IPPP3/443-851/14-2/IG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2014 r. (data wpływu 1 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług podnajmu lokali mieszkalnych na rzecz pracowników oraz prawa do odliczenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych na Wnioskodawcę i dotyczących świadczonych usług podnajmu lokali mieszkalnych - jest prawidłowe.

W dniu 1 września 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług podnajmu lokali mieszkalnych na rzecz pracowników oraz prawa do odliczenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych na Wnioskodawcę i dotyczących świadczonych usług podnajmu lokali mieszkalnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w szczególności w zakresie działalności agencji pracy tymczasowej (wpis Marszałka Woj. do rejestru podmiotów prowadzących agencje zatrudnienia). Jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działając jako agencja pracy tymczasowej zatrudnia obcokrajowców - pracowników tymczasowych. W przyszłości planuje wziąć w najem kilka lokali mieszkalnych a następnie wynajmować (podnajmować) te lokale swoim ww. pracownikom w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych. Wszystkie lokale mieszkalne znajdują się w budynkach mieszkalnych sklasyfikowanych zgodnie z PKOB w dziale 11. W umowach zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a Właścicielami lokali będzie znajdował się zapis, że Właściciele wyrażają zgodę na podnajem lokali na rzecz pracowników Wnioskodawcy. Wynajmującymi lokale mieszkalne na rzecz Wnioskodawcy będą zarówno osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, jak i przedsiębiorcy zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług. W każdym przypadku to na Wnioskodawcy będzie spoczywał ciężar ponoszenia dodatkowych opłat administracyjnych (media). Wnioskodawca będzie również korzystał z miejsc parkingowych przynależnych do danego lokalu mieszkalnego. W zależności od zapisów poszczególnych umów, Wnioskodawca obciążony zostanie kosztami najmu w następujący sposób:

1. W przypadku gdy Wynajmującym lokal mieszkalny będzie przedsiębiorca zarejestrowany jako czynny podatnik VAT:

a. Wnioskodawca otrzyma fakturę dot. usług najmu (zawierającą kwotę czynszu najmu) opodatkowanych stawką VAT 23% i

2. W przypadku gdy Wynajmującym lokal mieszkalny będzie osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie opłacał czynsz najmu, na podstawie i zgodnie z umową a także obowiązany będzie do zapłaty na rzecz Wynajmującego naliczonych opłat za media i korzystanie z miejsc parkingowych (w niektórych przypadkach opłata za media i za korzystanie z miejsc parkingowych zawarta będzie w kwocie czynszu najmu).

Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowy najmu z pracownikami na czas nieokreślony z możliwością ich wypowiedzenia w trybie natychmiastowym przez obie strony. Umowy przewidywać będą miesięczne okresy rozliczeniowe w zakresie ustalania wysokości i płatności czynszu najmu.

Wysokość czynszu najmu za dany miesiąc (okres rozliczeniowy) ustalana będzie na koniec tego miesiąca w następujący sposób:

Na początku obliczona zostanie suma wydatków jakie Wnioskodawca poniesie w związku z wynajęciem lokali mieszkalnych od Właścicieli (czynsz najmu, opłata parkingowa, opłaty za media). W przypadku wydatków opodatkowanych VAT, uwzględnione zostaną kwoty brutto wynikające z wystawionych na rzecz Wnioskodawcy faktur. Następnie tak ustalona kwota zostanie podzielona przez sumę dni przebywania w danym mieszkaniu Najemców (pracowników). Np. jeżeli w danym miesiącu w mieszkaniu przebywać będzie dwóch pracowników, z czego jeden 31 dni, zaś drugi dni 15, a kwota wydatków, które poniesie Wnioskodawca opiewa na 2000 zł, to iloraz, o którym mowa powyżej wyniesie 2000/15+31)=43,48. W celu ustalenia czynszu najmu przypadającego na jednego pracownika w danym okresie rozliczeniowym, należy pomnożyć powyższy współczynnik przez liczbę dni przebywania pracownika w mieszkaniu. W ww. przykładzie pracownik, który przebywał w mieszkaniu 31 dni, zostałby obciążony kwotą 1347,88 zł (43,48x31), natomiast dla drugiego pracownika czynsz najmu wyniósłby 652,20 zł (43,48x15).

Płatność czynszu najmu będzie następowała z dołu do 10-tego każdego miesiąca następującego po okresie rozliczeniowym, na podstawie wystawianych przez Wnioskodawcę faktur.

Wnioskodawca zakłada, że większość pracowników będzie wynajmowała mieszkania długoterminowo. Mogą jednak zdarzyć się sytuacje, że pracownik już po kilku dniach lub tygodniach zrezygnuje z najmu i opuści mieszkanie.

Wnioskodawca planuje również ponieść pewne wydatki związane z wyposażeniem lokali mieszkalnych (np. lodówki, pralki, meble).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy usługi wynajmu (podnajmu) lokali mieszkalnych świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz jego pracowników na wyżej przedstawionych zasadach będą zwolnione od podatku od towarów i usług.

2. Czy Wnioskodawca będzie mieć prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych na jego rzecz a dotyczących:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. pytanie 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi wynajmu (podnajmu) lokali mieszkalnych świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz jego pracowników (obcokrajowców), na powyżej opisanych zasadach, są w całości zwolnione od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju podlega opodatkowaniu VAT. Zatem świadczone przez Wnioskodawcę usługi najmu na rzecz pracowników w zamian za uiszczany przez nich czynsz najmu będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe. Zastosowanie ww. zwolnienia w stosunku do usług najmu świadczonych przez Wnioskodawcę jest więc uzależnione od spełnienia następujących przesłanek:

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym zdarzeniu przyszłym wszystkie trzy przesłanki zostają spełnione.

Ad. 1) Wynajmując lokale mieszkalne swoim pracownikom Wnioskodawca będzie świadczyć usługi na własny rachunek. Lokale mieszkalne zostaną wynajęte na podstawie umów najmu zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a jego pracownikami.

Ad. 2) Wszystkie wynajmowane przez Wnioskodawcę lokale mają charakter mieszkalny. Znajdują się w budynkach mieszkalnych sklasyfikowanych zgodnie z PKOB w dziale 11. Spełniają również definicję samodzielnego lokalu mieszkalnego, zawartą w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.), zgodnie z którą samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Ad. 3) Świadczona przez Wnioskodawcę usługa najmu realizuje cele mieszkaniowe. Pracownicy będą nabywać usługę najmu w celu zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, fakt, że w niektórych przypadkach usługa najmu może trwać krótko - pracownik wypowie umowę i opuści mieszkanie już po kilku dniach - pozostaje bez znaczenia dla możliwości zastosowania zwolnienia od VAT również dla tego typu przypadków.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT nie uzależnia bowiem możliwości zastosowania zwolnienia od długości trwania umowy najmu.

Ad. pytanie 2)

Zdaniem Wnioskodawcy nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego dotyczącego faktur dokumentujących:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nabywane przez Wnioskodawcę towary i usługi, takie jak: najem przedmiotowych mieszkań (podnajmowanych później pracownikom), korzystanie z miejsc parkingowych, media, wyposażenie mieszkań (np. lodówka, pralka, meble) nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT. Będą bowiem bezpośrednio związane ze świadczeniem usług najmu na rzecz pracowników. Usługi te natomiast, w opinii Wnioskodawcy, są zwolnione z VAT.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu ww. towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz art. 8 ww. ustawy.

I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie jednak do art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Artykuł 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy stanowi, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w szczególności w zakresie działalności agencji pracy tymczasowej. Jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działając jako agencja pracy tymczasowej zatrudnia obcokrajowców - pracowników tymczasowych. W przyszłości planuje wziąć w najem kilka lokali mieszkalnych a następnie wynajmować (podnajmować) te lokale swoim pracownikom w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych. Wszystkie lokale mieszkalne znajdują się w budynkach mieszkalnych sklasyfikowanych zgodnie z PKOB w dziale 11. W umowach zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a Właścicielami lokali będzie znajdował się zapis, że Właściciele wyrażają zgodę na podnajem lokali na rzecz pracowników Wnioskodawcy. Wynajmującymi lokale mieszkalne na jego rzecz będą zarówno osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, jak i przedsiębiorcy zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług. W każdym przypadku to na Wnioskodawcy będzie spoczywał ciężar ponoszenia dodatkowych opłat administracyjnych (media). Wnioskodawca będzie również korzystał z miejsc parkingowych przynależnych do danego lokalu mieszkalnego. W zależności od zapisów poszczególnych umów, obciążony zostanie kosztami najmu.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowy najmu z pracownikami na czas nieokreślony z możliwością ich wypowiedzenia w trybie natychmiastowym przez obie strony. Umowy przewidywać będą miesięczne okresy rozliczeniowe w zakresie ustalania wysokości i płatności czynszu najmu.

Wnioskodawca zakłada, że większość pracowników będzie wynajmowała mieszkania długoterminowo. Mogą jednak zdarzyć się sytuacje, że pracownik już po kilku dniach lub tygodniach zrezygnuje z najmu i opuści mieszkanie.

Wnioskodawca planuje również ponieść pewne wydatki związane z wyposażeniem lokali mieszkalnych (np. lodówki, pralki, meble).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy usługi wynajmu (podnajmu) lokali mieszkalnych świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz jego pracowników na wyżej przedstawionych zasadach będą zwolnione od podatku od towarów i usług oraz czy Wnioskodawca będzie mieć prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych na jego rzecz a dotyczących: usług najmu, opłat za media, opłat za korzystanie z miejsc parkingowych, nabycia przedmiotów stanowiących wyposażenie mieszkań (np. lodówka, pralka, meble).

Odnosząc się do opisu zdarzenia przyszłego i obowiązujących w tym zakresie przepisów należy stwierdzić, że ponieważ Wnioskodawca będzie wynajmował na własny rachunek lokale mieszkalne na cele mieszkaniowe swoich pracowników to takie usługi będą korzystały ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług podnajmu lokali mieszkalnych jest prawidłowe

Z wyżej cytowanego art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że aby można było dokonać odliczenia podatku naliczonego, towary i usługi nabywane przez podatnika podatku od towarów i usług, muszą być związane z czynnościami opodatkowanymi. W opisanej sytuacji taka sytuacja nie wystąpi. Nabywane przez Wnioskodawcę towary i usługi, takie jak: najem przedmiotowych mieszkań (podnajmowanych później pracownikom), korzystanie z miejsc parkingowych, media, wyposażenie mieszkań (np. lodówka, pralka, meble) nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT lecz do czynności korzystających ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w opisanym zdarzeniu przyszłym, jest prawidłowe.

Należy zaznaczyć, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań), tj. zwolnienia usług podnajmu lokali mieszkalnych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego. Inne kwestie opisane we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.