IPPP3/443-84/09-2/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2009 r. (data wpływu 3 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu fakturowania świadczonych usług - jest prawidłowe.

W dniu 3 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu fakturowania świadczonych usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik wykonuje usługi budowlane w ramach generalnego wykonawstwa polegające na wznoszeniu budynków i budowli. W chwili obecnej Wnioskodawca bierze udział w przetargu organizowanym na podstawie ustawy - Prawo zamówień publicznych. Przedmiotem przetargu jest przebudowa szpitala oraz dostawa i montaż sprzętu medycznego. Podatnik roboty budowlane będzie wykonywał we własnym zakresie, natomiast na dostawę i montaż sprzętu medycznego podpisze umowy z kwalifikowanym dostawcą - dalej zwanym podwykonawcą.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Podatnik słusznie rozgraniczył usługi budowlane oraz dostawę i montaż urządzeń medycznych ze względu na stawkę VAT. Czy w kwestii wystawiania dwóch faktur, odrębnej na usługi budowlane oraz dostawę i montaż sprzętu medycznego rozumowanie Podatnika jest prawidłowe.

Wnioskodawca w ofercie rozróżnił usługi polegające na robotach budowlanych oraz dostawie i montażu sprzętu medycznego ze względu na stawkę VAT - usługi budowlane - 22%, dostawa i montaż urządzeń medycznych - 7%. Konsekwentnie, w przypadku wygranej, Podatnik będzie wystawiał zamawiającemu dwie faktury - jedną na usługi budowlane ze stawką VAT 22%, drugą na dostawę i montaż sprzętu medycznego ze stawką VAT 7%. Faktura na dostawę i montaż sprzętu medycznego będzie refakturą faktury wystawionej przez podwykonawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy).

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty - art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Natomiast przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22%, przy czym ustawodawca od tej reguły ustanowił pewne wyjątki. I tak, zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zarówno z treści ww. ustawy, jak i rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) wynika, iż ustawodawca przewidział inne niż podstawowa stawki podatku oraz zwolnienia od niego.

W przedmiotowym wniosku Wnioskodawca wskazuje, iż bierze udział w przetargu na rozbudowę szpitala oraz dostawę i montaż sprzętu medycznego. Roboty budowlane zamierza wykonywać we własnym zakresie, natomiast na dostawę i montaż sprzętu podatnik podpisze umowę z podwykonawcą. Po wykonaniu usług Wnioskodawca będzie wystawiał usługobiorcy dwie faktury: jedną za usługi budowlane, drugą natomiast za dostawę i montaż sprzętu medycznego. Faktura za dostawę i montaż sprzętu medycznego będzie refakturą faktury otrzymanej od podwykonawcy.

Obowiązujące przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie regulują refakturowania kosztów oraz refakturowania usług. Regulacje w tym zakresie zostały natomiast zawarte w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 2006, Nr 347/1 z późn. zm.).

Refakturowanie usług przewiduje art. 28 Dyrektywy, zgodnie z którym w przypadku, kiedy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi. Dotyczy to sytuacji, w której podatnik kupuje usługę, a następnie "w stanie nieprzetworzonym" odsprzedaje ją swojemu kontrahentowi.

Refaktura jest więc zwykłą fakturą VAT, tyle że wystawioną przez podmiot pośredniczący pomiędzy właściwym usługodawcą, a rzeczywistym nabywcą tej usługi. W rezultacie więc ostateczne obciążenie spoczywa nie na pierwotnym nabywcy usługi, lecz na jej rzeczywistym użytkowniku.

Przyjmuje się, że z refakturowaniem mamy do czynienia, gdy występują następujące okoliczności:

* przedmiotem refakturowania są usługi, z których nie korzysta podmiot (lub korzysta w części), na którego wystawiona jest pierwotna faktura, sprzedaż (odsprzedaż) musi być dokonana po cenie zakupu, bez marży narzuconej przez odsprzedającego,

* podmiot, który dokonuje refakturowania, wystawia na rzecz nabywcy fakturę (refakturę) z uwzględnieniem tej samej stawki podatku VAT (bądź stosuje zwolnienie od podatku), która jest na fakturze pierwotnej wystawionej przez usługodawcę,

* strony łączy umowa o charakterze zasadniczym, która zawiera zastrzeżenie o odrębnym rozliczaniu (refakturowaniu) danego rodzaju czynności, które służą realizacji tej umowy.

Przy spełnieniu powyższych warunków dana usługa może być przedmiotem odsprzedaży w drodze refakturowania. Refakturujący jest zobowiązany do zastosowania tej samej stawki, co stawka według której usługi zostały opodatkowane przez usługodawcę faktycznie świadczącego tę usługę.

Zauważyć należy, iż montaż dostarczanego sprzętu jest nierozerwalnie związany z jego dostawą i stanowi jedną transakcję tj. jedną dostawę towaru. Jeśli zatem dla danego sprzętu medycznego ustawodawca przewidział stawkę podatku w wysokości 7% (załącznik nr 3 do ustawy), wówczas sprzedaż taka będzie opodatkowana tą właśnie stawką. Z pytania nie wynika, by Wnioskodawca żądał wskazania w przedmiotowej interpretacji właściwej stawki dla sprzedawanego sprzętu wraz z montażem, a zatem przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga tego zagadnienia. Zapytanie natomiast dotyczy sposobu fakturowania usługi świadczonej przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta i w tej kwestii stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 6, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.