględniania oprócz orzecznictwa ETS również orzecznictwa sądów krajowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Na podstawie art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Zgodnie z art. 73 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347) (dalej zwana "Dyrektywą") w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

W myśl art. 90 ust. 1 Dyrektywy w przypadku anulowania, wypowiedzenia, rozwiązania, całkowitego lub częściowego niewywiązania się z płatności lub też w przypadku obniżenia ceny po dokonaniu dostawy, podstawa opodatkowania jest stosownie obniżana na warunkach określonych przez państwa członkowskie.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka z tytułu dokonywania dostaw towarów na terytorium kraju oraz świadczenia usług na terytorium kraju wystawia swoim kontrahentom faktury VAT. W wyniku różnych przyczyn podstawa opodatkowania z tytułu tych transakcji może w przyszłości ulegać zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej pierwotnie fakturze VAT (przy czym Wnioskodawca podkreśla, iż nie chodzi tu o transakcje, o których mowa w art. 29 ust. 4b ustawy o VAT). W związku z tym Wnioskodawca będzie wystawiać na rzecz kontrahentów faktury korygujące, które będą uwzględniać zmniejszoną podstawę opodatkowania oraz podatek należny. Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do tego czy będzie mu przysługiwać prawo do obniżenia podstawy opodatkowania w składanej deklaracji podatkowej za okres, w którym wystawi fakturę korygującą, bez względu na fakt otrzymania lub nieotrzymania przez Spółkę potwierdzenia odbioru przez kontrahenta faktury korygującej.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości obniżenia podstawy opodatkowania i podatku należnego w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie ma potwierdzenia od kontrahenta, że taka faktura została przez niego otrzymana jest nieprawidłowe. Powołany przepis art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, jasno stanowi, iż kwoty, o które zmniejsza się obrót muszą zostać udokumentowane. Faktura korygująca, bez potwierdzenia jej odbioru, nie spełnia powyższej przesłanki i nie stanowi wystarczającej podstawy do obniżenia podatku należnego - dopiero potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę powoduje akceptację zmiany wartości zawartych na fakturze i daje prawo do takiego obniżenia.

Należy podkreślić, iż potwierdzenie odbioru faktury korygującej pełni istotną rolę w systemie podatku od towarów i usług opartym na metodzie fakturowej, gdyż zapobiega nieuzasadnionym obniżkom podstawy opodatkowania u dostawcy.

Ponadto, faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Uregulowanie zawarte w art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, ma na celu uniknięcie sytuacji, w której zmniejszenie podstawy opodatkowania i tym samym kwoty podatku należnego u sprzedawcy nie znajduje odzwierciedlenia w zmniejszeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy towarów i usług. Podatek należny u sprzedawcy jest bowiem podatkiem naliczonym u nabywcy towarów i usług.

Oznacza to, że faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, nabywca musi potwierdzić ten fakt, by wystawca miał możliwość obniżenia podatku należnego w związku z wystawieniem tej faktury.

Ustawodawca nie sprecyzował, w jakiej formie nabywca ma dokonać potwierdzenia odbioru faktury korygującej. Zatem, potwierdzenie może mieć dowolną formę, która pozwoli na jednoznaczne stwierdzenie, iż sprzedawca to potwierdzenie otrzymał. Dopiero posiadanie takiego potwierdzenia uprawnia sprzedawcę do stosownego obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w rozliczeniu za dany okres rozliczeniowy, w którym sprzedawca otrzyma potwierdzenie odbioru faktury przez nabywcę.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż błędna jest argumentacja Wnioskodawcy, iż ma prawo do uwzględnienia obniżenia podstawy opodatkowania w składanej deklaracji podatkowej za okres, w którym wystawi fakturę korygującą, bez względu na fakt otrzymania lub nieotrzymania przez Spółkę potwierdzenia odbioru przez kontrahenta faktury korygującej. Bowiem brak potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta uniemożliwia Zainteresowanemu obniżenie podstawy opodatkowania oraz podatku należnego na podstawie wystawionej faktury korygującej.

Jednocześnie tut. Organ podatkowy pragnie wykazać, iż argumentacja Wnioskodawcy, iż przepis art. 29 ust. 4a ustawy o VAT jest niezgodny z odpowiednimi przepisami Dyrektywy należy uznać za nieuzasadniony. W opinii tut. Organu przepis art. 29 ust. 4a ustawy o VAT potwierdza zasadę, że przepisy prawa podatkowego obowiązujące na terenie Unii Europejskiej stosowane są w krajach członkowskich poprzez implementację, czyli uregulowanie w przepisach prawa krajowego zagadnień prawa wspólnotowego. Należy zauważyć, iż o ile polski ustawodawca ma obowiązek implementacji zawartych w dyrektywach postanowień wiążących państwo członkowskie co do zamierzonego celu, to Wspólnota zostawia władzom krajowym swobodę co do form i metod jakimi skutek ma być osiągnięty, co wynika z treści art. 249 TWE. Taką swobodę pozostawia wspomniany art. 90 ust. 1 Dyrektywy, który stanowi, iż (...) podstawa opodatkowania jest stosownie obniżana na warunkach określonych przez państwa członkowskie. Na gruncie krajowych przepisów o podatku VAT warunki te wymienia art. 29 ust. 4a ustawy o podatku od towarów i usług. Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż treść art. 29 ust. 4a ustawy o VAT nie pozostaje w kolizji z przepisami prawa Unii Europejskiej, w szczególności z powołanymi przez Wnioskodawcę art. 73 (określającym co stanowi podstawę opodatkowania) i cyt. wyżej art. 90 Dyrektywy. Przepis ten jest bowiem zgodny z wyznaczonym przez Dyrektywę celem w postaci prawa do obniżenia podstawy opodatkowania.

Wprowadzona przez ustawodawcę konieczność posiadania w takich przypadkach potwierdzeń odbioru faktur korygujących prowadzi do zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatku VAT. Jak już wskazano wcześniej, obniżenie przez sprzedawcę podatku należnego musi wiązać się jednocześnie z obniżeniem podatku naliczonego przez nabywcę, w przeciwnym wypadku mogłoby to prowadzić do sytuacji, w których sprzedawca obniży podatek należny z tytułu danej transakcji natomiast nabywca nie dokona obniżenia podatku naliczonego (np. z uwagi na nieotrzymanie faktury korygującej). Skutkiem takiej sytuacji jest obniżenie kwoty lub zwrot podatku przez nabywcę, który w rzeczywistości nie został zapłacony. Mogłoby to prowadzić do nadużyć w podatku VAT, a w konsekwencji do naruszenia zasady neutralności na kolejnym etapie obrotu gospodarczego. Powołany przy wydawaniu interpretacji art. 29 ust. 4 ustawy o VAT nie narusza tym samym ani zasady proporcjonalności ani neutralności.

Ponadto zauważyć należy, że Organy podatkowe nie są właściwe do badania zgodności aktów prawnych z Dyrektywami (należy to do obowiązków sądów), zostały one jedynie powołane do stosowania prawa obowiązującego. Tut Organ podatkowy pragnie zauważyć, iż porównując treść Dyrektywy do polskich ustaw należy pamiętać, że rolą dyrektyw jest jedynie wskazanie celu, jaki powinien być osiągnięty. Zgodnie z art. 249 Traktatu Rzymskiego, państwa członkowskie mają swobodę w zakresie sposobów osiągnięcia tych celów. Dlatego też różnice w brzmieniu ustaw i dyrektyw nie przesądzają o faktycznym naruszeniu prawa wspólnotowego. Wiele przepisów dyrektyw wyznacza bowiem jedynie granice obszaru, w którym kraje Unii Europejskiej mogą się stosunkowo swobodnie poruszać. Zatem państwo członkowskie, do którego kierowana jest dyrektywa, jest obowiązane do wykonania jej postanowień w drodze ustanowienia przepisów prawa wewnętrznego. Takim przepisem wewnętrznym jest ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zatem na podstawie regulacji w tej ustawie zawartej w art. 29 ust. 4, tut. Organ podatkowy opiera wydaną przez siebie interpretację.

Reasumując biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny i obowiązujące obecnie przepisy ustawy w tym zakresie należy uznać, że w przypadku braku potwierdzenia odbioru faktur korygujących przez nabywcę, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego do czasu uzyskania takiego potwierdzenia.

Ponadto nadmienia się, że powołane we wniosku wyroki sądów administracyjnych dotyczą konkretnych spraw podatników, osadzonych w określonych stanach faktycznych. Rozstrzygnięcia dokonane przez sądy są wiążące wyłącznie w sprawach, w których zostały wydane.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-ego Maja 10, 09-402 Płock.